Μπορεί στην Ελλάδα να είχαμε εορταστικό τριήμερο, οι διεθνείς αγορές όμως λειτούργησαν κανονικά, γιατί Καθαρή Δευτέρα έχουμε μόνο στην Ελλάδα. Ετσι παρακολουθήσαμε μια νέα κατρακύλα στις αγορές διεθνώς, την ηλεκτρική ενέργεια να καλπάζει, τα χρηματιτήρια να “τρέχουν αίμα” και τις τιμές των ορυκτών καυσίμων να σκαρφαλώνουν σε νέα υψηλά. Την ίδια ώρα παρατηρούμε το ευρώ να σημειώνει μεγάλη πτώση έναντι του δολαρίου, ή αντίθετα το δολάριο να καταγράφει νέα άνοδο σε επίπεδα 1/1,088 με το ευρώ.
Γράφει ο Χρήστος Παγώνης
Οπως έχουμε και πρόσφατα αναφέρει, σε περιόδους προβλημάτων και αναταραχών και μάλιστα τέτοιου μεγέθους, οι επενδυτές αναζητούν ασφαλή καταφύγια και τώρα εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία, αυτά τα καταφύγια περιλαμβάνουν κυρίως τον χρυσό και το δολάριο.
Αυτό είναι κάτι σαν ειρωνεία, δεδομένου ότι τα δύο αυτά περιουσιακά στοιχεία συχνά κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις. Αλλά όχι τώρα. Αυτό τονίζουν διεθνείς αναλυτές.
Ο δείκτης δολαρίου Bloomberg, ο οποίος μετρά την ισχύ του δολαρίου έναντι 10 βασικών νομισμάτων, έφτασε τη Δευτέρα στο υψηλότερο επίπεδο από τον Ιούλιο του 2020. Και ο χρυσός ξεπέρασε τα 2.000 δολάρια την ουγγιά τη Δευτέρα, φθάνοντας στο υψηλότερο σημείο του από τον Αύγουστο του 2020, πριν υποχωρήσει ξανά στα 1.993 δολάρια στην πρόσφατη διαπραγμάτευση. συνεχίζει να αυξάνεται κατά 1,15% από την Παρασκευή.
Ένας φάρος κατά τη διάρκεια κάθε αναστάτωσης
Ως το κύριο αποθεματικό νόμισμα του κόσμου, το δολάριο αντιπροσωπεύει έναν φάρο σε περιόδους γεωπολιτικής αναταραχής. Χρησιμοποιείται επίσης για την αγορά χρυσού και χρεογράφων του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, τα οποία αποτελούν άλλο ένα ασφαλές καταφύγιο. Αυτό αυξάνει τη ζήτηση για το νόμισμα.
Επιπλέον, ο πόλεμος στην Ουκρανία αναμένεται να βλάψει την οικονομία της Ευρώπης περισσότερο από αυτήν των ΗΠΑ, καθώς η Ευρώπη έχει στενότερους οικονομικούς δεσμούς με τη Ρωσία από ό,τι οι ΗΠΑ.
Πέρυσι, η Ρωσία ήταν η πέμπτη μεγαλύτερη εξαγωγική αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο τρίτος μεγαλύτερος πάροχος εισαγωγών, σύμφωνα με τη Eurostat. Εν τω μεταξύ, η Ρωσία ήταν μόλις ο 23ος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος για τις ΗΠΑ πέρυσι, σύμφωνα με το Γραφείο Απογραφής.
Αυτά τα στοιχεία δείχνουν πως η σχέση της Ρωσίας με τις οικονομίες της Δύσης είναι διαφορετική και ποικίλει.
Οσο για την πτώση του ευρώ, αυτό δεεν είναι απαραίτητα κακό για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες των ευρωπαϊκών οικονομιών, άρα και της Ελλάδας. Οι εξαγωγές και ο τουρισμός, διευκολύνονται, καθώς γόνονται πιο ανταγωνιστικά, κάτι που κατά μια έννοια αντισταθμίζει τις απώλειες λόγω των αυτονόητων κινδύνων.
Έντονες χιονοπτώσεις σημειώνονται από τα ξημερώματα σε πολλές περιοχές της Κεντρικής Μακεδονίας, πάνω από τα 300 μέτρα, μεταξύ αυτών και σε ορεινές περιοχές περιφερειακά της Θεσσαλονίκης. Νιφάδες χιονιού πέφτουν στον Λαγκαδά, τον Χορτιάτη, το Ασβεστοχώρι, ενώ χιονόνερο καταγράφεται κατά διαστήματα και στα πεδινά του νομού. Στον Δήμο Λαγκαδά το χιόνι πέφτει πυκνό και όλες οι αρμόδιες υπηρεσίες βρίσκονται επί ποδός προκειμένου το κύριο οδικό δίκτυο να παραμείνει ανοιχτό, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Δήμου.
Λόγω των χιονοπτώσεων έχει διακοπεί η κυκλοφορία όλων των οχημάτων στις επαρχιακές οδούς Χορτιάτη-Αγίου Βασιλείου και Μελισσοχωρίου-Ωραιοκάστρου και η Τροχαία συνιστά τους οδηγούς να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. Αντιολισθητικές αλυσίδες ή ειδικού τύπου ελαστικά χρειάζονται οι οδηγοί που κινούνται στην Ημαθία, από το 79ο έως το 98ο χιλιόμετρο της παλαιάς εθνικής οδού Βέροιας – Κοζάνης (μέσω Καστανιάς), στο οδικό δίκτυο προς τα χιονοδρομικά κέντρα Σελίου και 3/5 Πηγάδια. Στο νομό Κιλκίς, από το 10ο χιλιόμετρο της επαρχιακής οδού Γουμένισσας – Λιβαδίων. Στο νομό Πέλλας, από το 20ο χιλιόμετρο της επαρχιακής οδού Άρνισσας προς το χιονοδρομικό κέντρο Βόρας.
