Εδώ και πολλά χρόνια χαρακτηρίζω μάστιγα της Νέας Δημοκρατίας την ακραία τάση της, την αυτοχαρακτηριζόμενη … λαϊκή Δεξιά!
Τι σημαίνει «Λαϊκή Δεξιά»; Κάποιοι ισχυρίζονται ότι σημαίνει την Δεξιά του κοινωνικού πατριωτισμού! Όμως αυτό αποτελεί κενό γράμμα αφού ο πατριωτισμός δεν μπορεί να περικλείεται μέσα σε επίθετα κάθε είδους. Ουσιαστικά, λοιπόν, σημαίνει το απόλυτο τίποτα. Πρακτικά όμως, σημαίνει τη Δεξιά που είναι συνοδοιπορούσα με την Αριστερά! Πολιτικάντηδες και συνδικαλιστές κυρίως! Κατά βάση του κρατικού τομέα. Οι ιδέες των οποίων, οι πρακτικές κι οι λογικές τους ελάχιστα διαφέρουν από αυτές των αντιστοίχων του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠαΣοΚ ή και του ΚΚΕ. Πολλοί από δαύτους εξελέγησαν συντεχνιακά και βουλευτές και εν πολλοίς αλλοίωσαν την φιλελεύθερη φυσιογνωμία της Νέας Δημοκρατίας. Άλλωστε εντός της γαλάζιας παράταξης, είχε χρόνια να εμφανιστεί και κυρίως να επιβιώσει φιλελεύθερος πολιτικός. Ούτε καν ως μια μικρή τάση του κόμματος…
Και πώς να εμφανιστεί ή να επιβιώσει όταν οι γαλάζιοι κομμουνιστές «έπνιγαν» τα πάντα κι ο σημερινός πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέκαθεν (μαζί με άλλους) κρατούσε το ντουφέκι με το οποίο κυνηγούσε τον… Μινώταυρο του φιλελευθερισμού; Πώς να επιβιώσει ο φιλελευθερισμός όταν πολλά στελέχη της Ν.Δ. μιλούσαν (και μιλούν) για τον επάρατο …νεοφιλελευθερισμό (που δεν υπάρχει σε Ευρώπη κι Ελλάδα) ως να ομιλούν στελέχη της Αριστεράς; Πώς να επιβιώσει ο φιλελευθερισμός όταν στελέχη που αναρριχήθηκαν σε κορυφαίες θέσεις ήταν μεγαλωμένα και γαλουχημένα με τον κρατισμό κι όχι την ιδεολογική διαπάλη που εγκατέλειψαν παραδίδοντας στην Αριστερά την ιδεολογική ηγεμονία του τόπου; Πώς; Με το (κατά κύριο λόγο) βόλεμα εντός ή πέριξ του κράτους (των λεφτόδεντρων πάντα), την θεσούλα, τον συμβιβασμό, τις απαιτήσεις (χωρίς υποχρεώσεις) και την εικόνα κατ’ ομοίωση της Αριστεράς!
Κρατισμός και κρατιστές παντού, λοιπόν. Σε κόμμα, οργανώσεις του, κοινοβουλευτική ομάδα! Κρατισμός στη νοοτροπία και στην κουλτούρα. Από τον Καμμένο και τους συνοδοιπόρους του (για να μιλάμε με διευθύνσεις και ονόματα) μέχρι τον Μεϊμαράκη στο ευρωκοινοβούλιο σήμερα. Από τον Βύρωνα Πολύδωρα του διορισμού της κόρης του στη μια ημέρα που ήταν πρόεδρος της Βουλής, μέχρι τους πολιτικούς γενίτσαρους Αντώναρο και Παπακώστα. Από τον προσφάτως υποστηρικτή του ΣΥΡΙΖΑ (στο θέμα της άρσης των capital controls) Νικήτα Κακλαμάνη μέχρι τους ελαφρού ειδικού και πολιτικού βάρους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ. Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, εκφράζει την τάση εφημερίδα που κατά καιρούς μοιράζει βιβλία της χούντας ή των χρόνων Μεταξά! Η οποία όλως συμπτωματικώς λειτουργεί ως Δούρειος Ίππος του ΣΥΡΙΖΑ και υπερασπιστής της Δεξιάς συνιστώσας του.
Αυτό, ως εικόνα, άλλαξε με την εμφάνιση Μητσοτάκη.
