Παρακολουθώντας την διεθνή πολιτική σκηνή και τα τεκταινόμενα στην εγγύς περιοχή μας δεν μπορεί κανείς παρά να εκπλήσσεται από την συνεχή ανικανότητα και επιπολαιότητα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Σε αυτό το πλαίσιο διαπιστώσαμε πρόσφατα και ένα άλλο «επίτευγμα» της διπλωματίας μας. Ο λόγος για την περίφημη συμφωνία των Πρεσπών, όπου ο αξιότιμος και ικανότατος πρώην υπουργός εξωτερικών των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κ. Κοτζιάς παραδέχθηκε ότι δεν υπολόγιζε το βέτο της Γαλλίας στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων και της Αλβανίας στην ΕΕ.
Είναι πράγματι τραγελαφικό, όσο και εθνικά επικίνδυνο, η επίσημη διπλωματία μιας χώρας να μην λαμβάνει υπόψη της όλα τα πιθανά ενδεχόμενα πριν υπογράψει μια διεθνή συμφωνία, που μάλιστα προδιαγράφει σε μεγάλο βαθμό την μελλοντική πορεία της Ελλάδος. Αντί η τότε ελληνική κυβέρνηση να λάβει τα μέγιστα ανταλλάγματα για να άρει το βέτο, όπως την προειδοποίησε ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, εκείνη έθεσε την υπογραφή της φαρδιά-πλατιά στην Συμφωνία των Πρεσπών, χάρισε το όνομα της Μακεδονίας και δεν μερίμνησε για την ύπαρξη μηχανισμού εφαρμογής σε περίπτωση εμπλοκής.
Η πατρίδα μας τώρα λόγω της άφρονος και επιπόλαιας πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ περιμένει τα χειρότερα. Οι Σκοπιανοί, είτε με τον Ζάεφ, είτε με το VMRO, ξεχνούν την συμφωνία και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτήν και θα χρησιμοποιούν μόνο το όνομα Μακεδονία. Το βέτο του Μακρόν αποτελεί την καλύτερη δικαιολογία για το πάγωμα εκ μέρους των Σκοπίων των συμφωνηθέντων. Οι οξυδερκείς σκοπιανοί θα επωφεληθούν των ωφελημάτων της συμφωνίας, χωρίς να εφαρμόσουν τις λίγες υποχρεώσεις τους, προς τους «μπουνταλάδες» Έλληνες.
Και μέσα στις εθνικές αντιξοότητες, που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να αισθάνεται το βάρος των ευθυνών του, επιχαίρει. Τονίζει προς την ΝΔ ότι θα φθάσει να εύχεται την επικράτηση Ζάεφ και όχι του κεντροδεξιού εθνικιστικού κόμματος VMRO. Και τούτο για να μην εγκαταλείψει η γειτονική χώρα το όνομα «Βόρειος Μακεδονία» και επιλέξει το σκέτο «Μακεδονία». Λυπηρό για την αξιωματική αντιπολίτευση να μην αντιλαμβάνεται τις συνέπειες της αποφάσεώς της να χαρίσει το όνομα έστω σύνθετο, χωρίς να διασφαλίσει την εφαρμογή του, ακόμη και στην περίπτωση πού προέκυπτε μείζων εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις των Σκοπίων με την ΕΕ.
Βέβαια η αριστερή πρώην κυβέρνηση δεν μπορούσε να αντιληφθεί ότι θα υπήρχαν κράτη στην ΕΕ με τη δική τους φωνή και άποψη. Πίστευε ακράδαντα αυτά που τους έλεγαν οι Αμερικάνοι. Θεωρούσε ότι όλα τα έθνη της ΕΕ είναι υποχείρια των ΗΠΑ, όπως ήταν η ίδια. Δεν αντιλαμβανόταν ότι στην Ευρώπη υπάρχουν και ανεξάρτητα κράτη με αξιοπρέπεια. Νόμιζε πως όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι πειθήνια όργανα των Αμερικανών. Έκανε λάθος. Πραγματοποίησε τις επιθυμίες των ΗΠΑ, ως τυφλό και άβουλο όργανο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, και τώρα αντιμετωπίζει την ωμή πραγματικότητα. Η υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών ήταν ένα τραγικό λάθος, που ο Ελληνισμός θα το πληρώσει σε βάθος χρόνου. Τα έθνη πρέπει να ακολουθούν η δική τους πολιτική και να υπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα και όχι άλλων δυνάμεων, όσο δυνατές και εάν είναι γιατί διαφορετικά χάνονται.
