Τετ α τετ του Υφυπουργού παρα τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη με τη δημοσιογράφο Χριστίνα Βίδου στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών
Παύλος Μαρινάκης: Προτεραιότητά μας οι μόνιμες αυξήσεις στα εισοδήματα των πολιτών
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ, κύριε Εκπρόσωπε. Ο κύριος Μαρινάκης δεν νομίζω ότι χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Χαίρομαι πάρα πολύ γιατί υπάρχει κόσμος που θέλει να ακούσει. Και δεν είναι τυχαίο που ξεκινάω έτσι τη συζήτηση. Επιτρέψτε μου, καθώς σκεφτόμουνα σήμερα τι θα πούμε, πώς όλες αυτές τις ημέρες, γιατί είναι μια περίεργη περίοδος και είναι πολύ φορτισμένη κοινωνικά. Ενδοσχολική βία, εγκληματικότητα, τραγωδία των Τεμπών είναι σε εξέλιξη η υπόθεση με τη Δικαιοσύνη και όχι μόνο. Έχουμε και την προεκλογική περίοδο, ενόψει των ευρωεκλογών. Υπάρχει στον πολιτικό διάλογο, να το πω πολύ κομψά, ένα κλίμα έντονης πόλωσης. Ωραία; Ωραία. Ποσώς ενδιαφέρει τον κόσμο. Θέλω να σας πω, μεταφέρω το μήνυμα των πολιτών, δεν τους ενδιαφέρει αυτό. Και αναρωτιέμαι, το έχετε αντιληφθεί; Πάμε, λοιπόν, κατευθείαν έτσι.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Θα ξεκινήσω, αφού ευχαριστήσω από καρδιάς τους διοργανωτές και συγχαρώ όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από τις κάμερες για την άψογη αυτή διοργάνωση, θα ξεκινήσω με έναν πολύ γρήγορο προβληματισμό. Ενδεχομένως, να σας πω και τον πόνο μου κιόλας, επιτρέψτε μου την υπερβολή της έκφρασης. Έχω την τιμή να εκπροσωπώ την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό. Και θα σας πω μόνο τις τελευταίες ούτε 15 μέρες, μπορεί να λέω και πολλές, έχω κάνει τις εξής ανακοινώσεις έχοντας το καθήκον να τις κάνω. Την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 830 ευρώ, δηλαδή παραπάνω ως ποσοστό απ’ ό,τι η πολύ μεγάλη ακρίβεια. Μια πολύ σημαντική καμπάνια για τον σχολικό εκφοβισμό που αγγίζει όλες τις πτυχές. Τον νέο δικαστικό χάρτη, ο οποίος μειώνει τους χρόνους απονομής δικαιοσύνης κατά 450 μέρες, 30%. Το «Ανακαινίζω-Νοικιάζω» που αφορά πολλούς ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να βρούνε σπίτι. Την υπογραφή του νέου Συμφώνου Μετανάστευσης που υιοθετούνται σημαντικές ελληνικές προτάσεις. Το γεγονός ότι στα γήπεδα πλέον μαζί με τις κάμερες μπαίνουμε και με προσωποποιημένα εισιτήρια, άρα, εφαρμόζονται αυτά τα οποία έχουμε πει. Ότι το ρεύμα για τρίτο συνεχόμενο μήνα μειώθηκε στα προ κρίσης επίπεδα –μπορώ να μιλάω για πολλή ώρα – το Πρόγραμμα «Τουρισμός για όλους», το είπα προχθές. Σταματάω εδώ. Και προσέξτε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Νομίζω ότι δεν μου αρέσει όπως εξελίσσεται η κουβέντα, γιατί θα πείτε ότι φταίμε εμείς.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Όχι, δεν φταίτε καθόλου εσείς. Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος που μπορούμε να κάνουμε, να νομίζουμε ότι φταίνε πάντα οι άλλοι αυτό που μας ρωτάνε. Τι ποσοστό του δημοσίου διαλόγου αφορά, απασχολεί, σε τι ποσοστό συζητούνται αυτά τα οποία νομίζω ότι είναι τα πιο σημαντικά ζητήματα για τους πολίτες; Το ρεύμα τους, ο τρόπος που απονέμεται η Δικαιοσύνη, το εισόδημά τους, η καθημερινότητά τους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πολύ ωραία.