Ομιλία του βουλευτή Σερρών Κωνσταντίνου Μπούμπα για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας: «Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των πολυεπίπεδων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στους τομείς: α) της διαχείρισης υδάτων, β) της διαχείρισης και προστασίας των δασών, γ) της αστικής ανθεκτικότητας και πολιτικής, δ) της καταπολέμησης της αυθαίρετης δόμησης, ε) της ενεργειακής ασφάλειας». (4η Συνεδρίαση)
Κύριοι του Υπουργείου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Ως «Ελληνική Λύση» για τα άρθρα αναφερθήκαμε στην προηγούμενη συνεδρίαση αλλά έχουμε πάρα πολλά ερωτήματα- αστερίσκους και υπάρχουν σημεία τα οποία χρήζουν διευκρινίσεις τα οποία μας βάζουν σε πολλές σκέψεις.
Σημαντικά το άρθρο 3 και το άρθρο 4, αυτό που είπατε κύριε Υπουργέ, γι’ αυτή την εταιρεία μας έρχεται από την Ολλανδία. Στα αγγλικά αυτό το πολυσέλιδο μάστερ πλαν για τη διαχείριση των υδάτων στη Θεσσαλία παρά τις τοπικές «φωνές» οι οποίες αντιδρούσαν. Μια βραχεία διαβούλευση ολίγων ημερών αλλά και δύο Αντιπεριφερειάρχες ο κ . Ράπτης και ο κ. Λαμπρινίδης, που από την πρώτη στιγμή όπου ζητήσαμε και εμείς έπρεπε να εισακουστούν, γι’ αυτούς τους προβληματισμούς που θέτουν, καθώς, η αυτοδιοίκηση γνωρίζει την όλη κατάσταση εκ του σύνεγγυς πολύ καλά, και μάλιστα, οι δύο αυτοί αντιπεριφερειάρχες που αντιδρούσαν είναι αρμόδιοι σε θέματα που αφορούν την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον.
Μια εταιρεία που, θα επαναλάβουμε, η οποία σχετίζεται τουλάχιστον το πρόσωπο το οποίο αφήνει τη θέση του για να το διαδεχθεί ένα άλλο πρόσωπο- μπορούμε να πούμε και τα ονόματα- εμπλέκονται γύρω από το Υπερταμείο αλλά το πρόσωπο που αναλαμβάνει ως διευθύνων σύμβουλος σχετίζεται ως πρώην σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού και το είχαμε πει, απέναντι σε μία εταιρεία που ασχολείται με τροπικές καλλιέργειες σε πολλές αποικίες και δη με το εμπόριο της ζάχαρης. Τι σχέση μπορεί να έχει με τη διαχείριση των υδάτων;
Αλλά εδώ, επειδή έχουμε μία πρότερη ιστορία αναφορικά χρηματιστηριακού προϊόντος εμπορευματοποίησης της ενέργειας θα μας επιτρέψετε, διότι και η ενέργεια είναι δημόσιο αγαθό και ιδιωτικοποιήθηκε, άρα παρά τις διαβεβαιώσεις που δίδετε υπάρχει μια δυσπιστία, υπάρχει μία καχυποψία και των Ελλήνων πολιτών της ελληνικής κοινωνίας γενικότερα για την ιδιωτικοποίηση του νερού και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Μπορεί να ανοίξει ο «ασκός του Αιόλου» μια κερκόπορτα σε αυτό το σημείο.
Άρα, λοιπόν, με βάση αυτά που έχουν γίνει στο θέμα της ενέργειας- διότι χωρίς ηλεκτρισμό και χωρίς νερό δεν επιβιώνεις και δεν μιλάμε για το ευ ζην, μιλάμε για τα προς το ζην- εδώ υπάρχει θέμα. Υπάρχει θέμα μήπως αυτό αποτελέσει εφαλτήριο για ιδιωτικοποίηση του νερού πλην του γεωγραφικού διαμερίσματος της Θεσσαλίας. Ενός μεγάλου γεωγραφικού πολύπαθου διαμερίσματος που θα έπρεπε να είναι περισσότερη ενεργή η συμμετοχή της αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού. Αναφερθήκαμε και στους δύο αντιπεριφερειάρχες αλλά και στους δημάρχους του μεγάλου γεωγραφικού διαμερίσματος της Θεσσαλίας που έπρεπε να είναι μεγαλύτερη η συμμετοχή, να είναι ενεργώς, εποικοδομητική η συμμετοχή της αυτοδιοίκησης.
