Ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Περιφέρειας Αττικής ξεκινά τρείς δημόσιες διαδικτυακές συζητήσεις για την «Τοπικοποίηση ως νέα τάση μετά covid-19», αυτήν την εβδομάδα, στις:
Τρίτη, 6 Ιουλ 2021, στις 21.00, για ΑΓΡΟΤΙΣΣΕΣ, στο
https://us02web.zoom.us/j/85793256889?pwd=cXlrL2s2RVVJMzRRc2s1eHJFYUxXUT09
Τετάρτη, 7 Ιουλ 2021, στις 12.00 στην αγροτική επιχειρηματικότητα, στο
https://us02web.zoom.us/j/87323732602?pwd=eFZ3ZzRpWERnbERUZmlxTW5GQ1JjZz09
Παρασκευή, 9 Ιουλ 2021, στις 22.00, κυρίως για Γεωργο-Κτηνοτρόφους, στο
https://us02web.zoom.us/j/82486399743?pwd=OHUzVXpEUEJOT2NBMHFXdklxdEtNZz09
Παγκοσμιοποίηση ή διεθνοποίηση είναι η αυτονόμηση της αγοράς σε όλες εκείνες τις παραμέτρους (οικονομία, επικοινωνία κλπ) για τις οποίες τα κράτη επιθυμούσαν να έχουν σύνορα. Παράμετροι που τείνουν να ελευθερώνονται και να διαχέονται, ακολουθώντας την παγκοσμιοποίηση, είναι το εμπόριο, η τεχνολογία, το πολιτικό σύστημα, η γνώση κλπ. Ο όρος συχνά χρησιμοποιείται στην επιχειρηματολόγηση για την ανάγκη μιας νέας καθολικού τύπου ηγεμονίας στον κόσμο. (Wikipedia)
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ορίζει ως παγκοσμιοποίηση στην αυξανόμενη οικονομική αλληλεξάρτηση των χωρών παγκόσμια μέσω του αυξανόμενου όγκου και ποικιλίας διεθνών συναλλαγών αγαθών και υπηρεσιών, της ελεύθερης ροής κεφαλαίου διεθνώς, και της γρήγορης και ευρείας διάχυσης της τεχνολογίας. Παρόλο που η παγκοσμιοποίηση είναι ένα ιδιαίτερα περίπλοκο σύμπλεγμα φαινομένων και σχέσεων, εντούτοις μπορεί κάποιος να διαχωρίσει διάφορες πτυχές της σε: βιομηχανική παγκοσμιοποίηση (πολυεθνικές), χρηματοπιστωτική παγκοσμιοποίηση, πολιτική παγκοσμιοποίηση, παγκοσμιοποίηση πληροφόρησης και πολιτισμική παγκοσμιοποίηση.
Ως παγκοσμιοποίηση ορίζεται από άλλους η παγκόσμια διαδικασία ομογενοποίησης τιμών, προϊόντων, απολαβών, τόκων και κερδών. Η ανάπτυξη της παγκοσμιοποίησης έγκειται σε τρεις παράγοντες: στον ρόλο της μετανάστευσης ανθρώπων, στο διεθνές εμπόριο και στην ολοκλήρωση των χρηματοπιστωτικών.
Τοπικοποίηση είναι η τάση που απαντά στην προσπάθεια επιβολής ομογενοποιημένης παγκοσμιοποίησης. Επιδιώκεται η στροφή σε μια επανατοπικοποιημένη, αποκεντρωμένη, αυτοδιαχειριζόμενη, περιβαλλοντικά ισόρροπη κοινωνία της ισοκατανομής, που θα έχει σαν κύτταρο την αυτάρκη–αυτοδύναμη κοινότητα. Θα στηρίζεται στην ομοσπονδιοποίηση δήμων-περιφερειών-εθνών μέσω της θέσμισης της δημοκρατικής αυτονομίας και του δημοκρατικού ομοσπονδισμού. Για το ξεπέρασμα του δυτικού μοντέλου ανάπτυξης, της κλιματικής-οικολογικής καταστροφής, της κερδοσκοπικής ιδιωτικής επιχειρηματικότητας και του κεντρικού κράτους.