Γόνος μεγάλης πολιτικής οικογένειας –γεγονός σύνηθες στη Νέα Δημοκρατία- βρήκε μεν ανοικτή περπατησιά αλλά ουσιαστικά μόνος του ανδρώθηκε πολιτικά εντός της Ν.Δ. Μόνος του πήρε τον δικό του δρόμο, μόνος του καταψήφισε την πολιτική κουλτούρα Προκόπη Παυλόπουλου και της συγκεκριμένης τάσης, μόνος του σήκωσε πολίτες από τους καναπέδες στις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας. Που απηυδισμένοι από την πολιτική μούχλα, τον εξέλεξαν πρόεδρο με την εντολή «άλλαξέ τα όλα». Μόνος του εν συνεχεία –με μια κοινοβουλευτική ομάδα σχεδόν εχθρική και με Δεξιά συνιστώσα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- έπεισε την κοινωνία να τον ψηφίσει και να τον κάνει πρωθυπουργό. Πάλι με την εντολή «άλλαξέ τα όλα»!
Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά;
Για τον απλούστατο λόγο ότι εξακολουθεί να κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας! Άκουσα προσφάτως ένα πολιτικό απολίθωμα να δηλώνει ότι «Η κοινωνία μας δεν χρειάζεται ελιτίστικα σχολεία», αναφερόμενος στα Πειραματικά!
Αυτό το πολιτικό απολίθωμα είναι ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ (καθηγητών) και … στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας!!!
Καταλαβαίνετε; Αυτός ο τυπάκος είπε ότι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας, ο Μπαλτάς, ο Φίλης, ο Γαβρόγλου και οι άλλοι ιδεοληπτικοί…
Καταλαβαίνετε; Είπε κάτι που δεν έχει καμιά σχέση με την φιλελεύθερη κουλτούρα κι ιδεολογία. Είπε κάτι που ακυρώνει στην ουσία κάθε μεταρρυθμιστική προοπτική στην Παιδεία! Κι αυτός ο τύπος, μ’ αυτές τις απόψεις, υποτίθεται ότι εκπροσωπεί ένα φιλελεύθερο κόμμα. Κι ουδείς, απ’ ότι μαθαίνω, τον έχει στείλει εκεί που πραγματικά ανήκει…
Ξέρετε, πολλοί θα εκφράσουν τη γνωστή άποψη, ότι τα κόμματα είναι εκκλησίες κι ως τέτοιες δέχονται στις τάξεις τους όλους τους πιστούς. Όμως, τι σόι πιστός είναι αυτός που καταλαμβάνει αξιώματα σ’ ένα φιλελεύθερο ή έστω και συντηρητικό κόμμα και μετά ισχυρίζεται ότι δεν χρειάζεται η αριστεία; Ποιος ψήφισε αυτό το υποκείμενο; Κι από την άλλη πλευρά αφού τον ψήφισαν και τον ανέδειξαν ομοϊδεάτες του, προφανώς συμφωνούν μαζί του!
Όμως. Δεν είναι μόνο αυτός ο τύπος. Πρέπει να θυμίσω ότι η Νέα Δημοκρατία μπορεί να ψήφισε τον σπουδαίο νόμο Διαμαντοπούλου για την Παιδεία (2010) αλλά ύστερα από δυο χρόνια διάφορα κομματικά κοπρόσκυλα κι ένας ανεκδιήγητος καθηγητής/υπουργός άρχισαν να τον ξηλώνουν! Συντασσόμενοι με την Αριστερά ή με τις μειοψηφίες συμφερόντων στα ΑΕΙ που αντιδρούσαν.
Να πω και κάτι ακόμη. Η Νίκη Κεραμέως στην Παιδεία, διαθέτει ιδιαίτερα μεταρρυθμιστικά χαρακτηριστικά ακόμη και μέσα από τις ενίοτε συντηρητικές της υπερβολές. Αναρωτιέμαι με ποιους θα συνεργαστεί για να προχωρήσει στις αναγκαίες τομές για την Παιδεία. Με τον κύριο «ΣΥΡΙΖΑ» που αναφέραμε προηγουμένως; ‘Η με μια ΟΝΝΕΔ που αποφάσισε ηλιθίως να μη κατέβει στις φοιτητικές συνελεύσεις με θέμα τις καταλήψεις σχολών; Κάποιες εκ των οποίων τελούν ήδη υπό κατάληψη από τις γνωστές –θλιβερές μειοψηφίες; Ποιος θα υποστηρίξει το ενιαίο ψηφοδέλτιο στις σχολές;
Εν κατακλείδι.
Εργατοπατέρες και λοιποί «μύκητες» έχουν σφιχταγκαλιάσει το κορμί αυτού του κόμματος και για ν’ αλλάξει θέλει δουλειά πολύ. Το κακό είναι ότι αν δεν αλλάξει, δεν πρόκειται ν’ αλλάξει η Ελλάδα…
Κι αν αναλογιστούμε ότι η Νέα Δημοκρατία –υπό προϋποθέσεις- είναι το μόνο κόμμα που μπορεί ν’ αλλάξει την Ελλάδα, τότε πιασ’ τ’ αυγό και κούρευτο…
