Το 1743 ο πατέρας του μποξ Jack Broughton διατυπώνει τους πρώτους κανόνες πυγμαχίας στην Αγγλία σύμφωνα με τους οποίους απαγορεύονται οι κεφαλιές, οι κλωτσιές και τα χτυπήματα κάτω από την κοιλιά.
Το 1912 συλλαλητήριο των Ηπειρωτών πραγματοποιείται στην Αθήνα, που αντιδρούν στην προσπάθεια αλβανοποίησης της Ηπείρου.
Το 1919 συζητήσεις διεξάγονται για την επίλυση του Θρακικού Θέματος. Οι Αμερικανοί υποστηρίζουν τις βουλγαρικές απόψεις.
Το 1921 σκληρές μάχες λαμβάνουν χώρα μεταξύ των ελληνικών και τουρκικών δυνάμεων, στη μάχη για την κατάληψη των υψωμάτων του Τουρμπάν Τεπέ και των Δίδυμων Λόφων.
Το 1930 δημιουργούνται τα πρώτα έγχρωμα κινούμενα σχέδια. Δημιουργός τους ο Αμερικανός Ub Iwerks.
Το 1936 ολοκληρώνονται οι 11οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Βερολίνου που γίνονται κάτω από το βλέμμα του Χίτλερ. Για πρώτη φορά μεταφέρεται η Ολυμπιακή Φλόγα από την Αρχαία Ολυμπία με 3.075 δρομείς. Στην τελετή έναρξης της 1ης Αυγούστου σημαιοφόρος της Ελληνικής Ομάδας είναι ο 67χρονος Σπύρος Λούης, που τον έχει προσωπικά προσκαλέσει ο Χίτλερ. Πρωτοεμφανίζονται το μπάσκετ και το χάντμπολ. Παίρνουν μέρος 3.410 αθλητές και 328 αθλήτριες από 46 κράτη. Αθλητής των αγώνων αναδεικνύεται ο Τζέσε Όουενς, που κερδίζει 4 χρυσά μετάλλια: στα 100μ (10.3 στις 3/8), στα 200μ (20.7 στις 5/8), στο άλμα εις μήκος (8.06 στις 4/8) και στα 4×100μ (39.8 στις 9/8) ρεκόρ που θα επαναλάβει ο Carl Lewis το 1984 στο Λος Αντζελες, που όπως και ο Owens είναι γεννημένος στην Αλαμπάμα.
Το 1960 επίσημη ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πρόεδρος αναλαμβάνει ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος, με αντιπρόεδρο τον τουρκοκύπριο Κιουτσούκ.
Το 1974 ο Ανδρέας Παπανδρέου επιστρέφει στην Ελλάδα, μετά την αυτοεξορία του λόγω της δικτατορίας.
Το 1990 στη Νότια Αφρική, 140 άτομα χάνουν τη ζωή τους στις φυλετικές ταραχές σε κωμοπόλεις γύρω από το Γιοχάνεσμπουργκ.
Το 1991 οι ΗΠΑ πραγματοποιούν υπόγεια πυρηνική δοκιμή στη Νεβάδα.
Το 1995 στην Τσετσενία αρχίζει ο αφοπλισμός των ανταρτών, όπως προβλέπει η στρατιωτική συμφωνία με τη Ρωσία.
το 2004 το πρώτο μετάλλιο για τα ελληνικά χρώματα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Είναι χάλκινο και το κατακτά ο Λεωνίδας Σαμπάνης στην κατηγορία των 62 κιλών της άρσης βαρών. Λίγες μέρες αργότερα ο έλληνας ολυμπιονίκης θα βρεθεί ντοπαρισμένος και το μετάλλιο θα του αφαιρεθεί. Την ίδια μέρα, ο Θωμάς Μπίμης και ο Νίκος Συρανίδης κατακτούν το πρώτο χρυσό για την Ελλάδα στις καταδύσεις από βατήρα τριών μέτρων.
