Αποτελεί κοινή ομολογία ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι στριμωγμένος από παντού.
Αφού έχει αποτύχει παντού.
Στην οικονομία η χώρα καρκινοβατεί κι η φιέστα -σανός του Ζαππείου για την δήθεν διευθέτηση του χρέους, ουδέναν έπεισε, αφού τα δεδομένα και το τέταρτο μνημόνιο που υπογράφηκε δεν το επέτρεψαν.
Η μη καθαρή έξοδος από τα μνημόνια που υποσχόταν ο Αλέξης Τσίπρας, δεν ήταν και δεν είναι παρά άλλη μια αυταπάτη. Την ίδια ώρα, οι Έλληνες έχουν στον λαιμό τους ως βρόγχο τους ανελέητους φόρους της Αριστεράς αλλά και τις υπέρογκες και μη ανταποδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, ενώ με την βία και την κάθε λογής ανομία καθίστανται ανασφαλείς. Καλύτερα δε να μη συζητήσουμε για το τι συμβαίνει στην Υγεία, στην Παιδεία κι όπου ακουμπά χέρι κυβερνητικού υπουργού.
Παντού, λοιπόν αποτυχία κι είναι χαρακτηριστικό ότι δεν υπάρχει ένας τομέας που αυτή η καταστροφική κυβέρνηση μπορεί να ισχυριστεί ότι πήγε ή πάει καλά.
Κι ας στήνονται οι φιέστες με τις μεγαλοστομίες. Οι οποίες είναι φανερό ότι δεν αρκούν γι ν’ αντιστρέψουν όσα βιώνει ο νεοέλληνας στην καθημερινότητά του.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ δεν τολμούν καλά καλά να εμφανιστούν στις εκλογικές τους περιφέρειες, ειδικά μετά τη θλιβερή εξέλιξη του Σκοπιανού εις βάρος των εθνικών συμφερόντων, οι δε αποδοκιμασίες μεγεθύνονται κι έφτασαν μέχρι την Αγγλία, όπου ο πρωθυπουργός χλευάστηκε αγρίως. Έστω κι από μια φούχτα ανθρώπους.
Χρειάζεται, λοιπόν, κατεπειγόντως αλλαγή ατζέντας και μάλιστα Αριστερής κατεύθυνσης.
Τι πιο εύκολο από το να ανασυρθεί από τα συρτάρια ο χωρισμός κράτους κι εκκλησίας, ν’ αποσπάσει την προσοχή της αντιπολίτευσης και να διχαστεί πάλι την κοινωνία; Μόνο και μόνο για να ισχυρίζεται στην αρχική του έκφραση (του 3%) ότι … κάνει πράξη το..πρόγραμμά του.
Άλλο ένα παραμύθι εντυπώσεων.
Πολύ περισσότερο όταν μετά τις διαρροές προθέσεων, βγήκε ο Νίκος Παππάς κι ισχυρίστηκε (για να τα έχει καλά με τους ιερείς) ότι ακόμη κι αν αυτό συμβεί εκείνοι θα εξακολουθήσουν να λαμβάνουν τον μισθό τους από τον κρατικό κορβανά.
Τότε, για ποιον χωρισμό κράτους κι εκκλησίας μιλάνε;
Όμως δεν είναι μόνο αυτό.
- Ξεχνάνε, φαίνεται, στο Μέγαρο Μαξίμου, ότι κυβέρνηση κι εκκλησία συμπορεύονται αγαστά εδώ και 3,5 χρόνια. Ξεχνάνε ότι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε από τον αρχιεπίσκοπο να τον ενημερώσει για την πορεία των διαπραγματεύσεων για το Σκοπιανό, ως να ήταν θεσμικός πολιτικός παράγων. Όταν δεν ενημέρωνε καν την θεσμική αντιπολίτευση. Ξεχνάνε ότι ζήτησε από την εκκλησία (Ιερώνυμο) να συμβάλλει στην εθνική ομοψυχία και ν’ αποφευχθούν οι κραυγές κι οι αντιπαραθέσεις της εκκλησίας στο Σκοπιανό.
- Ξεχνάνε, φαίνεται, ότι ο Ιερώνυμος του έκανε τη χάρη, όταν έσπευσε να δηλώσει ότι δεν χρειάζονται τα συλλαλητήρια.
- Ξεχνάνε ότι ο πρωθυπουργός αποδέχθηκε ασμένως την απαίτηση του αρχιεπισκόπου (και μάλιστα …τηλεοπτικώς) για την αποπομπή του Νίκου Φίλη από το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.
- Ξεχνάνε ότι ο κυβερνητικός εταίρος δήλωνε με το θεατράλε ύφος του ότι είναι έτοιμος να ρίξει την κυβέρνηση αν του το ζητήσει ο αρχιεπίσκοπος, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους θεσμούς της Δημοκρατίας;
- Ξεχνάνε ότι παρά τις πομφόλυγες αυτή η Αριστερή κυβέρνηση υποδέχεται συστηματικά με τιμές αρχηγού κράτους το άγιο φως.
- Ξεχνάνε ότι αρνούνται συστηματικά να επιτρέψουν την λειτουργία ιδιωτικών ή δημοτικών αποτεφρωτηρίων, επειδή αρνείται η εκκλησία.
Μπορούμε να καταγράψουμε δεκάδες παραδείγματα που καταδεικνύουν ότι τούτοι οι θεομπαίχτες που δεν έχουν ιερό κι όσιο δεν τόλμησαν καν ν’ αγγίζουν το, πράγματι, αναγκαίο αυτό εγχείρημα.
Ούτε τώρα θα το κάνουν.
