Ένα πλούσιο τετραήμερο περιμένει όποιον/αν συμμετέχει στις εκδηλώσεις «Οι νέοι δρόμοι του Μαλλιού προς ένα βιώσιμο μέλλον», 6-9 Απρ 2024, στο Συνεδριακό Κέντρο Μετσόβου ΔΙΑΣΕΛΟ που οργανώνει το Οικομουσείο Ζαγορίου και το Ίδρυμα ΕΓΝΑΤΙΑ Ηπείρου.
Το Σάββατο, 6 Απρ 2024, από 10.00 έως 14.00 και από 16.00 έως 18.00 στο Συνεδριακό Κέντρο Μετσόβου-ΔΙΑΣΕΛΟ οργανώνεται διαδραστικό εργαστήριο «Ο κύκλος του μαλλιού» από το «The pokari project» και χειροτεχνίες από Έλληνες και Ευρωπαίους καλλιτέχνες (soap felting, needle felting, tufting, finger knitting) με το Καλλιτεχνικό Εργαστήρι Πειραματισμού ΝόΗΜΑ.
Το Σάββατο, 6 Απρ 2024, από 10.00 έως 14.00 και από 16.00 έως 18.00 στο Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων-ΚΗΦΗ Δήμου Μετσόβου θα προσφέρονται ευκαιρίες για πλέξιμο γιαμικρούς και μεγάλους με τηνυποστήριξη των μ ελών του ΚΗΦΗ.
Το Σάββατο, 6 Απρ 2024, από 10.00 έως 14.00 και από 16.00 έως 18.00 στην ΕΣΚ-Υφαντικής Σχολής Μετσόβου θα επιδειχθεί η υφαντική για μικρούς και μεγάλους με την υποστήριξη της ΕΣΚ.
Την Κυριακή, 7 Απρ 2024, από 10.00 έως 14.30 στο συνεδριακό Κέντρο Μετσόβου ΔΙΑΣΕΛΟ θα διεξαχθεί η συζήτηση Στρογγυλής Τράπεζας σε τέσσερις κύκλους.
1.Σύνδεση κτηνοτροφίας με μαλλί, με τους: Έλενα Αβέρωφ, Αικατερίνη Καρρά, Γεώργιος Μπέλλος, Μάγδα Κοντογιάννη & Δημήτρης Μιχαηλίδης.
2.Μαλλί, ως μέσο σύνδεσης παράδοσης και σύγχρονης εποχής, με τους: Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη, Στέφανος Τσιόδουλος, Γλυκερία Καραγκούνη, Αλεξάνδρα Μπίσα, Ισμήνη Σαμανίδη, Μαρία Βαρελά, Julie Loi, Ειρήνη Ξανθιώτη, Γιώργος Παπάς & Γεώργιος Καλομοίρης.
3.Μαλλί, ως καινοτόμο εδαφοβελτιωτικό και μονωτικό υλικό με τους: Βασιλική Μπούμπα, Ιωσήφ Μπιζέλης, Χρήστος Βασιλικιώτης, Νίκος κΟλτσίδας, Παναγιώτη Κουτσούλη & Temesi Apol.
4.Μαλλί, ως μέσο θεραπευτικής αγωγής με τους: Alberto Costa, Μαγδαληνή Γερομιχάλη, Αθηνά Μπαρούφη & Παναγιώτα Κουτσούκου
Την Κυριακή, 7 Απρ 2024, από 16.00 έως 18.00 στο συνεδριακό Κέντρο Μετσόβου ΔΙΑΣΕΛΟ οργανώνονται Εργαστήρια συντήρησης μάλλινου υφαντού και πλεκτού σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και το Wool Story Λάρισας.
Την Τρίτη, 9 Απρ 2024, από 15.00 έως 20.30 στο Μετσόβιο Κέντρο Διεπιστημονικής Έρευνας-ΜΕ.Κ.Δ.Ε. θα γιορτασθεί η 4η Ευρωπαϊκή Ημέρα Μαλλιού με ζωντανή μετάδοση μέσω youtube στο www.youtube.com/@ewefoundation-europeanwool255 με πέντε κύκλους:
1.Οι Ελληνικοί δρόμοι του μαλλιού προς ένα βιώσιμο μέλλον.
2.Οι νέοι δρόμοι του μαλλιού προς ένα βιώσιμο μέλλον σε όλη την Ευρώπη
3.Το μαλλί ως μέσο θεραπευτικής αγωγής
4.Το μαλλί στην Εκπαίδευση &
5.Το μαλλί στην Βιοτεχνία/χειροτεχνία
Αξίζει να επισημανθεί από την εισήγηση της κας Μάγδας Κοντογιάννη, κτηνοτρόφου, 6932094231, (και ζωντανά στο facebook στον «ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ-ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ») ότι αναφέρεται: Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο «δερβένι»(φυλασσόμενο πέρασμα από την Αθήνα προς Εύβοια) του Μενιδιού, «ταγμένη» φύλακας της Αττικής και του πολιτισμού της, δίπλα στον στάβλο μας. Και το βράδυ, μετά την καθημερινή φροντίδα των ζώων μας (αγελάδες και πρόβατα), επί 365 ημέρες τον χρόνο, καθόμασταν στο υπόστεγο έξω από το σπίτι, με γείτονες και φίλους, για χαλάρωση, κοινωνική ενημέρωση, απολογισμό, προγραμματισμό & σχολιασμό.
