Σε λίγες μέρες δε θα λέμε πια «ελέκτεντ»-εκλεγμένο Πρόεδρο τον Ντόναλντ Τραμπ αλλά Πρόεδρο, δόξη και τιμή αφού ορκισμένος πια θα αναλάβει τα καθήκοντα του.
Τώρα πώς αντιλαμβάνεται ο Τραμπ τα καθήκοντα του είναι μια πολύ προσωπικού ύφους υπόθεση που κάνει τον υπόλοιπο πλανήτη, να αναρωτιέται, να αγωνιά και να τρομάζει.
Λέμε «πλανήτη» για να δηλώσουμε στόμφο αλλά σιγά μην ξέρουμε πώς αντιμετωπίζουν το θέμα στην υποσαχάρια Αφρική, στις στέπες της Ασίας, της Ρωσίας, ή σε μια γειτονιά το Νέο Δελχί. Το πρόβλημα είναι η Ευρώπη. Το σπίτι μας – έστω κι αν κάποιοι μένουν στο «σπιτάκι» του κηπουρού…
Η Ευρώπη ως κοιτίδα του κοινωνικού κράτους, του διαφωτισμού, της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης, καταρρέει σε όλα τα προαναφερθέντα και μοιραία άβουλη… παρακολουθεί τις εξελίξεις τρέχοντας να προλάβει, χρόνια τώρα, τις αμερικανικές διαθέσεις, προθέσεις και πρωτοβουλίες.
Έχοντας πληρώσει ακριβά την απάθεια και την οικονομική απραξία με την διάλυση θεσμών, αγροτικών καλλιεργειών, βιομηχανιών και εξαρτώμενη από τις εισαγωγές η Ευρώπη τρέμει την έλευση Τραμπ.
Κανείς δεν ξέρει τι θα κάνει ο νέος Πρόεδρος που είναι απρόβλεπτος και πάνω απ΄ όλα και κυριώς είναι ένας έμπορος, στυγνός καπιταλιστής και ίσως κάπου στο βάθος πολιτικός.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, ο ρόλος του ΝΑΤΟ, και τα συνακόλουθα έσοδα/έξοδα για αμυντικές δαπάνες μαζί με την εμμονή στην κακή Κίνα που μας προμηθεύει με τις μπούρδες που νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε από το ΤΕΜU μέχρι τα σιτηρά και τις άλλες πρώτες ύλες που εισάγουμε για να πουλάμε – ως ευρωπαίοι «μούρη» και καλά με την ανάπτυξη των υπηρεσιών είναι τα βασικά «όπλα» του νέου προέδρου που κανείς δεν ξέρει πότε και προς τα που θα …εκπυρσοκροτήσουν.
Η Ευρώπη, χρόνια τώρα, έχει γίνει έρμαιο των ακροδεξιών λαϊκιστών που κερδίζουν όλο και περισσότερο έδαφος εις βάρος των κοινωνικών δικαιωμάτων και δεδομένων που είχαν κερδηθεί με αγώνες πολλών ετών.
Με τον Έλον Μασκ στο τίμονι μιας σύγχρονης βιομηχανικής προπαγάνδας που συνοδεύεται από οικονομικού ενδιαφέροντος απειλές – μην ξεχνάμε ότι είναι από τους πλουσιότερους ανθρώπους επί γης με τρομακτική επιρροή – οι ευρωπαίοι ακροδεξιοί τρίβουν τα χέρια τους και υπόλοιποι περιμένουμε τρομοκρατημένοι να δούμε μέχρι που θα φτάσουν οι μη ακροδεξιοί πολιτικοί μας προκείμενου να μη χάσουν το ακροδεξιό τους ακροατήριο…
Η Ευρώπη κοιμάται, ο Τραμπ βρυχάται, ο Έλον Μασκ με τον παρά του μπιπ-την-κυρά-του (όπου «κυρά του» δες ευρωπαίους ηγέτες) και οι υπόλοιποι …περιμένουμε και ελπίζουμε (σε τι δεν έχω καταλάβει αλλά προτιμώ να παραμένω αισιόδοξος)
Γιάννης Καφάτος