Αλυσίδες είναι απαραίτητες και σε τμήματα του δικτύου της Χαλκιδικής, συγκεκριμένα από το 65ο έως το 90ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Θεσσαλονίκης – Ιερισσού (Παλαιόχωρα έως Στρατωνίκη), από το 70ο έως το 85ο χιλιόμετρο της παλαιάς εθνικής οδού Θεσσαλονίκης – Ιερισσού (μέσω Ταξιάρχη), στις επαρχιακές οδούς Παλαιοχωρίου – Αγίου Νικολάου και Νεοχωρίου – Βαρβάρας.
Ποια σχολεία θα παραμείνουν κλειστά
Ύστερα από επικοινωνία με τους διευθυντές των σχολικών μονάδων, λόγω των χιονοπτώσεων, με απόφαση του δημάρχου Λαγκαδά Ιωάννη Ταχματζίδη δεν θα λειτουργήσουν όλες οι σχολικές μονάδες στην Δημοτική Ενότητα Λαχανά. Στη Δημοτική Ενότητα Σοχού δεν θα λειτουργήσουν οι σχολικές μονάδες στην Τοπική Κοινότητα Σοχού και στην Τοπική Κοινότητα Κρυονερίου, ενώ στην τοπική κοινότητα Ασκού τα σχολεία θα λειτουργήσουν κανονικά. Στη Δημοτική Ενότητα Βερτίσκου κλειστές θα παραμείνουν οι σχολικές μονάδες στην Τοπική Ενότητα Όσσας, ενώ το Ειδικό Σχολείο Λοφίσκου θα λειτουργήσει κανονικά.
Στις παραπάνω περιοχές, κλειστά θα παραμείνουν και τα αντίστοιχα ΚΔΑΠ και Παιδικοί Σταθμοί.
Για προληπτικούς λόγους, όπως ενημερώνει ο Δήμος Αριστοτέλη, σήμερα, οι σχολικές μονάδες όλων των βαθμίδων και των παιδικών σταθμών θα παραμείνουν κλειστές στις κοινότητες Αρναίας, Στανού, Παλαιοχωρίου, Νεοχωρίου, Βαρβάρας, Μεγάλης Παναγίας, Σταγείρων, Στρατονίκης. Στις υπόλοιπες Κοινότητες, η λειτουργία των σχολείων θα διεξαχθεί κανονικά.
Κλειστές θα παραμείνουν οι σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μόνο στην Τοπική Κοινότητα Ριζωμάτων στα ορεινά του δήμου Βέροιας, σύμφωνα με το γραφείο τύπου του Δήμου Βέροιας.
Στο μεταξύ, διακοπή ρεύματος σημειώθηκε από τα ξημερώματα σε τμήματα των περιοχών Πανοράματος και Χορτιάτη, λόγω βλάβης σε γραμμή μέσης τάσης. Συνεργείο του ΔΕΔΔΗΕ βρίσκεται επί ποδός για την αποκατάσταση της βλάβης.
Όταν η αντιπύραρχος, Γιαννούλα Γιάννη, μπήκε στην Πυροσβεστική Ακαδημία, τον Νοέμβριο του 1998, ήταν η δεύτερη σειρά γυναικών που μόλις είχε εισαχθεί σε ένα ανδροκρατούμενο σώμα. Σχεδόν 20 χρόνια μετά, το 2017 η πυραγός, Αλεξάνδρα – Αργυρώ Τζουμέρκα έγινε η πρώτη γυναίκα χειρίστρια συστημάτων drone στο Πυροσβεστικό Σώμα αποτελώντας την επικεφαλής της 1ης Ομάδας Συστημάτων μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (ΟΣμηΕΑ) του ΠΣ.
Την ίδια χρονιά η ανθυποπυραγός, Αγαθή- Ευαγγελία Φούκα, άφησε την πόλη της το Αγρίνιο για να έρθει στην Αθήνα και να αρχίσει να φοιτά στην Πυροσβεστική Ακαδημία. Οι τρεις αυτές γυναίκες πήραν την απόφαση να υπηρετήσουν στο Πυροσβεστικό Σώμα, να ριχτούν στη μάχη της αντιμετώπισης των φυσικών καταστροφών αλλά και καθημερινών προκλήσεων, σε ένα επάγγελμα – λειτούργημα το οποό εξασκούν κυρίως άνδρες καθώς σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, οι γυναίκες που βρίσκονται στο σώμα αποτελούν το 5%. Στόχος ωστόσο όπως επισημαίνουν στελέχη της Πυροσβεστικής, είναι το ποσοστό αυτό να αυξηθεί και το Σώμα να στελεχωθεί με ακόμη περισσότερες γυναίκες.
Στο πλαίσιο της παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, συνομίλησε με τις τρεις πυροσβέστριες για τις δυσκολίες που μέχρι στιγμής έχουν αντιμετωπίσει καθώς και για τις μάχες που έχουν δώσει.