Γεννήσεις
το 1888 γεννήθηκε ο συγγραφέας Thomas Edward Lawrence, γνωστός και ως ο Λόρενς της Αραβίας.
το 1919 ο συγγραφέας Αντώνης Σαμαράκης.
το 1920 ο Αμερικανός ποιητής και μυθιστοριογράφος Τσαρλς Μπουκόφσκι.
το 1954 ο Αμερικανός σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον.
το 1959 η ντίβα της ποπ και ηθοποιός Μαντόνα, κατά κόσμο Μαντόνα Λουίζ Βερόνικα Τσικόνε.
το το 1960 ο Αμερικανός ηθοποιός Τίμοθι Χάτον.
Θάνατοι
το 1921 πεθαίνει ο βασιλιάς Πέτρος Α της Σερβίας
Το 1949 πέθανε η μυθιστοριογράφος Μάργκαρετ Μίτσελ και το 1977 ο βασιλιάς του rock ‘n roll Έλβις Πρίσλεϊ.
το 1956 πεθαίνει ο ηθοποιός Μπέλα Λουγκόζι, χαρακτηριστικός πρωταγωνιστής των ταινιών του Εντ Γουντ
το 2005 πεθαίνει η Βίκυ Μοσχολιού, λαϊκή τραγουδίστρια.
Εντυπωσιακός για άλλη μια φορά ο Λευτέρης Πετρούνιας κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους κρίκους της ενόργανης γυμναστικής. Ο Έλληνας πρωταθλητής κόσμου και Ευρώπης, στέφθηκε και Ολυμπιονίκης με 16,000 βαθμούς στον τελικό του οργάνου και με μια άσκηση που είχε συντελεστή δυσκολίας 6,80 και βαθμολογήθηκε με 9,200 στην εκτέλεση!
Αυτό είναι το πρώτο μετάλλιο για την ελληνική γυμναστική μετά από 12 χρόνια, τότε που στην Αθήνα το 2004 ο Δημοσθέσης Ταμπάκος είχε κατακτήσει κι αυτός το χρυσό στους κρίκους.
Ολυμπιακοί Αγώνες 2016 – Ενόργανη Γυμναστική – Χρυσό μετάλλιο κέρδισε ο Έλληνας αθλητής Ελευθέριος Πετρούνιας , το ασημένιο μετάλλιο κέρδισε ο Άρθουρ Zanetti από την Βραζιλία και το χάλκινο μετάλλιο ο Denis Abliazin από την Ρωσία. Τελικός ανδρών Ολυμπιακοί Αγώνες στο Ρίο 2016 – EPA/HOW HWEE YOUNG
Το ασημένιο κατέκτησε ο Βραζιλιάνος Ολυμπιονίκης του Λονδίνου Αρτούρ Ζανέτι με 15,766 (6,70) και το χάλκινο ο Ρώσος Ντένις Αμπλιάζιν με 15,700β. (6,80)
Μια ενδιαφέρουσα έκθεση εικαστικών με θέμα «Φως και Χρώμα 2» του Διονύση Χατζόπουλου παρουσιάζεται στο Επισκοπείο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου στην Αλεξάνδρεια.
Ο καλλιτέχνης κατάγεται από την Αλεξάνδρεια και είναι απόστρατος στρατιωτικός. Τον ελεύθερο πια χρόνο του, ασχολείται δημιουργικά με τα εικαστικά που πάντα ήταν το χόμπυ του. Είναι αυτοδίδακτος και ασχολείται με την ζωγραφική 33 χρόνια.
Στους πίνακές του «αιχμαλωτίζει» κυρίως νησιώτικα τοπία που είχε ζήσει για μικρά ή μεγάλα χρονικά διαστήματα την περίοδο που ήταν αξιωματικός του στρατού.
Το μοναδικό φως της Σαντορίνης «στιγμάτισε» την ζωγραφική του και κυρίως η απολυτότητα του λευκού που «πνίγεται» στο βαθύ μπλε του Αιγαίου.
