Αμέσως μετά οι δράστες επιβιβάστηκαν σε Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο ιδιοκτησίας της γυναίκας και τράπηκαν σε φυγή. Εντοπίσθηκαν όμως από την Αστυνομία και συνελήφθησαν.
Το χρηματικό ποσό βρέθηκε στην κατοχή τους και αποδόθηκε στην ιδιοκτήτρια της καφετέριας.
Η κίνηση του σώματος υπό την μορφή αθλητισμού, εργασίας, ή τρόπου ζωής μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο για συχνές χρόνιες παθήσεις που μπορεί να αποβούν μοιραίες για τον οργανισμό σας, και μιλάμε για παχυσαρκία, τον καρκίνο του μαστού και του εντέρου, τον διαβήτη, την καρδιοπάθεια και το εγκεφαλικό.
Ο οργανισμός σας έχει ανάγκη και την παραμικρή σωματική δραστηριότητα για την υγεία του και όχι μόνο τη γυμναστική που είναι όπως φαίνεται το «κλειδί», σύμφωνα με νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε. Πέρα από το γυμναστήριο και γενικά τα σπορ που κάνει κάποιος πρέπει να εμπλέκεται σε καθημερινές σωματικές δραστηριότητες, όπως οι δουλειές του νοικοκυριού, η κηπουρική, οι μετακινήσεις στη δουλειά με τα πόδια, το ποδήλατο, το ανεβοκατέβασμα με σκάλες και όχι με το ασανσέρ κ.α.
Για παράδειγμα, μπορεί σε καθημερινή βάση να αφιερώνει δέκα λεπτά για να ανεβαίνει σκάλες, 15 λεπτά για να καθαρίζει το σπίτι του, 20 λεπτά για να περιποιείται τον κήπο του, 20 λεπτά για να τρέχει σε ανοιχτό χώρο ή σε γυμναστήριο, 25 λεπτά για να περπατά ή να κάνει ποδήλατο κ.α. έτσι μπορεί να κάνει διάφορους συνδυασμούς σωματικής δραστηριότητας, που τελικά θα έχουν εξίσου ευεργετικό αποτέλεσμα. Ενδεικτικά, με 600΄ λεπτά συνολική εβδομαδιαία δραστηριότητα ο κίνδυνος διαβήτη μειώνεται κατά 2%, με 3.600 λεπτά συνολική εβδομαδιαία δραστηριότητα η μείωση του κινδύνου φθάνει το 21%.
Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν το αυτοκίνητο ως το βασικό μέσο για τις μετακινήσεις τους, είναι κατά μέσο όρο τέσσερα κιλά βαρύτεροι σε σχέση με όσους προτιμούν το ποδήλατο για να πάνε στη δουλειά τους, για ψώνια ή όπου αλλού, έτσι σύμφωνα με τις έρευνες, οι διαφορετικές μορφές μετακινήσεων σχετίζονται με το βάρος και την υγεία των ανθρώπων.
Μέχρι σήμερα, σε επτά πόλεις της Ευρώπης, Λονδίνο, Ρώμη, Βιέννη, Ζυρίχη, Βαρκελώνη, Αμβέρσα, Ορέμπρο Σουηδίας, έχουν αναλυθεί στοιχεία για περίπου 11.000 εθελοντές, σχετικά με το πώς οι κάτοικοι κινούνται μέσα στην πόλη τους και πόσο χρόνο χρησιμοποιούν κάθε μέσο μεταφοράς.
Οι άνθρωποι που είναι λιγότερο δραστήριοι σωματικά, κινδυνεύουν περισσότερο από διάφορες παθήσεις, όπως παχυσαρκία, καρκίνο, έμφραγμα, εγκεφαλικό, άνοια κ.α. Ο τρόπος που επιλέγει κανείς να κινηθεί μέσα στην πόλη του, αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για το πόσο ασκείται σωματικά.
Δυστυχώς η καθιστική εργασία, η έλλειψη κίνησης στην καθημερινότητα σας, αλλά και το γεγονός της έλλειψης εκγύμνασης του σώματος, είναι η αιτία πολλών κακών ασθενειών που αποβαίνουν μοιραίες, γι αυτό πρέπει να βάλετε την άσκηση στην ζωή σας, αυτή είναι πραγματικά η ιδανική λύση για να αντιμετωπίσετε την επιδημία της καταστροφικής σωματικής αδράνειας.