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αναγκαζόμαστε να απαντάμε, γιατί τις ερωτήσεις δεν μας τις βάζετε εσείς, τις βάζει η στείρα και τοξική αντιπαράθεση που δημιουργεί η Αντιπολίτευση σε κάθε πιθανό και απίθανο ζήτημα που ουδόλως ή ελάχιστα αφορά την κοινωνία. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και ήθελα να ξεκινήσω με την πραγματικότητα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Καταλαβαίνω «τον πόνο σας». Δηλαδή, έτσι όπως τα είπατε, για να χρησιμοποιήσω κι εγώ τη δική σας την έκφραση. Από την άλλη πλευρά, η Αντιπολίτευση αυτό τον ρόλο έχει. Και αυτό τον λόγο πρέπει να, αν θέλετε, κάθε φορά να εκφράζει, να διατυπώνει. Το θέμα είναι, όμως, ότι εσείς γιατί θα πρέπει να μπαίνετε, γιατί και εσείς πυροδοτείτε τέτοιες εντάσεις και χάνονται στην πορεία αυτά όλα που αφορούν στην καθημερινότητα του πολίτη.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω εν μέρει. Ο ρόλος της Αντιπολίτευσης είναι να ελέγχει, να αντιπροτείνει…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κριτική σας κάνει.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: …να κάνει σφοδρή πολιτική κριτική με αντιπροτάσεις. Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει. Δημοκρατία έχουμε, εκφράζω εγώ όπως πιστεύω ότι θα έπρεπε να γίνεται αντιπολίτευση. Θα σας πω κάτι. Σε μια παρουσίαση βιβλίου πριν από μία εβδομάδα, που είχα τη χαρά και την τιμή να είμαι ένας εκ των ομιλητών –αφορούσε μια υπόθεση μιας κοπέλας που από την απόλυτη σπίλωση κατέληξε στην αθώωση– είπα το εξής, το οποίο θα το επαναλάβω και ενώπιον της πολύ ενδιαφέρουσας συζήτησης που έχουμε. Έχω κάνει αναστολή ως δικηγόρος, γιατί αναγκαστικά το προβλέπει αυτό η θέση την οποία κατέχω και νιώθω ότι πηγαίνω σε περισσότερα δικαστήρια, απ’ ό,τι πήγαινα -και δεν ήταν λίγα σχετικά- όταν ήμουνα ενεργός δικηγόρος, εκεί που θα επανέλθω πρώτα ο Θεός.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τηλεοπτικά δικαστήρια;
ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Τηλεδικαστήρια, δικαστήρια στα κόμματα, δικαστήρια στη Βουλή. Η πρώτη μου ομιλία στο κοινοβούλιο ήταν τεράστια τιμή για εμένα, είχα την ανάγκη να απαντήσω σε δικαστικά θέματα. Είμαστε σε μια χώρα που ενώ έχουμε μια καθαρή , απόλυτη, ξεκάθαρη εδραιωμένη δημοκρατία και διάκριση των εξουσιών, τους δικαστές τους κάνει οποιοσδήποτε άλλος εκτός από τη Δικαιοσύνη. Προσέξτε. Δουλειά της αντιπολίτευσης θεωρώ ότι είναι να κάνει το εξής: Παράδειγμα: Σχολικός εκφοβισμός. Καμπάνια για το μπούλινγκ. Συμφωνούμε στα τρία, χρειαζόμαστε άλλα πέντε και είναι αυτό, αυτό και αυτό. Οικονομία. Θεωρούμε ότι αυτά τα οποία κάνετε μπορεί να είναι σωστά αλλά προτείνουμε άλλα δέκα τα οποία κοστίζουν τόσο. Και να έρθουμε εμείς να απαντήσουμε με σφοδρή αντιπαράθεση, με ένταση. Προφανώς δεν είναι όλα «βόλτα στην εξοχή». Ο κόσμος έχει προβλήματα , δεν είναι παράδεισος η Ελλάδα. Αλλά για να λύσουμε θέματα, πρέπει να διαφωνήσουμε στην ουσία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αν ήσασταν αντιπολίτευση θα ακολουθούσατε αυτή την τακτική;
ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Υπάρχουν παραδείγματα κυρία Βίδου. Συγκεκριμένα παραδείγματα αντίστοιχων τραγωδιών που έζησε η χώρα, μεγάλων τραγωδιών, που εμείς δεν βάλαμε πανό έξω από τα γραφεία μας τα ονόματα των νεκρών. Τι σημαίνει δηλαδή; Ότι επειδή έγινε μια τραγωδία, αυτό μπορεί να γίνει καμπάνια από ένα κόμμα; Αλλοίμονο. Δεν είμαστε ίδιοι. Και θέλω αυτό να γίνει σαφές. Έχουμε κάνει λάθη; Πολλά. Έχουμε ακόμα πράγματα που πρέπει να κάνουμε; Πάρα πολλά. Και χρειάζεται να τρέξουμε και πιο γρήγορα. Αλλά σας το ξαναλέω. Δεν είναι ότι δεν τα αναφέρουμε. Δεν είναι ότι δεν κάνουμε απολογισμό. Δεν είναι ότι δεν απαντάμε. Χρειάζεται όμως ενδεχομένως με σεβασμό να απαντήσουμε στα ψέματα γιατί έχουμε υποχρέωση, αλλά να μη δίνουμε ίσως και τόσο πολύ σημασία για να κάνουμε κι εμείς την αυτοκριτική μας.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή η κριτική, το παράδειγμα αν θέλετε, παραπέμπει στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ . Θα σας πω όμως για ένα άλλο σοβαρό κοινωνικό ζήτημα από το οποίο το ΠΑΣΟΚ σας ασκεί έντονη κριτική. Στέγαση. Λέει ότι είναι πολυτέλεια και ότι είσαστε θεατές. Να ένα κοινωνικό ζήτημα που αφορά στην καθημερινότητα του πολίτη και αυτή τη στιγμή λέει ότι είναι σχεδόν για τους νέους ανθρώπους, μια κατάσταση πάρα πολύ δύσκολη για τα νέα ζευγάρια και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, και δεν μπορούν να ανοίξουν οικογένεια, δεν μπορούν να φτιάξουν το σπιτικό τους. Είναι πολυτέλεια ή είναι ….
ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που γνωρίζω, εμού συμπεριλαμβανομένου, μακάρι να τα καταφέρουμε, δεν ποινικοποιούμε τον πλούτο, ίσα-ίσα εφόσον αυτός προέρχεται από σκληρή εργασία, είναι ένας στόχος κάθε ανθρώπου, δεν μπορούμε εύκολα να αγοράσουμε σπίτια και νοικιάζουμε σπίτια. Θεωρώ ότι το ζήτημα της στέγης -το είπα, μακάρι όλοι να το καταφέρουμε- είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα μαζί με την ακρίβεια των τροφίμων. Δεν είναι ακριβές όμως ότι δεν έχουμε κάνει κάτι. Και μάλιστα πολλοί από αυτούς που μας το λένε, όχι απλά δεν έκαναν τίποτα, έβαλαν τον ένα φόρο μετά τον άλλο και ενώ θα καταργούσαν τον ΕΝΦΙΑ, τον διπλασίασαν. Πάω όμως στην ουσία. Ισχύει ότι δεν έχουμε κάνει τίποτα; Όχι. Ενώ πρέπει να κάνουμε περισσότερα. Το Πρόγραμμα «ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ». Το πιο καινοτόμο πρόγραμμα το οποίο έχει οδηγήσει ήδη 9,5 χιλιάδες νέους ανθρώπους να βρουν σπίτι. Να είναι στη διαδικασία είτε να έχουν μπει στο σπίτι τους είτε να προχωράει μέχρι να τελειώσει η διαδικασία. Το Πρόγραμμα «ΑΝΑΚΑΙΝΙΖΩ-ΝΟΙΚΙΑΖΩ» που ανακοινώσαμε τις τελευταίες ημέρες. Που ανοίγει κλειστά σπίτια, ανακαινίζονται και έτσι αυξάνεται η προσφορά σπιτιών για να μειωθούν τα ενοίκια. Το «ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ». Όλες αυτές οι πρωτοβουλίες που έχουμε πάρει συνολικά για τους φοιτητές. Το ότι αυξήσαμε τα επιδόματα που οι «ευαίσθητοι» τα είχαν πιο χαμηλά και εμείς οι δήθεν ανάλγητοι τα πήγαμε από τα 1500 στα 2000 ευρώ. Όλες οι κοινωνικές πρωτοβουλίες για τους αστέγους. Αυτά όλα δεν λέω ότι έλυσαν το πρόβλημα. Σε καμία περίπτωση δεν έλυσαν το πρόβλημα. Έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμα. Αλλά ο μηδενισμός κρύβεται στην ερώτησή σας. Δεν το κάνετε εσείς, γιατί χρησιμοποιήσατε μια φράση της αντιπολίτευσης. Αν έρθεις και πεις «δεν έχεις κάνει τίποτα» και ο