Συνέντευξη του Υπουργού Επικρατείας και Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Άκη Σκέρτσου, στoν Ρ/Σ REAL FM 97,8 και στον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου
Γιατι η κυβέρνηση μοιάζει να “κλείνει” το παράθυρο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ ακόμη και σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας στη δεύτερη κάλπη της 2ας Ιουλίου. Τι θα σήμαινε αυτό για την κυβερνητική σταθερότητα στη χώρα.
Α. ΣΚΕΡΤΣΟΣ: Εμείς έχουμε μια σταθερή θέση και λέμε ότι η χώρα για να αντιμετωπίσει τις πολλαπλές κρίσεις, οι οποίες μαίνονται στο διεθνές περιβάλλον και επηρεάζουν, προφανώς, και τη δική μας οικονομική και κοινωνική ζωή, χρειαζόμαστε μία αυτοδύναμη, σταθερή, αποφασιστική και τολμηρή κυβέρνηση.
Αυτή ήταν και παραμένει η θέση μας. Δεν έχει αλλάξει σε κάτι. Και, ταυτόχρονα, γνωρίζουμε και λέμε ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να έχει υπερψηφίσει κάποιες από τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες, έχει όμως καταψηφίσει πάρα πολλές κρίσιμες μεταρρυθμίσεις, οι οποίες είναι αναγκαία κοινωνικά αιτήματα για να αλλάξει το Κράτος, να σταματήσει να παράγει όλη αυτή την κακή ποιότητα υπηρεσιών, που ταλαιπωρεί τους πολίτες. Το ΠΑΣΟΚ είναι απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια αξιολόγησης στο δημόσιο. Πώς θα μπορέσουμε να δώσουμε καλύτερες υπηρεσίες, για παράδειγμα στους ασφαλισμένους, στον ΕΦΚΑ, όταν καταψηφίζει τη μεταρρύθμιση για την απονομή συντάξεων σε δύο μήνες αντί για δύο χρόνια; Πώς θα μπορέσουμε να έχουμε καλύτερα δημόσια σχολεία όταν καταψηφίζει την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, την αξιολόγηση των προγραμμάτων σπουδών, την αξιολόγηση των δομών, όταν το σχολείο, το καλό δημόσιο σχολείο, είναι βασικός ιμάντας κοινωνικής ανόδου, βασικός ιμάντας – ανελκυστήρας κοινωνικής και οικονομικής εξέλιξης, ειδικά για τα φτωχότερα παιδιά, για τους φτωχότερους πολίτες μας; Εμείς θέλουμε κι έχουμε μάθει από τα λάθη του παρελθόντος ότι χρειαζόμαστε ένα καλό σύστημα υγείας, ένα καλό σύστημα δημόσιας παιδείας. Για όλα αυτά, όμως, δεν μπορούμε να αρκεστούμε στις συνταγές του παρελθόντος. Θεωρούμε ότι το ΠΑΣΟΚ, δυστυχώς, δεν έχει ξεκολλήσει ακόμα από τις εξαρτήσεις που έχει από τα πιο αναχρονιστικά στοιχεία του κρατισμού. Και αυτό θα είναι ένα μεγάλο εμπόδιο για να κάνουμε τα άλματα που πρέπει να γίνουν προς τα μπρος. Συνεπώς, έχουμε δύο βασικούς παράγοντες ως προς τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Ο πρώτος είναι και κύριος, ότι δεν μπορεί να συνεργαστεί -το λέει ο αρχηγός του- με τον κ. Μητσοτάκη. Λέει ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει προκαλέσει μια καταστροφή στη χώρα. …Το γεγονός μάλιστα ότι εξισώνει τον κ. Μητσοτάκη με τον κ. Τσίπρα, νομίζω ότι λέει πάρα πολλά ως προς το πώς αντιλαμβάνεται τα πολιτικά πράγματα στη χώρα. Το δεύτερο και εξίσου σημαντικό είναι ότι υπάρχουν πολύ σημαντικές προγραμματικές αποκλίσεις που θα οδηγήσουν τη χώρα και το φιλόδοξο πρόγραμμα που εμείς καταθέτουμε στην κρίση των πολιτών σε καθήλωση και σε οπισθοδρόμηση. Αντί, δηλαδή, να έχουμε επιτάχυνση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, θα έχουμε επιβράδυνση. Και αυτό είναι κάτι που δεν θέλουμε. Εμείς είμαστε στη μέση μιας μεγάλης προσπάθειας να αλλάξουμε τη χώρα. Γνωρίζουμε ότι σε κάποια πράγματα τα έχουμε πάει καλά. Ίσως καλύτερα από ό,τι περίμεναν και οι πολίτες. Σε άλλα όχι τόσο καλά. Είχαμε να διαχειριστούμε πολλές κρίσεις. Είμαστε, όμως, μια πολιτική δύναμη με ευρύτητα αντίληψης, με ανοιχτές πολιτικές φτερούγες -αν θέλετε – που δέχεται κι άλλες ιδέες, κι άλλα στελέχη από άλλους χώρους. Δεν είναι, δηλαδή, ο κ. Μητσοτάκης ένας δογματικός πολιτικός που στέκεται περιχαρακωμένος μέσα στο κόμμα του. Το αντίθετο συμβαίνει και λέει ότι «με ένα ισχυρό, αυτοδύναμο κόμμα και με ειλικρίνεια και αυτογνωσία, εθνική αυτογνωσία, έναν υπεύθυνο πατριωτισμό, μπορώ να σας πάω ακόμη πιο μπροστά».