Τόνισε: «Η κλιματική αλλαγή δεν ευνοεί την καλλιέργεια, αλλά με τον Θεό δεν μπορούμε να τα βάλουμε». Ωστόσο, όπως πρόσθεσε, οι παραγωγοί μπορούν να στηριχθούν και να μην εγκαταλείψουν τα χωράφια τους, με την ένταξη του προϊόντος στο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης αμπέλων, ώστε να ενισχυθούν και να προχωρήσουν σε νέες φυτεύσεις. Επίσης, ζήτησε να βρεθεί λύση για τις ανακτήσεις στους υγιείς συνεταιρισμούς (παλιές επιδοτήσεις που ζητάει την επιστροφή τους η ΕΕ), καθώς και για τις μισθωμένες εκτάσεις που χάνουν τις επιδοτήσεις για πέντε χρόνια (πχ ο πατέρας, όταν ενοικιάζει στο παιδί του ή σε τρίτο, το κτήμα για καλλιέργεια, χάνεται η επιδότηση). Το χαμένο ποσό για την Αιγιάλεια υπολογίζεται στις 500.000 ευρώ/έτος.
Σύμφωνα με τον κ. Σωτηρόπουλο, με την κορινθιακή σταφίδα υπολογίζεται ότι απασχολούνται πανελλαδικά 17.000 οικογένειες και καλλιεργούνται 100.000 στρέμματα σε Κόριθνο, Αχαϊα, Ηλεία, Μεσσηνία και Ζάκυνθο, όταν προ 15ετίας, ο αριθμός τους υπερέβαινε τα 150.000 στρέμματα. Η ετήσια παραγωγή στην Ελλάδα κυμαίνεται σε 18-24.000 τόνους και η απόδοση ανά στρέμμα υπολογίζεται σε κατά μέσο όρο 350-500 κιλά.
Σχετικά με την τιμή της σταφίδας, ο κ. Σωτηρόπουλος τόνισε ότι την τελευταία τριετία βρίσκεται σε ανοδική τροχιά και από 0,75 ευρώ το 2015, έφτασε στα 0,90 ευρώ πέρυσι και φέτος θα ξεπεράσει το 1 ευρώ. Σημειώνεται ότι η σταφίδα είναι εξαγώγιμο προϊόν και -σύμφωνα με τον κ. Σωτηρόπουλο- η ελληνική αγορά δεν απορροφά ούτε το 2% της συνολικής παραγωγής. Όμως, όπως επισήμανε ο ίδιος, οι εξαγωγές της παραγωγής εξακολουθούν να κερδίζουν έδαφος και, παρά τον διεθνή ανταγωνισμό, ανοίγονται νέες αγορές. Αγγλία, Ολλανδία, Αυστρία και Γαλλία, αλλά και ΗΠΑ, Ρωσία, Αυστραλία και Καναδάς, είναι μερικές από τις συνολικά 40 παγκοσμίως αγορές εξαγωγής της ελληνικής σταφίδας. Το κόστος παραγωγής για την καλλιέργεια σταφίδας είναι πολύ υψηλό. Πρόκειται για ευαίσθητο προϊόν και ο παραγωγός 10 μήνες τον χρόνο πρέπει να «βρίσκεται επί ποδός στο χωράφι».
Το ελληνικό «μαύρο» χρυσάφι
Μπορεί η Ελλάδα να μην έχει ακόμη καταφέρει να βρει πετρέλαιο σε μεγάλες ποσότητες κάτω από τη γη ή τη θάλασσα, αλλά ο ελληνικός «μαύρος χρυσός» η σταφίδα,έχει υπάρξει στο παρελθόν, εξίσου προσοδοφόρος και πολύ πιο εύγευστος. Σταφίδα καλλιεργούσαν τα παλαιότερα χρόνια, στην Πελοπόννησο και η κορινθιακή σταφίδα, δηλαδή η μαύρη, έγινε τόσο διάσημη, ώστε σχεδόν ταυτίστηκε με τη σταφίδα και γλωσσικά. Η λέξη currant, που σημαίνει στα αγγλικά την κορινθιακή μαύρη σταφίδα, έχει την αρχή της στην Κόρινθο. Από τα γαλλικά, raisins de Corinthe, ή μάλλον raisins de Corauntz, όπως ήταν στα γαλλικά της εποχής, πέρασε τον 14ο αι. και στα αγγλικά, όπου σιγά-σιγά το raisins παραλείφθηκε. Στα κείμενα της εποχής τη λέξη συναντά κανείς γραμμένη σε πάμπολλες παραλλαγές, corentes, corauntz, currents, currence, corans κτλ.
