Εαρινή Ισημερία, Ημέρα Ποίησης, 21/3/2023, τιμώντας τον Ηλία Τσέχο
Μουσικό Σχολείο Βέροιας, (Γυμνάσιο – Λύκειο), Μαντείο Νεολαίας
Επίγεια ανάγκη να πετάξουμε; Ουράνια ανάγκη να κατέβουμε στη γη; Η τιμή έχει τιμή κι η ποίηση την κοινωνία πράττει κραταιά; Το νερό μάς καταπίνει κι οι ανεμογεννήτριες κηδεύουνε τα μαύρα ; Το δάσος και η φύση που μας αγαπούν, να μην εμείς ω αγαπούμε; Οι νέοι αρωματίζουν τα θρανία, τις αυλές, τις μέρες, τα οράματα, τους, με ανοιχτά τα θαρραλέα μάτια τους, ανανεώνοντάς μας χώματα μες στις θνητότητες και κλέβουν μολύβια και χαρτιά να γράψουν, να διαβάσουν να μελοποιήσουν τις ψυχές του κόσμου;
Όλα τα ζήσαμε και όλα τα χορέψαμε, θεριέψαμε και εορτάσαμε το χρόνο δασών, ποιήσεων κι άλλων αναγκών, στο Μουσικό Σχολείο Βέροιας, πλέον το αλησμόνητο μωσαϊκών δυνάμεων εντός μου, ράβοντας τον αέρα δυτικά και ανατολικά ανθίζοντας!!!
Έτσι, λοιπόν, καθώς, γιατί, διότι κι επειδή και ο΄, τι αύριο, τι είναι Ποίηση;
Η ζωή που αν φεύγει, στον ίδιο τόπο να έρχεται ή
Πέτρα που πίσω έριξες και είσαι εσύ ή
Τάχα δεν ηττηθήκαμε στο τέλος της αγάπης ή
Ό, τι κι αν έγινε, χωρά ότι κι αν γίνει ή
Μόνον οι ποιητές πεθαίνουν στα ποιήματα
***
Είναι και θα μας αναζητά η ποίηση, σαν γλυκό κουταλιού στη αυλή, η περισσότερο του παρελθόντος μέλλον, ο άδηλος καρπός, ο μάστορας των πόλων…
Και θέλω να ευχαριστήσω, απέραντα αγκαλιάζοντας, τους: Γιάννη Γεωργουδάκη, Κώστα Καλδάρα, Βασίλη Βαλαβάνη, Χαρά Σκουμποπούλου, Γαρυφαλλιά Κατσιμίγα, Ιορδάνη Κουτσιμάνη, Γιάννη Μπαλιάκα, Μαρία Κωστοπούλου ,τη Ροκ Μπάντα του σχολείου, την Θεατρική Ομάδα, την χορωδία, τους ποταμούς απαγγελιών από τα μαθητούδια, που σφιχταγκαλιάζω, τους τελετάρχες , τα δέντρα, τις ρίζες τις ολάνθιστες του Μουσικού Σχολείου, θαυμάζοντας στα σπλάχνα τους τον ήλιο που δεν δύει… –
