Τελικά, οι υποχωρήσεις ποτέ δεν πάνε χαμένες.
Υπάρχουν φορές που τις κάνεις και μετά από λίγο μετανοιώνεις για διαφόρους λόγους, θεωρώντας ότι τις έκανες αδίκως.
Υπάρχουν φορές που τις απολαμβάνεις, γιατί εισπράττεις την αποδοχή τους και μαζί ένα χαμόγελο, ένα χάδι, μια γλυκιά κουβέντα, καμιά φορά και μια συγγνώμη.
Όπως και να έχει, η ζωή με έμαθε ότι αν κάνεις ένα βήμα πίσω, χωρίς να προδώσεις την ηθική σου και τις αρχές σου, δεν πάει χαμένο.
Στην εσχάτη, αν δεν άξιζε, έχεις πάρει ένα μάθημα για το πως να μάθεις να προβλέπεις που αξίζει να το κάνεις και που όχι.
Ένα μάθημα που θα σου γίνει απολύτως χρήσιμο, την επόμενη φορά, στην επόμενη κρίση, που θα χρειαστεί να κάνεις ένα βήμα πίσω.
Και αυτό κάθε άλλο.
Δεν σε μειώνει ως προσωπικότητα.
Σε ανυψώνει.
Στα μάτια αυτών που ξέρουν να μετρούν
Στα μάτια αυτών που σου αξίζουν.