Μάλιστα, όταν τον 16ο αιώνα άρχισαν να καλλιεργούνται στην Αγγλία τα φραγκοστάφυλα, ο κόσμος νόμισε ότι αυτός ο καρπός είναι η νωπή μορφή της σταφίδας και τα αποκάλεσε κι αυτά currant. Το λάθος επισημάνθηκε αμέσως, αλλά όπως συχνά συμβαίνει ρίζωσε. Έτσι σήμερα currants λέγονται και τα φραγκοστάφυλα και οι σταφίδες. Στην Αμερική, για να ξεδιαλύνει η σύγχυση, τις σταφίδες τις λένε Zante currants, δηλαδή ζακυνθινές. Η Ζάκυνθος ήταν σημαντική πηγή εισαγωγών σταφίδας στη Βρετανία. Μια λέξη ξεχασμένη σχεδόν για την κορινθιακή σταφίδα είναι κουρεντί, αντιδάνειο από το currant.
Όταν η Ελλάδα κέρδισε την ανεξαρτησία της, η σταφίδα ήταν το μοναδικό αξιόλογο εξαγωγικό προϊόν του νέου κράτους. Δεδομένου ότι έφτασε να αντιπροσωπεύει το 50%-75% της αξίας του συνόλου των ευρωπαϊκών εξαγωγών, δεν είναι υπερβολική η ρήση του Ξ. Ζολώτα, ότι η σταφίδα για την Ελλάδα ήταν «ό,τι και ο καφές για τη Βραζιλία». Τότε η σταφίδα ονομάστηκε «χρυσός της Κορινθίας», αν και καλλιεργήθηκε σε πολύ ευρύτερη ζώνη, σε όλη τη δυτική και βορειοδυτική Πελοπόννησο και στα Επτάνησα, όπου οι αγρότες επέκτειναν δυσανάλογα τις αμπελοφυτείες σε βάρος των ελαιώνων και των άλλων καλλιεργειών. Πολλές οικογένειες που έπαιξαν ηγετικό ρόλο στην ελληνική πολιτική σκηνή σχηματίστηκαν με άξονα τις λωρίδες Κόρινθο-Πάτρα και Πύργο-Καλαμάτα και συνδέθηκαν με το εμπόριο της σταφίδας.
Ενδεικτικοί είναι οι στίχοι για τη σταφίδα του Κλεάνθη Τριανταφύλλου (1850-1889), εκδότη της εφημερίδας «Ραμπαγάς»:
Απ’ το τσαμπί σου κρέμεται, γλυκιά μου μαυρομάτα, το έθνος…
Σένα θρέφουμε μονάκριβη ελπίδα,
χλωρή, όσο ξεραίνεσαι, συ κάνεις την πατρίδα,
είν’ από σένα τάλαρο τ’ αλώνια μας γεμάτα,
μικρή, γλυκομελάχρινη, κοπέλα μου σταφίδα!
Σχεδόν το σύνολο της παραγωγής σταφίδας εξαγόταν. Αρχικά ο μεγάλος πελάτης ήταν η Αγγλία. Η σταφίδα χρησιμοποιείτο στην παρασκευή της πουτίγκας, που ήταν βασικό είδος διατροφής των λαϊκών στρωμάτων. Καθώς η τιμή της σταφίδας ανεβοκατέβαινε, οι σταφιδοπαραγωγοί, που ήταν μικρές οικογενειακές εκμεταλλεύσεις, ευημερούσαν ή πεινούσαν. Μετά το 1880 η ζήτηση του προϊόντος από την Αγγλία άρχισε να φθίνει και να πέφτει η τιμή της, αλλά ένα τυχαίο γεγονός της έδωσε δεκαετή παράταση: τα γαλλικά αμπέλια καταστράφηκαν από επιδημία φυλλοξήρας και οι Γάλλοι οινοπαραγωγοί στράφηκαν στην ελληνική σταφίδα κι έκαναν μαζικές εισαγωγές που υπεραναπλήρωσαν τη μείωση της αγγλικής ζήτησης. Αποτέλεσμα ήταν να εκτοξευθούν στα ύψη η τιμή της σταφίδας και οι καλλιεργούμενες εκτάσεις. Έτσι, ενώ το 1860 καλλιεργούνταν 220.000 στρέμματα που παρήγαγαν 50.000 τόνους σταφίδας (όλοι σχεδόν εξάγονταν), το 1891 η καλλιέργεια είχε φτάσει στα 670.000 στρέμματα και η παραγωγή στους 165.000 τόνους.