Μέχρι τα πρώτα άρθρα μέχρι και το άρθρο 12, 13 θα πάμε στους τοπικούς οργανισμούς εγγείων βελτιώσεων οι οποίοι υποβαθμίζονται και υπάρχει μια αγωνία. Και μάλιστα ΤΟΕΒ που έχουν εκπονήσει σημαντικές μελέτες, όπως σας έφερα παράδειγμα και της δικής μου εκλογικής περιφέρειας των Σερρών, το ΤΟΕΒ της Νιγρίτας που περιμένει εγκεκριμένη μελέτη να χρηματοδοτηθεί από το 2019, οι ΤΟΕΒ θα πρέπει να αναβαθμιστούν και όχι να υποβαθμιστούν. Είναι τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου υπό μορφή συνεταιρισμού και ό,τι συνεταιριστικό θα πρέπει να στηριχθεί για ευνόητους λόγους.
Μάλιστα, έγιναν Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου οι Τ.Ο.Ε.Β., ως συνέχεια των Ο.Ε.Β. και των Γ.Ο.Ε.Β., για να είναι πιο ευέλικτοι λογιστικά και το έχουν καταφέρει, αλλά είναι αυτοί οι οποίοι γνωρίζουν τη γεωγραφική ενότητα καλύτερα από τον καθένα, δίνουν υπεραξία με την άρδευση στα χωράφια και γνωρίζουν ακριβώς πώς πρέπει να γίνει η άρδευση των χωραφιών.
Άρα, λοιπόν, είναι ένας πολύ καλός συνδετικός κρίκος η Τοπική Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων (Τ.Ο.Ε.Β.), που θα έπρεπε να τους αναβαθμίσουμε, να τους εκσυγχρονίσουμε και με προσωπικό και με τεχνικά μέσα. Αλλά, δυστυχώς, μετά τη χρηματιστηριακή ενέργεια, η οποία είναι ένα προϊόν καθαρά μετόχων, υπάρχει ένα δυσβάσταχτο κόστος τιμοληψίας νερού λόγω του ηλεκτρικού ρεύματος και αντιλαμβάνεστε, αυτό θέτει ερωτήματα: Ότι αν περάσει και το νερό σε ιδιωτικά χέρια, που θα πάνε τα τιμολόγια γενικότερα, πέρα από την ύδρευση και στην άρδευση;
Αυτή είναι η αγωνία των αγροτών, γιατί δεν υπάρχει έξωθεν καλή μαρτυρία με την ηλεκτρική ενέργεια, κάτι που το βιώνουμε όλοι.
Σχόλια μέχρι και το άρθρο 38, σε ότι αφορά τα δάση.
Εδώ, πρέπει να πούμε, ότι μία χώρα που δεν έχει θεσπίσει – δεν έχει χαρτογραφήσει δασικούς χάρτες και πρέπει να είμαστε οι μοναδικοί τουλάχιστον στη γηραιά, αντιλαμβάνεστε, ότι μπαίνουν πολλά ερωτηματικά. Για ποιο λόγο να πουν οι ιδιώτες στα δάση, όταν αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει μία ευταξία, θα λέγαμε και στις αντιπυρική ζώνες, στην επικονίαση των μελισσοκόμων, στην ανεξέλεγκτη υλοτομία, δηλαδή, δεν μπορεί κάποια στιγμή να μπει ο ιδιώτης μέσα, γιατί θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα και μας βάζει σε πολλές σκέψεις.
