Το κουδούνι χτυπάει και ο 66χρονος Βασίλης Τσίμας περνάει το κατώφλι του σχολείου, για να συμμετάσχει στις πανελλήνιες εξετάσεις. Κάποιοι τον κοιτούν περίεργα, ίσως νομίζουν ότι είναι καθηγητής και κάποιοι άλλοι με θαυμασμό, όταν μαθαίνουν ότι είναι κι αυτός υποψήφιος. Ο ίδιος όμως δεν δίνει σημασία καθώς ο νους του είναι συγκεντρωμένος στα Αρχαία Ελληνικά, το μάθημα στο οποίο διαγωνίζεται σήμερα και το οποίο ευελπιστεί πως θα τον φέρει πιο κοντά στον στόχο του να περάσει στη Γυμναστική Ακαδημία!
«Κάτι πάντα μου έλειπε… Όλα τα χρόνια όσο εργαζόμουν δεν αισθανόμουν καλά. Από πολύ μικρός βγήκα στη βιοπάλη, αναγκάστηκα να εργαστώ για να αυτοσυντηρηθώ και όταν στα 58 χρόνια μου αποκαταστάθηκα επαγγελματικά και οικονομικά, αποφάσισα να τελειώσω το σχολείο και τώρα δίνω πανελλήνιες εξετάσεις», εξηγεί, μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Τσίμας.
Όπως μάλιστα λέει, η μεγαλύτερη χαρά του ήταν ότι ξεκίνησε την πρώτη γυμνασίου μαζί με την εγγονή του. «Για μένα, το ευτυχές γεγονός, ήταν ότι από την πρώτη γυμνασίου ήμουν με την εγγονή μου. Είχαμε ανταγωνισμό μεταξύ μας και τελικά τελειώσαμε μαζί. Μάλιστα, κατάφερα και την πέρασα στον βαθμό του απολυτηρίου», λέει χαριτολογώντας, με ένα πλατύ χαμόγελο μικρού παιδιού να σχηματίζεται στο πρόσωπό του.
Δεν ήταν εύκολο το ταξίδι καθώς ενώ εργαζόταν ως δάσκαλος πολεμικών τεχνών και έμπορος αθλητικών ειδών, έπρεπε να διαβάζει με συστηματικό τρόπο, για να πετύχει τον στόχο του. Παρά τις δυσκολίες όμως δεν σκέφτηκε στιγμή να τα παρατήσει και κατάφερε να τελειώσει το γυμνάσιο και το λύκειο, στο 1ο Εσπερινό σχολείο της Θεσσαλονίκης.
«Πελάτισσες στο κομμωτήριο κρατούσαν το βιβλίο για να μάθω την ιστορία»
Με το ίδιο πείσμα και την ίδια αγάπη για τη γνώση και ο 55χρονος κομμωτής Χρήστος Στάγγος, αποφάσισε σε μεγάλη ηλικία να αλλάξει τη ζωή του και δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό του.
«Ήταν μεγάλο αγκάθι για μένα που τόσα χρόνια δεν είχα καταφέρει να υλοποιήσω το όνειρό μου. Κάθε χρόνο έλεγα πως θα ξεκινήσω το σχολείο και η δουλειά, οι υποχρεώσεις, όλα, δεν μ’ άφηναν να το κάνω», αναφέρει, επισημαίνοντας πως σταμάτησε το σχολείο όταν έχασε τους δικούς του και έπρεπε να εργαστεί για βιοποριστικούς λόγους.
Κάθε λεπτό, κάθε στιγμή σε αυτό το ταξίδι, όπως σημειώνει ο κ. Στάγγος, το απόλαυσε με τη ψυχή του και είχε στήριγμα τους φίλους του, αλλά και τους πελάτες και τις πελάτισσές του, στο κομμωτήριο που διατηρεί εδώ και τρεις δεκαετίες. «Υπηρέτησα τον χώρο της ομορφιάς, όμως πάντα ήθελα να σπουδάσω. Ήταν πολύ δύσκολη προσπάθεια, διάβαζα 4-5 ώρες τα βραδιά, για να συμπληρώσω τα κενά. Διάβασμα παντού, ακόμα και στο κομμωτήριο… Οι πελάτισσές μου με βοηθούσαν, κρατούσαν το βιβλίο και τους έλεγα την ιστορία, με στήριξαν σαν να ήταν η οικογένεια μου», λέει συγκινημένος.
Αναφερόμενος στις αντιδράσεις των υπολοίπων υποψηφίων που συμμετέχουν στις Πανελλήνιες εξετάσεις, όταν τον βλέπουν ανάμεσα τους, γελώντας, επισημαίνει πως: «Όταν μπαίνω στη αίθουσα, νομίζουν ότι είμαι καθηγητής και μάλιστα με ρωτάνε: “Κύριε καθηγητά τι θα γράψουμε;”. Είναι όμορφο και μετά όταν τους λέω είμαι “και εγώ μαζί σας, είμαι μαθητής και θα δώσω εξετάσεις”, τους φαίνεται πολύ περίεργο, αλλά τους αρέσει», εξηγεί, με μάτια που μαρτυρούν τη χαρά και την ικανοποίηση του.
Στόχος του Χρήστου Στάγγου είναι να καταφέρει να περάσει στο τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, της Θεολογικής σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, καθώς όπως επισήμανε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, από πολύ μικρή ηλικία ήταν πολύ κοντά στον Θεό και στην Εκκλησία και ήταν η υπόσχεση που είχε δώσει στην μητέρα του, όταν την έχασε σε ηλικία 13 ετών.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / Αλεξάνδρα Χατζηγεωργίου
