«Ρυθμίσεις σχετικά με τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού-Διατάξεις για την ευζωία των ζώων συντροφιάς-Διατάξεις για το ανθρώπινο δυναμικό του δημοσίου τομέα-Λοιπές ρυθμίσεις του Υπουργείου Εσωτερικών και άλλες επείγουσες διατάξεις».
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ κλείνει ένα όμορφο ταξίδι του κοινοβουλευτισμού αυτής της πολιτικής διαδρομής, που κάποια στιγμή ήταν πρωτόγνωρο και για εμένα.
Θέλω να ευχαριστήσω καταρχάς τους ομοϊδεάτες μου, αυτή την πολύ όμορφη πολιτική οικογένεια που έχουμε στην Ελληνική Λύση και τον επικεφαλής τον Κυριάκο Βελόπουλο, με τον οποίο γνωρίζομαι από το 1997.
Έχουμε κάνει μια πολύ μεγάλη πορεία μαζί πάρα πολλά χρόνια. Συμφωνήσαμε, διαφωνήσαμε ανθρώπινα. Πάνω από όλα, πορευτήκαμε μαζί και θέλω να τον ευχαριστήσω από καρδιάς για αυτή τη δυνατότητα, προκειμένου να αποκομίσω και εγώ μια εμπειρία πρωτόγνωρη σε αυτό που λέμε «Ναό της Δημοκρατίας».
Και αυτό, βέβαια, το οφείλω στον Κυριάκο Βελόπουλο, αλλά και σε αυτή την πολύ όμορφη οικογένεια και παρέα που δημιουργήσαμε με όλους τους συναδέλφους Βουλευτές της Ελληνικής Λύσης, αλλά και των υπολοίπων κομμάτων στις συζητήσεις τις οποίες κάναμε για να αποκομίσουμε εμπειρίες, γνώσεις, να γίνουμε σοφότεροι. Διότι η εμπειρία είναι πολύ μεγάλος δάσκαλος στον βίο που ζήσαμε εδώ, στο Κοινοβούλιο.
Ζητούμε, βέβαια, την ψήφο του ελληνικού λαού -είναι στην κρίση του- προκειμένου να μπορέσουμε να συνεχίσουμε αυτό το έργο, αν πιστεύει ότι τον εκπροσωπούμε. Δεν είμαστε αντιπρόσωποί του, είμαστε εκπρόσωποί του -έχει πολύ μεγάλη διαφορά- για να μπούμε σε αυτή την κοινωνία, η οποία έχει πολύ πόνο, έχει αβεβαιότητα, έχει όμως και ελπίδα. Και αυτή την ελπίδα πρέπει τουλάχιστον να τη δώσουμε στον κόσμο.
Ο Νίτσε έλεγε ότι ευτυχισμένος άνθρωπος είναι ο νοήμων, δηλαδή αυτός που ξέρει να αποχωρεί την κατάλληλη ώρα, στην κατάλληλη στιγμή, πριν γίνει δυστυχισμένος. Αυτό είναι ένα μήνυμα και για εμάς, τους πολιτικούς. Πρέπει να αποχωρούμε την κατάλληλη στιγμή, αλλά πρέπει και να επιμένουμε, αν πιστεύουμε ότι έχουμε να προσφέρουμε την κατάλληλη στιγμή.
Είναι ένα όμορφο ταξίδι, στο οποίο μέσα από τις αντιπαραθέσεις και την επιχειρηματολογία που προστάξαμε στην Ελληνική Λύση, σας προτείναμε κάποια που είναι προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και συμφωνήσαμε, προκειμένου να είναι για το καλό της κοινωνίας. Σε κάποια που διαφωνήσαμε, με γνώμονα πάντα ότι αυτό δεν θα είναι προς όφελος των πολλών, αλλά των ολίγων. Εκεί διαφωνήσαμε, γιατί αυτό είναι το χρέος μας. Αυτή είναι η υποχρέωσή μας, αυτό είναι το εθνικό μας καθήκον και πολλώ δε μάλλον, όταν διακυβεύεται αυτό που λέγεται έθνος των Ελλήνων, αυτό που λέγεται κράτος των Ελλήνων, αυτό που λέγεται φυλή και ράτσα των Ελλήνων.
