Πάνω από το 90% των οδοντικών εμφυτευμάτων που τοποθετούνται, λειτουργούν και μετά τη δεκαπενταετία, σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, ενώ το ποσοστό αποτυχίας στην διαδικασία,  δεν ξεπερνά το 1-2%, δηλώνει ο επίκουρος καθηγητής  της Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στοματικός  και γναθοπροσωπικός  χειρουργός Λάμπρος Γκουτζάνης, σε συνέντευξη του  στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή 104,9 Μυστικά Υγείας.

Σύμφωνα με τον κ. Γκουτζάνη αντενδείξεις για την τοποθέτηση  αποτελούν οι χημειοθεραπείες, οι ακτινοβολίες, η λήψη συγκεκριμένης κατηγορίας  φαρμάκων για την οστεοπόρωση, καθώς και κάποιες πολύ σπάνιες παθήσεις των οστών.

 Στην επισήμανση περί υψηλού κόστους σε σύγκριση με τις συμβατικές μεθόδους που είναι η οδοντοστοιχία και οι γέφυρες, ο κύριος Γκουτζάνης αναφέρει: «Το οικονομικό αποτελεί μία σχετική αντένδειξη, ωστόσο είναι σχετική καθότι οι τιμές λόγω κρίσης έχουν πέσει αρκετά από το παρελθόν. Η ποιότητα ζωής την οποία εξασφαλίζουν όμως οι ασθενείς, οι οποίοι τοποθετούν εμφυτεύματα,  είναι πολύ καλύτερη, διότι τα εμφυτεύματα προσφέρουν σταθερότητα, όταν χρησιμοποιούνται για στηρίγματα οδοντοστοιχιών, προσφέρουν πολύ καλή λειτουργική αποκατάσταση καθώς επίσης και  αισθητική αποκατάσταση

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:

Ερ: Τι προετοιμασία χρειάζεται να κάνει κάποιος πριν προχωρήσει στην διαδικασία της τοποθέτησης εμφυτευμάτων;

Απ: Κατ΄αρχήν πρέπει οπωσδήποτε να γίνει ένας καλός κλινικός έλεγχος από τον ιατρό που θα τοποθετήσει τα εμφυτεύματα. Μία λεπτομερής λήψη ιστορικού, καθότι υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις ή ασθένειες που να δημιουργούν αντενδείξεις,  και βεβαίως πρέπει να γίνει ένας πλήρης ακτινογραφικός έλεγχος, που ξεκινάει με μία πανοραμική ακτινογραφία, αλλά στις μέρες μας έχουμε τη δυνατότητα να ελέγχουμε το ύψος και το πάχος του οστού των γνάθων, προκειμένου να τοποθετήσουμε τα κατάλληλα εμφυτεύματα,  με ειδικές αξονικές τομογραφίες για τις γνάθους. H επέμβαση γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία.

Ερ: Τι διάρκεια ζωής έχουν τα εμφυτεύματα

Απ: Τα εμφυτεύματα τοποθετούνται για να διατηρηθούν και να λειτουργούν στο στόμα του ασθενούς για πολλές δεκαετίες. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες πάνω από το 90% των εμφυτευμάτων που τοποθετούνται, λειτουργούν και μετά τη δεκαπενταετία.

Ερ: Σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να γίνει απόρριψη του  εμφυτεύματος;

Απ:  Απόρριψη είναι μία λέξη την οποία χρησιμοποιούν οι ασθενείς. Αλλά στην περίπτωση ειδικά των εμφυτευμάτων θα πρέπει να σας πω ότι κατασκευάζονται από τιτάνιο, το οποίο είναι ένα απόλυτα βιοσυμβατό υλικό, και  δεν απορρίπτεται.  Ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιο εμφύτευμα  μπορεί να μην οστεοενσωματωθεί,  κυρίως για τραυματικούς λόγους. Δηλαδή θα πρέπει κατά την περίοδο της οστεοενσωμάτωσης, η οποία διαρκεί ανάλογα με την εταιρεία, ανάλογα,  με το εμφύτευμα  από  1.5 έως 3 μήνες, ο ασθενής να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός. Δεν θα πρέπει το εμφύτευμα να δεχτεί πιέσεις,  να ενοχληθεί από κάποια κινητή οδοντοστοιχία που φέρει ο ασθενής το μεσοδιάστημα αυτό για να μπορεί να κυκλοφορεί. Επίσης δεν θα πρέπει να τρώει σκληρές τροφές, καθώς επίσης να μην ξεχνά την καλή καθαριότητα στο στόμα του. Το  ποσοστό των εμφυτευμάτων που δεν οστεοενσωματώνονται, δεν γίνονται δηλαδή ένα σώμα με το οστούν, στην κάτω γνάθο δεν ξεπερνά το 2%, στην δε άνω γνάθο το 3%. Σε γενικές γραμμές το  ποσοστό αποτυχίας δεν ξεπερνά το 1-2%.