Γιαννούλα Γιάννη – Αντιπύραρχος – Υπασπιστής στον Συντονιστή Επιχειρήσεων Στερεάς Ελλάδας και Θεσσαλίας : « Θέλω να μπουν όλο και περισσότερες γυναίκες στο Σώμα»
Γιαννούλα Γιάννη – Αντιπύραρχος
Η αντιπύραρχος Γιαννούλα Γιάννη δεν ήταν ούτε 19 όταν ξεκίνησε τα πρώτα της βήματα στην Πυροσβεστική. Πριν από περίπου 24 χρόνια δεν γνώριζε καλά καλά αν υπήρχαν γυναίκες στο Σώμα. Ψάχνοντας διαπίστωσε πως μόλις είχαν αρχίσει να μπαίνουν γυναίκες στην σχολή και αποφάσισε να κάνει τα χαρτιά της. Μέχρι σήμερα, θυμάται το πρώτο συμβάν που αντιμετώπισε και είχε να κάνει με νεκρό ενώ ήταν ακόμη δόκιμη. Το γεγονός όμως που την σημάδεψε ήταν οι πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού στην Βόρεια Εύβοια. «Στην Εύβοια πήγα στις 3 Αυγούστου και έφυγα στις 13 του μηνός . Ήμουν εκεί μιάμιση ώρα από την έναρξη του συμβάντος. Ήταν ίσως η πιο δύσκολη στιγμή που έχει τύχει μέχρι τώρα και ελπίζω να μην ξανατύχει. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες, υπήρχε παρατεταμένη ξηρασία, οι θερμοκρασίες ήταν πολύ υψηλές για πολλές μέρες, η σχετική υγρασία ήταν πάρα πολύ χαμηλή οπότε η καύσιμη ύλη ήταν σαν προσάναμμα. Είχαμε πάρα πολλά συμβάντα σε όλη την επικράτεια εκείνη την ημέρα, πάρα πολλές ενάρξεις, οπότε υπήρξε διασπορά δυνάμεων και προσπαθούσαμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούσαμε με τις διαθέσιμες δυνάμεις που είχαμε. Ήταν πάρα πολύ επικίνδυνο, τόσο για εμάς όσο και για τον κόσμο που προσπαθούσαμε να διασώσουμε», περιγράφει η κ. Γιάννη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ενώ εξηγεί ότι οι ώρες ξεκούρασης εκείνες τις ημέρες ήταν ελάχιστες καθώς ήθελαν να βοηθήσουν «όσο το δυνατόν μπορούσαν, για να σωθεί ο κόσμος». Την ώρα του καθήκοντος το μόνο που σκέφτεται η κ. Γιάννη είναι την διάσωση, να βοηθήσει, όπως λέει, αυτούς που έχουν ανάγκη εκείνη την ώρα. «Το πρώτο πράγμα που μας ενδιαφέρει είναι η προστασία της ζωής, όχι μόνο της ανθρώπινης αλλά και των ζώων που χρειάζονται τη βοήθειά μας. Μετά όμως είναι δραματικό για εμάς να βλέπουμε να καταστρέφεται το φυσικό περιβάλλον, πέρα από τις περιουσίες και την ανθρώπινη ζωή που είναι το χειρότερο. Για κάθε σπίτι που καίγεται εμείς μπορεί να κλαίμε περισσότερο από τους υπόλοιπους», επισημαίνει.
Από τότε που ξεκίνησε να υπηρετεί στο Πυροσβεστικό Σώμα η κ. Γιάννη παρατηρεί ότι έχει σημειωθεί πολύ μεγάλη πρόοδος και όλο και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν να ενταχθούν στο Σώμα. «Θέλω να μπουν όλο και περισσότερες γυναίκες στο Σώμα. Παρότι ήδη έχουν μπει αρκετές εξακολουθεί να είναι ανδροκρατούμενο. Έχει σημειωθεί ωστόσο πολύ μεγάλη πρόοδος, οι συνάδελφοι δεν μας αντιμετωπίζουν διαφορετικά, ίσως στους παλαιότερους να τους είχε φανεί περίεργο αλλά σιγά σιγά όλοι προσαρμόστηκαν. Οι δυσκολίες είναι πολύπλευρες αλλά νομίζω όλα τα επαγγέλματα έχουν δυσκολίες, δεν είναι κάτι που το αντιμετωπίζουμε μόνο στην Πυροσβεστική. Ήμουν η δεύτερη σειρά γυναικών που μπήκε στην Πυροσβεστική και βέβαια οι συνάδελφοι είχαν αρχίσει να μας αποδέχονται με χαρά, δεν είχαμε ιδιαίτερα προβλήματα. Δεν έχω αντιμετωπίσει κάποια ιδιαίτερη δυσκολία. Όταν μπήκα στο ΠΣ δεν ήξερα ακριβώς τι θα αντιμετωπίσω. Είναι ένα επάγγελμα – λειτούργημα, που δεν έχει ωράριο και χρειάζεται να αφιερώνεις πολλές ώρες από τη ζωή σου εκεί. Το επιχειρησιακό κομμάτι είναι κάτι το οποίο είναι κουραστικό σωματικά αλλά πολλές φορές και ψυχολογικά, καθώς έχουμε να κάνουμε με εικόνες που δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμες», σημειώνει η κ. Γιάννη. Στέλνοντας το δικό της μήνυμα για την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας τονίζει: Δεν θεωρώ ότι η γυναίκα γιορτάζει μόνο μία μέρα, θεωρώ ότι γιορτάζουμε κάθε μέρα. Πρέπει να είμαστε δυνατές, να μην φοβόμαστε να εκφράσουμε τα πραγματικά μας προβλήματα, αυτά που πραγματικά νιώθουμε, ούτε να φοβόμαστε να διεκδικήσουμε αυτά που αξίζουμε».