Με ποιο δικαίωμα να το κάνουμε αυτό για τα δημόσια δάση, που είναι ιδιοκτησία εθνική;
Θα μπορούσε να γίνει με έναν δημόσιο φορέα και να μην υπάρχουν αυτά τα συγκεκριμένα πρόσωπα, τα οποία μπορεί να επιλέξει, αν θέλετε ο Υπουργός, γιατί για μία ακόμη φορά υπάρχει ένα συγκεντρωτισμός αρμοδιοτήτων, ευθυνών και μιας εξουσίας a prioriενός Υπουργού, του κάθε Υπουργού. Δεν αναφερόμαστε στα φυσικά πρόσωπα.
Αξιοπρόσεκτο ωστόσο είναι, ότι ο νομοθέτης ρητά αποκλείει τη συμμετοχή από τα υβριδικά συνεργατικά σχήματα, να συμμετέχουν Ρώσοι υπήκοοι ή φυσικά ή νομικά πρόσωπα, οντότητες ή φορείς, που έχουν την έδρα τους στη Ρωσία. Αυτό, επίσης μας θέτει σε κάποιες σκέψεις, σε ένα ποσοστό άνω του 50% τα πρόσωπα που αναφέρονται,ο νομοθέτης αδικαιολόγητα αποκλείει τα σχήματα στα οποία συμμετέχουν με κάποιο τρόπο Ρώσοι υπήκοοι, φυσικά ή νομικά πρόσωπα, που έχουν έδρα τη Ρωσία.
Η απόκλιση αυτή, φανερώνει αυτή την αρνητική, αλλά και τιμωρητική στάση, αν θέλετε, που επέλεξε η Κυβέρνηση να κρατά η Ελλάδα προς τη Ρωσία, με ότι αυτό συνεπάγεται και στο θέμα των δασών, που αποκλείει τους Ρώσους υπηκόους από αυτή τη διαχείριση. Έχει γίνει δηλαδή, μία, αν θέλετε, εξαίρεση. Δυστυχώς.
Μέχρι το άρθρο 74, για την υποβολή της καταγγελίας που θα καταβάλλεται υπέρ του Πράσινου Ταμείου 1 (ένα) παράβολο ποσού 150 ευρώ και εξαιρούνται από την υποχρέωση καταβολής παραβόλου οι φορείς του δημοσίου τομέα και τα έσοδα του λογαριασμού διατίθενται για την καταβολή.Από τα παράβολα,δηλαδή, θα αποζημιώνονται ποιοι;
Σχετικά με την άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής και δεδομένης της πάγιας καθυστέρησης έκδοσης των δικών αποφάσεων, δεν αναφέρεται, τι γίνεται σε περίπτωση καθυστέρησης και αυτό, θα πρέπει για εμάς να ρυθμιστεί.
Τώρα, θα πάμε σε αυτή την περιβόητη δόμηση.
Κύριε Υπουργέ, δεν ξέρω αν ήσασταν την άλλη φορά εδώ, διάβασα μία συνέντευξη σε μια εφημερίδα, στην οποία λέτε «ότι οι κανόνες της αυθαίρετης δόμησης θα τακτοποιηθούν, αν δεν κάνω λάθος, τα επόμενα 3 ως 4 ως 5 χρόνια, όπου θα είναι και πιο ενεργή η συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης σ’ αυτό».
Δυστυχώς, το θέμα της ανεξέλεγκτης δόμησης, της αυθαίρετης δόμησης, είναι μία παλιά αμαρτωλή ιστορία, σε προστατευόμενες περιοχές που σύμφωνα με αυτό το οποίο ψηφίσατε και στην προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, ανοίγει η όρεξη και για περιοχές NATURAή συνθήκης RAMSAR, εν πάση περιπτώσει, αλλά αυτές οι αγωνίες που εκφράστηκαν και από τους φορείς, αλλά και από τον Σύλλογο Ελλήνων πολεοδόμων και χωροτακτών, σε ότι αφορά τα παρατηρητήρια δόμησης, δεν θα επέλθει μία ευταξία στο θέμα της ανεξέλεγκτης δόμησης, ούτε γεωχωρικά, ούτε με δορυφορικές φωτογραφίες.
