Στη Φρουσιούνα, στη σκιά του Μεγαλόβραχου, στην ορεινή Αργολίδα συναντήσαμε τον κτηνοτρόφο Γιώργο Ηλιόπουλο, που μας σύστησε τα κατσίκια του, που μόλις γύρισαν από τη βοσκή και αναπαύονται κάτω από την τέντα τα περισσότερα.
Δείτε το βίντεο:
Μιλήσαμε μαζί του και μας εξομολογήθηκε τα προβλήματα της κτηνοτροφίας που χάνεται. Μάλιστα συγκινήθηκε που κάποιοι άνθρωποι του τύπου, για πρώτη φορά τον επισκέφθηκαν και άκουσαν τα προβλήματά του.
Με πρωτοβουλία του δραστήριου Πολιτιστικού Συλλόγου Αλέας γνωρίσαμε τα εντελώς ορεινά ξεχασμένα χωριά της Αργολίδας που ερημώνουν και τον πρωτογενή τομέα που χάνεται…
Ειδικά η μετακινούμενη κτηνοτροφία από χρόνια έχει χτυπήσει τον κώδωνα του κινδύνου και σήμερα βρίσκεται λίγο πριν τον αφανισμό.
Διατηρείται μόνον χάρη στις θυσίες ανθρώπων που αγαπούν τον τόπο τους, δεν θέλουν να αποδεχθούν αυτή την ερήμωση, αλλά απαιτούν πλέον από την Πολιτεία να τους συνδράμει.
Ο Γιώργος Ηλιόπουλος ή Σαράντος, όπως είναι περισσότερο γνωστός στην περιοχή είναι κτηνοτρόφος τρίτης γενιάς. Ξενιτεύτηκε στην Αυστραλία, όπως οι περισσότεροι συγχωριανοί του, αλλά η νοσταλγία τον έκανε να ξαναγυρίσει στον τόπο των προγόνων του. Ένα χωριό που, όπως μας είπε, ζωντανεύει μόνον το καλοκαίρι που οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ξενιτεμένοι αναζητούν τις ρίζες τους.
Ο Γιώργος έχει ένα μικρό κοπάδι 150 κατσικιών, της φυλής Δαμασκού και Αλπίνο. Το γάλα τους είναι πολύ ποιοτικό και νόστιμο, αφού τρέφονται από βοτάνια από το βουνό Τραχύ.
Αρμέγει τις κατσίκες του με τον παραδοσιακό τρόπο και είναι υποχρεωμένος να μεταφέρει ο ίδιος το γάλα τους στο τυροκομείο του Άργους.
Στην περιοχή δεν έχουν κρατήσει την περίφημη αυτόχθονη φυλή του Άργους, η οποία εξαφανίστηκε, γιατί το γάλα που έδιναν οι συγκεκριμένες κατσίκες ήταν πολύ ποιοτικό αλλά ελάχιστο. Οπότε οι κτηνοτρόφοι στράφηκαν σε άλλες φυλές, ξενικές όπως τις λένε.
Διάδοχη κατάσταση του κτηνοτρόφου Γιώργου Ηλιόπουλο δεν υπάρχει λόγω της ερημοποίησης του χωριού του, οπότε θεωρεί ότι σε ολόκληρη την περιοχή της ορεινής Αργολίδας σε 10-15 χρόνια, δεν θα υπάρχει ζώο και το γάλα θα εισάγεται…
Η κτηνοτροφία νιώθει ότι χάνεται και κάθε βράδυ ο Γιώργος προσεύχεται να είναι καλά το κοπάδι του, γιατί ο φόβος τον έχει κυριεύσει όπως άλλωστε όλους τους κτηνοτρόφους μας λόγω της ευλογίας. Βέβαια τα κατσίκια δεν διατρέχουν τόσο κίνδυνο όσο τα πρόβατα, αλλά η ανησυχία πάντα υπάρχει.
Ευτυχώς στην περιοχή δεν υπάρχει κρούσμα, αλλά πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όσοι πλησιάζουν τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, γιατί ακόμα και με τα δοχεία για τη συλλογή γάλακτος που αφήνονται από εγκατάσταση σε εγκατάσταση μπορεί να μεταφέρουν το κακό.
Τέλος, εξέφρασε την απογοήτευσή του για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, που τελικά οι επιδοτήσεις δεν πάνε σε αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη και είναι οι κτηνοτρόφοι, που ταλαιπωρούνται στα βουνά, χωρίς καμία βοήθεια.
Με δύο λόγια νιώθει ένας μαχητής εντελώς ξεχασμένος από την Πολιτεία, αφού παλεύει μόνος και αβοήθητος, με ελάχιστο εισόδημα να ζήσει αυτός και το κοπάδι του, σε μια περιοχή που ερημώνει στο όρος Τραχύ, της Αργολίδας.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