άλλος έρχεται και απαντάει με μια σειρά από αυτά τα οποία σας λέω -για οικονομία χρόνου δεν τα αναλύω, για να πούμε και άλλα πράγματα- τότε φαίνεσαι και αναξιόπιστος όταν κατηγορείς κάποιον που έχει κάνει πράγματα ότι δεν έχει κάνει τίποτα. Το σωστό ποιο είναι; Θεωρώ εγώ, να πεις πάνω σε αυτά, τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις; Και το ξαναλέω κυρία Βίδου. Για το ΠΑΣΟΚ που μου είπατε, έχει ένα πρόγραμμα στέγασης, το οποίο αν κάνεις έναν πρόχειρο υπολογισμό, δεν ξέρω κι εγώ πόσο ποσοστό του ΑΕΠ της χώρας είναι. Δίπλα σε αυτό το πρόγραμμα ξέχασε να κάνει κάτι. Πόσο κοστίζει;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το κόστος.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Το πρόγραμμα «Σπίτι μου», ξέρουμε, διπλασιάστηκε ο προϋπολογισμός, πήγε 750 εκ.. Είναι μέσα στο πρόγραμμά μας, το οποίο είναι κατατεθειμένο μέσα στο Μεσοπρόθεσμο. Ξέρουν οι φορολογούμενοι, οι ψηφοφόροι πριν μας ψηφίσουν ότι κοστίζει τόσο. Έχετε δει πόσο κοστίζει το πρόγραμμα στέγης του ΠΑΣΟΚ; Του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει. Πόσο κοστίζει; Δεν το ξέρει κανείς.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αν τους ρωτήσετε, υποθέτω, θα σας πουν ότι είναι κοστολογημένο και όταν έρθει η ώρα…
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δύο μήνες πάλευα στα πάνελ, απάντηση δεν πήρα, προεκλογικά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το θυμόμαστε πάρα πολύ καλά. Και με τον ΣΥΡΙΖΑ, επίσης, αντιστοίχως για το πρόγραμμα, το πόσο είναι κοστολογημένο ή όχι. Μιλήσατε νωρίτερα για τη δημοκρατία, η οποία αμφισβητείται για τη χώρα μας. Αυτό είναι κάτι που σας «πονάει»; Και, μάλιστα, πάλι από την αντιπολίτευση, βγήκε και εκτός συνόρων, αμφισβήτηση απ’ εκεί. Η Ευρωπαία Εισαγγελέας μίλησε και για διαφθορά, τώρα, πάλι με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών. Βαριές κουβέντες.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κατ’ αρχάς να πούμε ότι είναι δύο διαφορετικά θέματα, που δυστυχώς ενώνονται. Ο πρωτοφανής λαϊκισμός, ουσιαστικά υπονόμευση του πολιτεύματος με στοιχεία, δυστυχώς, φαιδρότητας, ότι οι εκλογές δεν είναι αδιάβλητες, το οποίο δεν έχει ξαναειπωθεί 50 χρόνια, σε μια χώρα που πέρασε πολύ έντονα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ζήτησαν, επίσης, παρουσία παρατηρητών, έστω και αν μετά…
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κάτι το οποίο συμβαίνει και κάθε φορά οι παρατηρητές αυτοί λένε ότι έχουμε δίκαιες και αδιάβλητες εκλογές και ελεύθερες εκλογές. Free and fair elections. Αυτός είναι ο χαρακτηρισμός που έχουν αποδώσει οι λεγόμενοι, οι περιβόητοι για την αντιπολίτευση παρατηρητές. Αυτό δεν είναι επικίνδυνο γιατί στρέφεται κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη, της Κυβέρνησης. Στρέφεται κατά της Δημοκρατίας μας, η οποία άντεξε και έκανε εκλογές σε πολύ πιο δύσκολα χρόνια. Ας θυμηθούν οι παλαιότεροι τη δεκαετία του ’80. Ας θυμηθούν τις πολλές εκλογές του τέλους αυτής της δεκαετίας. Τι έγινε με αυτό το περιβόητο δημοψήφισμα, με τις εκλογές μετά. Δεν τόλμησε κανείς να αμφισβητήσει το κεκτημένο των εκλογών. Θεωρώ ότι είναι τόσο φαιδρό και τόσο αστήρικτο, που δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε παραπάνω.