Όμως, κάθε τι ωραίο, τελειώνει κάποτε και απότομα. Από το 1889 οι γαλλικές αμπελοφυτείες άρχισαν να αναρρώνουν, με αποτέλεσμα οι εισαγωγές να πέσουν κατακόρυφα, από 69.500 βαρέλια το 1889 σε 21.700 το 1892 και σε μόλις 3.100 το 1893. Εξίσου δραματική και η πτώση της τιμής: από 625 φράγκα ο τόνος το 1890, έπεσε σε 92 το 1893. Το κράτος παρενέβη με τρόπο που ικανοποιούσε τους σταφιδεμπόρους και όχι τους σταφιδοπαραγωγούς. Αγόραζε ποσότητες σταφίδας από τους παραγωγούς, που τις χρησιμοποιούσε για οινοπνευματοποίηση, ώστε να μην πέσει πολύ η τιμή του προϊόντος.
Η κρίση της σταφίδας είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για την πτώχευση της Ελλάδας επί Τρικούπη. Επίσης, «γέννησε» τα πρώτα κοινωνικά κινήματα, αρχικά μεταξύ των σταφιδοπαραγωγών. Δεν είναι τυχαίο που οι πρώτοι σοσιαλιστές και αναρχικοί εμφανίστηκαν όχι στην Αθήνα, αλλά στην Πάτρα και τον Πύργο. Η σταφιδική κρίση πυροδότησε, άλλωστε, τη μαζική μετανάστευση στην Αμερική, από την τελευταία δεκαετία του 1890 και μετά, όταν μετανάστευσαν, κυρίως από την Πελοπόννησο, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες.
Ο Γ. Σουρής έγραψε για τη σταφιδική κρίση:
Κι αν λείψει κάθε φόρος της, κι ας βάλουν πιο μεγάλο
εγώ ποτέ στο στόμα μου σταφίδα δεν θα βάλω
και ούτε θέλω να την δω ποτέ μου σε τραπέζι
κι ας κάνουν μόνο με αυτήν πουτίγκες οι Εγγλέζοι
Η σταφίδα ποτέ δεν ξαναβρήκε τη δόξα του 1880 και ποτέ δεν ξεπέρασε τη χρόνια κρίση της. Στην Κατοχή όμως, και για κάμποσο διάστημα μετά, έσωσε και έθρεψε πολύ κόσμο. Σταφίδα μοίραζε ο στρατός στους φαντάρους και σε καιρό πολέμου και σε καιρό ειρήνης, για το κρύο της νυχτερινής σκοπιάς.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Το υπουργείο κάνει λόγο για αυθαίρετη ερμηνεία και παραπλανητικό δημοσίευμα που επιχειρεί «για μία ακόμη φορά να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα».
Όπως υπογραμμίζεται από το υπουργείο Εργασίας, δεν επιβάλλεται καμία επιπλέον μείωση που να είναι αντίστοιχη του ύψους των παραπάνω οικογενειακών παροχών, επισημαίνοντας ότι από την 1.1.2019, οπότε θα έχει ολοκληρωθεί στο πλαίσιο των ενιαίων κανόνων ο επανυπολογισμός των συντάξεων, τα επιδόματα αυτά, ως μέρος της καταβαλλόμενης σύνταξης, θα έχουν ληφθεί υπόψη για τον υπολογισμό της «προσωπικής διαφοράς».
Τέλος σημειώνεται, ότι αν το καταβαλλόμενο ποσό των συντάξεων είναι μικρότερο από αυτό που προκύπτει από τον επανυπολογισμό τους, ο Ν.4472/17 προβλέπει προσαύξηση των συντάξεων από την 1.1.2019.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Έφυγε η Τζένη, έφυγε η Αλίκη, έφυγε κι η Ζωή.
Τώρα, εκεί ψηλά στους ουρανούς συμπληρώθηκε η τριάδα ενός θιάσου αγγέλων. Χαράς ευαγγέλια για τους λάτρεις του κινηματογράφου και του θεάτρου….