Αλεξάνδρα – Αργυρώ Τζουμέρκα – Αξιωματικός ΠΣ – Πυραγός : «Η δύναμη που σε συμπληρώνει και η έμπνευση που σε οδηγεί δεν έχει φύλο»
Η αξιωματικός του πυροσβεστικού σώματος, πυραγός, Αλεξάνδρα Τζουμέρκα ήταν μία από τις σημαντικότερες αθλήτριες στίβου στην Παναχαϊκή. Εδώ και 15 χρόνια υπηρετεί στην Πυροσβεστική έχοντας περάσει από καίριες θέσεις ενώ τα τελευταία πέντε χρόνια υπηρέτησε στην 1η Ειδική Μονάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών, 1η ΕΜΑΚ, ως επιχειρησιακή αξιωματικός και ως επικεφαλής της 1ης Ομάδας Συστημάτων μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (ΟΣμηΕΑ) του ΠΣ. Η κ. Τζουμέρκα αποτέλεσε την πρώτη γυναίκα χειρίστρια drones στην Πυροσβεστική. Μέσω των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, όσοι τα χειρίζονται μπορούν να επιτηρήσουν τις δασικές περιοχές και να έχουν εναέρια εικόνα για τον συντονισμό των επίγειων πυροσβεστικών δυνάμεων, για τον εντοπισμό αγνοουμένων ατόμων στο πλαίσιο search and rescue καθώς επίσης και για την επόπτευση βιομηχανικών ατυχημάτων μεγάλης έκτασης ή διαρροών επικίνδυνων υλικών. Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η αγάπη της για τη φύση και τον άνθρωπο, η συμμετοχή σε κοινωνικές δράσεις υποστήριξης ανθρώπων που αντιμετώπιζαν δυσκολίες και η προστασία των ζώων αποτέλεσαν μονόδρομο για την ένταξή της στο Πυροσβεστικό Σώμα. «Είναι λειτούργημα που με φέρνει σε επαφή με άτομα κάθε ηλικίας και κοινωνικού προφίλ θέτοντάς με διαρκώς σε κίνηση, δίνοντας μου ζωντάνια και ενέργεια. Τα πρώτα χρόνια της υπηρεσίας μου ήταν ένα στάδιο προσαρμογής, εγκλιματισμού και ενσωμάτωσης σε έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο ζωής, σκέψης και διαχείρισης καταστάσεων», αναφέρει χαρακτηριστικά. Τα πρώτα χρόνια η κ. Τζουμέρκα υπηρέτησε σε Πυροσβεστικούς Σταθμούς και Πυροσβεστικές Υπηρεσίες σε Αττική, Κρήτη, Πτολεμαϊδα, ως Αξιωματικός Υπηρεσίας βάρδιας και Προϊσταμένη τμημάτων Ανακριτικού/Γραμματείας/Πυρασφαλείας. Ακόμη, επί τρία χρόνια ήταν εκπαιδεύτρια στη Σχολή Πυροσβεστών ενώ στη πορεία διετέλεσε επιτελική αξιωματικός σε Διευθύνσεις του Αρχηγείου ΠΣ. Την παρούσα χρονική περίοδο λόγω αλλαγής διοικητικής υπαγωγής της ΟΣμηΕΑ, υπηρετεί στην Περιφερειακή Διοικηση Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Αττικής, ενώ παράλληλα είναι εκπαιδεύτρια νέων χειριστών ΣμηΕΑ στην Πυροσβεστική Ακαδημία. Η φύση του επαγγέλματός της είναι τέτοια, όπου οι δυσκολίες αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητας τους μιας και καλούνται να τις φέρουν εις πέρας άμεσα και αποτελεσματικά με το ελάχιστο δυνατό κόστος. «Σίγουρα υπάρχουν αρκετά σημάδια, τα οποία έχουν χαράξει τη δεκαπενταετή πορεία μου. Το χειρότερο είναι η απώλεια ζωής και μια απλή περιγραφή δεν είναι αρκετή να αποτυπώσει το μέγεθος των συναισθημάτων», εξηγεί. Όπως σημειώνει μια τυπική εκτέλεση υπηρεσίας είναι συνήθως 24ωρη, ενώ αστάθμητοι παράγοντες μπορούν να επεκτείνουν το ωράριο με αποτέλεσμα να βρίσκονται αρκετές ημέρες στο πεδίο.
