Όταν άκουσα την είδηση ότι ο ΕΟΠΥΥ ζητά από τους γιατρούς να συμπληρώνουν το προσδόκιμο ζωής καρκινοπαθών στις συνταγές τους, προκειμένου αυτές να είναι έγκυρες, ομολογώ ότι ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι μου.
Αυτή είναι η ηθική της Αριστεράς που μας είχαν πρήξει για δεκαετίες;
Αυτός είναι ο δήθεν ανθρωπισμός της;
Μόνο ντροπή αρμόζει σε όσους έλαβαν αυτή την απόφαση. Πολιτικούς και μανδαρίνους τους. Υπουργούς και λοιπούς χαρτογιακάδες τους.
Ποιος νοσηρός εγκέφαλος σκέφτηκε και εφαρμόζει μια τόσο απάνθρωπη χυδαιότητα; Να αναγράφεται, δηλαδή, στη συνταγή για τη χορήγηση φαρμάκου στον καρκινοπαθή, ότι του «απομένει» συγκεκριμένος χρόνος ζωής;
Κι αν το προσδόκιμο ζωής είναι μικρό, τι θα γίνεται;
Άρνηση ιατρού στη θεραπεία; Άρνηση νοσηλείας στα νοσοκομεία; Άρνηση χορήγησης του φαρμάκου; Ποιος θα επιλέγει ποιος θα πεθάνει ή ποιος θα ζήσει;
Σαν δεν ντρέπονται!
Να δούμε και τις ηθικές μα και τις ποινικές συνέπειες.
Ποιος αποφασίζει πόσο θα επιζήσει ο ασθενής από καρκίνο; Ο γιατρός; Κάποια επιτροπή; Ο διευθυντής του νοσοκομείου; Ο κομματικός κομισάριος στα νοσοκομεία; Ο Υπουργός; Ποιος;
Ποιος θα αρνηθεί σε κάποιον ασθενή την ελπίδα να ζήσει, ακόμη κι αν αυτό το διάστημα «διαγιγνώσκεται» ότι είναι μια μέρα;
Και ποιος, σε νομικό επίπεδο, θα τολμήσει να απαγορεύσει δι’ υπογραφής του τη χορήγηση φαρμάκων σε βαρύτατα ασθενή και θα τον στείλει στον τάφο πριν την ώρα του;
Είναι, ξαναλέω, άλλη μια ντροπή και άγος για την Αριστερά.
Που δήθεν νοιάζεται κι είναι ευαίσθητη για τον κοσμάκη.
Είναι ντροπή και άγος για τον πρωθυπουργό, για τους υπουργούς του στην Υγεία, στην Ασφάλιση, στη Δικαιοσύνη. Για όλη την κυβέρνηση των δήθεν ευαίσθητων.
Είναι απίστευτη προσβολή στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια!
Κι είναι απορίας άξιο ότι ο λαλίστατος κι επί παντός επιστητού αναπληρωτής υπουργός Υγείας . Πολάκης, σιωπά!
Και δεν θέλω να σκέφτομαι τι θα έκαναν όλοι αυτοί οι ανάλγητοι Αριστεροί, αν μια τέτοια απάνθρωπη απόφαση την είχαν λάβει άλλες κυβερνήσεις…