Μάλιστα, κύριε Υπουργέ, δράττομαι της ευκαιρίας για το σημερινό νομοσχέδιο, για το λεγόμενο «επιτελικό κράτος» που θέλουμε να οικοδομήσουμε η εκάστοτε κυβέρνηση, να πω ότι θα πρέπει να μπουν γερά θεμέλια. Το επιτελικό κράτος πρέπει να εκχωρήσει αρμοδιότητες και πόρους κυρίως σε αυτό που λέμε «το σχολειό της αυτοδιοίκησης», που το υπηρέτησα και εγώ στο Β΄ βαθμό και ήταν ένα πολύ δυνατό σχολείο, με το οποίο προικίστηκα, αν θέλετε, για να βάλω περισσότερα βέλη στη φαρέτρα μου, να αντιμετωπίσω δυσκολίες, αλλά και να έχω πολιτικά επιχειρήματα.
Θα πρέπει, επιτέλους, να βάλουμε στο κρασί μας νερό. Και το λέω αυτό, διότι στο αθηνοκεντρικό μοντέλο στην Ευρώπη των περιφερειών, γιατί έτσι λέγεται η Ευρώπη -δεν λέγεται «Ευρώπη των χωρών»- θα πρέπει επιτέλους η αυτοδιοίκηση να είναι αυτοδιοίκηση και όχι ετεροδιοίκηση. Το ξέρετε πάρα πολύ καλά.
Άρα, λοιπόν, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, που έχουν πολλές αμαρτίες και ατασθαλίες -και θα συμφωνήσουμε- δεν υπάρχουν πόροι θεσμοθετημένοι, που, ενώ τους είχαμε υποσχεθεί, παραμένουν ακόμη -θα λέγαμε- σε αναμονή. Τα παρακρατηθέντα από τα τέλη κυκλοφορίας, ο φόρος ζύθου και πάει λέγοντας.
Άρα, λοιπόν, πρέπει να δημιουργήσουμε μια ισχυρή αυτοδιοίκηση, η οποία θα έχει ένα εξειδικευμένο προσωπικό για καλή μηχανοργάνωση και καλές υποδομές. Αυτό, όμως, για να γίνει, δεν μπορούμε να βάφουμε με την εκάστοτε κομματική πολιτική απόχρωση τον χάρτη της Ελλάδος, ανάλογα με το πώς θα εκλεγεί στον δημαρχιακό θώκο κάποιος και οι υπόλοιποι.
Δυστυχώς, αυτό το οποίο επιβεβαιώνεται, μια και είστε ο αρμόδιος Υπουργός, είναι ότι θα πρέπει να στηρίξουμε το «εξ+καλώ», την Εκκλησία του Δήμου, αυτά τα κοινωνικά όντα που απαρτίζουν στη σύνθεσή του τον πληθυσμό του δήμου, δηλαδή να μην υποβαθμίσουμε τα δημοτικά συμβούλια και να δίνουμε περισσότερες -θα λέγαμε- αρμοδιότητες στην Οικονομική Επιτροπή.
Για μας, είναι λάθος. Μπορεί το ρητό να λέει «ερέτην χρήναι πρώτα γενέσθαι πριν πηδαλίοις επιχειρείν», δηλαδή αυτός ο οποίος θα πάρει το πηδάλιο στα χέρια του πρέπει πρώτα να περάσει από τη θέση του ποδηλάτη. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Θα πρέπει να έχουμε έναν δήμαρχο κυβερνήτη και όχι έναν δήμαρχο κωπηλάτη. Καλό είναι να περάσει και από κωπηλάτης, για να καταλάβει και τον κωπηλάτη, τον αγώνα και τον κάματό του.
