Τελικά τον έσωσε το έμπλαστρο…
Ήταν δύο νεαροί φίλοι από τα χωριά της λίμνης Βόλβης ο Ηλίας και ο Γιάννης. Αχώριστοι και πολύ αγαπημένοι κάποια στιγμή τελειώνουν το Λύκειο και αποφασίζουν να πάνε στην Ιταλία να σπουδάσουνε γιατροί.
Ο Γιάννης ήταν πολύ επιμελής και καλός μαθητής σε αντίθεση με τον Ηλία που βαριότανε που ζούσε.
Πάνε λοιπόν Ιταλία, γράφονται στην Ιατρική Σχολή και αρχίζουν τις σπουδές τους. Ο Γιάννης διάβαζε και προχωρούσε, ενώ ο Ηλίας ζοριζόταν και αναλάμβανε ο Γιάννης να γράφει γι΄ αυτόν στις εξετάσεις και συνεχώς βοηθούσε τον Ηλία.
Ήρθε λοιπόν η εποχή που τελειώσανε τις σπουδές τους και ετοιμάζονταν να επιστρέψουν στην Ελλάδα.
Λέει τότε ο Ηλίας στον Γιάννη:
-Γιάννη φίλε σε ευχαριστώ που με βοήθησες και πήρα πτυχίο γιατρού, αλλά μεταξύ μας δεν σκαμπάζω γρι από ιατρική.
Του απαντάει ο Γιάννης:
-Μη σκας φιλαράκι μου, θα σου γράψω σε ένα τετράδιο για όλες τις παθήσεις και δίπλα θα σημειώσω τι φάρμακο θα δίνεις στους ασθενείς σου ανάλογα με την πάθησή τους.
Συγκινημένος ο Ηλίας αγκαλιάζει τον φίλο του και τον ευχαριστεί.
Αφού επιστρέψαν στην Ελλάδα ο Γιάννης έπιασε δουλειά σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης και ο Ηλίας άνοιξε ιδιωτικό ιατρείο στον Λαγκαδά.
Με τον καιρό ο Ηλίας απέκτησε πολύ πελατεία στον Λαγκαδά και πάντα συμβουλευόταν το τετράδιο με τις παθήσεις που του έγραψε ο φίλος του ο Γιάννης. Π.χ. πήγαινε κάποιος και έλεγε έχω αμυγδαλές τι να κάνω γιατρέ; Άνοιγε κρυφά το τετράδιο ο Ηλίας και διάβαζε : Αμυγδαλίτιδα: Αντιβίωση και κάποιο αντιφλεγμονώδες κλπ.
Μια μέρα λοιπόν τρέχει στο ιατρείο μια γυναίκα αλαφιασμένη και ουρλιάζοντας λέει στον Ηλία τον γιατρό:
-Γιατρέ μου βοήθεια χάνω τον άνδρα μου.
Τι έπαθε κυρά μου; Ηρεμήστε και πέστε μου.
-Να γιατρέ μου σήμερα είχαμε ψάρι γριβάδι και εκεί που έτρωγε ο καημένος ο άνδρας μου ένα αγκάθι του έμεινε στον λαιμό και τώρα πνίγεται…
Τρέχει τότε ο Ηλίας στο δωματιάκι που είχε το τετράδιο και αρχίζει να ψάχνει το φάρμακο για «αγκάθι από γριβάδι στο λαιμό».
Ξεφυλλίζει το τετράδιο μία, το ξεφυλλίζει δύο, μα αγκάθι από γριβάδι στο λαιμό πουθενά δεν είναι γραμμένο. Βγαίνει τότε και λέει στην γυναίκα:
-Τρέξε και πάρε ασπιρίνες και δώσε τον δύο μαζί να πιεί.
Φεύγει η γυναίκα, άλλα σχεδόν αμέσως ξαναγυρίζει ακόμα πιο φοβισμένη από την πρώτη.
-Γιατρέ μου τον χάνω, τίποτα δεν έκαναν οι ασπιρίνες.
Σκέφτεται για λίγο ο Ηλίας και λέει:
Ξέντυσέ τον και τρίψε τον με μια αλοιφή από τον λαιμό μέχρι κάτω στα πόδια.
Φεύγει ξανά η γυναίκα, μα σε λίγο ξανάρχεται σχεδόν σοκαρισμένη.
-Γιατρέ πάει χάνεται ο άντρας μου, τίποτα δεν έκανε η αλοιφή.
Τι να κάνει ο Ηλίας… Σκέφτεται και λέει:
Βάλε τον ένα έμπλαστρο στο λαιμό μπας και σωθεί.
Φεύγει πάλι η γυναίκα και σε λίγα λεπτά επιστρέφει ήρεμη και χαρούμενη.
-Γιατρέ μου να σε φιλήσω, έσωσες τον άντρα μου!
-Καλά πως; Ρωτάει ο Ηλίας.
Να, έβαλα το έμπλαστρο στον λαιμό του καθώς μου είπες και επειδή πρώτα τον είχα αλείψει με αλοιφή όπως πάλι εσύ μου είπες, το έμπλαστρο γλίστρησε και κόλλησε στους τριχωτούς όρχεις του. Τότε το τραβάω για να το ξαναβάλω στον λαιμό του και ο άντρας μου ούρλιαξε από τον πόνο και με το ουρλιαχτό τσούπ πετάχτηκε έξω το αγκάθι. Να είσαι καλά γιατρέ μου.
Μόλις έφυγε η γυναίκα, πάει ο Ηλίας στο τετράδιο με τις ασθένειες το ανοίγει και συμπληρώνει: Αγκάθι από γριβάδι στο λαιμό = έμπλαστρο στ΄ αρχ*δια.
ΓΝΩΜΙΚΟ
Τα παιδιά χρειάζονται περισσότερα πρότυπα και λιγότερες κριτικές.
Joseph Joubert – (Γάλλος Γνωμικογράφος ) – 1754-1824
