Αν κάποιος επιχειρούσε να απαντήσει στο ερώτημα «ποιο είναι το βασικό χαρακτηριστικό του Αλέξη Τσίπρα», η απάντηση μάλλον δεν θα ήταν δύσκολη.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας έξυπνος δημαγωγός, χωρίς ηθικό έρμα (εξ ου κι η ευκολία στο ψέμα) και χωρίς καμιά πολιτική ή πνευματική/μορφωτική κουλτούρα.
Αυτά τα χαρακτηριστικά δεν ήταν ορατά όταν εμφανίστηκε στην πολιτική αρένα, ίσως κι επειδή η κοινωνία, ξαφνικά, βρέθηκε σ’ ένα κράτος χρεοκοπημένο και διαλυμένο. Όπου η δημαγωγία, οι μεγαλοστομίες κι οι μαγικές λύσεις ακούγονταν περίπου ως μάνα εξ ουρανού.
Όταν όμως, προχώρησε ο χρόνος, όταν διαψεύστηκαν παταγωδώςοι προσδοκίες, όταν διαλύθηκε ακόμη κι ότι είχε μείνει όρθιο, ο Αλέξης Τσίπρας αποκαθηλώθηκε. Κι άρχισε να γνωρίζει την μια ήττα μετά την άλλη, ειδικά από τη στιγμή που εξελέγη πρόεδρος της ΝΔ ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Κι αντί να καθιερωθεί ως ηγέτης της σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα μας, παρέμεινε ηγέτης της παλαβής Αριστεράς που θεωρεί ότι εξουσιάζει τον κόσμο κι αποτελεί τη …νιότη της υφηλίου!
Σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας οδεύει σε μια ακόμη ήττα από τον Μητσοτάκη. Παρ’ όλα αυτά δεν έχει μετακινηθεί εκατοστό απ’ όσα λέει εδώ και χρόνια και από τα γνωστά πεπαλαιωμένα συνθήματά του. Κι είναι φανερό ότι το μόνο που επιχειρεί είναι να συγκεντρώσει ένα ποσοστό που θα του επιτρέψει τη διαχείριση του εγγύς μέλλοντος. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ήδη κάνει διαχείριση της επόμενης ημέρας και της ήττας του, αφού έφτασε στο σημείο να δηλώσει ότι «η πιο ισχυρή αντισυστημική ψήφος είναι η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ που θα πλήξει το καθεστώς Μητσοτάκη».
Δηλαδή, έφτασε στο σημείο από εκεί που πάλευε για την Σοσιαλδημοκρατία και τον Μεσαίο χώρο, να εναγκαλίζεται με το αντισυστημικό περιθώριο! Μάλλον αυτό αποτελεί ακραία έκφραση απελπισίας!
Και ποιος τον πιστεύει μέσα στη νέα φορεσιά του; Πώς μπορεί να είναι αξιόπιστος ένας που ισχυρίζεται ότι το κόμμα του είναι αντσυστημικό, όταν εκείνος κι αυτό το ίδιο κόμμα, συνεργάστηκαν με ακροδεξιούς, αφομοίωσαν ακόμη και φιλοβασιλικούς βουλευτές, ενώ υπέγραψαν μνημόνια, έκοψαν συντάξεις, έβαλαν φόρους, άλλαξαν ολόκληρη λαϊκή απόφαση δημοψηφίσματος!
Είπε κι άλλα, λες κι οι Έλληνες έχουν μνήμη χρυσόψαρου. Μα η αλήθεια κι η πραγματικότητα μοιάζουν ως να τον εκδικούνται. Τι άλλο μπορεί να σημαίνει το γεγονός ότι ενώ ο ίδιος παρέδωσε στα funds τα «κόκκινα» δάνεια, έρχεται σήμερα και υπόσχεται να το αλλάξει με …πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, μ’ ένα νόμο κι ένα άρθρο;
Μ’ αυτά και μ’ εκείνα … «είναι να γελάει κανείς», όπως έλεγε παλιός δημοσιογράφος. Εξ ου και τον έχουν πάρει στο ψιλό ακόμη και στα φιλικά του ΜΜΕ. Γράφει σύντομα και περιεκτικά η «Εφημερίδα των Συντακτών», στην ανάλυση της δημοσκόπησης Prorata: «Ίσως πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι στην ερώτηση «Πόσο αξιόπιστο ή αναξιόπιστο θεωρείτε ότι είναι το κάθε ένα από τα παρακάτω κόμματα;», την απάντηση «Αναξιόπιστο» δίνουν 61% για τη Ν.Δ. και 69% για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και στην ερώτηση «Πόσο συνεπής είναι απέναντι σε όσα λέει και υπόσχεται;», την απάντηση «Όχι ιδιαίτερα/Καθόλου» παίρνουν κατά 60% ο Κυριάκος Μητσοτάκης και κατά 73% ο Αλέξης Τσίπρας».
Η αλήθεια δίνει σύντομη απάντηση, το ψέμα συνήθως φλυαρεί, λέει μια γερμανική παροιμία…
