Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει)
Ο φτωχούλης της Ασίζης και η παγκόσμια ημέρα ζώων
Αν ήσουν Ιταλίδα ή Ιταλός και σε λέγανε Φραντσέσκα ή Φραντσέσκο θα είχες γιορτή σήμερα. Ο Αγιος Φραγκίσκος της Ασίζης ήταν υπόδειγμα ταπεινότητας και διέδιδε την άνευ όρων αγάπη για κάθε πλάσμα του κόσμου αυτού και κυρίως προς τα ανυπεράσπιστα ζώα. Έτσι η σημερινή ημέρα, είναι αφιερωμένη στην αγάπη μας προς τα ζώα.
Οκ, σκοτώνω τα κουνούπια που μου κάθονται στο πόδι ή στο μπράτσο και ομολογώ ότι φέτος το καλοκαίρι σκότωσα και 3 κατσαρίδες που εμφανίστηκαν αντίστοιχα βράδια στο σπίτι μου. Νομίζω ότι ως αμαρτίες αφίενται και νομίζω ότι είμαι αρκετά φιλόζωος.
Η Ήρα, το σκυλί της οικογένειάς μου, το πέμπτο μέλος όπως συνηθίζω να την λέω είναι μαζί μας 7 χρόνια. Από την μέρα που την πήραμε από το καταφύγιο των αδέσποτων της φιλοζωϊκής του Παλαιού Φαλήρου είμαστε αχώριστοι.
Η επαφή με τα ζώα, τα πιο αγνά πλάσματα αυτής της γης, νομίζω ότι μας κάνει καλό. Μας εκπαιδεύει. Ακόμη και τους πιο σκληρούς που γουστάρουν να το παίζουν «αφεντικό» σε όλους, το σκυλί ή το γατί που έχει θα τον κάνει έστω και στιγμαία πιο ανθρώπινο.
Παρά τις ανθρωπιστικές μου πεποιήθησεις πνίγομαι όταν διαβάζω ειδήσεις για διάφορους τύπους που δολοφονούν ή βασανίζουν ζώα και μετά βίας συκγρατώ οργισμένες αντιδράσεις που θα με έκαναν να ντρέπομαι για τον εαυτό μου στη συνέχεια. Είναι όμως δολοφόνοι και πρέπει να τιμωρούνται, κυρίως παραδειγματικά.
Δεν είναι εύκολο να ζεις με ένα ζώο. Είναι σαν ένα μωρό. Θέλει πάντα την προσοχή σου και σου χαρίζει αγάπη χωρίς όρους και όρια.
Το γεγονός ότι τα ζώα και η κοινή μας ζωή μας κάνει καλύτερους ανθρώπους φαίνεται από το γεγονός ότι οικόσιτα ζώα όπως τα άλογα και τα σκυλιά εκπαιδεύονται και λειτουργούν ως θεραπευτές για διάφορες ασθένειες.
Μπορούμε να ζήσουμε όλοι μαζί! Μπορούμε να μαζεύουμε τα κακάκια του σκύλου μας από το δρόμο ή το πεζοδρόμιο για να μην δίνουμε άλλοθι σε όλους τους δολοφόνους που είτε άμεσα είτε με τις φόλες που γεμίζουν κατά καιρούς διάφορες περιοχές σκορπάνε τον τρόμο και τον θάνατο.
Η ζωή μας με τα ζώα, η φροντίδα και η έγνοια μας γι’ αυτά είναι σαν μια μικρή «επιστροφή» στην φύση του καλό που μας έκανε!
Να τ’ αγαπάμε τα ζώα, να τα φρονίζουμε και να μαθαίνουμε και στους άλλους να τα αγαπούν και τα να φροντίζουν! Είναι πάντα η καλύτερη παρέα!
Γιάννης Καφάτος