Ερ: Σε τι βαθμό είναι επώδυνη η μετεγχειρητική περίοδος;

Απ: Ο πόνος είναι  υποκειμενικός. Ο μετεχειρητικός πόνος τραυματικής αιτιολογίας στη συγκεκριμένη περίπτωση εφόσον ο ασθενής έχει υποβληθεί σε μία μικρή  επέμβαση, είναι ένας πόνος που ελέγχεται με απλά παυσίπονα. Όταν το εμφύτευμα τοποθετηθεί από τον ειδικό γιατρό, με τις σωστές συνθήκες και δεν υπάρξει επιπλοκή, είναι ένας πόνος ανεκτός.

Ερ: Σε ποιες περιπτώσεις δεν επιτρέπεται κάποιος να υποβληθεί στην διαδικασία;

Απ:  Ένας καρκινοπαθής που κάνει   χημειοθεραπεία, επειδή το ανοσοποιητικό του σύστημα είναι κατεσταλμένο, δεν είναι σωστό να προχωρήσει σε τοποθέτηση εμφυτευμάτων, κατά τη διάρκεια της θεραπείας του. Όπως και ο καρκινοπαθής που υποβάλλεται σε ακτινοθεραπεία. Θα πρέπει να μεσολαβήσει ένα διάστημα, από τη λήξη των θεραπειών για να μπορούν αυτοί οι ασθενείς να προβούν σε τοποθέτηση εμφυτευμάτων.

Μία άλλη κατηγορία  είναι οι  μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, που κάποιες λαμβάνουν διφωσφονικά  φάρμακα για την οστεοπόρωση και τα οποία θα πρέπει να διακόπτουν πριν προχωρήσουν στην τοποθέτηση εμφυτευμάτων.

Επίσης υπάρχουν κάποιες πολύ σπάνιες νόσοι οστών, που αν κάποιος τις έχει δεν μπορεί να βάλει εμφυτεύματα.  Ωστόσο οι αντενδείξεις που σας αναφέρω δεν είναι απόλυτες. Είναι σχετικές. Δηλαδή  π.χ ακόμα και σε περιπτώσεις ακτινοβολημένων οστών, όταν παρέλθει ένα απαραίτητο χρονικό διάστημα, ο ασθενής μπορεί να προχωρήσει στην εν λόγω διαδικασία.

Ερ: Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα ποια τα μειονεκτήματα σε σχέση με την οδοντοστοιχία;

Απ: Ένα μειονέκτημα είναι το οικονομικό.

Ερ: Δεν έχει καμία σχέση το κόστος με αυτό της οδοντοστοιχίας.

Απ: Ναι,  αλλά η ποιότητα ζωής την οποία εξασφαλίζουν οι ασθενείς, οι οποίοι τοποθετούν εμφυτεύματα,  είναι πολύ καλύτερη, διότι τα εμφυτεύματα προσφέρουν σταθερότητα,  όταν χρησιμοποιούνται για στηρίγματα οδοντοστοιχιών, προσφέρουν πολύ καλή λειτουργική αποκατάσταση, και αισθητική αποκατάσταση. Κι έτσι θα έλεγα ότι εκτός από το οικονομικό που είναι μία σχετική αντένδειξη, είναι ο πιο σύγχρονος και αποτελεσματικός τρόπος αντικατάστασης των δοντιών που λείπουν. Ο συμβατικός τρόπος είναι οι γέφυρες και οι οδοντοστοιχίες.

Ερ: Δεν καλύπτεται από τα ταμεία, πώς είναι σχετική αντένδειξη;  Είδος πολυτελείας είναι για πολλούς τη σήμερον ημέρα.

Απ: Το λέω με την έννοια ότι παλαιότερα ήταν πολύ ακριβότερα. Και τώρα λόγω κρίσης έχουν πέσει οι τιμές. Πέραν του οικονομικού όμως, τα εμφυτεύματα έχουν να κάνουν μόνο με πλεονεκτήματα. Κι αυτό που θέλω να τονίσω προς τους ασθενείς, είναι να απευθύνονται στους ειδικούς γιατρούς. Υπάρχουν γιατροί, οι οποίοι είναι εκπαιδευμένοι στην χειρουργική τοποθέτηση των εμφυτευμάτων και υπάρχουν προσθετολόγοι και οδοντίατροι, οι οποίοι είναι πολύ εξειδικευμένοι στην προσθετική αποκατάσταση. Και υπάρχουν βέβαια και κάποιοι, οι οποίοι κάνουν όλο το πακέτο, αλλά θα πρέπει να είναι εκπαιδευμένοι και αυτό οι ασθενείς θα πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη πριν επιλέξουν γιατρό.

Τη συνέντευξη πήρε η Τάνια Μαντουβάλου