Ο Διονύσης Χατζόπουλος ζει μόνιμα πια στην Αλεξάνδρεια και έχει λάβει μέρος σε ομαδικές αλλά και ατομικές εκθέσεις εικαστικών.
Όπως μας είπε για εκείνον … «η μοναξιά της ζωγραφικής είναι ένας κόσμος βουβός αλλά παράλληλα τόσο ζωντανός… άλλοτε χαρούμενος και άλλοτε μελαγχολικός».
Σήμερα 15 Αυγούστου η εκκλησία μας εορτάζει την Κοίμηση και ιερά Μετάσταση της Θεοτόκου. Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξάνδρειας –στον οποίο τίθεται τις ημέρες αυτές σε προσκύνηση η ιερά και χαριτόβρυτος Εικόνα της «Παναγίας της Γαλιλαίας», από τα Ιεροσόλυμα- τελέστηκε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.
Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Λαογραφικός Όμιλος Ντόπιων Αλεξάνδρειας Περιχώρων “Το Ρουμλούκι “έκλεψε την παράσταση με το παραδοσιακό χοροστάσι . Πλήθος κόσμου παρεβρέθηκε στην Θεία Λειτουργία ενώ από πλευράς δημοτικής αρχής το παρόν έδωσε ο Δήμαρχος Αλεξάνδρειας Παναγιώτης Γκυρίνης.
Συνελήφθη χθες (14-8-2016) το πρωί στην Αλεξάνδρεια, από αστυνομικούς του Τμήματος Ασφάλειας Αλεξάνδρειας, 29χρονος ημεδαπός, καθώς λίγο νωρίτερα αφαίρεσε από το λαιμό 84χρονης ημεδαπής μία χρυσή αλυσίδα, η οποία βρέθηκε στην κατοχή του και αποδόθηκε.
Την αξίωση της Ελλάδας να ζητήσει η Τουρκία «ειλικρινή συγγνώμη» για τη Γενοκτονία σε βάρος του Ποντιακού Ελληνισμού προέβαλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ενώ χαρακτήρισε «αυθαιρεσία» των τουρκικών Αρχών το γεγονός ότι δεν επέτρεψαν να τελεστεί σήμερα η Πατριαρχική Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά στην Τραπεζούντα, λέγοντας ότι δεν πρόκειται να κάμψει το θρησκευτικό φρόνημα και την ιστορική μνήμη των Ελλήνων.
«Δίνουμε ιερή υπόσχεση ότι δεν ξεχνούμε τη θυσία τους και θ’ αγωνιζόμαστε ως την τελική τους δικαίωση. Δηλαδή ως την γενική αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και την έκφραση, τουλάχιστον, μιας ειλικρινούς συγνώμης από τους απογόνους των θυτών, την Τουρκία», δήλωσε, αναφερόμενος στα θύματα της Γενοκτονίας, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, από την Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά, στην Καστανιά Βερμίου, όπου παρέστη στις εορταστικές εκδηλώσεις του Δεκαπενταύγουστου.
Ταυτόχρονα ο κ. Παυλόπουλος σημείωσε: «Μ’ αυτή την ευκαιρία καθιστούμε σαφές και το εξής: Μιας και η αυθαιρεσία των τουρκικών Αρχών δεν επέτρεψε να τελεσθεί η Πατριαρχική Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά του Πόντου, από εδώ, το Βέρμιο, η Παναγία Σουμελά ταξιδεύει σήμερα εορτάζουσα και στην Τραπεζούντα. Διότι καμία απαγόρευση, απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχεται, δεν πρόκειται να κάμψει το θρησκευτικό φρόνημα και την ιστορική μνήμη του Έθνους των Ελλήνων».
Ολόκληρη η δήλωση του προέδρου της Δημοκρατίας έχει ως εξής:
«Γιορτάζουμε σήμερα την Κοίμηση της Θεοτόκου, το Πάσχα του καλοκαιριού.
