Είναι και κάτι μέρες που δεν θέλεις να κάνεις τίποτα…
Σέρνεσαι από το κρεββάτι στο γραφείο, από το γραφείο στον καναπέ και πάει λέγοντας…
Λες, δε βαριέσαι….άστο έτσι…
Έχεις δικαίωμα που και που να δίνεις άδεια στον εαυτό σου…
Να του δώσεις χρόνο….να τον κάνει ότι θέλει….να τον σπαταλήσει…
Έτσι, στον χρόνο που θα του χαρίσεις, θα μπορέσεις να ζυγίσεις ποιά από τα ”σωστά” της ζωής πρέπει να αναθεωρήσεις και ποιά ”λάθη” αντέχεις ή απλά θα ήθελες να επαναλάβεις. (Γιατί υπάρχουν και λάθη που έχουν μια ηδονή).
Εμένα τουλάχιστον η Αυγουστιάτικη ραστώνη, μου δίνει την ευκαιρία να αναρωτηθώ:
– Ποιά θέλω να είμαι τον Σεπτέμβριο?
– Τι να δρομολογήσω?
– Τι να περιμένω?
– Για ποιά πράγματα να προσπαθήσω?
Και τελικά και κυρίως:
– Πως να είμαι πιό πολύ ο εαυτός μου?
Καλώς να έρθεις Σεπτέμβριε…
Σε περιμένω πανέτοιμη…
