Χρειαζόμουν να πάρω κάποιες αποφάσεις, αλλά η θέλησή μου όλο και το ανέβαλε.
Και έκατσα να σκεφθώ.
Πότε πέτυχα πιο εύκολα κάποια πράγματα?
Όταν η θέλησή μου ήταν ισχυρή.
Και πότε ήταν ισχυρή?
Όταν είχα πείσμα, αποφασιστικότητα, σταθερότητα στον στόχο, αλλά όμως ευελιξία στη στρατηγική.
Γιατί το ζητούμενο είναι να μη χάσουμε τον δρόμο.
Και τον δρόμο τον χάνουμε μόνο αν αμφιταλαντευόμαστε συνεχώς ή αν αφήσουμε να παρασυρθούμε από εύκολα μεγάλα λόγια ή αν δεν ακούσουμε την εσωτερική μας αλήθεια.
Σε καιρούς κρίσης σχέσεων ή όταν οι εξωτερικές κοινωνικές συνθήκες είναι δύσκολες, αντλούμε ασφάλεια και ευτυχία από την δύναμη της αλήθειας. Γιατί τότε η αναγκαιότητά της είναι αναπόφευκτη.
Και να θυμόμαστε:
Η ελεύθερη βούληση δεν πρέπει ποτέ να έρχεται κόντρα με την αλήθεια.
Και η προσωπικότητα και οι αρχές και τα πιστεύω του καθενός, εδώ παίζουν σπουδαίο ρόλο.
Και μια και μιλήσαμε για αλήθεια, ας θυμηθούμε τον Αντόνιο Γκράμσι που λέει:
«Μόνο η αλήθεια είναι επαναστατική»