Αλλά, στο ζήτημα του Κράτους Δικαίου, εδώ, υποβόσκει κάτι πολύ επικίνδυνο. Δεν λέει κανείς ότι δεν υπάρχουν πολλά πράγματα, που πρέπει να κάνουμε. Αλλά, προσέξτε κάτι. Έρχεται επίσημα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Έκθεση της –την τελευταία φορά που έγινε το καλοκαίρι– και λέει ότι η Ελλάδα με τα πολλά που ακόμα έχει να κάνει, έχει σημειώσει πολύ σημαντικά βήματα. Δεν το λέει ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε η Νέα Δημοκρατία, ούτε κανένας από εμάς. Το λέει η Κομισιόν. Και έρχονται ως δια μαγείας και υπογράφουν ένα ψήφισμα, συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις, ότι δήθεν αμφισβητείται το Κράτος Δικαίου στην Ελλάδα. Και σας ρωτώ -γιατί έχετε εμπειρία και έχετε ζήσει και τα προηγούμενα χρόνια- υπεγράφη κάποιο ψήφισμα όταν είχαμε Υπουργούς για ζητήματα διαφθοράς, αμετάκλητα καταδικασμένους στο Δικαστήριο; Υπεγράφη όταν τότε Υπουργός και τώρα βουλευτής έβαλε συναδέλφους σας στο κάδρο και τους απειλούσε; Υπεγράφη όταν κατά παραδοχή κάποιων είχαμε παρα-υπουργείο Δικαιοσύνης; Ήρθαμε ποτέ εμείς τότε να πάμε στην Ευρώπη, ως αντιπολίτευση και να ζητήσουμε να κοπούν τα χρήματα για τη χώρα; Γιατί δεν το κάναμε; Δεν το κάναμε γιατί ξέρουμε ότι τα χρήματα αυτά δεν ανήκουν σε κάποιο κόμμα. Τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης -που η αντιπολίτευση δεν ψήφισε- δεν πάνε στη Νέα Δημοκρατία ή στον ΣΥΡΙΖΑ. Πάνε στους Έλληνες. Πάνε στα νοσοκομεία. Πάνε στις προληπτικές εξετάσεις. Πάνε στα πάρκα. Υπάρχουν κάποια πράγματα που ξεπερνάνε την κομματική αντιπαράθεση και αφορούν την πατρίδα. Αυτά μπορούμε –επειδή μιλάμε για το δημόσιο διάλογο– και πρέπει να τα αφήσουμε στην άκρη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πίσω στα της άμεσης καθημερινότητας, αν και αυτά είναι επίσης καθημερινότητα, η ασφάλεια που να νοιώθει ότι είναι σε μία δημοκρατική χώρα ο πολίτης, με δικαιοσύνη και τα σχετικά. Πάμε στην ακρίβεια. Στις δημοσκοπήσεις είναι από τα πρώτα ζητήματα για το οποίο υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια. Ξέρω ότι η απάντηση που θα μου δώσετε, είναι ότι τα αντιμετωπίζετε με μόνιμα μέτρα όπως οι αυξήσεις. Δεν αποδίδει όμως και αναρωτιόμαστε, όχι εμείς, η αντιπολίτευση και ο κόσμος. Ωραία. Αυξήσεις των μισθών, μόνιμο μέτρο. Γιατί δεν βάζετε δίπλα και ένα προσωρινό, βλέπε μείωση του Φ.Π.