Τι θα συμβεί σε περίπτωση μη επίτευξης της αυτοδυναμίας απο τη ΝΔ
Α. ΣΚΕΡΤΣΟΣ: Δεν μου αρέσει καθόλου να κινδυνολογώ, όμως αυτό που έχουμε μπροστά μας στην κάλπη της 21ης Μαΐου και μετά από αυτήν, είναι πρακτικά η επιλογή ανάμεσα σε μία σταθερή διακυβέρνηση με έναν Πρωθυπουργό που ξέρει και μπορεί, που μαθαίνει από τα λάθη του, που έχει ένα πολύ φιλόδοξο όραμα για να βελτιώσει σημαντικά τη θέση, την ισχύ, τον σεβασμό που έχει η Ελλάδα στο εξωτερικό, αλλά, κυρίως, να αποδώσει σεβασμό και αξιοπρέπεια και στους πολίτες, στους Έλληνες. Και απέναντι έχουμε ουσιαστικά την πόρτα του φρενοκομείου. Έχουμε, δηλαδή, δυνάμεις της Αντιπολίτευσης που υποστηρίζουν θεωρητικά σχήματα συνεργασίας στο πλαίσιο της απλής αναλογικής, που υποστηρίζουν, επίσης, ως εκλογικό σύστημα, αλλά δεν έχουν κάνει καμία απολύτως προετοιμασία σε προγραμματικό επίπεδο, σε επίπεδο πολιτικής όσμωσης για να διαχειριστούν μια εντολή διακυβέρνησης σε ένα πλαίσιο συνεργασίας. Αποκαλύφθηκε τώρα και άλλο σχέδιο. Για παράλληλα νομίσματα σε τοπικό επίπεδο. Δηλαδή, δεν χρειάζεται να μπει ο κ. Βαρουφάκης στην κυβέρνηση…
…Από τη μια έχουμε μία πρόταση συνεκτική, που δεν έχει καμία τέτοια αμφιταλάντευση εσωτερικά και από την άλλη έχουμε κόμματα που και στο εσωτερικό τους, αλλά και μεταξύ τους, εφόσον συνεργαστούν, θα οδηγησουν σε πάρα πολλά προβλήματα ως προς τις προγραμματικές συγκλίσεις που πρέπει να επιτευχθούν για να ληφθούν αποφάσεις. Επαναλαμβάνω ότι η συνεργασία είναι επί της αρχής μία πολύ θετική έννοια. Όλοι θέλουμε να συνεργαζόμαστε και να πηγαίνουμε μπροστά μαζί. Στην πολιτική, όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Και έρχονται πλέον, στην πράξη, να τεθούν κρίσιμα ερωτήματα όταν λαμβάνονται αποφάσεις.Θέλουμε έναν Πρωθυπουργό που να λαμβάνει αποφάσεις, όχι να αναλώνεται σε εσωτερικές διαβουλεύσεις και διαπραγματεύσεις για καθε δυσκολο προβλημα.
