Όπως προκύπτει από όλες τις μελέτες και τις έρευνες της ΓΣΕΒΕΕ, η οικονομία διέρχεται μια δεύτερη φάση ύφεσης, στασιμότητας η οποία συνοδεύεται από χαμηλά έως ανύπαρκτα επίπεδα επενδύσεων (μόνο 4% ων επιχειρήσεων σχεδιάζει νέες επενδύσεις), αδυναμία απορρόφησης του πλεονάζοντος εργατικού δυναμικού (αντίθετα, υπάρχει επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης και συσσώρευση υπέρογκων χρεών.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι νέες φορολογικές επιβαρύνσεις και η επιθετική πολιτική που θα ασκηθεί στις επιχειρήσεις ως προς τις ληξιπρόθεσμες οφειλές που έχουν σε δημόσιο, τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία, είναι προφανές ότι θα οδηγήσει πολλές επιχειρήσεις στο κλείσιμο, την αδρανοποίηση, και πιθανότατα στη μετάθεσή μερίδας αυτών στον άτυπο τομέα της οικονομίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις συνολικά 135.000 επιχειρήσεις που μπήκαν στη ρύθμιση των 100 δόσεων το 2015, μόνο το 40% έχει κατορθώσει να διατηρήσει τη ρύθμιση μέχρι σήμερα. Αντίστοιχα, σε σχέση με το νέο σύστημα εισφορών, δεν έχει ληφθεί καμιά πρόνοια για επιχειρήσεις που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές, με αποτέλεσμα την αποθάρρυνση τους ακόμη και από την καταβολή των τρεχουσών εισφορών.
Οι νέοι αυξημένοι έμμεσοι φορολογικοί συντελεστές, σε συνδυασμό με την αύξηση των ειδικών φόρων και το νέο σύστημα ασφαλιστικών εισφορών θα επιβαρύνει έτι περαιτέρω τη μικρή επιχειρηματικότητα σε όλη την αλυσίδα παραγωγής (ενέργεια, παραγωγή, μεταφορές, εμπόριο) και θα αμβλύνει τα πλεονεκτήματα ανταγωνιστικότητας, που υποτίθεται είχαν επιτευχθεί έστω στρεβλά μέσα από τη διαδικασία βίαιης εσωτερικής υποτίμησης των προηγούμενων ετών. Το κόστος παραγωγής θα αυξηθεί σημαντικά, εξουδετερώνοντας τις μειώσεις στο μοναδιαίο κόστος εργασίας, ενώ και οι καταναλωτές θα οδηγηθούν σε αγορές προϊόντων χαμηλότερης ποιότητας, γεγονός που θα έχει επίδραση στα ελληνικά προϊόντα, τα οποία είναι κατά τεκμήριο ποιοτικότερα.