Η κ. Τζουμέρκα στην 15ετή πορεία της μέσα στο Σώμα διαπιστώνει ότι, έστω και με αργούς ρυθμούς υπάρχει εμφανής αλλαγή στον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι γυναίκες στον χώρο ωστόσο σε κανένα εργασιακό περιβάλλον δεν θα πρέπει να υφίσταται οποιαδήποτε διάκριση προσδιορισμού φύλου και καταγωγής. «Οποιαδήποτε διάκριση προσδιορισμού φύλου, καταγωγής και γενικότερα οτιδήποτε βάζει ταμπέλες και οριοθετεί, δεν πρέπει να υφίσταται σε καμιά περίπτωση σε ένα εργασιακό περιβάλλον. Ως γυναίκα εργαζόμενη σε έναν χώρο όπου το μεγαλύτερο ποσοστό είναι άνδρες στην αρχή αγωνίζεσαι να αποδείξεις πως τα καταφέρνεις εξίσου καλά με τους συναδέλφους σου. Προχωρώντας ανακαλύπτεις πως η δύναμη που σε συμπληρώνει και η έμπνευση που σε οδηγεί δεν έχει φύλο, αλλά είναι «οικογενειακή υπόθεση». Συμπεριφορές ανθρώπων με αναχρονιστικές αντιλήψεις και στερεότυπα, σαφώς συντηρούνται, αλλά δεν επαρκούν για να παραλύσουν ή να αποθαρρύνουν μια γυναίκα, αφού έχει συνείδηση της δύναμής της. Τα δικαιώματα, η αμοιβή και τα καθήκοντα είναι ισάξια, όμως μέχρι και σήμερα δε συνεπάγεται εξομοίωση. Ένα απλό παράδειγμα είναι η λανθασμένη χρήση της λέξης «επάνδρωση», ενώ ο δόκιμος όρος είναι «στελέχωση». Έστω και με αργούς ρυθμούς, η αλλαγή είναι εμφανής, αφού μεγάλο ποσοστό ανδρών συναδέλφων σέβονται, εκτιμούν και συνεργάζονται αρμονικά δίχως διακρίσεις και ενδοιασμούς, συστατικό επιτυχίας για τη μέγιστη αποτελεσματικότητα», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ενώ στέλνοντας το δικό της μήνυμα για την 8η Μαρτίου επισημαίνει: «το αυτονόητο παύει να γίνεται ζητούμενο όταν βάζουμε το πρόσημο που θέλουμε προκειμένου να αφήσουμε έργο και παρακαταθήκη».
Αγαθή – Ευαγγελία Φούκα – Ανθυποπυραγός «Οι γυναίκες δεν υστερούμε σε τίποτα από τους άντρες»
Αγαθή – Ευαγγελία Φούκα – Ανθυποπυραγός
Η ανθυποπυραγός, Αγαθή – Ευαγγελία Φούκα, αποφάσισε να φύγει από την πόλη της το Αγρίνιο το 2017 και να εισαχθεί στην Πυροσβεστική Ακαδημία καθώς όπως περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, από μικρή ήθελε να κάνει ένα δυναμικό επάγγελμα και κυρίως κάτι που θα μπορεί να προσφέρει στον συνάνθρωπο, στα ζώα και στο περιβάλλον. Όπως εξηγεί, στο επίκεντρο των δράσεων τους, όταν καλούνται να διαχειριστούν ένα δύσκολο συμβάν ή μία κρίση, θα πρέπει να είναι η διασφάλιση της ανθρώπινης ζωής. «Πρώτα απ’ όλα, ο άνθρωπος και η ανθρώπινη ζωή. Οι ενέργειες που θα γίνουν σε ένα συμβάν πρώτα πρέπει να αποσκοπούν στην ασφάλεια και στη διάσωση των ανθρώπων», τονίζει. Η κ. Φούκα παρατηρεί πως όλο και περισσότερες γυναίκες επιλέγουν τα σώματα ασφαλείας, εξέλιξη που όπως λέει αρχίζει να γίνεται ορατή τα τελευταία χρόνια. «Είμαι πολύ χαρούμενη που βλέπω ότι αυτή η κοινωνία έστω και με μικρά βήματα πηγαίνει μπροστά. Υπάρχει μία εξέλιξη είναι κυρίως ορατή τα τελευταία χρόνια, μπορεί να είναι μικρή αλλά υπάρχει. Βλέπω όλο και πιο πολλές γυναίκες σε σώματα ασφαλείας. Από τους συναδέλφους δεν έχω αντιμετωπίσει κάποια διάκριση, είναι πάντα πρόθυμοι να μου δείξουν πράγματα να μου μάθουν. Είμαι πολύ ευγνώμων γι αυτό και είμαι πολύ χαρούμενη. Σίγουρα κάποιοι ξαφνιάζονται όταν τους λέω τι δουλειά κάνω. Τους φαίνεται περίεργο, αλλά οι περισσότερες αντιδράσεις είναι θαυμασμού και θετικής έκπληξης», αναφέρει και στέλνει το δικό της μήνυμα για την ημέρα της γυναίκας: «Οι γυναίκες πραγματικά είμαστε πολύ ικανά όντα. Μπορούμε να καταφέρουμε ό,τι θέλουμε, δεν υστερούμε σε τίποτα από τους άντρες , μπορούμε να ανταπεξέλθουμε σε οτιδήποτε. Να μην το βάζουν κάτω, να προσπαθούν και θα καταφέρουν ό,τι θέλουν».
Έως το 1995 στο Πυροσβεστικό Σώμα υπηρετούσαν μόνο άνδρες σε όλους του βαθμούς. Στις 31 Οκτωβρίου 1995, με την 3η σειρά Πτυχιούχων (ειδική διαδικασία κατάταξης Διπλωματούχων κυρίως Μηχανικών των Πολυτεχνείων απευθείας στο βαθμό του Ανθυποπυραγού) κατατάχθηκαν οι δύο πρώτες γυναίκες στην ιστορία του Πυροσβεστικού Σώματος. Η Δρ Καλλιόπη Σαΐνη, η οποία είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Μηχανολόγων Αεροναυπηγών του Πανεπιστημίου Πατρών και η Αδελαΐδα Φιλιππίδου, Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός του ΕΜΠ. Η Δρ Καλλιόπη Σαΐνη, αρχιπύραρχος, πλέον στο ΠΣ, είναι η πρώτη γυναίκα του Πυροσβεστικού Σώματος, Γενικών Καθηκόντων που διετέλεσε μάχιμος αξιωματικός, Τμηματάρχης και Διευθύντρια Διεύθυνσης, ενώ τον Ιανουάριο του 2009 έγινε η πρώτη γυναίκα Ανώτερη Αξιωματικός Γενικών Καθηκόντων.