Αν όμως θέλουν να προχωρήσουν στον διαχωρισμό κράτους – εκκλησίας (κάτι που επιθυμούν και πάμπολλοι μη Αριστεροί) δεν έχουν παρά να κάνουν πράξη την μοναδική αξιόπιστη πρόταση, που έκανε το ΚΚΕ από τον Νοέμβριο του 2008 (θα παρατεθεί στο τέλος του άρθρου).
Μα, είπαμε. Δεν θα το κάνουν.
Απλά, επιχειρούν ν’ αλλάξουν ατζέντα για να συσπειρώσουν την Αριστερή εκλογική τους πελατεία και να (ξανά)προβοκάρουν την αντιπολίτευση.
Βεβαίως κι αυτή η ιστορία θα εκφυλιστεί σε λίγες ημέρες.
Εξ ου και το ανέκδοτο που κυκλοφόρησε αμέσως:
- Αλέξη τι θα γίνει με τον διαχωρισμό κράτους κι εκκλησίας;
- Μην ανησυχείς μακαριότατε, δεν υπάρχει κράτος…
Η ουσία είναι ότι, ναι μεν αυτή η κυβέρνηση επικοινωνιακά μπορεί να πουλάει πάγο στους Εσκιμώους, αλλά με επικοινωνιακά τερτίπια δεν μπορεί να πορεύεται κανένας.
Και δη προς τις εκλογές.
Πρόταση νόμου του ΚΚΕ
Διαχωρισμός Κράτους & Εκκλησίας
Η Αιτιολογική Έκθεση επί της Αρχής:
- Ο διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος αποτελεί πάγιο δημοκρατικό αίτημα. Αποτελεί ώριμη ανάγκη που εκπορεύεται, πρώτα απ’ όλα, από την ανάγκη της πλήρους κατοχύρωσης της ελευθερίας συνείδησης (στο πλαίσιο αυτό και της ελευθερίας θρησκευτικής συνείδησης), της ισότιμης μεταχείρισης όλων ανεξάρτητα από τα πιστεύω τους και της απαλλαγής από έναν πρόσθετο μηχανισμό ιδεολογικής χειραγώγησης. Προκύπτει ακόμη από την πεποίθηση ότι δεν πρέπει η θρησκευτική πίστη να διασφαλίζεται διά της επιβολής. Επιπρόσθετα να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα μέσω της έλευσης μεγάλου αριθμού μεταναστών, παρουσιάζει μια ποικιλία θρησκευτικών και πολιτιστικών αντιλήψεων.
- Η παρούσα πρόταση νόμου δεν περιλαμβάνει βέβαια ζητήματα που άπτονται του Συντάγματος, καθώς γι’ αυτό απαιτείται αναθεώρησή του. Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας οφείλει να προσαρμοστεί στην ανάγκη αυτή και να απαλείψει ή να τροποποιήσει τις σχετικές διατάξεις και αναφορές. Έτσι, πρέπει να καταργηθούν:
α. Η εισαγωγική αναφορά του Συντάγματος «στο όνομα της Αγίας Τριάδας».
β. Το άρθρο 3 που ορίζει ότι κρατούσα θρησκεία είναι η ορθόδοξη.
γ. Το άρθρο 14 παρ. 3α που επιτρέπει την κατάσχεση εντύπου με εισαγγελική εντολή για προσβολή της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας.
δ. Το άρθρο 16 παρ. 2 που αναγορεύει σε σκοπό της εκπαίδευσης την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης.
ε. Το άρθρο 18 παρ. 8 που ορίζει ότι δεν μπορούν να απαλλοτριωθούν αγροτικές εκτάσεις και περιουσία ορισμένων μονών και πατριαρχείων.
στ. Να τροποποιηθεί το άρθρο 33 παρ. 2 που ορίζει ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά την ανάληψη των καθηκόντων του, ορκίζεται στο όνομα της Αγίας Τριάδας.
ζ. Το ίδιο πρέπει να τροποποιηθεί το άρθρο 59 περί ορκωμοσίας βουλευτών, έτσι ώστε οι βουλευτές να επικαλούνται τη συνείδησή τους χωρίς θρησκευτικό όρκο.
η. Είναι αναγκαία η αναθεώρηση του άρθρου 13 του Συντάγματος, έτσι ώστε να κατοχυρώνει πλήρως την ελευθερία συνείδησης, δηλαδή το δικαίωμα του καθενός να πιστεύει σε οποιαδήποτε θρησκεία ή να είναι άθεος. Το κράτος δεν αναμειγνύεται στα ζητήματα αυτά, που είναι αυστηρά προσωπική υπόθεση, αλλά φροντίζει μόνο την τήρηση των νόμων.
Με την παρούσα πρόταση νόμου ωστόσο, αναμένοντας τη συνταγματική αναθεώρηση, αντιμετωπίζονται κατά βάση πολλά σημαντικά ζητήματα που αφορούν το διαχωρισμό της εκκλησίας από το κράτος.
- Είναι προφανές ότι το μέγιστο ακανθώδες θέμα είναι εκείνο της εκκλησιαστικής περιουσίας για το οποίο βέβαια απαιτείται μια καλύτερη ουσιαστική, νομική και πολιτική, προετοιμασία.
Σε κάθε περίπτωση το ΚΚΕ θεωρεί σημαντικό να εξασφαλιστεί η μισθοδοσία καθώς και συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης των κληρικών, ιδιαίτερα των κατώτερων βαθμίδων, του λεγόμενου δηλαδή λαϊκού κλήρου. Αυτό, προοπτικά μπορεί να γίνει και με ευθύνη της ίδιας της εκκλησίας με την προϋπόθεση βέβαια ότι η τελευταία θα έχει τα αναγκαία προς τούτο οικονομικά μέσα».