Αντίθετα, πολύ φοβούμαστε ότι το τοπίο θα διαταραχθεί, όπως διαταράσσεται αυτή την ώρα και με τα φωτοβολταϊκά πάρκα, αλλά και με τις λεγόμενες ανεμογεννήτριες.
Διότι και η καλλιεργήσιμη γη μειώνεται, αλλά και το αρχιτεκτονικό τοπίο και δη στα νησιά και όχι μόνο, αλλάζει και αυτό μας βάζει σε διάφορες σκέψεις.
Γιατί πάνω απ’ όλα, καλώς οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Αλλά το θέμα είναι ότι, παραδοσιακό αρχιτεκτονικό τοπίο αυτή τη στιγμή, θα μεταλλαχθεί και ότι αυτό συνεπάγεται και δεν τα λέμε εμείς αυτά, τα λένε επαΐοντες, τα λένε άνθρωποι που σχετίζονται με το επίσταμαι. Στο θέμα του Χωροταξικού, αλλά ξέρετε όταν το ίδιο το Χωροταξικό δεν περνάει για πολλούς λόγους που δεν είναι της παρούσης να το αναλύσουμε. Στα χέρια του δεύτερου βαθμού της Αυτοδιοίκησης,στις Περιφέρειες, παρά μόνον, δίνουμε κάποιες αρμοδιότητες που θέλουμε απλά να δώσουμε επιδερμικά, συμφέρουσες, γιατί φοβόμαστε, θα το επαναλάβουμε, ναεκχωρήσουμε περισσότερη νομή εξουσίας, αρμοδιότητες, αλλά και τους αντίστοιχους Πόρους στους αυτοδιοικούντες.
Θέλουμε να κρατάμε τα σκήπτρα, η κάθε κυβέρνηση, εκ του κοινοβουλευτικού της έργου, την εξουσία, στον πυρήνα ενός Αθηνοκεντρικού μοντέλου, όπως είναι δομημένο.
Εδώ θα έπρεπε να έχει λόγο και άποψη, όχι η Αποκεντρωμένη, αλλά η Αιρετή Περιφέρεια, ανοίγουμε μεγάλο θέμα, στο θέμα λειτουργίας της Αυτοδιοίκησης που αφορά και το Χωροταξικό. Άρα, πρωτίστως, για την ανεξέλεγκτη δόμηση.
Σε ό,τι αφορά εν κατακλείδι, για το θέμα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, έχουμε εκφράσει αγωνίες για κάποια συγκεκριμένη κάστα πολυεθνικών εταιρειών που προωθούν οικονομικά συμφέροντα, κάνοντας μεγάλα αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα, παλιές αμαρτίες έρχονται και από τη Στερεά Ελλάδα. Από καταγγελίες, θα επαναλάβουμε, του Αγροτικού Συλλόγου Λιβαδειάς, όπου δεν προσκομίστηκαν τίτλοι ιδιοκτησίας, στη γραφειοκρατία που απαιτείται και από πλευράς, έχει ευθύνες και η ΡΑΕ επ’ αυτού, αλλά το θέμα είναι, όταν μία χώρα – θα το επαναλάβουμε – που αναζητεί αυτή την Πράσινη Ανάπτυξη, την Αειφόρο και Βιώσιμη Ανάπτυξη για να αλλάξει σελίδα στο περιβάλλον, καταργώντας απλά τους λιγνίτες και ότι αυτό συνεπάγεται για την τσέπη ενός μεροκαματιάρη Έλληνα, σε σχέση με άλλες χώρες πολύ μεγαλύτερες, με βιομηχανική υποδομή. Θέλουμε εμείς, να είμαστε οι πρωτεργάτες. Καλά ακούγεται, ρομαντικό είναι, από την άλλη όμως, έχει οικονομικές επιπτώσεις στον βιοπορισμό των Ελλήνων.