Α. σε κάποια βασικά προϊόντα διατροφής, ώστε να πάρει μία ανάσα το νοικοκυριό;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Είναι μακράν από το δεύτερο, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνας. Και αυτοί που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη και πολύ λιγότερα ζητήματα λυμένα στη ζωή τους, το αντιμετωπίζουν και πιο έντονα, για να λέμε την αλήθεια. Μαγικό ραβδί που θα αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη και πιο επίμονη ακρίβεια, όχι μόνο στην Ελλάδα, σε όλο τον κόσμο και κυρίως στην Ευρώπη λόγω του πολέμου της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, δεν υπάρχει. Αν υπήρχε, θα είχε εφαρμοστεί σε κάποια χώρα και θα το είχαμε πάρει και οι υπόλοιποι. Γιατί, τι θέλουμε; Να έχουμε υψηλές τιμές; Κανείς δεν το θέλει αυτό, για κανέναν λόγο. Υπάρχουν λοιπόν τρεις τρόποι, τρεις κατηγορίες πολιτικής που μειώνουν τις συνέπειες. Ο πρώτος είναι αυτός που είπατε, τα μόνιμα μέτρα αύξησης εισοδήματος. Τι έχουμε καταφέρει; Ενώ σωρευτικά ο πληθωρισμός είναι 14% μέχρι τέλος του ’23, ο μέσος μισθός να έχει αυξηθεί 19% – 20%, περίπου 20%. Ενώ σωρευτικά ο πληθωρισμός μέχρι τώρα που μιλάμε είναι 16,5%, ο κατώτατος μισθός να έχει αυξηθεί 27%. Δηλαδή, τι καταφέραμε; Να αυξάνουμε λίγο περισσότερο έως πολύ περισσότερο το εισόδημα, σε σχέση με τις τιμές. Άρα, δεν είναι ότι πανηγυρίζει κάποιος, γιατί αυτές τις αυξήσεις δεν τις καταλαβαίνει όσο θα έπρεπε, αλλά οι αυξήσεις αυτές του μειώνουν τις συνέπειες. Δεύτερος πυλώνας πολιτικής, τα πρόστιμα. Η Ελλάδα είχε τη λεγόμενη ΔΙΜΕΑ, είναι η υπηρεσία ελέγχου της αγοράς, η οποία ήταν μία υπηρεσία «φάντασμα». Το ’20 συστάθηκε και ξεκίνησε να κάνει ελέγχους και πρόστιμα. Τα πρόστιμα επιβάλλονται κυρίως για να υπάρχουν κανόνες και να εφαρμόζονται και βέβαια είναι πολλαπλάσια του κέρδους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τα πρόστιμα πληρώνονται;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Τα πρόστιμα πληρώνονται. Έχουν εισπραχθεί ήδη το 60% των προστίμων, έχουν βεβαιωθεί ή εισπραχθεί περίπου το 80%.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και που πηγαίνουν τα χρήματα αυτά;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Τα χρήματα πηγαίνουν στα έσοδα του κράτους και επιστρέφουν ουσιαστικά στους πολίτες από το υπερπλεόνασμα. Δηλαδή, τι λέμε κάθε φορά; Από την υπεραπόδοση της οικονομίας. Παράδειγμα, το αγροτικό πετρέλαιο. Η υπεραπόδοση ποια είναι; Είναι η ανάπτυξη που δημιουργεί τα περισσότερα έσοδα και περισσότερες δουλειές. Αλλά για να επανέλθω, ποιος είναι ο τρίτος πυλώνας; Τα στοχευμένα μέτρα. Τι κάναμε πριν από ένα μήνα; Πήραμε τέσσερα μέτρα από 1η Μαρτίου. Για το βρεφικό γάλα, για τις πραγματικές τιμές στο ράφι ούτως ώστε οι εκπτώσεις να είναι ουσιαστικές και όχι τυπικές. Όχι, δηλαδή, να πηγαίνω το αποσμητικό δέκα ευρώ, να το ρίχνω