Οι άνθρωποι που μένουν ξύπνιοι έως αργά τη νύχτα και δυσκολεύονται να σηκωθούν από το κρεβάτι την επόμενη μέρα, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου, σε σχέση με όσους πέφτουν νωρίς για ύπνο και ξυπνούν επίσης νωρίς, σύμφωνα με μια νέα αμερικανο-βρετανική επιστημονική έρευνα.

Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι οι νυχτερινοί τύποι έχουν περισσότερες μεταβολικές διαταραχές και καρδιαγγειακές νόσους. Η νέα μελέτη είναι η πρώτη που δείχνει ότι οι νυχτερινοί τύποι (γνωστοί και ως «κουκουβάγιες») κινδυνεύουν με πρόωρο θάνατο περισσότερο από ό,τι οι πρωινοί τύποι (γνωστοί και ως «κορυδαλλοί»). Οι πρώτοι πάσχουν από περισσότερες ασθένειες (διαβήτη, νευρολογικές κ.α.), καθώς και διαταραχές ψυχικής υγείας, σε σχέση με τους δεύτερους.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Νορθγουέστερν του Σικάγο και του Πανεπιστημίου του Σάρεϊ, με επικεφαλής τους καθηγητές νευρολογίας Κρίστεν Κνούτσον και βιολογίας Μάλκολμ φον Σαντζ αντίστοιχα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνές περιοδικό χρονοβιολογίας “Chronobiology International”, μελέτησαν στοιχεία για σχεδόν 434.000 ανθρώπους ηλικίας 38 έως 73 ετών, οι οποίοι είχαν ερωτηθεί κατά πόσο είναι πρωινοί ή νυχτερινοί τύποι.

Στη συνέχεια, μελετήθηκε για όλους το ιατρικό ιστορικό τους σε βάθος εξαετίας. Διαπιστώθηκε ότι κατά μέσο όρο οι νυχτερινοί τύποι έχουν 10% μεγαλύτερη πιθανότητα πρόωρου θανάτου από διάφορες αιτίες.

«Πρόκειται για ένα ζήτημα δημόσιας υγείας που δεν μπορεί πλέον να αγνοείται» δήλωσε ο Σουτζ. «Πρέπει πλέον να συζητήσουμε με ποιό τρόπο οι νυχτερινοί τύποι θα αρχίσουν και θα τελειώνουν τη δουλειά τους πιο αργά, όπου αυτό τουλάχιστον είναι εφικτό πρακτικά», πρόσθεσε.

«Μπορεί οι νυχτερινοί τύποι να έχουν ένα εσωτερικό βιολογικό ρολόι που δεν ταιριάζει με το εξωτερικό περιβάλλον τους. Μπορεί να είναι το ψυχολογικό στρες, το ότι τρώνε σε λάθος ώρα για το σώμα τους, ότι δεν ασκούνται αρκετά, ότι δεν κοιμούνται αρκετά, ότι κάνουν μεγαλύτερη χρήση αλκοόλ ή ναρκωτικών. Υπάρχει μια ολόκληρη γκάμα ανθυγιεινών συμπεριφορών που σχετίζονται με το ότι μένουν ξύπνιοι μέχρι αργά», δήλωσε η Κνούτσον.

Το αν ένας άνθρωπος θα είναι νυκτερινός ή πρωινός χρονότυπος, προκύπτει από ένα περίπλοκο -και εν πολλοίς άγνωστο- συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ένας νυχτερινός τύπος δεν είναι ‘καταδικασμένος’ να μείνει πάντα έτσι, καθώς μπορεί να επιφέρει αλλαγές στη ζωή του.

Οι ερευνητές επισήμαναν ότι αρκετοί νυχτερινοί τύποι είναι πιο κατάλληλοι για νυχτερινές βάρδιες και σίγουρα όχι για να πιάνουν δουλειά στις οκτώ το πρωί. Επίσης ανέφεραν ότι η αλλαγή της θερινής ώρας δυσκολεύει περισσότερο τους νυχτερινούς από ό,τι τους πρωινούς τύπους.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/07420528.2018.1454458

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ένα εξατομικευμένο εμβόλιο που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα των ασθενών για να καταπολεμήσει τον καρκίνο των ωοθηκών, δημιούργησε μια διεθνής επιστημονική ομάδα, στην οποία σημαντική συμβολή είχαν έλληνες επιστήμονες.