Η Ζωή Λάσκαρη, όπως κι η Τζένη Καρέζη κι η Αλίκη Βουγιουκλάκη, είχε μια ζωή παράλληλη με την πορεία και την ανάπτυξη του ελληνικού κινηματογράφου.
Κόρη επιφανούς Έλληνα αξιωματικού του στρατού, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Η ταυτότητά της έγραφε ότι αυτό συνέβη στα 1940, η ίδια έλεγε ότι είδε το φως της ζωής το 1944.
Όπως και νάναι, ουσιαστικά δεν γνώρισε γονείς, αφού τόσο ο πατέρας, όσο κι η μητέρα της ήταν θύματα των κομμουνιστών στη διάρκεια του εμφυλίου. Τη μεγάλωσε ο θείος της, στρατηγός Γ. Κουρούκλης, μαζί με την εξαδέλφη της Ζωίτσα που διέπρεψε στο ελαφρό τραγούδι.
Η Ζωή μεγαλώνοντας κι απ’ όπου περνούσε έκανε τα κεφάλια των αγοριών να γυρνούν προς το μέρος της και τους πόθους τους να φουντώνουν.
Μόλις 19 ετών, στέφεται «Σταρ Ελλάς». Κι αυτή η στέψη είναι το μεγάλο της διαβατήριο για την ηχηρή της είσοδο στον κινηματογράφο, αφού ο Φιλοποίμην Φίνος την επιλέγει ως πρωταγωνίστρια στην ταινία «Ο κατήφορος», σε σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη και τον Κούρκουλο συμπρωταγωνιστή. Πριν από τα γυρίσματα της ταινίας έγινε κι η καλλιτεχνική της βάφτιση με το επίθετο Λάσκαρη. Νονός ο Δαλιανίδης κι η αιτία της βάφτισης είναι να μη τη μπερδεύουν με την πρώτη της εξαδέλφη που ήδη σημείωνε μεγάλη επιτυχία στο ελαφρό τραγούδι.
Λεπτομέρεια 1η: Τον ρόλο που έπαιξε τον «Κατήφορο» είχε συμφωνήσει να τον παίξει η Βουγιουκλάκη. Μα μόλις είδε τη Λάσκαρη στα καλλιστεία ο Φίνος, χάλασε τη συμφωνία με την Αλίκη θεωρώντας ότι η νέα ηθοποιός θα απέδιδε καλύτερα τον δύσκολο ρόλο απ’ ότι η… «γατούλα» Βουγιουκλάκη. Εκ του αποτελέσματος, ο Φίνος δικαιώθηκε…
Λεπτομέρεια 2η: Ενώ τελικά επελέγη και συμφώνησε να παίξει τον ρόλο στον «Κατήφορο», η Ζωή διάβασε στις εφημερίδες ότι δίπλα στον Κούρκουλο θα πρωταγωνιστήσει η… Ζωή Λάσκαρη. Λέγεται ότι έχασε το έδαφος κάτω από τα πόδια της κι έβαλε τα κλάματα… επειδή θα έχανε την ευκαιρία της. Βλέπετε, δεν ήξερε ότι ήδη είχε ….βαφτιστεί… Λάσκαρη…
Ο «Κατήφορος» έκανε τεράστια επιτυχία και από τη μια στιγμή στην άλλη καθιέρωσε τη Λάσκαρη ως πρωταγωνίστρια, με εκατοντάδες εξώφυλλα σε περιοδικά κι εφημερίδες της εποχής κι ένα αποκλειστικό συμβόλαιο με τη Φίνος Φιλμ.
Η Λάσκαρη, έπαιξε σε τεράστιες κινηματογραφικές επιτυχίες και μάλιστα σχεδόν σε όλα τα είδη των ταινιών εκείνης της εποχής. Έπαιξε σε κωμωδίες, σε μιούζικαλ, σε δράματα… Σχεδόν πάντα ενσάρκωνε τη δυναμική και μοιραία γυναίκα. Και πάντα ήταν κρυφό απωθημένο πολλών αρσενικών… Ένα κορίτσι για φίλημα…
Η Ζωή Λάσκαρη ήταν τυχερή. Πρωταγωνίστησε σε μια εποχή που είχε δίπλα της τεράστιες προσωπικότητες του κινηματογράφου και του θεάτρου. Βλαχοπούλου, Ηλιόπουλος, Αλεξανδράκης, Κούρκουλος, Καραγιάννη, Χρονοπούλου, Γεωργίτσης, Βουτσάς, Εξαρχάκος, Ζερβός, Παπαμιχαήλ και τόσοι άλλοι.
