Εξετάζοντας τα σύγχρονα συστήματα παθητικής ασφάλειας ενός αυτοκινήτου και τους κανονισμούς που αφορούν τον υποχρεωτικό εξοπλισμό ενός αυτοκινήτου, μέσα στη καμπίνα των επιβατών, μεγαλύτερη προσοχή από τους κατασκευαστές δίνεται στα μπροστινά καθίσματα.
Σήμερα τα μπροστινά καθίσματα διαθέτουν διάφορες ρυθμίσεις, μηχανικές και ηλεκτρικές, και ατομικά προσαρμόσιμα μαξιλάρια οσφυϊκής στήριξης. Για να διασφαλιστεί η απόλυτη ασφάλεια κατά τη διάρκεια πρόσκρουσης στο πίσω μέρος του καθίσματος υπάρχει το σύστημα WHIPS (Whiplash Protection System), όπου τη στιγμή της πρόσκρουσης, αυτή η ειδική δομή πλαισίου πλάτης κάμπτει προς τα πίσω προστατεύοντας τη σπονδυλική στήλη από τραυματισμούς.
Επιπλέον, τα καθίσματα σε πιο πολυτελή αυτοκίνητα προσφέρουν παράλληλα και άλλες υπηρεσίες, όπως θέρμανση- ψύξη των καθισμάτων και μασάζ.
Το πίσω κάθισμα φαίνεται να παίζει λιγότερο σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο της ασφάλειας και της άνεσης. Διαθέτει ζώνες ασφαλείας και προσκέφαλα, ενώ δεν υπάρχουν αερόσακοι και το μεγάλο ερώτημα είναι πως προστατεύονται οι επιβάτες στο πίσω μέρος της καμπίνας.
Τα ατυχήματα, όπου ένα αυτοκίνητο χτυπά το πίσω μέρος ενός άλλου αυτοκινήτου δεν είναι σπάνια.
Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι αποτελούν το ένα τέταρτο όλων των οδικών συγκρούσεων. Επιπλέον, προκύπτει από δοκιμές ότι ακόμη και στη χαμηλή ταχύτητα των 20χλμ/ώρα, μπορεί να συμβεί σοβαρός τραυματισμός της σπονδυλικής στήλης. Λόγω αυτού του γεγονότος, είναι πολύ σημαντικό να εφαρμόζονται σωστά τα προσκέφαλα.
Παρόλο που δεν υπάρχει νομική υποχρέωση χρήσης των προσκέφαλων στο πίσω μέρος ενός αυτοκινήτου, οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν ενσωματώσει τα προσκέφαλα για ακόμη μεγαλύτερη ασφάλεια των επιβατών.
Στην πράξη, τα προσκέφαλα των πίσω καθισμάτων είναι συνήθως στη χαμηλότερη θέση τους και γι’ αυτό γίνεται η αναδίπλωση με ευκολία της πίσω σειράς. Ωστόσο, τα άτομα που ταξιδεύουν στο πίσω κάθισμα εκτίθενται σε μεγαλύτερες δυνάμεις σε περίπτωση πρόσκρουσης στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Επομένως, οι ζώνες ασφαλείας και τα προσκέφαλα των καθισμάτων είναι απαραίτητα.
Παρόλο που δεν είναι τόσο περίπλοκα όσο στα μπροστινά καθίσματα, πρέπει να εξετάζονται προσεκτικά από τους κατασκευαστές, γιατί συνήθως σε αυτά ταξιδεύουν μικρά παιδιά.
Το πίσω κάθισμα φαίνεται να είναι μια άκαμπτη κατασκευή.
Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων αναπτύσσουν νέες λύσεις ασφάλειας προκειμένου να εξασφαλίζουν άνεση και ασφάλεια. Εκτός από τις ζώνες ασφαλείας και τα προσκέφαλα, σημαντικό ρόλο παίζει η σκληρότητα και η διαμόρφωση του καθίσματος. Επιπλέον, το πίσω κάθισμα πρέπει να είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να λειτουργούν άριστα οι ζώνες ασφαλείας. Οι σημερινές κατασκευές περιλαμβάνουν μεταλλικά στοιχεία ενίσχυσης και αφρώδη στοιχεία που είναι ανθεκτικά.
Το καλύτερο υλικό που εξασφαλίζει τη βέλτιστη μηχανική αντοχή και την ευελιξία των συστατικών ταυτόχρονα, είναι το διογκωμένο πολυπροπυλένιο(ΕΡΡ). Αυτό δίνει την αναμενόμενη σκληρότητα και απορρίπτει τους κραδασμούς, ενώ είναι ελαφρύ για να κρατάει το βάρος του αυτοκινήτου χαμηλά. Ο αφρός EPP δεν καταρρέει κατά την πρόσκρουση και δεν παραμορφώνεται.
Τις περισσότερες φορές το πίσω κάθισμα χρησιμοποιείται από τους νεότερους χρήστες. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα παιδιά με ύψος κάτω των 150 εκατοστών πρέπει να κάθονται σε ειδικά καθίσματα ασφαλείας.
Επιπλέον, από το 2006 υπάρχει η υποχρέωση χρήσης του συστήματος Isofix στα πίσω καθίσματα. Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές ζώνες ασφαλείας, αυτό το σύστημα καθιστά δυνατή τη στερέωση ενός παιδικού καθίσματος. Ωστόσο, το ίδιο το σύστημα Isofix δεν αποτελεί επαρκή προστασία εάν το παιδικό κάθισμα είναι χαμηλής ποιότητας και ανθεκτικότητας στην κατασκευή.
Αυτό από μόνο του αποτελεί σημαντικό λόγο για να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα από τις αυτοκινητοβιομηχανίες στην ασφάλεια των πίσω καθισμάτων.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