Θα πρέπει, λοιπόν, να αναβαθμιστούν οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης και να αξιοποιηθεί επιτέλους η περιουσία του δήμου ως θα έπρεπε.
Σήμερα από την εκλογική μου περιφέρεια, έναν καθαρά αγροτοκτηνοτροφικό νομό, όπως είναι ο Νομός Σερρών -και δράττομαι της ευκαιρίας, για να είμαι και στην επικαιρότητα- η πατάτα της Βροντούς, παρά την επίκαιρη ερώτηση της Ελληνικής Λύσης, παραμένει απούλητη. Μιλάμε για τρεις χιλιάδες τόνους. Διότι με τη Συνθήκη ΚΑΠ που έχετε υπογράψει -και να τα λέμε όπως πρέπει- κάνουμε αθρόες εισαγωγές από τρίτες χώρες.
Έτσι, λοιπόν κάναμε εισαγωγή πατάτας από την Αίγυπτο και τρεις χιλιάδες τόνοι στην Άνω Βροντούς Σερρών -και σε άλλες περιοχές, φαντάζομαι- παραμένουν απούλητες.
Θέλω η επόμενη Βουλή να είναι καλύτερη. Όταν λέμε να είναι καλύτερη, να είναι πιο ανθρώπινη. Εκείνο που θα πρέπει να προσέξουμε εμείς, οι πολιτικοί αυτής της γενιάς, είναι να παραδειγματιστούμε από τους προγενέστερους, να μιλάμε και με προτάσεις καρδιάς και με προτάσεις λογικής. Να υπάρχει ένας συγκερασμός. Αν μιλήσουμε μόνο με τη λογική, θα χάσουμε την ευαισθησία. Αν μιλήσουμε μόνο με την καρδιά, θα χάσουμε τη λογική.
Άρα, λοιπόν, πρέπει να υπάρχει ένας συγκερασμός, προκειμένου να είμαστε κοντά στον πολίτη, να δημιουργήσουμε ένα κοινωνικό κράτος για να μην περιμένει να πάρει την αναπηρική του σύνταξη, για να μην παίρνει τηλέφωνο και δεν απαντάει κανείς στο ασφαλιστικό του ταμείο, για να μην αγωνιά πόσο τοις εκατό θα του βγάλει αναπηρία η Επιτροπή, για να μην έχει την αγωνία ο αγρότης που θα πάρει την επιδότηση και αν την πάρει και αν γίνει παρακράτηση.
Διότι μπορεί να κοπτόμεθα για όλα και με τα περιβόητα καλάθια που δημιουργήσατε, αλλά είναι απλώς καταπραϋντικά: «Πονάει δόντι, κόβει κεφάλι», θυμίζει. Διότι εδώ υπάρχουν αυτή τη στιγμή πολλαπλά και σύνθετα προβλήματα στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα.
Επειδή περάσατε από αυτό το πόστο και ξέρετε από ύπαιθρο, κύριε Υπουργέ, επιτέλους τι θα γίνει με αυτά που σας προτείναμε για τον πρωτογενή τομέα, για τις νέες καλλιέργειες, προκειμένου να ξημερώσει ένας άλλος παραγωγικός ιστός και πλούτος στην Ελλάδα; Για παράδειγμα, να αλλάξει επιτέλους ένας πεπαλαιωμένος νόμος για τη γεωθερμία. Το θέτω ως παράδειγμα. Η γεωθερμία, όσο παράξενο και αν ακούγεται, δεν θεωρείται ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, αλλά μεταλλευτική δραστηριότητα.
