Τα γεγονότα επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις μας. Δυστυχώς για τους δυο Έλληνες στρατιωτικούς και όχι στρατιώτες, όπως λανθασμένα τους αναφέρουν μερικά μέσα ενημέρωσης και αρκετοί δημοσιογράφοι, που δεν έχουν τις στοιχειώδεις γνώσεις του αντικειμένου.
Το μαρτύριο των παιδιών αυτών, που είναι και δικά μας παιδιά, καθώς και των οικογενειών τους, θα συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ένα μαρτύριο για το οποίο έχουν σοβαρότατες ευθύνες η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία.
Τον τελευταίο καιρό είχε δημιουργηθεί από την κυβέρνηση και τα «παπαγαλάκια» της μια υπεραισιοδοξία για την απελευθέρωσή τους. Πολλά είχαν επενδυθεί στην σύνοδο κορυφής ΕΕ και Τουρκίας στην Βάρνα της Βουλγαρίας. Ο κ. Τσίπρας πίστευε ότι οι εταίροι μας στην ΕΕ θα πιέσουν την Άγκυρα και θα αναγκαστεί να απελευθερώσει τους 2 Έλληνες στρατιωτικούς. Στο ίδιο μήκος κύματος αισιοδοξίας και πολλοί «γεωστρατηγιστές» που γυρίζουν τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά κανάλια, ισχυριζόμενοι πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Δεν ξέρω εάν πρέπει να κλαίς ή να γελάς. Οι άνθρωποι δεν έχουν γνώση του τι συμβαίνει στον περίγυρό τους. Έχουν παντελή άγνοια του τι σημαίνει Τουρκία, του τι εστί Ερντογάν, ποιες οι επιδιώξεις του και ποιος είναι ο τρόπος λειτουργίας του. Δυστυχώς δεν έχουν κανένα αξιόπιστο δίκτυο πληροφοριών και όλοι τους λειτουργούν μέσα σε ένα πλαίσιο ανικανότητας και ανεπάρκειας. Δεν μπορούν να εκτιμήσουν σωστά την τρέχουσα στρατηγική και τακτική κατάσταση, με αποτέλεσμα να κάνουν λάθη, με σοβαρές συνέπειες για τη χώρα.
Η απελευθέρωση των 2 Ελλήνων αποτελεί απόφαση ενός μόνο άνδρα, του Ερντογάν και κανενός άλλου. Ο Τούρκος ηγέτης δεν πιέζεται από κανένα, και το εννοούμε αυτό. Ούτε οι ΗΠΑ δεν μπορούν να τον πιέσουν και φυσικά ούτε η ΕΕ. Ο «γεροποτηράκιας» κ. Γιούνγκερ και ο κ. Τούσκ, μόνο γέλια μπορούν να προκαλέσουν στο σουλτάνο. Η ΕΕ δεν διαδραματίζει κανένα ρόλο για την Τουρκία. Η τελευταία μόνο πιέζει και απειλεί και η πρώτη στέλνει δισεκατομμύρια για να γλυτώσει την πλημμύρα των μεταναστών και για να κατευνάσει τον «παρανοϊκό ηγέτη». Αλλά ούτε και ο αγαπητός μας Βαλντιμήρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν ενδιαφέρεται για τους δικούς μας. Η χώρα μας έχει απομακρυνθεί εντελώς από την Μόσχα και έχει δεθεί χειροπόδαρα στο αμερικανικό άρμα επιρροής και αυτό ήταν επιλογή μιας αριστερής κυβέρνησης.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η θέση της Τουρκίας για τον τουρκογερμανό δημοσιογράφο, ο οποίος κρατήθηκε στις τουρκικές φυλακές για 13 μήνες. Ως γνωστό απελευθερώθηκε μόνο όταν η Άγκυρα εξασφάλισε πακέτα συμφωνιών αμυντικού εξοπλισμού από το Βερολίνο, καθώς και την έγκριση χρήσης γερμανικών οπλικών συστημάτων στη Συρία. Ας αναλογιστούμε λοιπόν τι θα μας ζητήσει η Τουρκία για την απελευθέρωση των 2 Ελλήνων αιχμαλώτων. Το ολιγότερο την άμεση επιστροφή των 8 Τούρκων αξιωματικών που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα. Εάν δεν παραδώσουμε τους 8 Τούρκους στον Ερντογάν, οι δικοί μας δεν θα έλθουν ποτέ στην Ελλάδα. Θα κρατούνται όμηροι επ΄ άριστον μέχρι να υποκύψουμε. Η Άγκυρα δεν θα υποχωρήσει γιατί ο χρόνος μετράει υπέρ της. Μας παίζει όπως η γάτα το ποντίκι, αφού έτσι τα καταφέραμε.
Οφείλουμε, δυστυχώς να αναγνωρίσουμε ότι οι Τούρκοι χειρίζονται με δεξιοτεχνία τις ψυχολογικές επιχειρήσεις, διαθέτουν ένα αξιοθαύμαστο δίκτυο πληροφοριών και διεξάγουν έναν «υβριδικό πόλεμο» εναντίον της Ελλάδος με σημαντικότατα αποτελέσματα. Οι Τούρκοι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες μελετούν, αναλύουν, προκαλούν, εκτιμούν και αποφασίζουν. Σε όλα αυτά εμείς υστερούμε. Ο επαγγελματισμός, η οργάνωση και ο μακρόπνοος στρατηγικός σχεδιασμός είναι έννοιες και λέξεις άγνωστες για τη δικιά μας ηγεσία. Δεν ξέρω βέβαια εάν ο νέος αναπληρωτής Υπουργός Άμυνας κ. Κουβέλης μας οργανώσει και μας εμφυσήσει ηθικό και επιθετικό πνεύμα. Που καταντήσαμε!
Οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί είναι μάρτυρες και θυσιάζονται στο βωμό της ανικανότητας της πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας της χώρας. Ο Ερντογάν μας πληρώνει με το ίδιο νόμισμα. Ο κ. Τσίπρας του υποσχέθηκε, μέσα στην άγνοια και επιπολαιότητά του, ότι θα επέστρεφε τους 8 μέσα σε 15 – 20 ημέρες. Μετά είπαμε ότι η ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη θα αποφασίσει. Τώρα μας λέει το ίδιο και ο Ερντογάν για τους δικούς μας, «η ανεξάρτητη τουρκική δικαιοσύνη θα αποφασίσει». Θα χρειαστούν πολλούς μήνες οι Τούρκοι δικαστές να απαγγείλουν τις κατηγορίες, περισσότερους για να ορισθεί η δίκη, που πιθανόν να αναβληθεί πολλές φορές, άγνωστο χρόνο για να τελεσιδικήσει, μετά η ποινή και η πιθανή μεταφορά τους στο εσωτερικό της Τουρκίας. Το παραπάνω ψυχοφθόρο και πολύχρονο σενάριο είναι πολύ πιθανό, εάν δεν ικανοποιηθούν οι Τούρκοι. Είμαστε προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο; Σίγουρα οι ίδιοι και οι γονείς τους, όχι.