Εδώ, στο Βέρμιο, στον ιερό χώρο της Παναγίας Σουμελά αυτή η γιορτή αποκτά κι έναν ιδιαίτερο, λαμπρό, εθνικό συμβολισμό: Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι, επιπλέον, και γιορτή μνήμης για τον Πόντο και τον Ποντιακό Ελληνισμό. Διότι όπως έχει λεχθεί, το 1930, από τον τότε υπουργό του Ελευθερίου Βενιζέλου, Λεωνίδα Ιασωνίδη, μαζί με την Ιερή Εικόνα της Παναγίας Σουμελά ήλθε στην Ελλάδα και ο Πόντος.
Σήμερα λοιπόν, και κάθε Δεκαπενταύγουστο, τελούμε εδώ, στην Παναγία Σουμελά, και ιερό μνημόσυνο στις ψυχές εκείνων που αφανίσθηκαν κατά τη στυγερή Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Ταυτοχρόνως, δίνουμε επίσης ιερή υπόσχεση ότι δεν ξεχνούμε τη θυσία τους και θ’ αγωνιζόμαστε ως την τελική τους δικαίωση. Δηλαδή ως την γενική αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και την έκφραση, τουλάχιστον, μιας ειλικρινούς συγνώμης από τους απογόνους των θυτών, την Τουρκία. Μ’ αυτή την ευκαιρία καθιστούμε σαφές και το εξής: Μιας και η αυθαιρεσία των τουρκικών Αρχών δεν επέτρεψε να τελεσθεί η Πατριαρχική Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά του Πόντου, από εδώ, το Βέρμιο, η Παναγία Σουμελά ταξιδεύει σήμερα εορτάζουσα και στην Τραπεζούντα. Διότι καμία απαγόρευση, απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχεται, δεν πρόκειται να κάμψει το θρησκευτικό φρόνημα και την ιστορική μνήμη του Έθνους των Ελλήνων».
Ο πρόεδρος του Ιδρύματος «Παναγία Σουμελά» Γιώργος Τανιμανίδης ανακοίνωσε ότι το Ίδρυμα και τα ποντιακά σωματεία που συμμετέχουν σε αυτό, αποφάσισαν να τιμήσουν τον κ. Παυλόπουλο με τον Μεγάλο Σταυρό της Παναγίας Σουμελά και την απονομή έκανε ο μητροπολίτης Βεροίας Παντελεήμων. Παραλαμβάνοντας τη διάκριση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι είναι μεγάλη η τιμή που του γίνεται και αυτή ανήκει στον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας και όχι στο πρόσωπό του και τον καθιστά θεματοφύλακα όλων των παραδόσεων που εκπροσωπεί ο ιερός τόπος στον οποίον βρίσκεται η μονή της Παναγίας Σουμελά. Μίλησε επίσης για την ανάγκη να δικαιωθούν οι αγώνες για την αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.
Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επέδωσε τιμητικό έπαινο στον αριστούχο μαθητή Λυκείου από το Μακροχώρι Ημαθίας Δημήτρη Αμανατίδη, ο οποίος έβγαλε βαθμό 19,9. Ο έπαινος αυτός έχει θεσμοθετηθεί από το ίδρυμα «Παναγία Σουμελά» στη μνήμη των μαθητών από το Μακροχώρι που έχασαν τη ζωή τους στο τροχαίο δυστύχημα στα Τέμπη.
Μετά τη Θεία Λειτουργία ο κ. Παυλόπουλος κατέθεσε στεφάνι στην προτομή του Αλέξανδρου Υψηλάντη και συμμετείχε ως παραστάτης στη λιτάνευση της ιεράς εικόνας της Παναγίας Σουμελά.
Στις εκδηλώσεις, την κυβέρνηση εκπροσώπησε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφωνας Αλεξιάδης, το προεδρείο της Βουλής η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Φρόσω Καρασαρλίδου, τη ΝΔ ο βουλευτής του κόμματος Απόστολος Βεσυρόπουλος και παραβρέθηκαν οι βουλευτές Κώστας Γκιουλέκας, Ανδρέας Λυκουρέντζος, Γεώργιος Κατσιαντώνης, ο δήμαρχος Βέροιας Κώστας Βοργιαζίδης και άλλοι.
