Γράφει ο Περικλής Κάβουρας, Γυμναστής
Δύσπνοια κατά την άσκηση ή για να το αναφέρουμε καλύτερα ασκησιογενές άσθμα ή άσθμα σχετιζόμενο με την άσκηση, είναι μια μορφή άσθματος που παρατηρείται κυρίως σε άσκηση μέτριας, υψηλής έως και μέγιστης έντασης. Μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης του ασκησιογενούς άσθματος παρατηρείται σε άτομα μεταξύ 12-15 ετών.
Ασθενείς οι οποίοι πάσχουν και από άσθμα, και συγκεκριμένα ένα 90%, παρουσιάζει και ασκησιογενές άσθμα μετά την άσκηση. Βέβαια, υπάρχει και ποσοστό ατόμων που παρουσιάζει άσθμα μόνο κατά την διάρκεια της άσκησης. Σε έρευνες έχει παρατηρηθεί ότι σε αθλήματα που πραγματοποιούνται σε χαμηλές θερμοκρασίες, π.χ. Χόκει επί πάγου κλπ. το ποσοστό εμφάνισης ασκησιογενούς άσθματος φτάνει έως και το 50%. Όμως δεν πρέπει να αποτελεί λόγο αποχής από την άσκηση.
Άσθμα και καρδιοαναπνευστικό σύστημα κατά την άσκηση
Κατά την διάρκεια της άσκησης και συγκεκριμένα υψηλής έντασης, παρατηρείται υπεραερισμός που προκαλεί θέρμανση μεγάλου όγκου αέρα και υγροποίηση του που διέρχεται από τους αεραγωγούς. Με τη διαδικασία προκαλείται μεγάλο ποσοστό έλλειψης νερού και μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση και αύξηση του οσμωτικού φαινόμενου στους αεραγωγούς (μεταφορά περισσότερων μορίων διαλύτη από τον διαλύτη στο διάλειμμα – μεταφορά από διάλειμμα μικρότερης συγκέντρωσης σε διάλυμα μεγαλύτερης συγκέντρωσης).
Η διαδικασία αυτή προκαλεί την απελευθέρωση ισταμίνης και προσταγλαδινών. Επίσης η ψύξη που προκαλείται από την υψηλή συχνότητα αναπνοών λόγω της άσκησης, επηρεάζει το αγγειακό σύστημα καθώς προκαλείται αγγειοσυστολή, αντιδραστική υπεραιμία, υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών και οίδημα αυξάνοντας και άλλο την στένωσή του. Ως υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών θεωρείται η τάση του τραχειοβρογχικού δένδρου να αντιδρά, εμφανίζοντας βρογχόσπασμο, όπως σε περιπτώσεις άσκησης, εισπνοής κρύου αέρα ή χημικών, όπως η εισπνοή ισταμίνης, μεταχολίνης ή μαννιτόλης.
Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται κατά 20% περισσότερο σε κολυμβητές υψηλού επιπέδου λόγω του ότι στην πισίνα που είναι εφοδιασμένη με χλώριο ο αέρας είναι ξηρός (βάσει ερευνών) προκαλώντας βλάβη στον επιθηλιακό ιστό και φλεγμονή. Βέβαια, βάσει πάλι ερευνών, η υπεραντιδραστικότητα των αεραγωγών προκαλείται περισσότερο λόγω της συνεχόμενης και υψηλής έντασης άσκησης και λιγότερο λόγω του χλωρίου στην πισίνα.
Διάγνωση και αίτια του ασκησιογενούς άσθματος
Στους αθλητές αυτούς η πρόωρη διάγνωση του προβλήματος μπορεί να αποτρέψει την μείωση της αγωνιστικής επίδοσης. Η διάγνωση μπορεί να γίνει εξετάζοντας το ιατρικό ιστορικό που αφορά το αναπνευστικό σύστημα του αθλητή έτσι ώστε να υποβληθεί στις ανάλογες εξετάσεις και να αξιολογηθεί η κατάσταση.