Επισυνάπτονται φωτογραφίες που παραχώρησαν οι κ. Γιάννη, Τζουμέρκα και Φούκα.
Με αφορμή τις πληροφορίες και τα δημοσιεύματα που κυκλοφορούν το τελευταίο διάστημα σχετικά με χρήση σκευασμάτων ιωδίου για την προφύλαξη από την ραδιενέργεια, ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος (ΠΦΣ) ενημερώνει ότι δεν κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά σκευάσματα με αυτήν την ένδειξη.
Τα σκευάσματα ιωδίου, που κυκλοφορούν στην Ελλάδα ως συμπληρώματα διατροφής, έχουν χαμηλότερη περιεκτικότητα σε ιώδιο, έως και 500 φορές μικρότερη, από τις δόσεις εκείνες τις οποίες αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ότι πρέπει να χορηγηθούν σε περίπτωση ραδιενεργού ατυχήματος και ως εκ τούτου είναι ακατάλληλα για τη σχετική ένδειξη.
Στην περίπτωση τέτοιου συμβάντος, αρμόδιες είναι οι εθνικές αρχές υγείας κάθε χώρας για να αποφασίσουν αν θα πρέπει να χορηγήσουν σκευάσματα ιωδίου, καθώς και για τις ακριβείς δόσεις ανά ηλικιακή ομάδα όπως και για την έναρξη και τη διάρκεια της προληπτικής αγωγής, καταλήγει ο ΠΦΣ.
Ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) ανακοίνωσε χθες Δευτέρα πως ενημερώθηκε από τις ουκρανικές αρχές ότι οβίδες του πυροβολικού προκάλεσαν ζημιές σε εγκατάσταση πυρηνικής έρευνας στην πολιορκημένη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας, τη Χαρκίβ, πάντως χωρίς «ραδιολογικές συνέπειες».
Σύμφωνα με τον διεθνή θεσμό αυτόν, μέρος του συστήματος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, που έχει έδρα τη Βιέννη, οι ουκρανικές αρχές ανέφεραν ότι η επίθεση έγινε την Κυριακή, προσθέτοντας πως δεν διαπιστώθηκε καμία αύξηση του επιπέδου της ραδιενέργειας στην εγκατάσταση.
Κατά τις ίδιες πηγές, επλήγη τμήμα του Ινστιτούτου Φυσικής και Τεχνολογίας της Χαρκίβ, που παράγει ραδιολογικό υλικό για ιατρική και βιομηχανική χρήση.
Πάντως «το απόθεμα ραδιενεργών υλικών στην εγκατάσταση είναι πολύ χαμηλό», πρόσθεσε ο ΔΟΑΕ, που διαβεβαίωσε ότι «οι ζημιές (…) που αναφέρθηκαν δεν είχαν καμία ραδιολογική συνέπεια».
«Έχουμε ενημερωθεί για διάφορα επεισόδια που έθεσαν σε κίνδυνο την ασφάλεια ουκρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων», τόνισε ο γενικός διευθυντής του οργανισμού Ραφαέλ Μαριάνο Γκρόσι.
Τις τελευταίες ημέρες η Χαρκίβ υφίσταται εντατικούς βομβαρδισμούς, από το πυροβολικό και με πυραύλους, καθώς οι ρωσικές δυνάμεις αυξάνουν την πίεση στην Ουκρανία προκειμένου να συνθηκολογήσει.
Ο ρωσικός στρατός κατέχει από την Παρασκευή το πυρηνικό εργοστάσιο στη Ζαπορίζια (νοτιοανατολικά), όπου πλήγματα του ρωσικού πυροβολικού, σύμφωνα με τους Ουκρανούς, προκάλεσαν πυρκαγιά. Η Μόσχα διαψεύδει την ουκρανική εκδοχή των γεγονότων και λέει πως δεν προκάλεσαν οι δυνάμεις της τη φωτιά.
Μόνο δύο από τους έξι αντιδραστήρες του εργοστασίου, του μεγαλύτερου της Ουκρανίας και της Ευρώπης, βρίσκονται σε λειτουργία.
Ο γενικός διευθυντής του ΔΟΑΕ δήλωσε την Παρασκευή πως είναι διατεθειμένος να πάει στο Τσερνόμπιλ, όπου έγινε ένα από τα χειρότερα πυρηνικά δυστυχήματα στην ιστορία το 1986. Ο χώρος του κατεστραμμένου πυρηνικού εργοστασίου καταλήφθηκε από τους ρώσους στρατιωτικούς την πρώτη ημέρα της εισβολής, την 24η Φεβρουαρίου.
Παγετός σημειώθηκε τις πρωινές ώρες σήμερα στα κεντρικά και βόρεια ηπειρωτικά της χώρας, με τη χαμηλότερη ελάχιστη θερμοκρασία να καταγράφεται στο Σέλι Ημαθίας με -5,3 βαθμούς Κελσίου.
Σύμφωνα με το δίκτυο των αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr οι επόμενες χαμηλότερες ελάχιστες θερμοκρασίες καταγράφηκαν σε Κλεισούρα Καστοριάς (-4,4), Βλάστη Κοζάνης (-3,9), Πληκάτι Ιωαννίνων (-3,7), Μαυρολιθάρι Φωκίδας (-3,2), ‘Αγιο Παύλο Ημαθίας (-3,2), Μέτσοβο (-2,7) και Περτούλι Τρικάλων (-2,5 βαθμοί).