Οι περισσότεροι από μας αγαπούν τα λεμόνια ή τον χυμό λεμονιού αλλά λίγοι ξέρουν ότι τα λεμόνια έχουν πολλά θρεπτικά οφέλη και μπορούν να χρησιμοποιηθούν με πολλούς τρόπους.
Γράφει η δημοσιογράφος Μαρία Αλιμπέρτη –Κατσάνη
Τα λεμόνια και το αιθέριο έλαιό τους ήταν σύμβολα της Ρωμαϊκής Θεότητας Juventas, της αρχαίας Ρωμαϊκής θεάς στης οποίας άνηκε η κηδεμονία της νεολαίας και της αναζωογόνησης. Για την ελληνική μυθολογία, θεά της νεότητας (ρωμαϊκό ισοδύναμο της Juventas) ήταν η Ήβη, η κόρη του Δία και της Ήρας, ήταν ο οινοχόος των θεών του Ολύμπου, που σέρβιρε νέκταρ και αμβροσία και ήταν παντρεμένη με τον Ηρακλή.
Τα λεμόνια προέρχονται από ένα αειθαλές δέντρο που αρχικά βρέθηκε στην Ασία και ο καρπός είναι συνήθως πρασινωπός ή κίτρινος. Οι καρποί ο χυμός, η φλούδα και το ξύσμα χρησιμοποιούνται στη μαγειρική, καθώς και μη-μαγειρικούς σκοπούς, το αιθέριο έλαιό του χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία αλλά και στην φαρμακευτική.
Ο χυμός τους περιέχει 6% κιτρικό οξύ, το οποίο καθιστά ξινή γεύση τους. Περιέχουν βιταμίνη C, ασβέστιο, φυλλικό οξύ, βιταμίνη Β5, βιταμίνη Β3, βιταμίνη Β1 και Β2, σίδηρο, μαγνήσιο, φώσφορο, κάλιο, ψευδάργυρο, καθώς και σάκχαρα, υδατάνθρακες, φυτικές ίνες, λίπος και πρωτεΐνη. Έχουν κιτρικό οξύ, έτσι ώστε είναι όξινα και ο χυμός βοηθά να σχηματίσουμε αλκαλικά στο σώμα, είναι πλούσιο σε βιταμίνη C. Η βιταμίνη C είναι απαραίτητη για να κρατήσει το ανοσοποιητικό σας μακριά τον βήχα και το κρυολόγημα. Επίσης, έχει φλαβονοειδή που λειτουργούν ενάντια σε ιούς και κρατάει υγειές το σώμα, είναι γνωστά για τις αντικαρκινικές, αντιμυκητιακές, αντιβακτηριακές, στυπτικές, αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές τους ενώ παράλληλα τονώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα και ηρεμούν.
Το αιθέριο έλαιο λεμονιού ανοίγει τα κέντρα στο λαιμό και την καρδιά και το χρησιμοποιούν για θεραπευτικούς σκοπούς στην εναλλακτική ιατρική.
Φτιάξε το δικό σου αιθέριο έλαιο λεμονιού:
Φλούδες από 5 λεμόνια
1 φλιτζάνι λάδι, αμυγδαλέλαιο ή έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
Ένα κομμάτι ύφασμα
Δοχείο ή μπουκάλι
Εκτέλεση:
Ξέπλυνέ τα πολύ καλά και σκούπισε τα πριν τα ξεφλουδίσεις.
Ξεφλούδισε τα λεμόνια σου.
Προσπάθησε να κρατήσεις όσο περισσότερη καθαρή φλούδα μπορείς, αποφεύγοντας το λευκό κομμάτι της σάρκας του φρούτου.
Βράσε νερό σε μπεν-μαρί. Μόλις το νερό σου βράσει, χαμήλωσε τη φωτιά.
