Σε όλη μας την αρθρογραφία που αφορά τις σχέσεις της χώρας με την Τουρκία, δυο πράγματα προτάσσουμε: Τη νηφαλιότητα και τη σοβαρότητα.
Κι ασφαλώς αυτές τις απαιτούμε πρωτίστως από την πολιτική ηγεσία.
Δυστυχώς, σ’ αυτή την πολιτική συγκυρία τον τόπο κυβερνούν πολιτικοί που πρώτα ενδιαφέροντα για τις εντυπώσεις και το κομματικό τους ακροατήριο και μετά για την ουσία.
Έχουμε γράψει επανειλημμένως για τις προκλήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο, αλλά και τους λόγους στους οποίους επιδίδονται σ’ αυτές. Είτε του Ερντογάν, είτε του Τσαβούσογλου, είτε ακόμη ακόμη και των εθνικιστών που συμπορεύονται μαζί τους.
Και προκαλεί απορία για ποιον λόγο ο υπουργός Εξωτερικών και ο υπουργός Άμυνας της χώρας μας «τσιμπάνε» σ’ αυτές τις προκλήσεις.
Ο υπουργός Άμυνας, επί παραδείγματι, εκμεταλλευόμενος και πάλι το δημόσιο αξίωμα που του έχει εκχωρηθεί, επιδόθηκε πάλι χθες σε μικροπολιτική, με στόχο την προβολή του «Εγώ» του και τα μάτια στην εκλογική του πελατεία.
Βγήκε στην τηλεόραση και έκανε τον μάγκα -στην πλάτη όλου του ελληνικού λαού- στον Νταβούσογλου:
«Να θυμίσουμε στον κ. Τσαβούσογλου», είπε, « ότι πρωθυπουργός δεν είναι ο Σημίτης αλλά ο Τσίπρας, υπουργός Εξωτερικών δεν είναι ο Πάγκαλος που είχε τη θεωρία για τις σημαίες που τις έπαιρνε ο αέρας, αλλά ο Κοτζιάς και υπουργός ‘Άμυνας ΕΓΩ!!!
Αν θέλουν να πατήσουν στα ‘Ιμια, να δούμε, πως θα φύγουν από εκεί;»…
Αυτή η απάντηση είναι διπλωματία; Είναι πολιτική; Είναι υπευθυνότητα; Δείχνει σοβαρότητα;
Κάθε άλλο. Τίποτα απ’ όλα αυτά. Ούτε καν σοβαρή διακηρυκτική αποτροπή.
Αυτή η απάντηση μόνο κλιμάκωση της αντιπαράθεσης μπορεί να προκαλέσει.
Μόνο ως βερμπαλισμό μπορώ να τη θεωρήσουμε. Έναν ακόμη από εκείνους στους οποίους συχνά πυκνά επιδίδεται ο υπουργός Άμυνας.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα στην παρούσα συγκυρία κυβερνάται από πολιτικούς που δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι η αντιπαράθεση με την Τουρκία απαιτεί εξυπνάδα και στιβαρή θέση. Και δεν χρειάζεται επιθετικότητα εκφρασμένη μέσω προσωπικών δηλώσεων για εσωτερική κατανάλωση και δημιουργία εντυπώσεων.
Δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνεται το φαινόμενο των υπουργών και στελεχών της κυβέρνησης, όπου ο καθένας και επί παντός επιστητού λέει ότι θέλει αβρόχοις ποσί…
Δεν χρειάζεται διαγωνισμός ποιος θα εκφωνήσει τα περισσότερα φληναφήματα…
Μια δήλωση του τύπου «Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος διασφαλίζονται από το διεθνές δίκαιο και οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας έχουν την ικανότητα και την αποφασιστικότητα να τα προστατεύσουν!» θα ήταν πέρα για πέρα επαρκής!
Αλλά, ίσως τότε ο υπουργός Άμυνας να μην ήταν σίγουρος ότι θα την αντιλαμβάνονταν οι οπαδοί του…
Τώρα, με τους βερμπαλισμούς αυτοπαγιδεύεται και παγιδεύεται κι η χώρα.
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, μπορεί όταν ο ίδιος υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο να ξεπέρασε εύκολα τις κατηγορίες εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων ότι τα υπέγραφαν στα τέσσερα, αλλά ουδείς ξέρει πως θα ξεπεράσει τους βερμπαλισμούς του, αν ω μη γένοιτο γίνουν πράξη οι απειλές των Τούρκων.
Θα μας πάει σε πόλεμο; Χωρίς διπλωματικές και πολιτικές ενέργειες;
Θα είχε ενδιαφέρον να ξέρουμε…