Είναι κάποιοι άνθρωποι που δεν βρίσκονται ανάμεσά μας πια αλλά ο βίος, η πολιτεία κι η αξιοπρέπειά τους τούς έχει στον θρόνο του συλλογικού υποσυνείδητου. Ακούς, επί παραδείγματι το όνομα του Αλέκου Παναγούλη κι αμέσως πλημμυρίζουν την καρδιά σου αισθήματα ανείπωτου σεβασμού. Ακούς το όνομα του Μουστακλή, του Λεωνίδα Κύρκου, του Ανδρέα Λεντάκη και συμβαίνει το ίδιο! Άνθρωποι που μαρτύρησαν για την ελευθερία, τη δημοκρατία και τις αξίες τους. Άνθρωποι που αν κάποιος τους χαρακτήριζε ήρωες, θα ήταν ακριβής.
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος
Οι σκέψεις αυτές έχουν αφορμή τον Ανδρέα Λεντάκη. Ο οποίος ήταν εξόριστος από τη χούντα στο Παρθένι της Λέρου όταν οι Σοβιετικοί εισέβαλλαν στην Τσεχοσλοβακία και κατέλυσαν την «Άνοιξη της Πράγας», όπου οι Τσεχοσλοβάκοι επιχειρούσαν δια του Αλεξάντερ Ντούμπτεκ να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα εκδημοκρατισμού και φιλελευθεροποίησης στη χώρα τους. Ένα πρόγραμμα που θα είχε σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο και ισχυρή ανάπτυξη του κριτικού πνεύματος. Κάτι που στην Σοβιετία δεν ήταν ανεκτό!
Ο Λεντάκης λοιπόν από την εξορία έγραψε ένα κείμενο καταδίκης της εισβολής, που έφτασε στα πέρατα του κόσμου. Μια ιστορική καταδίκη του κομμουνισμού από έναν ουμανιστή Αριστερό. Το κείμενο συνυπέγραψαν εκατό συγκρατούμενοί του αλλά δεν το συνυπέγραψαν οι κομμουνιστές (είχε γίνει εν τω μεταξύ η διάσπαση κι η δημιουργία των ΚΚΕ εξωτερικού και ΚΚΕ εσωτερικού), αφού είχαν αρνηθεί να καταδικάσουν τον Μπρέζνιεφ και τον σοβιετικό ιμπεριαλισμό!
Το κείμενο καταδίκης της Σοβιετικής εισβολής στην Τσεχοσλοβακία και της αιματηρής καταστολής της «Άνοιξης της Πράγας», δημοσιεύθηκε στο «Έθνος» κι από εκεί αναδημοσιεύθηκε στα πέρατα της γης. Έγραφε, λιτά και στοχευμένα:
«Καταγγέλλουμε την παραβίαση από τα σοβιετικά και άλλα στρατεύματα των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Τσεχοσλοβακικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Η εισβολή δεν είναι δυνατό να δικαιολογηθεί με κανένα τρόπο. Γίνεται εν ονόματι του σοσιαλισμού, στην πραγματικότητα αποτελεί απεμπόληση των σοσιαλιστικών ιδεωδών από μέρους των ηγετών της Σοβιετικής Ενώσεως και των άλλων τεσσάρων χωρών».
Αμέσως μετά ο Ανδρέας Λεντάκης δέχθηκε τα πυρά του ορθόδοξου ΚΚΕ που εκτός άλλων τον χαρακτήρισε «χαοτικό». Πάλι καλά που δεν τον χαρακτήρισαν …προδότη ή … πράκτορα, όπως έκαναν με τόσους και τόσους.
Υπάρχει κι άλλο παρασκήνιο: Στις κατηγορίες περί «χαοτικού», ο Λεντάκης δεν σιώπησε. « Eμείς λέγαμε», έγραψε, « ότι ακόμα και αν κινδύνευε το σοσιαλιστικό καθεστώς, κακώς γίνεται η στρατιωτική επέμβαση για τη διάσωση του, γιατί μ’ αυτό τον τρόπο θεωρούμε ότι το καθεστώς μιας χώρας δεν θα προσδιορίζεται από τη βούληση του λαού του αλλά από εξωτερικές δυνάμεις. Αν ο λαός της Τσεχοσλοβακίας ύστερα από 20 χρόνια σοσιαλιστικής διακυβέρνησης, χωρίς μάλιστα αντιπολίτευση, δεν ήθελε αυτόν τον τύπο καθεστώτος, τότε έχει κάθε δικαίωμα να διαφωνήσει και να απαιτήσει να έχει κυβέρνηση της δικής τους επιλογής. Και τέλος, γιατί μ’ αυτή τη λογική, με τη λογική δηλαδή που λέει ότι όταν κινδυνεύει ο σοσιαλισμός σε μια σοσιαλιστική χώρα έχει αυτονόητα το δικαίωμα η Σοβιετική Ένωση να επεμβαίνει για να τον σώσει, τότε δικαιώνουμε και την άλλη πλευρά που θα λέει ότι αν κινδυνεύει ο καπιταλισμός σε μια καπιταλιστική χώρα θα πρέπει οι ΗΠΑ να επεμβαίνουν για να σώσουν τον καπιταλισμό. Τότε ποιο το νόημα εμείς να παραμένουμε κρατούμενοι της Χούντας και γιατί να αγωνιζόμαστε να φέρουμε το σοσιαλισμό, από τη στιγμή που έχουμε αποδεχτεί τη λογική ότι, όπου και όταν κινδυνεύει ο σοσιαλισμός θα μπορεί και θα πρέπει να επεμβαίνει για τη σωτηρία του η Σοβιετική Ένωση, οπότε όπου και όταν κινδυνεύει ο καπιταλισμός θα μπορεί και θα πρέπει να επεμβαίνουν για τη σωτηρία του οι ΗΠΑ;».
