Η συμμαχική σιδηροδρομική γέφυρα του Αλιάκμονα, ένα μνημείο της νεότερης ιστορίας μας πρέπει να διασωθεί…
Σε ένα τοπίο μοναδικής ομορφιάς με τον μεγαλύτερο ποταμό της Ελλάδας, τον Αλιάκμνονα να ρέει νωχελικά επισκεφθήκαμε με τον φίλο γεωπόνο Αντώνη Ευαγγελόπουλο, την συμμαχική σιδηροδρομική γέφυρα του Αλιάκμονα, ένα μνημείο της νεότερης ιστορίας μας που πρέπει να διασωθεί…
Ρεπορτάζ: Σίσσυ Νίκα – Κάμερα Στέλιος Νίκας
Δείτε το βίντεο – ντοκιμαντέρ:
Μια γέφυρα που έχει να μας διηγηθεί τη δική της πολύπαθη ιστορία … αφού μαρτυρά όλες τις φάσεις της ιστορίας της Ελλάδας.
Ο Αντώνης έχει καταγωγή από το διπλανό χωριό την Πρασινάδα και η οικογένειά του καλλιεργεί την περιοχή. Γνωρίζει την ιστορία της γέφυρας και μας ξεναγεί με τον καλύτερο τρόπο.
«Στις αρχές του 1932 κατασκευάστηκε η γέφυρα από την γαλλική εταιρία Foundation, σαν μέρος των μεγάλων έργων που γίνονταν στην ευρύτερη περιφέρεια της πεδιάδας της Θεσσαλονίκης.
Έτσι κατασκευάστηκε νέα σιδηροδρομική γέφυρα 300 μέτρων, σαν προέκταση της παλαιάς που ήταν 150 μέτρα. Το σημείο ήταν το 472ο χιλιόμετρο της οδού Αθηνών – Θεσσαλονίκης, στη νέα κοίτη του ποταμού Αλιάκμονα και ολοκληρώθηκε το 1936. Τα σιδερένια μέρη της νέας γέφυρας ήταν από το γερμανικό εργοστάσιο Krupp…
Η κομβική και μεγάλης στρατιωτικής σημασίας γέφυρα ανατινάχθηκε από τους Νεοζηλανδούς στρατιώτες, κατά την οπισθοχώρηση, στις 9 Απριλίου 1941. Οι ζημιές δεν ήταν μεγάλες οπότε εύκολα σχετικά αποκαταστάθηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής, που υποχρέωσαν τους κατοίκους να βοηθήσουν στην αναδόμηση και στην κατασκευή όλων των οχυρωματικών έργων.
Ο φόβος σαμποτάζ εκ μέρους των ελλήνων ήταν μεγάλος οπότε οι γερμανοί φρόντισαν να οχυρώσουν τη γέφυρα κατασκευάζοντας οχυρώματα και πολυβολεία, πύργους και φυλάκια, παρατηρητήρια και εγκαταστάσεις ελλιμενισμού, αφού από εκείνο το σημείο με βάρκες περιπολούσαν τις παραποτάμιες περιοχές του Αλιάκμονα.
Ο γερμανικός στρατός κατά την αποχώρηση τον Οκτώβριο του 1944 μεταφέρουν άρματα, στρατό μέχρι μικρά αεροπλάνα με διπλωμένα τα φτερά…
Μόλις εξυπηρετήθηκαν ανατίναξαν την γέφυρα όχι όμως και τα πολυβολεία τους γιατί δεν πρόλαβαν..
Αμέσως μετά και παρά τις τεράστιες δυσκολίες λόγω εμφυλίου πολέμου άρχισαν οι εργασίες αποκατάστασης της σημαντικής γέφυρας που ολοκληρώθηκαν το 1949.
Από τότε λειτούργησε συνεχώς μέχρι το 1991 οπότε κατασκευάστηκε η νέα σιδηροδρομική διπλή γραμμή.
Γεγονός πάντως είναι ότι σε όλες τις φάσεις κατασκευής της πολύπαθης γέφυρας η τεχνογνωσία και τα υλικά ήταν υπερσύγχρονα για την εποχή τους.
Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου τα πολυβολεία και οι πύργοι είχαν ακριβώς την ίδια χρήση.
Ολόγυρα μάλιστα υπήρχε ναρκοπέδιο που καθαρίστηκε από το στρατό, αφού όλη η γύρω περιοχή καλλιεργείται.
Αφού γνωρίσαμε την ιστορική σιδηροδρομική γέφυρα, τα οχυρώματα και την γύρω περιοχή φεύγουμε με την πικρία μιας εικόνα ενός παρατημένου ιστορικού μνημείου, σε έναν τόπο μοναδικής ομορφιάς μας πίκρανε.
Τα κτήρια υπάρχουν και η γέφυρα με ελάχιστες παρεμβάσεις θα μπορούσε να γίνει περιπατητική, φιλική στους ποδηλάτες, αλλά και παρατηρητήριο του ποταμού και της περιοχής Natura, με το μοναδικό οικοσύστημα.
Με την ελπίδα ότι οι αρμόδιοι να ενδιαφερθούν και θα πράξουν. ..
