Στις 30 Απριλίου 1982 υπεγράφη στη Νέα Υόρκη η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της θάλασσας. Αυτή τη σύμβαση, με σαφείς αναφορές στην ΑΟΖ και τα δικαιώματα των νησιών σε ΑΟΖ, η Τουρκία δεν την υπέγραψε. Κι ουσιαστικά, ως πειρατής, αρνείται την ύπαρξη του Συντάγματος των Ωκεανών που δημιούργησε η παγκόσμια κοινότητα.
Ο δε Ερντογάν αναφέρει συστηματικά ότι «οι τουρκικές διεκδικήσεις είναι συνδεδεμένες με οικονομικά συμφέροντα στα ζητήματα της αλιείας και των υδρογονανθράκων», ενώ αρνείται την ύπαρξη της έννοιας της ΑΟΖ, δεδομένου ότι γνωρίζει πως αν υπάρξει οριοθέτησή της με βάση τη σύμβαση του Δικαίου της θάλασσας, η Τουρκία δικαιούται ΜΟΝΟ το 7,5% της συνολικής έκτασης του Αιγαίου.
Εξ ου κι έχει επιλέξει επιθετική πολιτική προβάλλοντας συνεχώς τις αβάσιμες θέσεις του. Και σ’ αυτή την επιθετική του πολιτική έχει οριοθετήσει ως στόχους τη Χίο (Οινούσες), τη Λέσβο, την Ικαρία και το Καστελόριζο. Κι έχει οριοθετήσει τις περίφημες γκρίζες ζώνες. Στις οποίες περιλαμβάνονται:
- Οινούσσες(τουρκ. Koyun Ada) [σχέδιο κατάληψης νησίδας “Παναγιά” (ή Πασάς) Οινουσσών.
- Φούρνοι (τουρκ. Hurşit Ada) με συνεχείς παραβιάσεις – υπερπτήσεις.
3. Αγαθονήσι (τουρκ. Eşek Adası) με συνεχείς παραβιάσεις – υπερπτήσεις.
4. Αρκοί (τουρκ. Nergizcik Ada)
5. Φαρμακονήσι (τουρκ. Bulamaç Adası) με συνεχείς παραβιάσεις – υπερπτήσεις.
6. Καλόλιμνος (τουρκ. Kalolimnoz Adası) , δίπλα στα Ίμια.
7. Ψέριμος (τουρκ. Keçi Adası) , επάνω από την Κω.
8. Γυαλί (τουρκ. Sakarcilar Ada), επάνω από Νίσυρο.
9. Σύρνα (τουρκ. Ardaçık Ada) , κάτω από Αστυπάλαια.
10. Λέβιθα (τουρκ. Koç Baba Ada) , στο στρατηγικό πέρασμα ανάμεσα Αμοργό και Λέρο.
11. Θύμαινα (τουρκ. Fornoz Ada), δίπλα στους Φούρνους.
12. Δία (τουρκ. Dhia Adasi) , βόρεια της Κρήτης.
13. Διονυσάδες (τουρκ. Dionysades Adası), ΒΑ της Κρήτης.
14. Κουφονήσι (τουρκ. Koufonisi), ΝΑ της Κρήτης.
15. Χρυσή ή Γαϊδουρονήσι (τουρκ. Gaidhouronisi), νότια της Κρήτης.
16. Γαύδος (τουρκ. Gavdos Adası), ΝΔ της Κρήτης. - 17.Καλόγεροι(τουρκ. Venedik Kayaliklari ή Kalari), ζωτικά βραχονήσια στο κέντρο του Αιγαίου]
Ξαναλέμε: Πολιτική πειρατείας!
Ο Ερντογάν μπορεί να ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει ΑΟΖ, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι στοχεύει τα συγκεκριμένα νησιά, δεδομένου ότι μέσω αυτών και βάσει του Δικαίου της θάλασσας, η Τουρκία θα δικαιούται μεγαλύτερη ΑΟΖ!
Μια απλή ματιά στον χάρτη εξηγεί απολύτως για ποιον λόγο εποφθαλμιά αυτά νησιά.
Αν πάρει το Καστελόριζο, θα έχει λόγο στην ΑΟΖ που μας ανήκει στο τρίγωνο Καστελόριζου – Κρήτης και Ανατολικής Μεσογείου, στο οποίο οι ενδείξεις αναφέρουν ότι υπάρχουν κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Αν πάρει τη Χίο (Οινούσες), Λέσβο και Ικαρία, θα έχει λόγο στην ΑΟΖ δυτικά των νησιών αυτών που ανήκει στην Ελλάδα.
Αν πάρει τα πέριξ της Κρήτης, θα έχει λόγο στην ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ.
Κι είναι χαρακτηριστικό ότι αυτά τα συγκεκριμένα νησιά είναι προσεκτικά επιλεγμένα, ανάμεσα σε πολλά άλλα, για να σπάσουν την ελληνική –βάσει Δικαίου- κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο μέσω των ΑΟΖ τους.
Άρα η πειρατεία του Ερντογάν και της Τουρκίας έχει εξήγηση.
Κι ασχέτως των νόμων που υπάρχουν παγκοσμίως, εμείς οφείλουμε να είμαστε σε διαρκή εγρήγορση….
Πολύ περισσότερο σ’ αυτές τις συγκυρίες, που ο Ερντογάν κι ανεξαρτήτως του δημοψηφίσματος που θα τον καταστήσει ή όχι σουλτάνο και με τη βούλα, νιώθει ευάλωτος, έχει ανοικτά μέτωπα στα ανατολικά και νότια της Τουρκίας και φυσικά με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Το πληγωμένο θηρίο είναι το πιο επικίνδυνο.
Κι οι απειλές του Ερντογάν περί συνολικής αλλαγής των συνόρων (δηλαδή η κατάργηση της συνθήκης της Λωζάννης) με διεκδικήσεις εις βάρος της Ελλάδας σε αέρα, θάλασσα και ξηρά, επιβεβαιώνουν τα περί εγρήγορσης…