Αυτός ήταν ο Ανδρέας Λεντάκης, ο μετριοπαθής, ο πολέμιος της μισαλλοδοξίας, του φανατισμού, του λαϊκισμού! Ο άνθρωπος που θεωρούσε ότι η αντίθεση είναι εξίσου σημαντική με τη θέση. Ο άνθρωπος που θεωρούσε την ελευθερία ως αγαθή συνείδηση, κατά πώς έλεγε ο εκ των επτά σοφών Περίανδρος. Αυτή ήταν κι η συνετή Αριστερά των επιχειρημάτων και της λογικής.
Το αγαπημένο γλυκό μικρών και μεγάλων. Φτιάχνεται με προζύμι και το παρεγεμίζουμε με μέλι, φρέσκα καρύδια, σταφίδες και κανέλα. Κάθε μπουκιά είναι τόσο ανεβαστική που δεν φαντάζεστε… Το μέλι του Γαλαξιδιού είναι αρωματικό, έχει χρώμα χρυσαφί και είναι υψηλής διατροφικής αξίας όπως και τα καρύδια.
Γράφει η Σίσσυ Νίκα – Δημοσιογράφος Γαστρονομίας και Πολιτισμού
Η Χρυσούλα ετοίμασε τηγανόψωμα για όλους μας που εξαφανίστηκαν στο λεπτό… Πολύ γέλιο και διαπραγματεύσεις ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο …
Η Χρυσούλα είναι χρυσοχέρα και το πρωινό που σερβίρει στο ξενοδοχείο πολυβραβευμένο. Κάθε ημέρα ανάλογα με την έμπνευσή της ετοιμάζει και διαφορετικές λιχουδιές.
Η τέχνη της φιλοξενίας σε όλο της το μεγαλείο.
Ευχαριστούμε Χρυσούλα.
Ονειρικό τηγανόψωμο με μέλι και καρύδια
Από τη Χρυσούλα Παπαλέξη, Ganimide Hotel, Γαλαξίδι
Υλικά
Για το προζύμι
1 κιλό αλεύρι χωριάτικο, κοσκινισμένο
1 κ.γ. αλάτι
250 γρ προζύμι
450 ml νερό
Για τη γέμιση
500 γρ. μέλι θυμαρίσιο
300 γρ. φρέσκα καρύδια, χοντροσπασμένα
3 κ.σ κανέλα Κεϋλάνης, σε σκόνη
100 γρ. σταφίδες, μαύρες και ξανθές
Για το φινίρισμα
Καρύδια σπασμένα ή αποξηραμένους καρπούς
Μέλι θυμαρίσιο
Κανέλα
Για τηγάνισμα
Ηλιέλαιο
Τρόπος παρασκευής
Για τη ζύμη
Ρίχνουμε στο μίξερ το αλεύρι με το αλάτι, το προζύμι και το νερό.
Χτυπάμε σε αργή ταχύτητα όλα τα υλικά για 8 – 10 λεπτά.
Δουλεύουμε το μίξερ μπρος – πίσω για να μαζέψει το αλεύρι
από τα τοιχώματα.
Έτσι καταλαβαίνουμε τα 3 – 4 πρώτα λεπτά, αν το ζυμάρι μας
Από την είσοδο του Ganimede
θέλει παραπάνω νερό .
Εάν χρειάζεται το προσθέτουμε σιγά σιγά δουλεύοντας συνέχεια
το μίξερ σε αργή ταχύτητα μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα
και να μην κολλάει στα χέρια μας.
Εάν κολλάει προσθέτουμε λίγο αλεύρι .
Το μείγμα μας πρέπει να είναι αφράτο και μαλακό.
Βάζουμε τη ζύμη σε ταψί, τη σκεπάζουμε με πετσέτα και
την αφήνουμε σε ζεστό σημείο (το χειμώνα) να «ξεκουραστεί» για 30 λεπτά.
Μόλις διογκωθεί η ζύμη χωρίζουμε σε 5 ισόποσα μέρη και
πλάθουμε σε μπαλάκια. Ρίχνουμε στον πάγκο αλεύρι και ανοίγουμε με τον πλάστη στρογγυλά φύλλα.
Έχουμε ετοιμάσει τη γέμιση ανακατεύοντας τα υλικά.
Στη μέση κάθε φύλλου ή ανάμεσα σε δύο πιο λεπτά φύλα βάζουμε τη γέμιση με τα καρύδια και κλείνουμε το κάθε φύλλο προσεκτικά βρέχοντας τα δάκτυλά μας με νερό, για να κολλήσει το ζυμάρι και να σταθεροποιηθεί η ζύμη.
Σε μεγάλο τηγάνι ζεσταίνουμε ηλιέλαιο σε χαμηλή φωτιά και ρίχνουμε ένα ένα τα τηγανόψωμα.
Τα αφήνουμε να ροδίσουν από την μια πλευρά για 2-3 λεπτά και γυρίζουμε προσεκτικά και από την άλλη.
Σε πιατέλα έχουμε στρώσει απορροφητικό χαρτί και αραδιάζουμε τα τηγανόψωμα για να απορροφηθεί το πολύ λάδι.
Στη συνέχεια περιχύνουμε τα τηγανόψωμα με μέλι, καρύδια ή ψιλοκομμένα αποξηραμένα φρούτα και πασπαλίζουμε με κανέλα.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.