Σε κάποια στιγμή, λοιπόν, όταν εμείς ως χώρα δεν έχουμε τροποποιήσει έναν πεπαλαιωμένο νόμο της δεκαετίας του ‘50 προκειμένου η Γεωθερμία αυτή τη στιγμή και να την επεξεργαστούμε, να την εκμεταλλευτούμε για οργάνωση στον πρωτογενή τομέα. Διότι το να χτυπήσεις μία γεώτρηση με ζεστό νερό σε περιοχές που έχουν ισχυρό γεωθερμικό πεδίο, αποτελεί μεταλλευτική δραστηριότητα και όχι ΑΠΕ.
Να ξεκινήσουμε δηλαδή κάτι αυτονόητο και απλό. Πώς μπορεί να υπάρχει εμπιστοσύνη ότι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας θα αξιοποιηθούν με τον σωστό τρόπο εν Ελλάδι;
Είναι σκέψεις που μας βάζουν, κύριε Πρόεδρε και κύριοι του Υπουργείου, απέναντι σε μία πανσπερμία άρθρων με μια βραχεία διαβούλευση από τους αρμόδιους φορείς για να πάμε σε σημαντικά ζητήματα τα οποία θα σηματοδοτήσουν και θα αλλάξουν σελίδα σε πολλά θέματα που αφορούν την Ελληνική Κοινωνία σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των δασών, τη διαχείριση, αν θέλετε και προστασία επίσης, και των υδάτων.
Γιατί πρέπει να είναι λελογισμένη η διαχείριση του νερού -αυτό είναι γεγονός – με πεπαλαιωμένα συστήματα άρδευσης και με τα περιβόητα καρούλια να χάνεται το νερό, ενώ υπάρχει προηγμένη τεχνολογία κατά τα πρότυπα του Ισραήλ, να εκμεταλλευτούμε το νερό και δεν το κάναμε όλα αυτά τα χρόνια.
Αλλά όπως είπαμε, ένας σοβαρός κίνδυνος εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης των υδάτων μέσα από «περίεργες», θα μου επιτραπεί η λέξη, εταιρείες πολυεθνικού χαρακτήρα, όπως η συγκεκριμένη από το Άμστερνταμ, η οποία θα έρθει εδώ να κάνει εκτροπή του Αχελώου και νέων φραγμάτων και να διευθετήσει γενικότερα αυτή την ύδρευση και άρδευση της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλίας, όπου δίνεται η ευκαιρία, μετά από αυτή τη βιβλική καταστροφή, να βάζαμε άλλους όρους και σταθμά.
Έρχεται ένα πολυνομοσχέδιο, το οποίο διαφωνούμε ριζικά, διότι θέλει περισσότερο χρόνο διαβούλευσης, με άλλα κριτήρια και σταθμά για να υπάρχει εμπιστοσύνη. Αν θέλουμε να έχουμε μία -αυτό που ευαγγελίζεστε συχνά, από το 2019, ως Κυβέρνηση, η Νέα Δημοκρατία – για μία περιφερειακή αποκέντρωση.
Χωρίς,όμως, επαναλαμβάνω, να υπάρχει μία συμμετοχή, ουσιαστική, της Αυτοδιοίκησης, σε τέτοιου είδους ζητήματα που άπτονται κάποιων περιοχών, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχουν της ίδιας της Αυτοδιοίκησης.
Αυτό σημαίνει ότι οι κάτοικοι δεν ερωτήθηκαν, οι τοπικοί παράγοντες, οι ταγοί του τόπου, για το πώς πρέπει να γίνει αυτή η αναμόρφωση. Γενικότερα, της ευρύτερης γεωγραφικής Ενότητας της Θεσσαλίας, μετά από τη Θεομηνία, την οποία υπέστη.
Περισσότερα στην Ολομέλεια.
Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
