Περιδιαβαίνουμε τον ΄Ολυμπο, το μυθικό βουνό που σύμβολίζει το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα. Τόπος διαχρονικός που συναντάται η προιστορία των Ελλήνων, η ιστορία και η χριστιανική πραγματικότητα που δεν καταργεί την ροή της ιστορίας αλλά την μεταμορφώνει και την αναδεικνύει…΄Ολυμπος, ένα όνομα με παγκόσμια αναγνωρισιμότητα και ανέγγιχτη ομορφιά.
Γράφει η Σίσσυ Νίκα
Όλυμπος, το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, το πιο πολυκόρυφο με 59 κορυφές πάνω από 2.000μ και άλλες τόσες σε μικρότερα ύψη. Αναγνωρισμένο από την UNESCO σαν ένα από τα μεγαλύτερα οικοσυστήματα της βιόσφαιρας.
Το μυθικό βουνό έχει ενταχθεί στο Natura 2000 και έχει χαρακτηριστεί τόπος αρχαιολογικός και ιστορικός αφού συνδέεται άμεσα με τις ιστορικές μνήμες του Ελληνισμού από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Από το 19ο αιώνα ο Όλυμπος προσέλκυσε το ενδιαφέρον ερευνητών που μελέτησαν την πλούσια χλωρίδα και πανίδα αφού τα Ολύμπια ενδημικά φυτά είναι 26 και έχουν καταγραφεί 1700 είδη φυτών. Τα αγριολούλουδα, τα μανιτάρια και τα βοτάνια είναι μοναδικής ομορφιάς και τα πουλιά βρίσκονται στο βασίλειό τους.
Ο ΄Ολυμπος είναι το δικό μου καταφύγιο και δεν παύει να με ξαφνιάζει… τόση ομορφιά η αλήθεια είναι ότι δεν αντέχεται…
ΟΛΥΜΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Στον Όλυμπο ανεβαίνουν και θα ανεβαίνουν άνθρωποι από κάθε γωνιά της γης για να βρουν τον εαυτό τους και το νόημα της ύπαρξής τους, να νιώσουν την παρουσία εκατοντάδων αιώνων μύθου και ιστορίας, να αισθανθούν τη σιωπηλή ερημιά των απόκρημνων κορυφών, να ταυτιστούν όχι μόνο με το βράχο, το χιόνι και τον άνεμο αλλά και με το θείο. Λόγια του ερευνητή και συγγραφέα του Ολύμπου κ. Νίκου Νέζη που ανέλαβε να με ξεναγήσει.
Το ενδιαφέρον των περιηγητών ήταν διαχρονικά μεγάλο για την κατάκτηση της κορυφής αλλά το εγχείρημα δύσκολο. Στις 2 Αυγούστου 1913 ώρα 10 και 25΄ το πρωΐ η ψηλότερη κορυφή, η απάτητη κορυφή του Ολύμπου κορυφή ο Μύτικα ύψους 2.918μ. κατακτήθηκε από τον ξυπόλητο κυνηγό Χρήστο Κάκαλο και τους Ελβετούς Frederic Boissonnas φωτογράφο και τον συγγραφέα Daniel Baud Bovy.
Σήμερα απολαμβάνουμε το βουνό ακολουθώντας εύκολα ή μέτριας δυσκολίας με καλή σήμανση και προσβασιμότητα μονοπάτια όπως από τους Μύλους Λιτοχώρου στους καταράκτες και από το Πριόνια στο Μοναστήρι και στο ΄Αγιο Σπήλαιο. Καθάρια νερά, ρυάκια, 90 πηγές να ξαποστάσεις όμως μετά τα 2000 μέτρα δεν υπάρχει νερό λόγω των πετρωμάτων… Ο καιρός αλλάζει κάθε στιγμή και βιώνεις όλες τις εποχές σε λίγες ώρες.
Ο δικός μου … Όλυμπος
Στην καρδιά του Ολύμπου ένα δάσος παραμυθένιο, δένδρα πανύψηλα τυλιγμένα στην ομίχλη, χείμαρροι ορμητικοί, νοιώθω συμπαντική ενέργεια και αρμονία. Οι ήχοι της φύσης διακόπτονται από το πέταγμα των γερακιών. Κατηφορίζουμε προς την Νέα Μονή Αγ.Διονυσίου του Εν Ολύμπω για να συναντήσουμε τον Ηγούμενο Γέροντα Μάξιμο και τους μοναχούς που θεωρώ οικογένειά μου. Η χαρά μου ήταν μεγάλη όταν ο πατέρας Κορνήλιος με πληροφόρησε ότι έχουν «γεννητούρια» μαύρων χοίρων, της αρχέγονης ελληνικής φυλής που εκτρέφονται στην φάρμα της μονής. Το κρέας έχει ελάχιστο λίπος, ωφέλιμα οργανοληπτικά στοιχεία, ω3-λιπαρά και το κρέας τους είναι περιζήτητο. Εδώ επίσης καλλιεργούνται βιολογικά γηγενείς ποικιλίες λαχανικών και φρούτων. Λόγω της βιοποικιλότητας του Ολύμπου το μέλι της μονής είναι εκπληκτικό όπως και η παραδοσιακή μοναστηριακή μαγειρική «διά χειρός» Πατέρα Πορφύριου. Στιγμές ανεπανάληπτες…