Τυχερή ήταν και στις προσωπικές της σχέσεις. Με συντρόφους που την τίμησαν με σεβασμό και λατρεία. Ακόμη κι όταν η σχέση τους γινόταν πιο λαμπερή από τα φώτα της ράμπας ή της κάμερας, όπως έγινε με τον Τόλη Βοσκόπουλο… Με τον οποίο γύρισαν μαζί το «Μαριχουάνα Στοπ», αλλά και τους «Εραστές του ονείρου»… Ή με τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο με τον οποίο πορεύτηκαν μαζί σχεδόν 40 χρόνια…
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει.
Φιλμογραφία
Από τα 2,5 εκατ. ευρώ που είναι ο συνολικός προϋπολογισμός, το Πρόγραμμα θα συνεισφέρει τα 1,25 εκατ. ευρώ, ενώ το υπόλοιπο ποσό αφορά τη συμμετοχή του δικαιούχου φορέα, δηλ. του υπό σύσταση Ερευνητικού Κέντρου στο οποίο μετέχουν η Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου, η Mediterra και ερευνητικοί φορείς που δραστηριοποιούνται στο χώρο της έρευνας για τη μαστίχα.
Η Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Χριστιάνα Καλογήρου, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την παραπάνω σημαντική για την οικονομία της Χίου ένταξη τόνισε: «Αξιοποιούμε τις χρηματοδοτικές δυνατότητες του Ευρωπαϊκού Προγράμματος της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου για να υποστηρίξουμε τον “θησαυρό” της Χίου που είναι η μαστίχα. Στην εποχή του μεγάλου ανταγωνισμού και της προσπάθειας προώθησης των μοναδικών προϊόντων του τόπου μας, η έρευνα και τεκμηρίωση των εξαιρετικών ιδιοτήτων της μαστίχας έχει εξέχουσα θέση. Ανταποκρινόμενοι σε αυτή την ανάγκη χρηματοδοτούμε τη δημιουργία Ερευνητικού Κέντρου για τη μαστίχα και εξασφαλίζουμε τις προϋποθέσεις για την περαιτέρω ανάπτυξη της μαστιχοκαλλιέργειας, τη δημιουργία πρωτοποριακών προϊόντων και την προώθηση της καινοτομίας στην επιχειρηματικότητα».
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Με την παρέμβασή μας είπε, δίδεται η δυνατότητα σε κλαδικές εκπροσωπήσεις και εξήγησε: «Έχουμε τη γεωργική παραγωγή, έχουμε την κτηνοτροφία, έχουμε την αλιεία, έχουμε τη μελισσοκομία… Θα μπορούν σε αυτούς τους χώρους να έχουμε από πρωτοβάθμιο επίπεδο κλαδικούς συλλόγους και θα μπορούν να φθάσουν μέχρι και τις συνομοσπονδίες, ούτως ώστε η Πολιτεία και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να έχει, σε όλες τις συζητήσεις και εκπροσωπήσεις, απέναντί του, όλους τους κλάδους».
Ερωτηθείς αν με το εν λόγω σχέδιο νόμου εξασφαλίζεται η διαφάνεια στον αγροτικό συνδικαλισμό ο κ. Αποστόλου είπε: «Ακριβώς, πετύχατε την κατάλληλη λέξη, διαφάνεια, συλλογικότητα και κυρίως συμμετοχή όλων αυτών που τους απασχολούν συγκεκριμένα θέματα που μπαίνουν στην ατζέντα των συζητήσεων, των αποφάσεων κ.λπ. Αυτό που έχω να σας πω είναι ότι αν και δύο μέρες έχουμε που έχει βγει για διαβούλευση, και μάλιστα σε μέρες δύσκολες λόγω του καλοκαιριού, υπάρχει μια ανταπόκριση αρκετά μεγάλη και κυρίως θα έλεγα θετικές κουβέντες. Εμείς θέλουμε οποιεσδήποτε προσεγγίσεις, να υπάρξουν και αρνητικές, για να μπορέσουμε ολοκληρώνοντας τη διαβούλευση να παρουσιάσουμε, να πάμε στη Βουλή ένα νομοθέτημα που τουλάχιστον θα δημιουργήσει τις δυνατότητες για να σταθεί για να αποδώσει».