Για την έκθεση της PEGA σχετικά με τις υποκλοπές στην Ελλάδα
Α. ΣΚΕΡΤΣΟΣ: Σε ό,τι αφορά το ζήτημα των παρακολουθήσεων, πολιτικά ό,τι είχαμε να πούμε και ό,τι είχαμε να κάνουμε, το έχουμε κάνει. Είναι ένα από τα τρία, αν θέλετε, θέματα, στα οποία, όντως, η Κυβέρνηση στραβοπάτησε. Δεν έχουμε κρυφτεί από το πρόβλημα αυτό. Έχει πληγώσει κάθε δημοκρατικό πολίτη. Έχουμε κάνει, όμως, συγκεκριμένες κινήσεις. Έχουμε ψηφίσει ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο, που οδηγεί σε μία πολύ καλύτερη και ασφαλή, θωρακισμένη θεσμικά, λειτουργία της ΕΥΠ. Έχουμε αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο γίνονται ή μπορεί να γίνονται παρακολουθήσεις και πολιτικών προσώπων – αν πρέπει να γίνονται. Έχουμε θωρακίσει με περισσότερα φίλτρα. Έχουμε βάλει ένα δεύτερο δικαστικό, εισαγγελικό φίλτρο. Έχουμε βάλει τη Βουλή, τον Πρόεδρο της Βουλής, μέσα στη διαδικασία. Έχουμε δημιουργήσει διαδικασίες εσωτερικού ελέγχου στην ΕΥΠ. Η PEGA, δυστυχώς, ως προς τη σύνθεσή της , το πολιτικό ισοζύγιο της γέρνει προς τα κόμματα της Αντιπολίτευσης. Δηλαδή, πολιτικοποιείται σε μεγάλο βαθμό η συζήτηση εντός της PEGA, που θυμίζω ότι το όνομά της το έχει από το PEGASUS. Και PEGASUS ήταν το αντίστοιχο λογισμικό που είχε βρεθεί στην Ισπανία, αλλά προς την ισπανική σοσιαλιστική κυβέρνηση, δεν κάνει αντίστοιχες συστάσεις. Άρα, υπάρχει έντονο πολιτικό πρόσημο στις συζητήσεις και τα συμπεράσματα που βγαίνουν από τη συγκεκριμένη επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου, που νομίζω ότι εκεί λίγο αδικούν την Ελλάδα. Αλλά θεωρώ σε κάθε περίπτωση ότι εμείς πρέπει να κάνουμε τη δουλειά μας, πρέπει να διορθώνουμε και να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Και σε καμία περίπτωση, η Ελλάδα δεν πρέπει να ταλαιπωρηθεί ξανά από τέτοια προβλήματα στο μέλλον.
Τι σκοπεύει να κάνει η ΝΔ για τις κοινωνικές ανισότητες
Α. ΣΚΕΡΤΣΟΣ: Την περασμένη εβδομάδα ζήσαμε ο ένα σίριαλ με την περίφημη έκθεση του ΟΟΣΑ, που βασιζόταν σε εκτιμήσεις του Νοεμβρίου του 2022, προβλέψεις, δηλαδή, και όχι πραγματικά δεδομένα με βάση τα πραγματικά εισοδήματα που παράχθηκαν στην ελληνική οικονομία το 2021-2022. Πλέον έχουμε τα πραγματικά αποτελέσματα, όπως βγήκαν από την ΕΛΣΤΑΤ και δείχνουν το εξής: Ότι μόνο η δυναμική ανάκαμψη της οικονομίας μπορεί να κλείσει και να μειώσει το χάσμα των ανισοτήτων. Ισχύει ότι η ελληνική οικονομία και η ελληνική κοινωνία έχουν τραυματιστεί πάρα πολύ βαθιά και βαριά στα χρόνια της κρίσης. Ήμασταν μια οικονομία στην «εντατική» για πάρα πολλά χρόνια, σας θυμίζω. Βγήκαμε από τη 12ετή μνημονιακή εποπτεία τον περασμένο Αύγουστο μόλις. Δώδεκα χρόνια μνημόνια, με ύφεση, με λιτότητα, με υπερφορολόγηση, με κλειστές τράπεζες, με capital controls. Όλα αυτά τα ζήσαμε ειδικά και την περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ 2015-2019. Ουσιαστικά την ίδια συνταγή πάει να μας φέρει. Και αυτό το οποίο έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν μια αναδιανομή της φτώχειας. Δηλαδή, δεν ενδιαφέρονταν να προσελκύσουν περισσότερες και καλύτερες ξένες και ελληνικές επενδύσεις, όπως κάνουμε εμείς. Δεν ενδιαφέρονταν να δημιουργήσουν ένα φιλικό επενδυτικό περιβάλλον που θα βγάζει, θα αφαιρει εμπόδια από την επιχειρηματικότητα. Δεν ενδιαφέρονταν να δώσουν κίνητρα φορολογικά, να μειώσουν τη φορολογική επιβάρυνση και στο κεφάλαιο και στην εργασία, για να έχει υψηλότερο διαθέσιμο εισόδημα και ο εργαζόμενος, να έχει ένα ευνοϊκότερο, πιο ανταγωνιστικό φορολογικό περιβάλλον ο επιχειρηματίας, να μπορεί, δηλαδή, να είναι ανταγωνιστικός και στις ξένες αγορές. Το μόνο που ενδιαφέρονταν ήταν να κάνουν μία δήθεν φορολόγηση των εχόντων -που στην Ελλάδα, με βάση τα φορολογικά δεδομένα, είναι λίγοι, δεν είναι τόσοι πολλοί, τουλάχιστον με τα δηλωμένα στοιχεία- και να μεταφέρουν υποτίθεται κάποια χρήματα, κάποιες ενισχύσεις, κάποια επιδόματα στους φτωχότερους. Έτσι, όμως, δεν πάμε όλοι μαζί μπροστά και δεν μεγεθύνεται το εθνικό εισόδημα.
