Το ερώτημα είναι ξεκάθαρο και τίθεται ως εισαγωγή αυτών των σκέψεων: Αν εγώ, εσείς και κάποιοι ακόμη φίλοι μας, φτιάχναμε πλακάτ, βουτάγαμε ντουντούκες και μπουκάραμε να διαδηλώσουμε μέσα στο διεθνές αεροδρόμιο της Αθήνας, τι θα γινόταν;
Δεν θα είχαν καταφτάσει –και σωστά- όλες οι δυνάμεις ασφαλείας του «Ελ. Βενιζέλος», να μας πετάξουν κακήν κακώς έξω; Δεν θα είχαν κινητοποιηθεί δυνάμεις της ΕΛΑΣ με τον γνωστό επικεφαλής με τον ασύρματο του 1970 ανά χείρας, να μας συλλάβουν; Δεν θα είχε κινητοποιηθεί η Δικαιοσύνη να μας απαγγείλει –και σωστά- ένα σωρό κατηγορίες;
Άρα, γιατί δεν έγινε το ίδιο με τη μπούκα του ΠΑΜΕ στο αεροδρόμιο, στην αίθουσα αναχωρήσεων και στα καταστήματα με τα αφορολόγητα; Όπου, κάποιοι ημιάγριοι απόγονοι του Βελουχιώτη, ήθελαν να εκφράσουν την στήριξή τους στην Παλαιστίνη;
Δηλαδή το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ άφησαν την Ακρόπολη και τώρα δυσφημούν ανενόχλητοι τη χώρα στο μεγάλο και πρώτο σαλόνι της, όπως είναι το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος»!
Κι αν οι κομμουνιστές δεν σέβονται, δεν υπολογίζουν ούτε τους νόμους, ούτε καν το γόητρο της Ελλάδας, αν τόσο κόβει στους επαγγελματίες της επανάστασης, τι στα κομμάτια κάνουν οι αρχές; Είναι ακόμη στη θέση του ο υπεύθυνος της ΕΛΑΣ στο αεροδρόμιο; Είναι ακόμη στη θέση τους όσοι έβλεπαν τον κομμουνιστικό στρατό να κατευθύνεται στο αεροδρόμιο, χωρίς να κάνουν κάτι; Όπως έγινε με συναδέλφους τους γαλονάδες και μη, τότε με τους Κροάτες χούλιγκαν;
Τι στο διάβολο; Έχουμε αστυνομία γαλονάδων για τα γραφεία;
Έχει ασυλία το ΚΚΕ να διαλύει καθημερινά τη χώρα στους δρόμους, ενεχυριάζοντας τις ζωές των πολλών, με την ταλαιπωρία στην οποία τους υποβάλλει;
Είναι δυνατόν συνεχώς κάποιοι –και εντός κυβέρνησης- να τιμούν τους… αγώνες του ΚΚΕ και να μην αντιδρούν στις καθημερινές παραβιάσεις των νόμων από μέρους του; Και ποιους αγώνες τιμάνε; Αυτούς με τους οποίους επιτέθηκε εναντίον της χώρας για να την εντάξει βιαίως στο κομμουνιστικό στρατόπεδο τα ανελευθερίας;
Αλήθεια, ποιους αγώνες του ΚΚΕ τιμάνε κάποιοι από τα πραγματικά δημοκρατικά κόμματα; Αυτούς των παλαιολιθικών πολιτικών εμμονών που κατέρρευσαν παντού; Αυτές της στήριξης κάθε αυταρχικού καθεστώτος στη γη; Αυτές της στήριξης των μουλάδων του Ιράν και του δικτάτορα Πούτιν; Αυτούς που ευθέως λένε ότι επιθυμούν την ανατροπή του αστικού καθεστώτος της χώρας και την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου;
Ποιους τιμάνε; Εκείνους που … τρεις κνίτες καταλαμβάνουν και κλείνουν σχολεία; Που βρομίζουν όλη τη χώρα με άθλια πανό κι αφίσες διαφήμισης παράνομων συγκεντρώσεων ή εκείνους τους ροπαλοφόρους που επιτίθενται στην νόμιμη κατασταλτική δύναμη της δημοκρατίας, την ΕΛΑΣ, οσάκις δεν τους επιτρέπει να κάνουν ότι εκείνοι γουστάρουν;
Και ποιοι είναι οι επαναστάτες; Εκείνοι με τα απόρθητα κι ανεξέλεγκτα φρούρια, τύπου Περισσού, την ώρα που ενθυλακώνουν την κρατική επιχορήγηση; Εκείνοι που πούλησαν επιχειρήσεις τους σε …off shore εταιρείες;
Ποιος στο καλό επιτέλους, θα δώσει τέλος στην ασυλία του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ; Ποιος στα κομμάτια θα εξηγήσει στην κοινωνία για ποιον λόγο ένα κόμμα που δηλώνει ότι θέλει ν’ ανατρέψει το πολίτευμα και συστηματικά παραβαίνει τους νόμους, πρέπει να απολαμβάνει τέτοια και τόση ασυλία; Δεν καταλαβαίνει κανένας από την κυβέρνηση, την αντιπολίτευση αλλά και τη Δικαιοσύνη και τα ΜΜΕ, ότι αυτό αποτελεί ντροπή για την ίδια την Δημοκρατία;
Μόνο ερωτήματα σήμερα. Ερωτήματα για τα οποία δεν θα λάβουμε απαντήσεις… Μπορεί κιόλας να χαρακτηριστούμε και… φασίστες…
Επιτέλους όμως, ας ανοίξουμε συζητήσεις ουσίας στον δημόσιο διάλογο, ακόμη και για ζητήματα που θεωρούνται ταμπού.