Να πάμε, λοιπόν, σε οργάνωση θερμοκηπίων και μέσω των δήμων να δημιουργηθούν μικροί συνεταιρισμοί, γιατί ήταν λάθος αυτό που κάνατε με τους συνεταιρισμούς, που εκτός από δημοσιογράφους -που τους έχω υπηρετήσει- να βάζετε μέσα στο Διοικητικό Συμβούλιο ιδιώτες με δικαίωμα της ψήφου να καθορίζουν αποφάσεις. Πρέπει να γίνουν σημαντικά βήματα, αν θέλουμε να έχουμε επιτέλους μέλλον για αυτόν τον τόπο.
Δεν μπορούμε να πορευτούμε με βαριά βιομηχανία. Θα πάμε με τον πλούτο του εδάφους, από τη μάνα γη, να την αξιοποιήσουμε κατάλληλα, να δημιουργήσουμε ανταγωνιστικά ποιοτικά προϊόντα.
Σε ό,τι αφορά άλλες περιπτώσεις, όπως είναι η πρώτη κατοικία, εμείς κάναμε προτάσεις. Αντιδράσαμε και στον διαμεσολαβητή, που έπρεπε να είναι κατά τα ισπανικά πρότυπα, διότι ο κόσμος αγωνιά για τον οίκο του, για το κεραμίδι του, για την εστία του και δικαίως. Ήταν η Ελληνική Λύση που με επίκαιρη ερώτηση στον κ. Τσιάρα είχε αναδείξει αυτό το περιβόητο κείμενο επιμόρφωσης, ανεπίτρεπτο, προς τους νέους δικαστές να στηρίξουν τις τράπεζες και να βγάλουν έναν ενδεχόμενο δόλο -μια και είστε και νομικός- στα υποκείμενα, τους δανειολήπτες. Διότι, αν υπάρχουν πονηροί δανειολήπτες, ad hoc, εξατομικευμένα θα το κρίνει η δικαστής.
Η Ελληνική Λύση μέσα σε αυτά τα οποία αποκάλυψε ο Κυριάκος Βελόπουλος και οι υπόλοιποι συνάδελφοι και κάναμε συγκεκριμένες προτάσεις, αλλά και αυτό το δημοσιογραφικό μικρόβιο που διακατέχει πολύ την Ομάδα της Ελληνικής Λύσης, σας παρουσιάσαμε ότι υπάρχουν με αυτό το περιβόητο ισλαμικό τόξο -που επαληθευτήκαμε από την Επιτροπή Υποκλοπών, ότι είχαμε δίκιο και δεν τρομοκρατούσαμε- ένας φονταμενταλισμός ως εξής: Πενήντα επτά τζαμιά αυτή τη στιγμή στο Λεκανοπέδιο της Αττικής είναι παράνομα. Σας δώσαμε διεύθυνση για συγκεκριμένο τζαμί στο Μοσχάτο, Κύπρου και Πειραιώς 2, χιλίων οκτακοσίων τετραγωνικών μέτρων, τριών χιλιάδων θέσεων, που αγοράστηκε 2 εκατομμύρια ευρώ από Σαουδάραβα. Δεν τρομοκρατούμε. Προειδοποιούμε. Είναι η ειδοποιός διαφορά.
Σε ό,τι αφορά τη νέα σύνθεση που θα προκύψει από τη Βουλή, είναι καλό να υπάρχει μια καθαρόαιμη επιτροπή αγροτοκτηνοτροφικού τομέα, να μην είναι συνυφασμένη μέσα στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου -την έχει ανάγκη ο κόσμος- και πολλές Επιτροπές, όπως αυτή των Περιφερειών -κομμάτι δύσκολο, το είχαμε συζητήσει, αν θέλετε και εκ του σύνεγγυς- πρέπει να γίνουν, αν θέλουμε να έχουμε μια περιφερειακή αποκέντρωση και να έχει έναν πιο ουσιαστικό παρεμβατικό νομοπαρασκευαστικό ρόλο.