στα έξι και να νομίζει ο καταναλωτής ότι το παίρνει έξι και ότι έχει έκπτωση 40%. Να το πηγαίνω στα οκτώ και ας είναι η έκπτωση μικρότερη αλλά ουσιαστική. Αυτά τα έξι ευρώ να καταλαβαίνει ότι είναι έκπτωση και να έχει χαμηλότερες τιμές. Τι αποτέλεσμα είχαν αυτές οι παρεμβάσεις και για τα νωπά προϊόντα; Σε όλα αυτά τα προϊόντα να έχουμε είτε μικρότερο πληθωρισμό, είτε μειώσεις τιμών. Παράδειγμα στο κρέας 4,5%. Προσέξτε, υπάρχει ακόμα πληθωρισμός. Υπάρχει ακόμα πρόβλημα. Αλλά εμείς προσπαθούμε να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα, όχι τα φαντασιακά μας, γιατί εμείς κυβερνάμε. Δεν πετάμε αριθμούς στον αέρα και ό,τι πιάσουν οι πολίτες.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα συνεχίσετε τα καλάθια;
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν είναι πανάκεια, δεν είναι η βασική μας πολιτική. Τα επιδόματα γενικά πέρα των κοινωνικών επιδομάτων που είναι ιερή πολιτική, δεν έλυσαν ποτέ κανένα πρόβλημα. Βοήθησαν ως δεύτερης τάξεως μέτρα. Άρα, δεν θα είναι προτεραιότητά μας γενικά η επιδοματική πολιτική. Θα τη συνεχίσουμε όταν υπάρχει μεγάλη ανάγκη. Θα την κρατήσουμε, θα τη διατηρήσουμε, παράδειγμα τα επιδόματα αναπηρίας, στη στήριξη ανθρώπων που έχουν ανάγκη να βρουν δουλειά, δεν πρόκειται δηλαδή να κοπεί κανένα κοινωνικό επίδομα. Αλλά οι έκτακτες παρεμβάσεις στο μείγμα της πολιτικής μας τώρα που αρχίζει και αποκλιμακώνεται ο πληθωρισμός, θα είναι μόνον όταν υπάρχει μεγάλη ανάγκη. Θα δώσουμε πολύ μεγάλη έμφαση στα εξής στην οικονομία. Πρώτον, συνέχιση αυξήσεων εισοδημάτων, συντάξεις, μισθοί, κατώτατος μισθός με το ξεπάγωμα των τριετιών. Στη στήριξη της οικογένειας, ένα από τα πιο σημαντικά μας πρότζεκτ, την αντιμετώπιση του δημογραφικού που είναι και η στέγη αλλά και γενικά. Άκουσα πολύ σωστά το είπε πριν ο κ. Κοντογιώργης να μπορεί ένα νέο ζευγάρι να νοιώθει πιο καλά στα πόδια του, να πατάει πιο γερά στα πόδια του. Και το τρίτο και πάρα πολύ σημαντικό, οι άνθρωποι του επιχειρείν, οι μικρομεσαίοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες να έχουν περισσότερα εργαλεία. Ψηφιακά εργαλεία να αναβαθμίσουν την επιχείρησή τους, όλα αυτά τα προγράμματα που βγαίνουν, εκσυγχρονισμός ως προς την οικονομία. Γιατί; Καταφέραμε να μεγαλώσουμε την πίτα, αλλά το επόμενο μεγάλωμα πρέπει να είναι και πιο ποιοτικό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα μπορούσαμε να μιλάμε άλλα είκοσι λεπτά, όπως καταλαβαίνετε, γιατί είναι τα μισά θέματα αυτά που θα θέλατε να συζητήσουμε. Παρ’ όλα αυτά ο χρόνος έληξε. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ κ. Μαρινάκη.
Φωτο: ΓΓΕΕ
