Αν δεν υπήρχαν οι κρίσεις στην ανθρώπινη ιστορία, θα έπρεπε να είχαν επινοηθεί.
Είναι άνεμοι δυνατοί που καθαρίζουν την μολυσμένη ατμόσφαιρα των σχέσεων.
Μια ξάστερη κουβέντα, μια εποικοδομητική αντιπαράθεση, σε βοηθάει να δεις την πραγματικότητα χωρίς φτιασίδια. Να αντιληφθείς το ψεύτικο από το αληθινό. Τους χαρακτήρες, τις υποσχέσεις τους, τους στόχους τους.
Να ξεχωρίσεις τον φίλο από τον εχθρό, τον δικό σου από τον ξένο.
Μια κρίση στις σχέσεις, βοηθάει να διαπιστώσεις τι και πόσα σε ένωναν με τον συνοδοιπόρο και πόσα σε χώριζαν.
Ακόμη και η οικονομική κρίση – που δεν θα ήθελε κανείς να υπάρχει – λειτουργεί ως πυξίδα ανθρώπων, δοκιμάζοντας τις αντοχές όλων μας και διαλύοντας τα ψυχικά μας αποθέματα. Κι’ εδώ ακόμη βλέπεις ποιός μένει και ποιός φεύγει από δίπλα σου και με ποιές δικαιολογίες.
Οι κρίσεις όλων των ειδών στις σχέσεις, είναι κάθαρση.
Φεύγουν από πάνω μας όλα τα ίσως και τα δήθεν και μένουμε καθαροί για να συναντήσουμε αυτούς που αξίζουν.
Είναι ένα χρέος που το Σύμπαν θα μας το εξοφλήσει οπωσδήποτε.
