Τα πρώτα βήματα του ανθρώπινου είδους πάνω στη γη ήταν πριν 4 εκατομμύρια χρόνια π.Χ. έως 3000 π.Χ. όπως μας προδίδουν ελάχιστα απολιθώματα σκελετών, ο πρώτος αυτός άνθρωπος έδινε συνεχή μάχη με τη φύση, ζούσε ως τροφοσυλλέκτης και κυνηγός, χωρίς μόνιμη κατοικία, το σώμα του ήταν καλυμμένο με τρίχες και δεν χρησιμοποιούσε κάποιο ρουχισμό.
Ο HOMO NEADERTALENSIS έζησε 130.000 – 25.000 χρόνια πριν και είχε μεγάλα σαγόνια, μεγάλες κόγχες οφθαλμών, ισχυρές αρθρώσεις και πιο κοντά οστά ήταν έντονα τριχωτός ζούσε σε ψυχρά κλίματα, κατασκεύαζε πιο προηγμένα εργαλεία, έθαβε τους νεκρούς του, είχε θρησκευτική συνείδηση, ζωγράφιζε φρόντιζε τους ηλικιωμένους του είδους του και παρόλο που εξαφανίστηκε απότομα μας άφησε συνήθειες όπως την ενδυμασία που για εκείνον ήταν επιτακτική ανάγκη να προστατεύσει το σώμα του από τις παγωμένες καιρικές συνθήκες με πρώτο του ένδυμα τις προβιές ζώων που σκότωνε για να τραφεί.
Η ένδυση αναφέρεται στην κάλυψη του ανθρώπινου σώματος με ρούχα και ο τρόπος ένδυσης ποικίλει ανάλογα με τη χώρα προέλευσης και τη σχετική κουλτούρα, την ηλικία, το επάγγελμα, το κοινωνικό υπόβαθρο και την κοινωνική περίσταση.
Πριν μερικά χρόνια η αγορά ενός καλού υφάσματος για να ραφτεί ένα φόρεμα, ένα παλτό ή ένα κουστούμι κλπ. ήταν επιτακτική ανάγκη και δεν υπήρχε η δυνατότητα να αγοράζονται έτοιμα ενδύματα για να γεμίζει μια ντουλάπα, πόσο μάλλον για περιττά ή και άχρηστα ενδύματα, έτσι η αντοχή τους ήταν απαράμιλλή με την ποιότητά τους.
Στην σημερινή εποχή, παρουσιάζονται σημαντικές διαφορές σε σχέση με τους προηγούμενους αιώνες, σε ότι έχει να κάνει με την ένδυση, αφού έχει αναδειχθεί σε πολύ σημαντικό κομμάτι της σημερινής ανθρώπινης κοινωνίας και ζωής, αποτέλεσμα αυτού είναι τη δημιουργία σχετικών επαγγελμάτων και η τυποποίηση και παραγωγή ενδυμάτων.
Την εποχή που έραβαν ένα ρούχο που θα το φορούσαν όλη την εβδομάδα ίσως και για πολλά χρόνια, ήταν από καλό υφασμένο ύφασμα από ισχυρές πρώτες ύλες αγνού μαλλιού ή βαμβακιού, μετάξι, λινό και ανθεκτική ραφή.
Σήμερα τα ρούχα σχεδιάζονται για να χαλάνε σε λίγο καιρό, έχουν περίεργες φτηνιάρικες ραφές και μοιάζουν με κουρέλια.
Σύμφωνα λοιπόν με την Daily Mail, τα ρούχα που φοράμε σήμερα διαρκούν ανάλογα με τον αριθμό πλυσίματός τους και όπως επισημαίνει το Διεθνές Ινστιτούτο Φροντίδας των Υφασμάτων, ένα ανδρικό μπλουζάκι έχει ζωή για περίπου 30 πλυσίματα, ένα φόρεμα 5, μία γυναικεία μπλούζα 2 και μία φούστα 5 πλυσίματα.
Αναρωτηθήκατε γιατί τα ρούχα μας δεν κρατάνε τόσο όσο τα ρούχα της προηγούμενης εκατονταετίας; Φυσικά γιατί οι πολυεθνικές θέλουν να γίνεται κατανάλωση για να παράγουν περισσότερα, έτσι σχεδιάζουν με τέτοιο τρόπο τα νήματα, τα υφάσματα, αλλά και ρούχα τους που να αλλοιώνεται το σχήμα και το χρώμα τους γρήγορα.
Σήμερα οι εταιρίες παράγουν νέα σχέδια συχνότερα σχεδόν από πριν 50 χρόνια και ενώ δημιουργούν την μόδα-ακυρώνουν το ίδιο το ρούχο και το κάνουν να φύγει από την μόδα, βασιζόμενοι στην υπερκαταναλωτικότατά μας.
Τα ρούχα πια είναι από κακής ποιότητας υλικά, ο χοντροκομμένες ραφές, υφάσματα συνθετικά όπως νάιλον, η πολυεστέρα και όχι από βαμβάκι, μαλλί, μετάξι και λινό, έτσι φθείρονται πολύ γρήγορα και είναι ανθυγιεινά για τον ανθρώπινο σώμα.
Φυσικά ο τρόπος που πλένονται άλλαξε και ταλαιπωρούνται περισσότερο, άλλο να πλέναμε στην σκάφη με πράσινο σαπούνι και άλλο στο πλυντήριο με χημικό απορρυπαντικό και χωρίς να προσέχουμε τις ετικέτες των ρούχων για την θερμοκρασία που θα το πλύνουμε.
Αν γίνουμε πιο προσεκτικοί στις αγορές μας θα ενισχύσουμε τις εταιρείες που παράγουν ποιότητα από την δημιουργία του νήματος ως την προαγωγή της μόδας.
Έτσι αν αγοράζουμε ρούχα από φυσικά υφάσματα, διαβάζουμε τις ετικέτες, ελέγχουμε τις ραφές των ρούχων πριν το αγοράσουμε, τα κουμπιά, τα φερμουάρ στα πουκάμισα και τα παντελόνια, βοηθάμε στην σωστή ανάπτυξη επιχειρήσεων που τα παράγουν και φυσικά φοράμε ρούχα διαχρονικής αξίας που μας ομορφαίνουν αλλά και δεν κινδυνεύει η υγεία μας από επικίνδυνα υλικά που πιθανόν να κατασκευάζονται τα φτηνιάρικα ρούχα.
