Και όμως υπάρχουν άνθρωποι που λένε πως… Δεν ξέρω τι θέλω από τη ζωή μου, δεν ξέρω τι θέλω από τους άλλους… Γενικά δεν ξέρω…
Δεν ξέρω τι θέλω… Μια τόσο σύντομη φράση που προκαλεί τρομερή εκκωφαντική ένταση και συναισθηματική φόρτιση σε αυτόν που την εκφράζει ή που την κρατά μέσα του και δεν τολμά να την ξεστομίσει ούτε στον ίδιο του τον εαυτό.
Σίγουρα έχετε βρεθεί σε μικρές ή μεγάλες στιγμές στη ζωή σας που αισθάνεστε μετέωροι, ανάμεσα σε αποφάσεις που θέλετε να πάρετε αλλά δεν μπορείτε, γιατί είσαστε μπερδεμένοι ή νιώθετε αδύναμοι και τριβελίζει το μυαλό σας αυτό το «δεν μπορώ, δεν ξέρω τι θέλω…».
Υπάρχουν άνθρωποι που υποστηρίζουν πως από μικρά παιδιά ήξεραν τι ήθελαν να κάνουν στη ζωή τους και άλλοι που δηλώνουν ευτυχισμένοι γιατί ακολούθησαν το ταλέντο τους, άνθρωποι που ξυπνούν με αισιοδοξία και ένα τεράστιο χαμόγελο καλημερίζοντας την ζωή κάθε μέρα.
Θα ήθελες να έχεις βρει κι εσύ αυτό το κάτι που θα σε έκανε να σηκώνεσαι κάθε πρωί με αυτό το χαμόγελο και με την σκέψη πως ξεκινάει άλλη μια υπέροχη μέρα;
Στο λεξιλόγιό μας υπάρχει το «ναι» και το «όχι» το «θέλω» και το «δεν θέλω», στην ζωή μας όμως υπάρχουν «σκέψεις» που θέλουν να γίνουν «πράξεις», σκέψεις που δημιουργούν τον σκοπό και οι πράξεις που τον πραγματοποιούν.
Άραγε είναι αναποφασιστικότητα ή ανωριμότητα, μήπως είστε βολεμένοι σε μια κατάσταση, μήπως απλά έχετε συμβιβαστεί, μήπως θα μπορούσατε και να έχετε δειλιάσε;
Αυτή η κατάσταση είναι απροσδιόριστη και κρατά μια επισφαλής ισορροπία μεταξύ των άκρων, αυτό που λέμε τα βλέπω όλα εκ του ασφαλούς.
Μάλλον είναι αποφυγή επιλογής, στην πραγματικότητα έχετε καλά κρύψει την επιλογή του «ναι» και του «όχι», και επιλέξατε το «όπου να ναι» ή το «ότι να ναι», γενικά μιλάμε για τυχαίες επιλογές, «αφήνετε τους άλλους να αποφασίσουν για σας» με συγκαταβατικές αποφάσεις που δεν θα σας απογοητεύσουν, αλλά δεν θα σας ικανοποιήσουν τόσο που να σας κάνουν ευτυχισμένους.
Όλο αυτό είναι μια χλιαρή αντιμετώπιση, ήσυχη και μετριοπαθής που σας αποκοιμίζει και ο χρόνος περνά χωρίς να κάνετε καμία επιλογή, χωρίς να δημιουργήσετε καμία προοπτική.
Αν είσαστε στη θέση εκείνου που δεν μπορεί να κυνηγήσει αποφασιστικά τις επιλογές του, που νοιώθει ότι πάντα κάτι λείπει, ότι πάντα κάτι φταίει, τίποτα δεν θα σας γεμίζει και θα είσαστε πάντα ανικανοποίητοι.
Στη ζωή δεν πρέπει μια επιλογή συγκυριακή, δεν πρέπει να είναι σαν ένα παυσίπονο, γιατί οι ανάγκες δεν είναι περιστασιακές, η μετριοπάθεια δεν αξίζει σε κανέναν.
Προσπάθησε… Μην αμφιταλαντεύεσαι ανάμεσα του «ναι» και του «όχι», ή για κάτι που «έχεις» και δεν ξέρεις αν το «θες».
Επέλεξε!
Στάσου απέναντι στις επιλογές σου!
Μην βολεύεσαι με όσα δε θα σε ξεκουνήσουν απ’ την ασφάλεια και όσα σου εξασφαλίζουν την αποφυγή του ρίσκου.
Κάνε απλές σκέψεις: Όπως… «πώς αισθάνομαι», «γιατί αισθάνομαι έτσι», «τι μου φταίει», « πώς το έχω χειριστεί», «τι θα μπορούσα να κάνω αλλιώς»;
Βάλε στόχο και πες «αλλάζω τη ζωή μου»!
Πες απλά «ναι ξέρω τι θέλω» και κάντο!