Αναφερόμενος στους υπάρχοντες συνεταιρισμούς ο κ. Αποστόλου ανέφερε ότι υπάρχουν «γύρω στις 600 συνεταιριστικές οργανώσεις, οι οποίες δραστηριοποιούνται. Το αν δραστηριοποιούνται βιώσιμα ή όχι είναι ένα μεγάλο ζητούμενο. Όμως από αυτές, τουλάχιστον γύρω στις 100 οργανώσεις έχουν και σημαντική προσφορά, λειτουργούν βιώσιμα στον αγροτικό χώρο».
* Τη συνέντευξη πήρε η Σοφία Παπαδοπούλου ΑΠΕ-ΜΠΕ
«Οποιαδήποτε μορφή βίας», αναφέρει στη δήλωσή του ο κ. Πιτσιλής, «δεν είναι ούτε κατ’ ελάχιστο ανεκτή, πολύ περισσότερο οι ένοπλες απειλές, τις οποίες θεωρούμε αδιανόητες. Ευχαριστώ προσωπικά την ηγεσία της αστυνομίας για την άμεση ανταπόκρισή της. Είμαστε δίπλα και στηρίζουμε έμπρακτα όλους τους υπαλλήλους των υπηρεσιών μας».
Ταυτόχρονα, επισημαίνει ότι «είμαστε σε συνεννόηση με την πολιτική ηγεσία για την αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου, ώστε να προστατεύονται στο μέγιστο δυνατό βαθμό οι ελεγκτές της Αρχής από οποιοδήποτε φαινόμενο βίας ή απειλών».
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Το φύλο καθορίζεται από τα χρωμοσώματα Χ και Υ. Συνήθως τα κορίτσια έχουν δύο χρωμοσώματα Χ και τα αγόρια ένα Χ κι ένα Υ. Όμως περίπου ένα στα 500 αγόρια γεννιούνται με ένα έξτρα χρωμόσωμα Χ και ένα στα χίλια με ένα έξτρα χρωμόσωμα Υ, πράγμα που διαταράσσει τη δημιουργία φυσιολογικών σπερματοζωαρίων και προκαλεί στειρότητα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τζέιμς Τέρνερ του Ινστιτούτου Φράνσις Κρικ του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», βρήκαν για πρώτη φορά τρόπο να αφαιρούν το πρόσθετο χρωμόσωμα σε πειραματόζωα.
Αν κάτι ανάλογο επαναληφθεί και στους ανθρώπους, θα οδηγήσει στη θεραπεία των ανδρών με «σύνδρομο Klinefelter» (διπλό χρωμόσωμα ΧΧ) και με «σύνδρομο Διπλού Υ», οι οποίοι πλέον θα μπορούν να αποκτήσουν παιδιά με τη βοήθεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Οι επιστήμονες πήραν μικρά δείγματα ιστού δέρματος από τα αφτιά των ποντικιών με το έξτρα χρωμόσωμα και απομόνωσαν κύτταρα του συνδετικού ιστού που λέγονται ινοβλάστες. Στη συνέχεια αναπρογραμμάτισαν και μετέτρεψαν τους ινοβλάστες σε βλαστικά κύτταρα, μερικά από τα οποία -περίπου ένα στα τρία- έχασαν το έξτρα χρωμόσωμα.
Αυτά τα βλαστοκύτταρα «καθοδηγήθηκαν» με χημικό τρόπο, ώστε να εξειδικευθούν σε γεννητικά κύτταρα, που ωρίμασαν σε φυσιολογικά σπερματοζωάρια μέσα στους όρχεις άλλων πειραματόζωων. Στο τελικό στάδιο, τα φυσιολογικά σπερματοζωάρια ελήφθησαν από τα ποντίκια και, μέσω υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, γονιμοποίησαν ωάρια. Από αυτά, περίπου τα μισά οδήγησαν στη γέννηση υγιών και γόνιμων μικρών ποντικιών.
Σε ένα προκαταρκτικό πείραμα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα βλαστοκύτταρα από ινοβλάστες ανδρών με σύνδρομο Klinefelter (διπλό Χ), έχασαν επίσης το έξτρα χρωμόσωμά τους, πράγμα που αφήνει πολλές υποσχέσεις ότι η τεχνική θα έχει αποτελέσματα και στους ανθρώπους.