Στο πάνω σκεύος ρίξε τις φλούδες λεμονιού και το λάδι. Οι φλούδες πρέπει να είναι σχεδόν καλυμμένες με λάδι. Άφησέ τα σε χαμηλή φωτιά στο μπεν-μαρί, για 4 ώρες. Κάθε τόσο, τσέκαρε το νερό και πρόσθεσε αν χρειαστεί, λόγω του βρασμού θα εξατμίζεται.
Τοποθέτησε ένα χωνί στο μπουκάλι που έχεις επιλέξει. Πάνω στο χωνί τοποθέτησε το ύφασμά σου και στράγγιξε το μείγμα σου.
Διατήρησέ το σε σκοτεινό, δροσερό μέρος.
Απολαύστε το αιθέριο έλαιο λεμονιού χρησιμοποιώντας το σε όσες περισσότερες εφαρμογές μπορείτε, το σίγουρο είναι πως είναι το μυρωδάτο λεμονάκι υπόσχεται πολλά και θα σας αναζωογονήσει!
Η Κοίμηση της Θεοτόκου- Τι γιορτάζουμε – Τιμή στην Μητέρα του Ενσαρκωμένου Λόγου Του Θεού!
Χαίρε Αγία Κόρη της Ναζαρέτ που μας έδωσες τον Θείο Λόγο ενσαρκωμένο!
Γλυκιά μητέρα Του Χριστού,
Μάνα της οικουμένης,
στη Χάρη Σου κερί θ’ ανάψω
τις αμαρτίες μου με δάκρυα θα σου πω
θα γονατίσω και θα κλάψω.
Π.Κ. 1990
Μεγάλη Θεομητορική εορτή της Χριστιανοσύνης. Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Αυγούστου με το Νέο Ημερολόγιο και στις 28 Αυγούστου με το Παλαιό (Παλαιoημερολογίτες). Κατά την παράδοση, όταν η Παναγία πληροφορήθηκε άνωθεν τον επικείμενο θάνατό της, προσευχήθηκε στο όρος των Ελαιών, ετοιμάστηκε και ανέφερε το γεγονός στους Αποστόλους. Επειδή κατά την ημέρα της κοίμησης δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, ένα νέφος τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Την τοποθέτησαν στο μνήμα της Γεσθημανής. Μετά από τρεις μέρες ο τάφος ήταν άδειος. Η Παναγία μετατέθη στους ουρανούς
Στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία ο εορτασμός της Κοίμησης της Θεοτόκου περιλαμβάνει κατά πρώτο λόγο το θάνατο και την ταφή της Παναγίας και κατά δεύτερο την ανάσταση και τη μετάστασή της στους ουρανούς.
Η 15η Αυγούστου είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου που δεν είναι μόνο η Μάνα του Ιησού, αλλά και η Μάνα του γένους των Ελλήνων και στέκει πάντα άγρυπνη στην έπαλξή της, όπως θέλει η λαϊκή μας παράδοση. Αυτή η παράδοση είναι πολυσήμαντη και πολυδιάστατη. Μέσα στο ελληνικό καλοκαίρι τον Δεκαπενταύγουστο γιορτάζουμε την Κοίμηση της Παναγίας. Στην Κωνσταντινούπολη, στον Ναό της Αγίας Σοφίας γινόταν «ολονυκτία», όπου κλήρος και λαός προσεύχονταν με θερμή πίστη. Σ’ αυτήν την ολονυκτία διανυκτέρευε μαζί με τον κόσμο κι ο αυτοκράτορας. Στις 23 Αυγούστου γιορτάζεται η Απόδοση ή τα Εννιάμερα της Παναγίας
Ένα κερί στη Χάρη Της…
Στην Καινή Διαθήκη δεν υπάρχουν πληροφορίες για την Κοίμηση της Θεοτόκου. Γι’ αυτήν μαθαίνουμε από τις διηγήσεις σημαντικών εκκλησιαστικών ανδρών, όπως των Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, Μόδεστου Ιεροσολύμων, Ανδρέα Κρήτης, Γερμανού Κωνσταντινουπόλεως, Ιωάννη Δαμασκηνού κ.ά., καθώς και από τα σχετικά τροπάρια της εκκλησιαστικής υμνολογίας. Στα κείμενα αυτά διασώζεται η «αρχαία και αληθεστάτη» παράδοση της Εκκλησίας γι’ αυτό το Θεομητορικό γεγονός.
