Σήμερα τελειώνει η προεκλογική περίοδος κι αν θα ησυχάσουμε από κάτι για λίγες ημέρες, είναι η τοξικότητα που εξέπεμψε ο ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα η Αριστερά. Μα δεν θα μας λείψει ο Πολάκης, ούτε τα κελεύσματα Τσίπρα προς τους χρυσαυγίτες να τον ψηφίσουν, ούτε οι εναλλαγές θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ κάθε λίγο και λιγάκι.
Ας μη ξεχνάμε ότι αρχικά οι διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ ήταν για …προοδευτική κυβέρνηση, αφού η Αριστερά φαίνεται ότι έχει κατοχυρώσει τη λέξη και όρο «πρόοδος», έστω κι αν δεν έχει καμιά σχέση μ’ αυτή.
Στη συνέχεια κι αφού τα δεδομένα δεν έβγαιναν κι αφού όλοι οι άλλοι… προοδευτικοί αρνήθηκαν, εφευρέθηκε η κυβέρνηση «ηττημένων». Ούτε αυτή είχε ανταπόκριση Κι ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε παρακάτω: Σε κυβέρνηση με ψήφο ανοχής! Μα το ξέκοψε ο Κουτσούμπας, ενώ το ίδιο έκανε κι ο Βαρουφάκης. Αφού δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος στα προηγούμενα, ο Αλέξης Τσίπρας στην προσπάθειά του να γίνει πάλι πρωθυπουργός, εφηύρε την … κυβέρνηση ειδικού σκοπού, στην οποία κυρίως προσκάλεσε τον Ανδρουλάκη. Για να στείλουν …φυλακή τον Μητσοτάκη και να ψηφίσουν πάλι την απλή αναλογική. Μόλις ο Ανδρουλάκης αντέδρασε αρνητικά, ανέκρουσε πρύμνα κι ο Τσίπρας.
Όμως, ουδείς έχει αμφιβολία ότι αν τα κουκιά βγαίνουν στη μείζονα κι ελάσσονα αντιπολίτευση, θα δημιουργήσουν ένα αλλοπρόσαλλο κυβερνητικό σχήμα, μόνο και μόνο για να μη γίνει πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης, μέσω δεύτερης κάλπης. Στην οποία λογικά οι ίδιοι θα αποδυναμωθούν.
Η προεκλογική περίοδος είχε τρία χαρακτηριστικά:
Α. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε πολιτική βασισμένη σε μια εικόνα που δεν υπάρχει. Είπε ότι οι … Έλληνες πεινάνε, ότι είναι… οργισμένοι από τον Μητσοτάκη και το… καθεστώς του, ότι υπάρχει.. εξαθλίωση, καταπίεση, αυταρχισμός, ανελευθερία, εργασιακή κι ασφαλιστική ζούγκλα και έλλειψη ελευθεροτυπίας. Όλα αυτά, τα βλέπουν κάποιοι ραβδοσκόποι στην Κουμουνδούρου, ίσως και στα επιτελεία άλλων κομμάτων, μα δεν τα βλέπει η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας.
Β. Ότι ο Αλέξης Τσίπρας κήρυξε τρεις –τέσσερις φορές διάφορους ανένδοτους ή επαναστάσεις, μα όλοι κι όλες ήταν τζούφιες αφού ουδείς ακολούθησε, ούτε καν οι … μπουτούδες της πρώτης φοράς…
Γ. Ότι η κοινωνία δεν πολυενδιαφέρθηκε για τις εκλογές και φτάσαμε σ’ αυτές σχεδόν στα βουβά.
Από την πλευρά της η ΝΔ κι ο Μητσοτάκης, είπαν συγκεκριμένα πράγματα. Δεν παλινώδησαν. Είπαν ότι ως κυβέρνηση έκαναν αυτά κι ως νέα κυβέρνηση αν ψηφιστούν, θα κάνουν τα δείνα.
Επιπλέον,μια μεγάλη, τεράστια, θεόρατη διαφορά του μέχρι τώρα κυβερνόντος κόμματος με όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ήταν/είναι η ηγεσία του. Ο Μητσοτάκης εκπέμπει γνώση κι αξιοπιστία, που δεν εκπέμπουν όλοι οι άλλοι μαζί. Από τη μια είναι ένας σύγχρονος πολιτικός κι οι ιδέες του κι από την άλλη κάτι λάγνοι παλαιοημερολογίτες του χθες!
Κι αυτό είναι ορατό στην κοινωνία…