Όμως χρειάζεται να γίνουν ακόμη αρκετές έρευνες, προτού διασφαλισθεί ότι η τεχνική είναι ασφαλής, ώστε να γίνουν κανονικές δοκιμές σε άνδρες. Μερικά από τα πειραματόζωα (περίπου ένα στα τρία) στους όρχεις των οποίων εισήχθησαν τα εργαστηριακά ανώριμα σπερματοζωάρια, ανέπτυξαν καρκίνο. Για να αποφευχθεί αυτός ο κίνδυνος στους ανθρώπους, θα πρέπει να ανακαλυφθεί τρόπος να παράγονται ώριμα σπερματοζωάρια σε εργαστηριακό σωλήνα, κάτι που μέχρι στιγμής δεν είναι εφικτό.
Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: http://science.sciencemag.org/content/early/2017/08/16/science.aam9046
Παύλος Δρακόπουλος
Μετά τη διάσωση μεγάλων ομάδων ανθρώπων τις τελευταίες ημέρες, περιλαμβανομένων και 300 κοντά στις νότιες ακτές της Ισπανίας που επιχείρησαν να διασχίσουν τη Μεσόγειο από το Μαρόκο, πάνω από 9.000 μετανάστες έφθασαν δια θαλάσσης φέτος στην Ισπανία, ξεπερνώντας τον αντίστοιχο αριθμό για το σύνολο του 2016, ανακοίνωσε ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ).
Επιπρόσθετα, στη διαδρομή αυτή έχουν καταγραφεί 121 θάνατοι μεταναστών συγκριτικά με 128 για το σύνολο του 2016.
«Καταλαβαίνουμε από τους εμπειρογνώμονές μας ότι η Ισπανία βιώνει κάτι σαν αυτό που έζησε η Ελλάδα στις αρχές του 2015 ή η Ιταλία ακόμα νωρίτερα», δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΔΟΜ Τζόελ Μίλμαν σε συνέντευξη Τύπου στη Γενεύη.
Τα σκάφη που κατευθύνονται στην Ισπανία είναι πολύ μικρότερα και μεταφέρουν λιγότερους μετανάστες από αυτούς που διασχίζουν τη θάλασσα προς την Ιταλία από την Λιβύη, ή προηγουμένως από την Τουρκία προς την Ελλάδα, αλλά τώρα καταφθάνουν σε καθημερινή βάση, δήλωσε.
«Προφανώς, αν αυτό συνεχιστεί, με το ρυθμό που αυξάνεται θα μπορούσε να είναι μια μείζων κατάσταση έκτακτης ανάγκης», δήλωσε ο Μίλμαν, προσθέτοντας ότι θα πρέπει να συνδράμουν κι άλλοι οργανισμοί ανθρωπιστικής βοήθειας.
Η Ισπανία φέτος ανακοίνωσε αύξηση του αριθμού των μεταναστών που φθάνουν στη χώρα δια θαλάσσης ή προσπαθούν να διασχίσουν τα σύνορα προς τους δύο ισπανικούς θύλακες στη βόρεια Αφρική, Θέουτα και Μελίγια, και οι αριθμοί αναμένεται να διπλασιαστούν συγκριτικά με το 2016.
«Αυτή τη στιγμή, η εκτίμησή μας είναι ότι το 9% αυτών που κινούνται προς την Ισπανία είναι παιδιά», δήλωσε η Σάρα Κρόου, εκπρόσωπος της UNICEF.
Από τις αρχές του έτους 119.069 μετανάστες και πρόσφυγες έχουν εισέλθει στην Ευρώπη δια θαλάσσης, με το 83% εξ αυτών να φθάνει στην Ιταλία και τους υπόλοιπους να μοιράζονται μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου και της Ισπανίας, σύμφωνα με τον ΔΟΜ. Την αντίστοιχη περυσινή περίοδο, καταγράφηκαν 266.423 αφίξεις σε όλη της περιοχή, ανακοίνωσε ο ΔΟΜ.
«Οι θάνατοι φέτος στη Μεσόγειο είναι 800 λιγότεροι σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι», δήλωσε ο Μίλμαν. Τα στοιχεία του ΔΟΜ δείχνουν ότι αυτή τη στιγμή ο αριθμός των νεκρών ή αγνοουμένων ανέρχεται σε 2.410.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