Έτσι, λοιπόν, κατά την εκκλησιαστική παράδοση, η μητέρα του Ιησού Χριστού, Μαρία (η Θεοτόκος και Παναγία), πληροφορήθηκε τον επικείμενο θάνατό της από έναν άγγελο τρεις ημέρες προτού αυτός συμβεί και άρχισε να προετοιμάζεται κατάλληλα. Προσεύχεται στο όρος των Ελαιών και δίνει τα υπάρχοντά της σε δύο γειτόνισσές της χήρες. Επειδή κατά την ημέρα της Κοίμησής της δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, καθώς κήρυτταν «απανταχού γης», μια νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Μοναδικός απών ο απόστολος Θωμάς.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου συνέβη στο σπίτι του Ευαγγελιστή Ιωάννη, στο οποίο διέμενε η μητέρα του Θεανθρώπου. Αφού της έκλεισαν τα μάτια, οι Απόστολοι μετέφεραν το νεκροκρέβατό της στον κήπο της Γεθσημανής, όπου και την έθαψαν. Κατά τη μεταφορά του λειψάνου της, φανατικοί Ιουδαίοι αποπειράθηκαν να ανατρέψουν το νεκροκρέβατό της, αλλά τυφλώθηκαν. Μόνο ένας από αυτούς κατόρθωσε να το ακουμπήσει, αλλά μια αόρατη ρομφαία του έκοψε τα χέρια.
Στην Ελλάδα, η Κοίμηση της Θεοτόκου εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα, ονομάζεται δε και «Πάσχα του Καλοκαιριού». Σε πολλά νησιά του Αιγαίου (Τήνος, Πάρος, Πάτμος) στολίζουν και περιφέρουν επιτάφιο προς τιμήν της Παναγίας. Σε πόλεις και χωριά ανά την επικράτεια, σε εκκλησίες αφιερωμένες στην Κοίμηση της Θεοτόκου διοργανώνονται παραδοσιακά πανηγύρια, που καταλήγουν σε γενικευμένο γλέντι. Η Κοίμηση της Θεοτόκου δεν είναι ένα πένθιμο γεγονός για τον λαό, επειδή η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν». Εξάλλου, τον Δεκαπενταύγουστο γιορτάζουν η Μαρία, η Δέσποινα, ο Παναγιώτης και η Παναγιώτα.
Μοναδικός απών από την κηδεία της υπήρξε, όπως προαναφέραμε, ο Απόστολος Θωμάς. Όταν μετά από τρεις ημέρας πήγε στον τάφο της, βρήκε μόνο τα εντάφια. Προφανώς, η Παναγία είχε αναστηθεί. Πάνω στον τάφο της χτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός, που αποδίδεται στην Αγία Ελένη. Μετά την καταστροφή του, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Μαρκιανός (450-457) με τη δεύτερη σύζυγό του Πουλχερία έχτισαν ένα νέο ναό, που υπάρχει μέχρι σήμερα. Η Κοίμηση της Θεοτόκου εορταζόταν αρχικά στις 13 Αυγούστου και από το 460 στις 15 Αυγούστου.
