Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει)
Οι παιδοβιαστές της γειτονιάς
Είναι συγκλονιστικά όσα μαθαίνουμε για την υπόθεση των παιδοβιασμών. Ο Ηλίας Μίχος (που η αστυνομία έδωσε το όνομά του και τη φωτογραφία του στη δημοσιότητα) είναι μάλλον η κορφή ενός άγριου παγόβουνου.
Κάθε μέρα έχουμε και μια σύλληψη αντρών που δέχτηκαν να βιάσουν ένα παιδί 12 ετών. Κάποιοι έχουν και κόρες.
Η σύλληψη της μητέρας είναι ακόμη μια σκληρή πραγματικότητα για όλους μας. «Είναι δυνατόν η μάνα να έκανε κάτι τέτοιο στο παιδί της»; Αναρωτιούνται όλοι.
Πέραν του γεγονότος αν η μάνα ήταν μάνα ή προαγωγός της κόρης της, κάτι που θ’ αποδειχτεί στο δικαστήριο, εκείνο που είναι τρομακτικό είναι οι πρόθυμοι να βιάσουν ένα παιδί, ένα κοριτσάκι 12 ετών.
Πριν από χρόνια μιλούσαμε για τους άθλιους σεξοτουρίστες που ταξίδευαν στην Ταϊλάνδη για να βιάσουν μικρά αγόρια και κορίτσια και τώρα «αίφνης» ανακαλύπτουμε ότι όλοι αυτοί δεν χρειάζεται να μπουν στον κόπο να ξενιτευτούν αλλά βρίσκουν τα θύματα τους λίγα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι τους.
Οι γειτονιές μας κρύβουν πολλούς «δράκους» και ανάμεσά τους είναι και οι παιδοβιαστές.
Δεν μπορώ να πω τι κάνει έναν άντρα να θέλει να βιάσει, ούτε τι τον κάνει να θέλει να βιάσει ένα παιδί.
Μπορώ όμως με βεβαιότητα να πω ότι αυτού του είδους οι άντρες είναι επικίνδυνοι. Σιγά το πράγμα θα μου πεις. Όμως οι 213 που ενδιαφέρθηκαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να προσεγγίσουν και να πληρώσουν για να βιάσουν την 12χρονη του Κολώνου είναι δίπλα μας. Μπορεί να το χωρέσει το κεφάλι σου; Γιατί εγώ αδυνατώ να το αποδεχτώ όσο κι αν οι καθημερινές συλλήψεις που λέγαμε παραπάνω, δείχνουν ότι η πραγματικότητα είναι πολύ πιο οδυνηρή από όσο μπορούμε να επεξεργαστούμε και να αποδεχτούμε.
Και το ερώτημα είναι ένα: Εμείς τι κάνουμε; Εμείς που έχουμε κόρες, γιους, που «το κεφάλι μας δεν μπορεί να χωνέψει ότι υπάρχουν άντρες που θέλουν να βιάζουν παιδιά», τι κάνουμε;
Προφανώς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι τώρα. Η υπόθεση έχει φτάσει στα δικαστήρια, οι έρευνες συνεχίζονται και η 12χρονη θα σταματήσει να βιάζεται.
Νομίζω ότι πρέπει να γίνουμε πιο καχύποπτοι, πιο παρατηρητικοί, πιο «πονηρεμένοι».
Μπορούμε να ξέρουμε τι κάνει άλλος; Όχι προφανώς. Αλλά μπορούμε να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να μην προσπερνάμε συμπεριφορές που μας κάνουν εντύπωση.
Ούτε «ρουφιάνοι» να παρακολουθούμε τους άλλους μπορούμε να γίνουμε.
Η εποχή που ζούμε έχει κάνει εύκολη λεία τα παιδιά σε πολλά είδη εκμετάλλευσης.
Φοβάμαι, γιατί όσο και να γράφω και το σκέφτομαι, δύσκολα μπορούμε να κάνουμε κάτι.
Οι βιαστές της γειτονιάς μπορεί να είναι παντού, να τους έχουμε δει στο δρόμο, στην ουρά του σούπερ μάρκετ, ή του σινεμά, να πίνουν καφέ δίπλα μας και να απειλούν τα παιδιά μας χωρίς να το παίρνουμε χαμπάρι. Κι αυτό είναι μια ήττα.
Πόσο μπορώ να προσέχω τις συμπεριφορές που μου φαίνονται ύποπτες και να τις καταγγέλλω;
Κι εδώ έρχεται ο ρόλος των διωκτικών αρχών. Όπως αποτελεσματικά δρουν κατόπιν του βιασμού της 12χρονης, άλλο τόσο αποτελεσματικά οφείλουν να λειτουργούν προληπτικά. Ας κάνουν κι αυτοί ψεύτικα προφίλ για να τους προσελκύσουν, δεν ξέρω.
Ξέρω ότι η σαπίλα που τώρα ξεκίνησε από τον Κολωνό, υπάρχει σε κάθε γειτονιά κι αυτό είναι το πιο τρομακτικό.
Γιάννης Καφάτος
