Ομιλία του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στην Ολομέλεια της Βουλής για την «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2026»
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Επιτρέψτε μου, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πριν πω δυο λόγια για τον φετινό προϋπολογισμό, να κάνω μια αναφορά στις αγροτικές κινητοποιήσεις, διαβάζοντας μια απόφαση, που φαίνεται ότι ελήφθη πριν από λίγη ώρα από τους εκπροσώπους των κινητοποιήσεων.
Από την πρώτη στιγμή είχαμε πει ναι στον διάλογο, όχι στους κλειστούς δρόμους, κάτι το οποίο νομίζω απηχεί το σύνολο των πολιτών ή εν πάση περιπτώσει τη συντριπτική πλειονότητα της κοινωνίας. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι μετά από μια υπερδεκαετή κρίση, μετά από τόσα προβλήματα, τα οποία προέκυψαν από αυτή την κρίση και ο πρωτογενής τομέας χρειαζόταν και χρειάζεται στήριξη. Και είμαστε η Κυβέρνηση που έδωσε και συνεχίζει να δίνει από λεφτά τα οποία πραγματικά υπάρχουν και όχι από λεφτόδεντρα, όσα παραπάνω μπορεί. Μην κάνω τώρα αναλυτική επεξήγηση. Εμείς δώσαμε μια λύση για φθηνότερο ρεύμα, για μόνιμη επιστροφή του αγροτικού πετρελαίου. Μειώσαμε τον ΦΠΑ στα λιπάσματα, στις ζωοτροφές, στα αγροτικά μηχανήματα και μόνο φέτος, ακόμα και σε σχέση με πέρυσι, δίνονται παραπάνω λεφτά στους αγρότες, σε επίπεδο ενισχύσεων. Ζητάνε περισσότερα και ειδικά οι κτηνοτρόφοι που έχουν πιεστεί πάρα πολύ, έχουν κάθε δίκιο να ζητάνε και να υποβάλλουν αυτά τα αιτήματα. Όμως, όπως αντιλαμβάνεστε, όταν προβάλλεις τα αιτήματά σου χωρίς να θέλεις καν να τα συζητήσεις αυτά, μάλλον ο διάλογος για εσένα είναι προσχηματικός. Επιμένω, λοιπόν, εκπροσωπώντας την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό και επαναλαμβάνω την έκκληση για διάλογο, χωρίς ταλαιπωρία της κοινωνίας. Ναι στο διάλογο, όχι στους κλειστούς δρόμους, όχι σε ταλαιπωρία ανθρώπων, οι οποίοι θέλουν να πάνε να κάνουν τη χημειοθεραπεία τους. Όχι σε ταλαιπωρία ανθρώπων που θέλουν να πάνε στο σπίτι τους, στο χωριό τους, στη δουλειά τους, στο παιδί τους. Όχι σε δημιουργία εμποδίων και προβλημάτων στην αγορά.
Νομίζω, ότι αυτή η εισαγωγή που αναγκάστηκα να κάνω, δεν είναι και τόσο άσχετη με αυτά τα οποία θέλω να πω για τον προϋπολογισμό του 2026. Θα μιλήσω λίγο για τα επιμέρους στοιχεία του προϋπολογισμού. Ούτως ή άλλως και ο Υπουργός και η υπόλοιπη πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών, αναλυτικά, θα εξηγήσουν και έχουν, ήδη, εξηγήσει τα του προϋπολογισμού.
Θα σταθώ σε τρία σημεία. Πολύ σύντομα λοιπόν. Είναι ένας προϋπολογισμός που μειώνει φόρους για όλα τα φυσικά πρόσωπα, για όλες τις ατομικές επιχειρήσεις και δεν δίνει επιδόματα. Ναι, χρειαζόμαστε μόνιμα επιδόματα και προνοιακά, αλλά νομίζω ότι σε μία χώρα με ανεργία λιγότερο από 8%, το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι να μιλάμε για άλλα επιδόματα.
Μπράβο, λοιπόν, στην Κυβέρνηση και μπράβο στο Υπουργείο Οικονομικών που αντιλήφθηκε αυτή την ανάγκη και σε συνέχεια των φόρων που έχουν μειωθεί, ό,τι περίσσεψε, ό,τι συγκεντρώθηκε, όλα τα έσοδα τα οποία δημιουργήθηκαν πάνε σε φοροελαφρύνσεις και όχι σε επιδόματα.
Δεύτερο σημείο: Επιτέλους μια χώρα, ένα πολιτικό σύστημα, -να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους- που εργαλειοποίησε συνολικά, θα πω εγώ, τη νέα γενιά, χρησιμοποιήθηκαν οι νέοι για καμπάνιες, για φωτογραφίες, για χειροκροτητές. Έρχεται μια Κυβέρνηση και παίρνει ξεκάθαρες αποφάσεις υπέρ της νέας γενιάς. Τί λέει; Δεν νομίζω να έχει ξανακουστεί αυτό ποτέ. Όποιος νέος μέχρι 25 ετών δουλεύει οπουδήποτε, ελεύθερος επαγγελματίας, μισθωτός, δεν θα έχει φόρο μέχρι 20.000 ευρώ και όποιος είναι μέχρι 30 ετών θα έχει φόρο 9% από 29% που είχε, 29% το ξαναλέω. Πριν από 10 χρόνια ήμουν σε αυτήν την κλίμακα ως νέος δικηγόρος. Δηλαδή 20 μονάδες κάτω. Και αν σκεφτεί κανείς και πόσο έχουν μειωθεί οι εισφορές για ένα νέο ελεύθερο επαγγελματία, η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, μπορεί να έχει και όφελος μέχρι και 3.000 ευρώ ετησίως.