…Αρα αυτό είναι το δίλημμα στις εκλογές. Θα πάμε με την πολιτική δύναμη η οποία έχει αποδείξει ότι ακόμη και μέσα σε οξύτατες οικονομικές κρίσεις μπορεί να φέρει δυναμική ανάκαμψη, η οποία πλέον μετά αναδιανέμεται και προς τους φτωχότερους και πιο ευάλωτους ή θα πάμε με εκείνους που πειραματίζονται ακόμη με σκέψεις και ιδέες για νομίσματα παράλληλα, για κρατικοποιήσεις τραπεζών, για υπερφορολόγηση, με ένα πρόγραμμα 83 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο μας πάει αυτομάτως ξανά σε εποπτεία και σε επιτήρηση…
Για την κριτική ΣΥΡΙΖΑ προς τη ΝΔ σχετικά με την κοστολογηση του προγραμματος του από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Α. ΣΚΕΡΤΣΟΣ: Νομίζω ότι είναι μια αστεία συζήτηση αστεία. Φαίνεται να καταπίνουν την κάμηλο των 83 δισεκατομμυρίων ευρώ που κοστίζει το εξωφρενικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και να διυλίζουν τον κώνωπα. …Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ζητήσει τη συνδρομή του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για να κάνει καλύτερα τις μετρήσεις του. Αυτό το οποίο γίνεται παγίως, είναι ότι, κάθε φορά που υπάρχει κάποια οικονομική ανακοίνωση-εξαγγελία από τον ΣΥΡΙΖΑ και από τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, το Υπουργείο Οικονομικών κάνει ανακοινώσεις που κοστολογεί αυτά τα μέτρα. Αυτό γίνεται εδώ και τέσσερα χρόνια, σίγουρα, επί δικής μας διακυβέρνησης. Και αυτό γίνεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες, που δεν είναι μία, είναι περισσότερες, διότι δεν μιλάμε μόνο για μισθολογικά μέτρα.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό το οποίο οφείλουμε να κρατήσουμε ως μάθημα από την πολυετή δημοσιονομική κρίση και από την ταλαιπωρία που έχουν υποστεί όλοι οι πολίτες, είναι ότι κάθε πολιτικός φορέας, όταν καταθέτει μία οικονομική πρόταση, οφείλει να την έχει κοστολογήσει με αντικειμενικότητα και ακρίβεια, διότι κρέμονται ζωές. Πραγματικά κρέμονται ζωές και τύχες ανθρώπων, επιχειρήσεων, εργαζομένων από τις οικονομικές αποφάσεις που σχεδιάζουν και υλοποιούν τα κόμματα όταν αναλαμβάνουν διακυβέρνηση. Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έχει σταθεί στο ύψος της αποστολής του, που νομίζω ότι ορίζεται με συνταγματική επιταγή αυτή η επιταγή, ως προς το ότι πρέπει οι οικονομικές πολιτικές να υπηρετούν τη δημοσιονομική πειθαρχία και την ευστάθεια της οικονομίας μας.
