Ο Ερντογάν πριν το ταξίδι του στην Πράγα για να παρευρεθεί σε μια κορυφαία σύσκεψη που στόχευε την προώθηση της ειρήνης σε περιοχές πέραν της Ευρώπης, είχε αποφασίσει να οδηγήσει σε δρόμο χωρίς επιστροφή τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και μάλιστα παρουσία 43 ηγετών χωρών του κόσμου. Εκεί, ως αγροίκος και τραμπούκος, επιχείρησε να υπονομεύσει τις συμμαχίες της Ελλάδας, τη στήριξη που της προσφέρουν ΗΠΑ και Γαλλία, αλλά κι ολόκληρη η ΕΕ. Έφτασε στο σημείο να δίνει χειραψία με τον πρόεδρο Αναστασιάδη, τη χώρα του οποίου δεν αναγνωρίζει, αλλά απέφυγε …θορυβωδώς τον Μητσοτάκη. Ταυτοχρόνως, παραδέχθηκε ουσιαστικά τις απειλές του τύπου … «θα έρθουμε μια νύχτα ξαφνικά»…
Φυσικά, οι κανόνες της διπλωματίας, οι αξίες της Δύσης αλλά και η αστική του ευγένεια δεν επέτρεψαν στον Μητσοτάκη να του πει… φάε λάδι κι έλα βράδυ, όπως όλο και περισσότεροι Έλληνες λένε πια, απηυδισμένοι από τα καμώματα του Τούρκου δικτάτορα. Του είπε όσα έπρεπε να του πει και κυρίως κατέδειξε στην παγκόσμια κοινότητα τις απροκάλυπτες απειλές του Ερντογάν. Οι ηγέτες της ΕΕ αλλά και άλλων χωρών, είδαν κι άκουσαν τι τραβά η ελληνική κυβέρνηση καθημερινά.
Η αλήθεια είναι, όπως αναφέρει λεπτομερώς το διπλωματικό ρεπορτάζ, ότι ο Ερντογάν έχει λάβει αρνητικά μηνύματα αναφορικά με τα καμώματά και την αναθεωρητική πολιτική του. Μηνύματα που δεν μπορεί να τα χρησιμοποιήσει ως «νομιμοποίηση», ούτως ώστε να προκαλέσει επεισόδια στο Αιγαίο και αντιπαραθέσεις που ουδείς γνωρίζει που θα οδηγήσουν. Οι ΗΠΑ μάλιστα, πλην της στήριξης της Αθήνας παντοιοτρόπως, έκαναν και την περίφημη άρση για την αγορά όπλων από την Κύπρο. Γεγονός που εξόργισε ακόμη περισσότερο τον Ερντογάν, που έφτασε στο σημείο να φωνάζει στον Κύπριο πρόεδρο ότι… « παίρνει οδηγίες για ότι κάνει».
Προσέξτε: Διπλωματικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι ο Ερντογάν μπορεί να προχωρήσει σε μια σημαντική κίνηση εντυπωσιασμού, με στόχο να εκθέσει την Ελλάδα και τον Μητσοτάκη σε επικοινωνιακό επίπεδο. Δηλαδή, να …πάει στη Χάγη και να καλέσει την Ελλάδα για αντιμετώπιση της διαφοράς με την αποστρατικοποίηση των νησιών στο Διεθνές Δικαστήριο, όπου θα την εγκαλεί για την εξαίρεση την οποία έχει θέσει στο θέμα της ασφάλειας και άμυνας. Έτσι, πέραν του εντυπωσιασμού, θα θελήσει αν εμφανίσει την Ελλάδα ως ανακόλουθη, που ενώ επιμένει στην ύπαρξη μόνο μιας διαφοράς, της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και για την οποία τις τελευταίες δεκαετίες προτείνει την Χάγη, για άλλα ζητήματα όπως είναι η «τήρηση των υποχρεώσεων της από διεθνείς συνθήκες» όπως η αποστρατικοποίηση, αρνείται και τον διάλογο και την προσφυγή στην Χάγη.
Προσέξτε κι αυτό: Για οποιαδήποτε προσφυγή στη Χάγη, απαιτείται υπογραφή συνυποσχετικού μεταξύ των αντιμαχόμενων μερών. Ήδη, λοιπόν στη χώρα μας, καθηγητές και λοιποί … διεθνολόγοι, κατά κύριο λόγο Αριστερής ιδεολογικής απόκλισης, αλλά και εκ Λαϊκής Δεξιάς, έχουν αρχίσει να διακινούν την άποψη ότι σ’ αυτό το ενδεχόμενο δεν μπορεί να δρα μόνη της η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά πρέπει να υπάρξει διακομματική συναίνεση, ίσως και διακομματική κυβέρνηση, ίσως με πρωθυπουργό Καραμανλή ή Βενιζέλο….
Προφανώς ευσεβείς πόθοι όψιμων εγχώριων εξαπτέρυγων, για … αντικατάσταση Μητσοτάκη και λοιπές τερατογεννέσεις. Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη…
Η ουσία είναι ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός αποτελεί κόκκινο πανί για δυο ανθρώπους: Τον Ερντογάν και τον Τσίπρα. Εξ ου κι οι Τούρκοι αναπολούν τις ημέρες Τσίπρα και ο Τύπος προβάλλει συνεχώς τις αντικυβερνητικές δηλώσεις του και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Ερντογάν λοιπόν βρυχάται. Ξέρει ότι οποιαδήποτε τυχοδιωκτική του κίνηση θα είναι καταστροφική. Όμως, το πληγωμένο θηρίο είναι πιο επικίνδυνο. Κι ο Ερντογάν είναι τέτοιο. Όχι μόνο επειδή είναι απομονωμένος από τη Δύση, αλλά κι επειδή όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι έχει σοβαρό πρόβλημα εν όψει εκλογών και δεν θα είναι έκπληξη η ήττα του.
Μπορεί όμως να παραμείνει άλλα δυο χρόνια στην εξουσία, αφού το τουρκικό σύνταγμα που ο ίδιος έφτιαξε, του επιτρέπει να αναβάλει ή ακυρώσει τις εκλογές, αν υπάρξει κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Αυτό, την ίδια στιγμή που όλο και περισσότεροι αναλυτές τονίζουν ότι ο Πούτιν έχει επενδύσει στον Ερντογάν για να δημιουργεί προβλήματα στη Δύση και στο ΝΑΤΟ, εξ ου και τον θέλει να κερδίσει τις εκλογές ή να μη γίνουν εκλογές στην Τουρκία… Ο δε Τούρκος πρόεδρος θέλει πάση θυσία να είναι πρόεδρος το 2023, εν όψει των σχεδίων αναθεωρητισμού του.
Το δε 2023, είναι η 100η επέτειος από την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάννης και της ίδρυσης της τουρκικής δημοκρατίας….