Και το τρίτο είναι οι οικογένειες. Επίσης, μιλάμε πάρα πολύ για το δημογραφικό. Έχουν χυθεί αμέτρητοι τόνοι από μελάνι σε άρθρα, έχουν γίνει αμέτρητες συζητήσεις, έχουμε κάνει κινήσεις, έχουμε στηρίξει μία νέα μητέρα να παίρνει ένα επίδομα για εννέα μήνες. Όμως, επιτέλους, το φορολογικό μας σύστημα προσαρμόζεται σε μία νέα μεγάλη κρίση, η οποία είναι εδώ, δεν έρχεται. Κάθε παραπάνω παιδί που έχει κάποιος σε μια οικογένεια θα έχει 2 μονάδες λιγότερο φόρο. Οι τρίτεκνοι θα έχουν φόρο 9%, 20 μονάδες λιγότερο από όσο είχαν το 2019, οι πολύτεκνοι θα έχουν μηδενικό φόρο. Αυτά είναι έσοδα. Στην πραγματικότητα είναι μεγαλύτεροι μισθοί.
Θα ήθελα να αξιοποιήσω, όμως, το υπόλοιπο της ομιλίας μου είναι λίγο, είμαι λίγο παραπάνω από τη μέση, στο να κάνω μία κουβέντα που δεν γίνεται συνήθως σε συζητήσεις για προϋπολογισμούς. Σε αυτές τις συζητήσεις στην αίθουσα αυτή, στο ναό της Δημοκρατίας, τα κόμματα μιλούσαν για το τί θα δώσουν, οι κυβερνήσεις τις παροχές τις οποίες ανακοίνωναν για την επόμενη χρονιά και οι αντιπολιτεύσεις έταζαν περισσότερα. Αυτός ήταν δυστυχώς ο κανόνας της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Μιλούσαμε πολύ για το τί θα δώσουμε και ελάχιστα έως καθόλου για το πώς θα το δώσουμε.
Εγώ, λοιπόν, στέκομαι σε ένα στοιχείο το οποίο επιβεβαίωσα πριν από λίγο από τον κύριο Πετραλιά. Οι επενδύσεις στην Ελλάδα από το 2019 μέχρι το 2026, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του προϋπολογισμού, αυξάνονται κατά 96%. Μου είπε ο κ. Πετραλιάς ότι το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρώπη αυτά τα χρόνια, το 96% στην Ελλάδα, είναι 5% στην Ευρωζώνη. Έτσι λοιπόν, φίλες και φίλοι βουλευτές, δημιουργήθηκαν δουλειές, μισό εκατομμύριο δουλειές. Έτσι δημιουργήθηκαν έσοδα, χωρίς να αυξάνονται φόροι. Και έτσι μπορούμε και δίνουμε αυτά τα λεφτά. Γιατί για πολλά χρόνια στην αίθουσα αυτή, τα κόμματα έπαιζαν «Μονόπολη» και δυστυχώς κάποιες φορές, ενώ τα λεφτά στη «Μονόπολη» είναι ψεύτικα, είναι παιχνίδι, πίστεψαν ότι δεν παίζουν και παιχνίδι και είναι αλήθεια και πραγματικότητα. Και οι περιβόητες ανέξοδες υποσχέσεις αποδείχθηκαν οι πιο ακριβές.
Κλείνω, λέγοντας το εξής: Μόνο αν κάνουμε αυτή τη συζήτηση. Μόνο αν έρθουμε να πούμε όλοι πού θα βρούμε τα λεφτά, έχει αξία η κάθε μας ξεχωριστή υπόσχεση. Η Ελλάδα του απόλυτου εφιάλτη, πριν από δέκα χρόνια, κυρίες και κύριοι βουλευτές, είναι πλέον η Ελλάδα της επιστροφής.
Ζητούμενο είναι να γίνουμε η Ελλάδα όπου και πάλι θα υπάρξει το δικαίωμα στο όνειρο, το ελληνικό όνειρο. Να μπορεί δηλαδή ένας νέος να ονειρευτεί, ότι θα κάνει το δικό του σπίτι, τη δική του οικογένεια. Η μεσαία τάξη να πιστέψει, ότι μπορεί επιτέλους να έχει ένα κράτος που θα παίρνει λιγότερα από τους φόρους, όπως κάνουμε και οι παππούδες μας και οι γιαγιάδες μας να ζήσουν και πάλι με αξιοπρέπεια. Θεωρώ ότι ο δρόμος που έχει επιλέξει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και όλα όσα έχει καταφέρει είναι οι προϋποθέσεις για να δημιουργηθούν οι παραπάνω πόροι, τα παραπάνω έσοδα και να ερχόμαστε εδώ κάθε χρόνο να ανακοινώνουμε φοροελαφρύνσεις και καλύτερο εισόδημα για τους πολίτες.
Σας ευχαριστώ πολύ.
