Η ευτυχία ήταν πιο ψηλά…
Ένας ιερέας οδηγεί προς την ενορία του, όταν βλέπει στο δρόμο μια γνωστή του καλόγρια.
– Ο παπάς σταματάει και της λέει:
– Αδελφή μπείτε μέσα να σας πάω στη μονή.
– Η καλόγρια μπαίνει, κάθεται στη θέση του συνοδηγού, σταυρώνει τα πόδια της και το ράσο ανοίγει αφήνοντας σε κοινή θέα πόδια με υπέροχα γραμμωμένους μύες.
– Ο παπάς σχεδόν δεν κρατιέται αλλά συνεχίζει να οδηγεί.
– Σε μια διασταύρωση, βάζει το χέρι του πάνω στο πόδι της καλόγριας κι εκείνη του λέει:
– Πάτερ, θυμηθείτε τον ψαλμό 129.
– Ο παπάς ζητάει συγνώμη και συνεχίζει να οδηγεί.
– Εκείνη με σταυρωμένα πόδια, κάθεται δίπλα και τον τρελαίνει.
– Λίγο αργότερα σε άλλη διασταύρωση ο παπάς ξαναβάζει το χέρι του πάνω στο πόδι της καλόγριας, η οποία επαναλαμβάνει:
– Πάτερ, θυμηθείτε τον ψαλμό 129.
– Ο παπάς ζητάει συγνώμη λέγοντας:
– Συγχώρεσέ με αδελφή, περισσότερο εσείς από άλλους γνωρίζετε ότι η σάρκα είναι πολύ αδύναμη.
– Φτάνοντας στη μονή η καλόγρια κατεβαίνει. Ο παπάς φτάνοντας κι αυτός στην εκκλησία αμέσως τρέχει να βρει τον ψαλμό 129 όπου διαβάζει:
– Συνέχισε να ψάχνεις πιο ψηλά θα βρεις την ευτυχία.