Πολλά πρέπει να γίνουν. Το πρώτο είναι να μη χάσουμε την ανθρωπιά. Όσο και αν τρέχει ο νους, δεν φτάνει την καρδιά. Είναι αυτό που έκαναν οι παλιοί πολιτικοί, που ένιωθαν το πρόβλημα. Διότι ο πολιτικός πρώτα πρέπει να κλάψει και μετά να γελάσει.
Αυτό, κύριοι, δεν πρέπει να ξεχάσουμε. Να παραδειγματιστούμε από τον ρουν, αν θέλετε, της νεότερης πολιτικής ιστορίας της χώρας, να ρίχνει αυτό το δάκρυ ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο ηγέτης της Νέας Δημοκρατίας, για το θέμα της Μακεδονίας. Δεν πρέπει να το ξεχνάτε. Δεν πρέπει να το ξεχνάτε -σας το τόνισε και ο κ. Χήτας προηγουμένως- διότι πολλά γίνονται εκεί και θα βάλουν σε περιπέτειες τις επόμενες γενεές. Το πυρηνικό πρόγραμμα της Τουρκίας παραβιάζει τη φινλανδική Συνθήκη CPO, αλλά και τη Συνθήκη της Βασιλείας και κανείς δεν μιλάει.
Θα έχουμε, λοιπόν, ριζικές αλλαγές σε ένα γεωπολιτικό στρατηγικό σημείο νευραλγικής θέσης, όπως βρίσκεται η χώρα μας και θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τις επόμενες γενεές. Διότι τα παιδιά θα πρέπει να γίνουν καλύτερα από εμάς.
Αυτή τη γη, λοιπόν, δεν την κληρονομήσαμε μόνο από τους προγόνους μας, όπως λέει και το μεγάλο ρητό, αλλά τη δανειστήκαμε από τα παιδιά μας. Και αυτά τα παιδιά θα κλάψουν. Θα κλάψουν, αν δεν τα βοηθήσουμε και θα φύγουν και άλλο στο εξωτερικό. Θα μείνουν άνεργα απέναντι σε μια επιδερμική, επιφανειακή ανεργία, όπου κάποιοι δουλεύουν τετράωρο και τους κρατούν οκτάωρο και δεν θέλουν να πάρουν τα ένσημα, διότι δεν ελπίζουν ότι θα πάρουν μια σύνταξη.
Όλα αυτά πρέπει να δούμε, κυρίες και κύριοι. Θα πρέπει να δούμε τους Έλληνες Ποντίους, που τους παίρνουν τα σπίτια στον Έβρο -γιατί είστε και νομικός- ή τους Βορειοηπειρώτες. Να μην ξεχνάει, λοιπόν, η μάνα πατρίδα. Να διδαχθούμε από τα λάθη του παρελθόντος, να μην επαναληφθούν.
Και η εκάστοτε κυβέρνηση αν θέλει να είναι παραγωγική και πιο ουσιαστική, θα πρέπει πάνω απ’ όλα να παραδειγματίζεται από τα λάθη των άλλων κυβερνήσεων και όχι από τα δικά της λάθη. Διότι ακόμα και η τελευταία τραγωδία μάς έδειξε ένα μήνυμα, ότι η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά και πρέπει να οργανωθούμε ως κράτος με ενσυνείδηση και υπευθυνότητα και να μη ζητούν μια ζωή οι υπεύθυνοι ευθύνες από τους υπευθύνους. Αν δεν το πράξουμε αυτό, οι γονείς αυτών των παιδιών με τους ζωντανούς-νεκρούς που δημιουργούμε στην Ελλάδα για πολλαπλά ζητήματα δεν θα μας το συγχωρήσουν ποτέ.
Ας κάνουμε, λοιπόν, μια καλύτερη Βουλή η οποία θα διαδραματίσει έναν πιο ενεργό και πιο αποφασιστικό ρόλο, διότι, όπως έλεγε ο Τσώρτσιλ, η Δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουμε εφεύρει καλύτερο από αυτό.
Σας ευχαριστώ.
