Οι 10 πιο γνωστοί μύθοι για το τρέξιμο

Αν ξεκίνησες να τρέχεις τότε σίγουρα έχεις ακούσει, αν όχι όλους, τους περισσότερους μύθους για το τρέξιμο τους οποίους θα αναλύσουμε στο άρθρο μας.

  1. Αν κάνεις τρέξιμο χάνεις μυϊκή μάζα

Πολλοί ασκούμενοι έχουν αυτόν τον φόβο και έτσι αποφεύγουν σχεδόν τελείως την αερόβια άσκηση. Είναι και αυτό ένας ακόμα μύθος καθώς η αερόβια άσκηση σε καμία περίπτωση δεν καταναλώνει την μυϊκή μάζα για να πάρει ενέργεια.

Η μυϊκή μάζα είναι τόσο σημαντική για το σώμα που πρέπει κάποιος να κάνει υποθερμιδική  διατροφή για αρκετό διάστημα και παράλληλα να κάνει μεγάλες ποσότητες αερόβιας ώστε το σώμα να αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει τους μυς για να πάρει ενέργεια.

Αυτό που έχει βρεθεί να συμβαίνει είναι ότι όταν το αερόβιο και τα βάρη γίνονται στην ίδια προπονητική μονάδα τότε τα κέρδη σε υπερτροφία είναι ελαφρά λιγότερα από ότι αν δεν υπήρχε το αερόβιο. Και πάλι δεν είναι ότι χάνεται μυϊκή μάζα αλλά ότι δεν αναπτύσσεται στο μέγιστο.

Να τονίσουμε εδώ ότι αυτή η επίδραση κυρίως αναφέρεται σε αθλητές και όχι στον μέσο ασκούμενο που κάνει fitness. Ο μέσος ασκούμενος δεν επηρεάζεται και μάλιστα κάποιες μελέτες δείχνουν ακόμα και βελτίωση της υπερτροφίας με τον συνδυασμό αερόβιας και ενδυνάμωσης.

Αν βέβαια ο απόλυτος στόχος σου είναι η υπερτροφία και δεν θέλεις να την υποβαθμίσεις ούτε στο ελάχιστο τότε είναι καλό να βάλεις την αερόβια τουλάχιστον 6 ώρες μακριά από την προπόνηση με βάρη ή σε ξεχωριστή μέρα.

  1. Αν κάνεις τρέξιμο το πρωί νηστικός καις περισσότερο λίπος 

Οι μελέτες των τελευταίων χρόνων έχουν καταρρίψει και αυτόν τον μύθο καθώς οι θερμίδες που τελικά καίγονται από λίπος όταν είσαι νηστικός είναι τόσες λίγες που δεν μπορούν να κάνουν πραγματική διαφορά στην απώλεια λίπους.

Επίσης δεν έχει τελικά τόση σημασία αν θα καις λίπος ή υδατάνθρακες στην προπόνησή σου. Αυτό που σε ενδιαφέρει είναι να κάψεις όσες παραπάνω θερμίδες μπορείς ασχέτως από ποια πηγή προήλθαν γιατί το πιο σημαντικό όλων στην απώλεια λίπους είναι το συνολικό ημερήσιο θερμιδικό έλλειμμα και όχι μόνο το έλλειμμα που δημιουργείς μόνο στην προπόνηση.

Όπως αναφέραμε και πιο πάνω το θερμιδικό έλλειμμα έρχεται κυρίως μέσω της διατροφής και δευτερευόντως από την προπόνηση.

  1. Το τρέξιμο είναι κακό για τα γόνατα και την μέση

Εδώ ισχύει ακριβώς το ανάποδο. Το τρέξιμο βοηθάει και προλαμβάνει τραυματισμούς στα γόνατα και στην μέση καθώς…

Α) βελτιώνει την ανοχή των παθητικών δομών (σύνδεσμοι, τένοντες, θύλακες)

Β) βελτιώνει την αιμάτωση αλλά και την ενυδάτωση των αρθρώσεων και των μεσοσπονδύλιων δίσκων

Γ) βελτιώνει την δύναμη των σταθεροποιητών της σπονδυλικής στήλης

Για άλλη μια φορά να προσθέσουμε ότι χρειάζεται σταδιακή ένταξη στην δραστηριότητα δηλαδή χαμηλή ένταση και μικρές αποστάσεις στην αρχή με σταδιακή αύξηση στην πορεία.

  1. Ο καλύτερος τρόπος να κάψεις λίπος είναι τρέξιμο σε χαμηλή ένταση για πολύ ώρα

Αυτή η πρόταση περιέχει μια αλήθεια καθώς όταν ασκούμαστε σε χαμηλές εντάσεις το σώμα επιλέγει να χρησιμοποιήσει κατά 85-90% το λίπος για να κινηθεί και αυτό το κάνει μέσα από τον αερόβιο μηχανισμό παραγωγής ενέργειας.

Περιέχει όμως μόνο ένα μέρος της όλης αλήθειας, η οποία είναι ότι ναι μεν καις κυρίως λίπος αλλά δεν καις πολλές θερμίδες ανά λεπτό αφού η ένταση είναι πολύ χαμηλή . Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να κάνεις πολύ ώρα προκειμένου να κάψεις μια αξιόλογη ποσότητα θερμίδων.

Αν λοιπόν μετρήσουμε πόσες θερμίδες καίμε ανά λεπτό αρχικά θα δούμε ότι μπορούμε να κάψουμε πολύ λίπος και σε ψηλότερες εντάσεις και δεύτερον ότι μπορούμε να κάψουμε τις ίδιες θερμίδες σε πολύ λιγότερο χρόνο πχ με μια διαλειμματική προπόνηση.

Για ακόμη μια φορά θα πούμε ότι τελικά αυτό που μετράει είναι το σύνολο των θερμίδων που έκαψες και όχι από ποια πηγή προήλθαν.

  1. Όσο περισσότερο ιδρώνεις τόσο περισσότερο λίπος καις

Ο μύθος αυτός δεν έχει καμία υπόσταση αφού η καύση λίπους και ο μηχανισμός εφίδρωσης είναι δυο εντελώς ανεξάρτητοι μηχανισμοί. Ο λόγος που ιδρώνουμε είναι για να μπορέσει το σώμα να αποβάλλει  την αυξημένη θερμότητα που παράγεται στο σώμα λόγω της άσκησης.

Έχει δηλαδή καθαρά θερμορυθμιστικό  ρόλο. Επίσης το πόσο θα ιδρώσει κάποιος έχει να κάνει με τον αριθμό ιδρωτοποιών αδένων που διαθέτει καθώς και με την αποτελεσματικότητά τους.

Έτσι μπορεί δυο άνθρωποι με τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά (ύψος, βάρος, ηλικία, φυσική κατάσταση) να κάνουν ακριβώς την ίδια άσκηση και ο ένας να γίνεται μούσκεμα από τον ιδρώτα ενώ ο άλλος  να μην έχει ιδρώσει καν τη μπλούζα του.

Αυτοί οι δυο άνθρωποι θα έχουν κάψει την ίδια ποσότητα λίπους ασχέτως του πόσο ίδρωσαν.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου.

Προηγούμενο άρθροΓΕΛ Πλατέος – Κορυφής: Το πείραμα του Ερατοσθένη
Επόμενο άρθροΠώς θα πετύχουμε την απώλεια βάρους μετά τα 40