Λυπηρό και θλιβερό συνάμα το κλείσιμο εφημερίδων και μέσων ενημέρωσης.
Πολύ περισσότερο όταν αυτά έχουν την ιστορία του «Βήματος» και των «Νέων».
Αποτελεί, εκτός όλων των άλλων και πλήγμα για τη Δημοκρατία, την ελευθεροτυπία.
Κι αφήνει στο δρόμο περισσότερους από 500 ανθρώπους, ακόμη κι αν οι απόψεις τους δεν συμφωνούσαν με τις δικές μας ή έστω τις επόψεις τους κάποιοι λάτρευαν να επικρίνουν.
Όμως, αυτές οι απόψεις, όλες οι απόψεις, είναι επιτακτική ανάγκη να ακούγονται, να γράφονται. Για την καλύτερη λειτουργία μα και ποιότητα της Δημοκρατίας.
Κλείνει ο ΣΥΡΙΖΑ το «Βήμα» και τα «Νέα», όπως λέγεται ότι συνέβη με το Mega;
Όσο κι αν φαίνεται υπερβολικό κάτι τέτοιο, δεν μπορεί παρά να έχει μεγάλη δόση αλήθειας.
Να το εξηγήσουμε:
Θα είχε συμβεί το ίδιο αν είχαν ευοδωθεί οι μυστικές συναντήσεις (πριν τις εκλογές του 2015) μεταξύ Τσίπρα και Ψυχάρη; Όπου ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έψηνε καφέδες στον ισχυρό άνδρα του ΔΟΛ και του Mega και του ζητούσε στήριξη; Θα είχε συμβεί αυτό αν ο Ψυχάρης δεν αποκάλυπτε αυτές τις μυστικές συναντήσεις – με σημαντική λεπτομέρεια σημειολογικού χαρακτήρα, την παρουσία ….της γάτας Ιμαλαΐων- με υπογεγραμμένο άρθρο του στο «Βήμα»;
Από την άλλη πλευρά, ο ΔΟΛ κλείνει επειδή αδυνατεί οικονομικά να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του και στον υψηλό δανεισμό του. Όντως έπαιρνε δάνεια χωρίς τις αυστηρές προϋποθέσεις που θα έπαιρναν άλλες επιχειρήσεις. Κι επειδή η κατάσταση στον χώρο των ΜΜΕ έχει αλλάξει δραματικά με την υπερανάπτυξη της νέας τεχνολογίας και του ίντερνετ, με συνέπεια η διαφημιστική πίττα να έχει συρρικνωθεί, ο ΔΟΛ δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα.
Κι αυτό δεν είναι ένα γεγονός που συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, αλλά το αντιμετωπίζουν πολλά παραδοσιακά συγκροτήματα παγκοσμίως.
Όμως, στις άλλες χώρες οι κυβερνήσεις στηρίζουν τον Τύπο. Του παρέχουν φοροαπαλλαγές, πρόσβαση σε «εύκολο» δανεισμό. Δεν τον πιέζουν να κλείσει. Ξέρουν ότι η πολυφωνία είναι το κύριο χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας. Εδώ, όμως, στην Ελλάδα της Αριστεράς, ο Αλέξης Τσίπρας, ο Νίκος Παππάς και οι σύντροφοί τους θεωρούν ότι ένα Μέσο πρέπει να είναι ολοκληρωτικά δικό τους ή να μην υπάρχει. Τα έκανε παλιότερα κι Ανδρέας Παπανδρέου, που οδήγησε στο λουκέτο το ιστορικό συγκρότημα της Βορείου Ελλάδας με ναυαρχίδα την εφημερίδα «Μακεδονία», επειδή δεν του ήταν αρεστό.
Πιστοί στον ολοκληρωτισμό που διέπει την ιδεολογία τους αδυνατούν (;;;) να κατανοήσουν ότι ένα Μέσο μπορεί να φιλοξενεί πολλές και διαφορετικές απόψεις, αφού η πολυφωνία είναι ξένη με όσα πιστεύουν.
Απόδειξη τούτου είναι ότι αφού δεν ευοδώθηκαν οι προσεγγίσεις που επιχείρησαν να κάνουν με τον ΔΟΛ, δαιμονοποίησαν τα Μέσα του. Τα θεώρησαν εχθρό τους. Και έχοντας πια την εξουσία στα χέρια τους πίεσαν για την εξόντωσή τους.
Πώς; Ας μη γελιόμαστε. Όλοι ξέρουμε.
Εντολή στην Τράπεζα και στον διορισμένο από την κυβέρνηση τραπεζίτη για διπλασιασμό του επιτοκίου των δανείων.
Εντολή στους διορισμένους προέδρους ΔΕΚΟ και άλλων φορέων του δημοσίου να σταματήσουν τη διαφήμιση σε συγκεκριμένα Μέσα.
Εντολή σε ελεγχόμενες κρατικές αρχές για …εξονυχιστικούς ελέγχους.
Κατασχέσεις ακόμη και προσωπικών λογαριασμών, για να μην υπάρχει ούτε από εκεί η δυνατότητα αντιμετώπισης της κατάστασης.
Εντολή ακόμη και σε ιδιώτες υπευθύνους μεγάλων διαφημιστικών λογαριασμών για να …προσέχουν που διαφημίζονται…
Κι επιπλέον, εντολή στη μόνη μη συστημική τράπεζα να δανείζει ημετέρους για να δημιουργηθεί ημέτερο τηλεοπτικό κανάλι, έστω και με εγγυήσεις ….βοσκοτόπια!
Το βέβαιο είναι ότι η αναστολή έκδοσης των «Νέων», του «Βήματος» και των άλλων Μέσων του ΔΟΛ, θα έχει πολύ μεγαλύτερες συνέπειες από όσες μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε από την πρώτη ανάγνωση.
Κυρίως, αν σκεφτούμε ποιες εφημερίδες, πλέον, θα κρέμονται στα μανταλάκια….