Συνεπώς, τα οικονομικά προγράμματα των κομμάτων πρέπει να υπολογίζονται, επαναλαμβάνω, με μεγάλη ακρίβεια. Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύτηκε από τα 45 δισεκατομμύρια ευρώ που ήταν μέχρι πριν από δέκα ημέρες, στα 83 δισεκατομμύρια ευρώ, διότι πρόσθεσε και δύο ακόμη γραμμές. Πρόσθεσε ότι θα φτάσουμε μέσα στην επόμενη τετραετία -ωραίος στόχος και ως ευχή- στον μέσο όρο δαπανών υγείας και παιδείας, εκπαίδευσης του ευρωπαϊκού επιπέδου. Αυτό, προφανώς, θέλουμε όλοι να το πετύχουμε. Όμως, αυτό σημαίνει 36 δισεκατομμύρια ευρώ επιπλέον δαπάνες στην υγεία και την παιδεία. Επιθυμητό. Όλοι θα θέλαμε να έχουμε τα χρήματα σήμερα να τα βάλουμε και στην υγεία και στην παιδεία. Αυτά, όμως, θα έρθουν μέσα από πολιτικές ανάπτυξης και μεγέθυνσης της οικονομίας. Μέσα από περισσότερα έσοδα, που θα έρθουν από καλύτερες και περισσότερες επενδύσεις, καλύτερες και περισσότερες θέσεις εργασίας, μείωσης της φοροδιαφυγής. Για το πρώτο σκέλος, του πώς θα αυξηθούν τα έσοδα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μας λέει τίποτα. Το μόνο που κάνει είναι να τάζει μειώσεις φόρων -δεν λέει από πού θα χρηματοδοτηθούν- και ουσιαστικά, επαναλαμβάνω, οδηγεί την οικονομία ξανά στα βράχια αμετανόητος, χωρίς καν τη βοήθεια του κ. Βαρουφάκη, σαν να μην έχει μάθει τίποτα από την πολύ κακή εμπειρία του 3ου μνημονίου, που ο ίδιος μας έφερε. Θεωρώ όλη τη συζήτηση περί του αν ήταν ή δεν ήταν το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους παρελκυστική, διότι ο ελέφαντας στο δωμάτιο είναι αυτό το εξωφρενικό πρόγραμμα, το οποίο, επαναλαμβάνω, ανοίγει ξανά την πόρτα του φρενοκομείου.
ΓΙα τους ορους του debate των 6 και γιατι να μην γίνει τωρα ενα debate των 2
Α. ΣΚΕΡΤΣΟΣ: Ηταν απόφαση της Διακομματικής Επιτροπής, που διευθετεί τον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι τηλεμαχίες. Αυτή τη στιγμή, ενόψει της κάλπης της 21ης Μαΐου, έχουμε ένα περιβάλλον, ένα εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής. Τι σημαίνει απλή αναλογική; Σημαίνει ότι δεν μπορεί να κατακτηθεί η αυτοδυναμία από ένα κόμμα. Αναγκαστικά, αν λέμε ότι πρέπει να κυβερνηθεί από την πρώτη Κυριακή η χώρα, πρέπει να δημιουργηθούν κάποιες κυβερνήσεις συνεργασίας. Το ντιμπέιτ αυτό είναι απαραίτητο για τον εξής απλούστατο λόγο. Μόνο σ’ ένα ντιμπέιτ που θα συμμετάσχουν και τα έξι κόμματα και ειδικά τα πέντε κόμματα της αντιπολίτευσης και ειδικά τα κόμματα της Αριστεράς, των οποίων ο κύριος Τσίπρας διεκδικεί με κάποιον τρόπο αυτόκλητα την ηγεσία, θεωρεί ότι τους εκφράζει. Κατα τη γνώμη μου επιχειρεί ένα πολιτικό καπέλωμα και θέλει να κρύψει ουσιαστικά ότι είναι απομονωμένος από τα υπόλοιπα κόμματα της Αριστεράς, διότι και το ΚΚΕ μιλάει για προοδευτική διακυβέρνηση «μούφα» και διαφωνεί με τις θέσεις ΣΥΡΙΖΑ, ο Βαρουφάκης έχει τις δικές του ιδέες τώρα, ανάγκασε το ΣΥΡΙΖΑ να πει ότι δεν συμφωνεί με τις θέσεις Βαρουφάκη, ο κύριος Ανδρουλάκης λέει ότι δεν συμφωνεί με μία Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με Τσίπρα Πρωθυπουργό, όλα αυτά ο κύριος Τσίπρας δεν θέλει να φανούν στην τηλεμαχία των έξι και γι’ αυτό, παρελκυστικά, επίσης, μιλάει για μια τηλεμαχία των δύο. Η τηλεμαχία των δύο, όπως είπε και ο Πρωθυπουργός, μπορεί να γίνει στην ώρα της και στο κατάλληλο εκλογικό, πλέον, περιβάλλον της ενισχυμένης αναλογικής, όπου εκεί με το «μπόνους», όντως έχουμε δύο επικρατέστερους αρχηγούς που μονομαχούν για την κατάληψη της πρώτης θέσης. Αυτό είναι το δίλημμα, πλέον, σε αυτή τη φάση, να δούμε δηλαδή στο περιβάλλον της απλής αναλογικής όλες τις πολύ μεγάλες διαφορετικές εσωτερικές αντιφάσεις που υπάρχουν μεταξύ αυτής της περίφημης προοδευτικής διακυβέρνησης, για την οποία μας μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ.
