Ενότητα και Αλληλεγγύη για ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες
Προστασία των ασυνόδευτων παιδιών προσφύγων είναι καθήκον μας ως πολιτών δημοκρατικών χωρών, ως πολιτών μιας Ευρώπης ενότητας και αλληλεγγύης, ως ανθρώπων.
Αυτό είναι το μήνυμα που μετέφερα στους συναδέλφους μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιανουάριο του 2020, όταν προέτρεψα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη να στηρίξουν την ελληνική κυβέρνηση στη μετεγκατάσταση ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων.
Σχεδόν δύο χρόνια αργότερα, μια έκθεση με τίτλο «Υποστηριζόμενη ανεξάρτητη διαβίωση και προστασία των ασυνόδευτων παιδιών στην Ελλάδα» που δημοσιεύθηκε από τη Διεθνή Επιτροπή Διάσωσης δείχνει ότι το επίπεδο αλληλεγγύης που επιδεικνύουν μέχρι σήμερα τα κράτη μέλη δεν είναι αυτό που αναμένεται από μια ενωμένη και ανθρώπινη Ευρώπη που φροντίζει τα παιδιά.
Επισημαίνοντας παράλληλα την πρόοδο που έχει σημειώσει η ελληνική κυβέρνηση όσον αφορά τη διασφάλιση της ασφάλειας και τη διαχείριση της ροής των ασυνόδευτων παιδιών προσφύγων με πιο δίκαιο και βιώσιμο τρόπο, η έκθεση τονίζει την έλλειψη συμμετοχής και δέσμευσης των κρατών μελών και της ΕΕ στο σύνολό της.
Αλληλεγγύη, η συνοχή και η κοινή ευθύνη για τα ασυνόδευτα παιδιά πρόσφυγες βρίσκεται στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.
Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη πρέπει να εντείνουν τις συνομιλίες και να βοηθήσουν στην επανένωση αυτών των παιδιών με τις οικογένειές
τους.
Επαναλαμβάνω αυτό που είπα πριν από δύο χρόνια: δεν πρόκειται μόνο για την ευρωπαϊκή ενότητα, αλλά μάλλον για την ευρωπαϊκή
αξιοπρέπεια!