Η Παναγία της Γαλιλαίας που ήρθε από τα Ιεροσόλυμα για λίγες μέρες στον Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Αλεξάνδρεια
Μεταξύ της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας υπάρχει δογματική διαφορά σχετικά με την Κοίμηση της Θεοτόκου. Η Καθολική Εκκλησία πιστεύει στο δόγμα της ενσώματης ανάληψης της Θεοτόκου (Assumptio Beatae Mariae Virginis), που οριστικοποιήθηκε με την αποστολική εγκύκλιο του Πάπα Πίου IB’ «Munificentissimus Deus» (1 Νοεμβρίου 1950). Αντίθετα, η Ορθόδοξη Εκκλησία κάνει λόγο πρώτα για Κοίμηση της Θεοτόκου, δηλαδή πραγματικό θάνατο (χωρισμό ψυχής και σώματος) και στη συνέχεια για μετάσταση της Θεοτόκου, δηλαδή ανάσταση (ένωση ψυχής και σώματος) και ανάληψή της κοντά στον Υιόν της.
Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου προηγείται νηστεία, η οποία καθιερώθηκε τον 7ο αιώνα. Αρχικά ήταν χωρισμένη σε δύο περιόδους: πριν από την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και πριν από την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τον 10ο αιώνα, συνενώθηκαν σε μια νηστεία, που περιλαμβάνει 14 ημέρες και ξεκινά την 1η Αυγούστου. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης νηστείας, νηστεύεται το λάδι εκτός του Σαββάτου και της Κυριακής, ενώ στη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα καταλύεται (επιτρέπεται) το ψάρι. Ανήμερα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου καταλύονται τα πάντα, εκτός και αν η εορτή πέσει σε Τετάρτη ή Παρασκευή, οπότε καταλύεται μόνο το ψάρι. Τις ημέρες της νηστείας του Δεκαπενταύγουστου ψάλλονται τις απογευματινές ώρες στις εκκλησίες (εκτός Κυριακής), εναλλάξ, ο «Μικρός και ο Μέγας Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον», οι λεγόμενες «Παρακλήσεις».
Στις 31 Αυγούστου γιορτάζεται η κατάθεση της Τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου. Όπως θέλει η παράδοση, η Παναγία λίγο πριν την Κοίμησή της, διένειμε τα ενδύματά της σε φτωχές γυναίκες. Χρόνια αργότερα, όπως λένε οι γραφές, αναζητήθηκε, και βρέθηκε η Ζώνη αυτή και με τη φροντίδα Βυζαντινού Αυτοκράτορα τοποθετήθηκε σε ναό της Πόλης. Τεμάχιο της Τιμίας Ζώνης σώζεται σήμερα στο Άγιο Όρος
Στην Ελλάδα, η Κοίμηση της Θεοτόκου εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα, ονομάζεται δε και «Πάσχα του Καλοκαιριού». Σε πολλά νησιά του Αιγαίου (Τήνος, Πάρος, Πάτμος) στολίζουν και περιφέρουν επιτάφιο προς τιμήν της Παναγίας. Σε πόλεις και χωριά ανά την επικράτεια, σε εκκλησίες αφιερωμένες στην Κοίμηση της Θεοτόκου διοργανώνονται παραδοσιακά πανηγύρια, που καταλήγουν σε γενικευμένο γλέντι. Η Κοίμηση της Θεοτόκου δεν είναι ένα πένθιμο γεγονός για τον λαό, επειδή η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν». Εξάλλου, τον Δεκαπενταύγουστο γιορτάζουν ο Παναγιώτης, η Μαρία και η Δέσποινα.
Τη μεγάλη ευγνωμοσύνη του Ελληνικού λαού στην Παναγία, την βλέπουμε ανάγλυφη σ’ αφιερώματα, σε τάματα, σε προσκυνήματα ή σε ευλαβικά ταξίδια στα νησιά μας, όπως στην Τήνο, με τάμα στην Παναγία τη Μεγαλόχαρη και στην Πάρο στην Εκατονταπυλιανή. Είναι οι πιο γνωστές εκκλησίες αφιερωμένες στην Παναγία. Δεν υπάρχει όμως περιοχή στη χώρα μας χωρίς ναό αφιερωμένο στη Μεγαλόχαρη,
Απολυτίκιο
Εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.