Η «κουρά» είναι μια απαραίτητη, προσαρμοστική διαδικασία στην πορεία των αλλαγών στις εποχές. Είναι μια απαραίτητη δραστηριότητα για να ανακουφίσει τα ζώα μας από την ζέστη, που τα τελευταία χρόνια έχει ανέβει πάρα πολύ. Το κούρεμα το χρειάζονται όλα τα ζώα. Απλά τα πιο έλλογα ζώα, όπως οι άνθρωποι, αλλάζουν τα ρούχα τους. Στα ζώα είναι απαραίτητο και ανακουφιστικό το κούρεμα. ΟΧΙ απλά ανακουφιστικό, αλλά και ευχάριστο. Απολαμβάνουν το κούρεμα και κυρίως αισθάνονται ευχάριστα στις ζέστες, και τους καύσωνες.
Παλαιότερα, η «κουρά» ήταν ευκαιρία για εκδήλωση της κοινωνικής συμπαράστασης και συλλογικής δράσης. Μαζευόντουσαν συγγενείς και φίλοι κτηνοτρόφοι σε ένα κοπάδι για κούρεμα, και την επόμενη φορά πήγαιναν σε άλλο κοπάδι. Και κάθε ημέρα μόλις τελείωναν την «κουρά» είχαν ομαδικό γεύμα, που σχεδόν πάντα κατέληγε σε μια μορφή γλεντιού. Διότι κτηνοτροφία δεν είναι επάγγελμα, είναι τρόπος ζωής, που φροντίζει το περιβάλλον όλων μας (φυσικό, κοινωνικό, πολιτιστικό, τεχνολογικό, οικονομικό, πολιτικό κλπ), ώστε να επιβιώνει ισόρροπα και αειφόρα.
Ο κ Δημήτριος Μιχαηλίδης, συγγραφέας, ΑγροΝέα, AgroBus την Κυριακή, 7/4/2024, στις 11.20 (και ζωντανά στο facebook στον «ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ-ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ») αναφέρεται στην εισήγησή του ότι: Στην Ελλάδα, μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι, συστηματικά ενισχύεται το εμπόριο (το διεθνές εμπόριο) και παραμελείται (ή ίσως αποφεύγεται ή ακόμα «κυνηγιέται» …) η πρωτογενής παραγωγή και οι παραγωγοί-αγρότες. Στην Ελλάδα έχει «θεοποιηθεί» η δημοσιοϋπαλληλική κυρίως μισθοδότηση, είναι σχεδόν κατακριτέο το επιχειρηματικό εκχρηματισμένο κέρδος και είναι απευκταία κάθε μορφής παραγωγή, και η κτηνοτροφική παραγωγή.
Η φροντίδα του περιβάλλοντος τα τελευταία 11.000 χρόνια περιλαμβάνει την καλλιέργεια φυτών και την εκτροφή ζώων που εξημερώθηκαν για όλο το οικοσύστημα και είναι κομμάτι της Ευρωπαϊκής πολιτιστικής μας κληρονομιάς … Τα τελευταία 200 χρόνια της Βιομηχανικής Επανάστασης η εξειδίκευση οδήγησε στην «βιομηχανική» παραγωγή γάλακτος ή/& κρέατος, αδιαφορώντας για την ισορροπία του περιβάλλοντος.
Τα πρόβατα χρειάζονται στην ισορροπία της φύσης ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΟΥΣ, αλλά και για το γάλα τους, και για το κρέας τους, και για το μαλλί τους, και για το δέρμα τους, και για την υποστήριξη της βιοποικιλότητας, και για την ισορροπία-αειφορία των δασών, και για την σωστή αξιοποίηση της βλάστησης στην Ελλάδα, και για την αποφυγή πυρκαγιών, και για την αναζωογόνηση της φύσης, και για την χάραξη μονοπατιών στην ύπαιθρο, και …
Οι παραγωγοί-αγρότες αποξενώθηκαν από τα υπόλοιπα συμπληρωματικά της δραστηριότητάς προϊόντα, τα οποία χαρακτηρίζονται παραπροϊόντα. Οι κτηνοτρόφοι-παραγωγοί γάλακτος ούτε τυρί δεν πήζουν. Το μαλλί είναι αζήτητο.
Την περίοδο 2010-20 & ειδικότερα μετά τον covid-19 η σχεδόν παντοδύναμη «παγκοσμιοποίηση» έχει υπερκερασθεί και προβάλλει έντονη η «τοπικοποίηση-locality». Εκτιμάται ότι ανοίγει μια καινούργια προοπτική με πλήρη κυκλική αξιοποίηση όλων των παραγόμενων προϊόντων και ειδικότερα της χειροτεχνίας και τοπικής αξιοποίησης με τοπικές επιχειρήσεις σε σημεία της κυκλικής οικονομίας.