Η πιλοτική κλινική δοκιμή του εμβολίου σε 25 ασθενείς με προχωρημένο και υποτροπιάζοντα καρκίνο των ωοθηκών, έδειξε ότι αυτό είναι ασφαλές, καλά ανεκτό και πέτυχε να ενισχύσει τις αντιδράσεις του αμυντικού μηχανισμού των καρκινοπαθών, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες επιβίωσής τους. Το εμβόλιο σχεδόν διπλασιάζει τον αριθμό των ασθενών που ζουν τουλάχιστον δύο χρόνια.

Ο καρκίνος των ωοθηκών συνήθως εμφανίζεται στις γυναίκες στην εμμηνόπαυση και συχνά διαγιγνώσκεται με καθυστέρηση λόγω της έλλειψης συμπτωμάτων, με συνέπεια να είναι δύσκολη η αντιμετώπισή του. Μόνο οι μισές γυναίκες επιβιώνουν πάνω από πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση.

‘Εως σήμερα η συνήθης θεραπεία για τα περιστατικά σε προχωρημένο στάδιο είναι η χειρουργική επέμβαση, που ακολουθείται από χημειοθεραπεία. Όμως πολλές ασθενείς (έως το 85%) υποτροπιάζουν και στη συνέχεια δεν υπάρχουν διαθέσιμες άλλες θεραπευτικές επιλογές.

Το νέο εμβόλιο είναι εξατομικευμένο, καθώς αποτελείται από δενδριτικά ανοσοκύτταρα που έχουν ληφθεί από το αίμα της ασθενούς και έχουν στο εργαστήριο εκτεθεί σε καρκινικά κύτταρα. Στη συνέχεια εισάγονται στον οργανισμό της ασθενούς, όπου το εμβόλιο πυροδοτεί μια γενικότερη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος, «εκπαιδεύοντας» τα Τ-λεμφοκύτταρα να αναγνωρίζουν και να καταστρέφουν τους καρκινικούς όγκους.

Οι επιστήμονες χορήγησαν σε δόσεις το εμβόλιο (περίπου μία το μήνα σε βάθος διετίας) είτε μόνο του είτε σε συνδυασμό με δύο ανοσοτροποποιητικά φάρμακα, τη μπεβασιζουμάμπη και την κυκλοφωσφαμίδη. Ακολούθησε η παρακολούθηση των 25 ασθενών για πάνω από δύο έτη.

Περίπου οι μισές εμβολιασμένες ασθενείς εμφάνισαν ενισχυμένη αντίδραση στα καρκινικά κύτταρα και έζησαν περισσότερο. Μετά από ένα έτος το 100% των εμβολιασμένων ασθενών ζούσαν, έναντι 60% όσων είχαν πάρει μόνο τα δύο αντικαρκινικά φάρμακα.

Διαπιστώθηκε ότι όταν το εμβόλιο χορηγήθηκε συνδυαστικά με τα άλλα φάρμακα, επιτεύχθηκε υψηλότερο μέσο ποσοστό διετούς επιβίωσης (80%), σε σχέση με όσες ασθενείς είχαν πάρει μόνο τα δύο φάρμακα (50%). Μάλιστα μία 46χρονη ασθενής με καρκίνο τετάρτου σταδίου είχε παραμείνει χωρίς καρκίνο πέντε χρόνια μετά τον εμβολιασμό της (28 δόσεις στη διάρκεια δύο ετών).

   Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό “Science Translational Medicine”, δήλωσαν ότι αν και προκαταρκτικά, τα αποτελέσματα είναι θετικά και δικαιολογούν μελλοντικές κλινικές δοκιμές του εμβολίου.

   Στην ανάπτυξη και δοκιμή του εμβολίου καθοριστική συμβολή είχε ο διακεκριμένος έλληνας ογκολόγος Γιώργος Κούκος, διευθυντής του Τμήματος Ογκολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Λωζάννης και ερευνητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια των ΗΠΑ. Συμμετείχαν επίσης ο Ιωάννης Ξενάριος του Ελβετικού Ινστιτούτου Βιοπληροφορικής στη Λωζάννη και η καθηγήτρια βιοστατιστικής Ουρανία Δαφνή του Τμήματος Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: http://stm.sciencemag.org/lookup/doi/10.1126/scitranslmed.aao5931

ΑΠΕ-ΜΠΕ