Είναι μια στρατηγική στα πλαίσια των γενικότερων προταγμάτων της “απο-ανάπτυξης”, της αυτονομίας-αυτάρκειας, της “αμεσης δημοκρατίας” και του “κοινοτισμού”. (www.topikopoiisi.eu)
Το 2019 (30/11/2019) παρουσιάσθηκε η έκδοση του ΣΤΕΝΤΟΡΑ «Σκέψεις για την Τοπική Ανάπτυξη» του Δημήτρη Μιχαηλίδη, ISBN 978-618-84431-1-9, όπου διαβάζουμε: Παραφράζοντας αυτό που ακούστηκε από ηγέτη ισχυρής ακόμη χώρας του πλανήτη στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (24/9/2019), που είπε: «Οι σοφοί ηγέτες βάζουν πρώτα τον λαό και τη χώρα τους. Ο ελεύθερος κόσμος πρέπει να ενστερνιστεί τα εθνικά θεμέλιά του. Δεν πρέπει να προσπαθεί να τα διαγράψει ή να τα αντικαταστήσει. Το μέλλον δεν ανήκει στους υπέρμαχους της παγκοσμιοποίησης, το μέλλον ανήκει στους πατριώτες».
Μπορούμε να πούμε ότι «το μέλλον ανήκει στις τοπικές κοινωνίες, στους τόπους, στην τοπική ανάπτυξη, την ισχύ της οριζόντιας συνεργασίας, του συνεργατισμού και της οριζόντιας τοπικής δράσης των Ομάδων Τοπικής Δράσης».
Η πανδημία του covid-19 επιτάχυνε τις εξελίξεις και ήδη αισθανόμαστε τα προβλήματα στα διεθνή logistic που αναφέρθηκε ο κ Β. Ζεϊμπέκης (Ελληνική Εταιρεία Logistic), που προέκυψαν για τον κλάδο από την πανδημία.
Υγειονομικοί λόγοι, ή απλώς αιτιάσεις, αποτέλεσαν αφορμή για πολλούς περιορισμούς τόσο στις μετακινήσεις (ακόμα ο τουρισμός ταλαιπωρείται), όσο και σε καινοφανείς οικονομικούς πολέμους μεταξύ κρατών.
Ένας νέος «πατριωτισμός» άρχισε να αναπτύσσεται ήδη από την δεκαετία του 1980 (πιλοτικά) και ως ευρωπαϊκή πρωτοβουλία (όπως το LEADER) από την δεκαετία του 1990, που πλέον έχει ενσωματωθεί στις κύριες κατευθύνσεις των προγραμμάτων της ΕΕ και εφαρμόζεται σχεδόν παντού με τα διακριτικά CLLD- Community Led-Local Development (Τοπική Ανάπτυξη με Πρωτοβουλία Τοπικών Κοινοτήτων) ή ακόμα και ως ΟΧΕ-Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις στις Περιφέρειες.
Αν η ΑΝΑΠΤΥΞΗ είναι ένας οικονομίστικος όρος που εκφράζεται ως ένας αριθμός και αφορά κυρίως τα κράτη και την παγκόσμια οικονομία, η Περιφερειακή ανάπτυξη είναι κυρίως έργα υποδομής στις Περιφέρειες κεντρικά σχεδιασμένα, τότε Τοπική Ανάπτυξη είναι η ευημερία των ανθρώπων που κατοικούν σε ένα τόπο. Ο τόπος έχει τρία κύρια στοιχεία: τα κοινά γεωγραφικά χαρακτηριστικά, τα κοινά πολιτιστικά χαρακτηριστικά των κατοίκων και την κοινή πίστη για ΚΟΙΝΟ ΜΕΛΛΟΝ.
Ο καθ Γ. Δαουτόπουλος δίνει τον πληρέστερο ορισμό της κοινοτικής (τοπικής) ανάπτυξης, ήδη από το 1986, ως «σχεδιασμένη αλλαγή σε κοινοτικό επίπεδο που αποβλέπει στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του τοπικού πληθυσμού και μπορεί να υποβοηθηθεί από έναν φορέα αλλαγής σε τρόπο ώστε να επιτευχθεί η μεγίστη δυνατή συμμετοχή των κατοίκων τόσο στον προσδιορισμό του περιεχομένου του τοπικού προγράμματος αλλαγής, όσο και στη διαδικασία υλοποίησής του». (βιβλίο «Τοπική ανάπτυξη», σελ. 29).
Έχει γίνει απολύτως σαφές σε όλους ότι «ανάπτυξη» δεν είναι όρος αποκλειστικά οικονομικός, αλλά περιλαμβάνει αλλαγές και στην κοινωνία με στόχο την ευημερία των ανθρώπων, κατοίκων μίας περιοχής – κοινότητας.
Η κα Μάγδα Κοντογιάννη, κτηνοτρόφος, 6932094231, γραμματέας του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής καλεί όλους και όλες στις δημόσιες διαδικτυακές συζητήσεις την Τρίτη (6/7/2021, 21.00), την Τετάρτη (7/7/2021, 12.00) και Παρασκευή (9/7/2021, 22.00) να συζητήσουν για την «τοπιοποίηση» και ανάληψη τοπικής δράσης για τοπική αυτάρκεια και τοπική αυτοδιοίκηση με στόχο την ευημερία των συγκατοίκων σε βιώσιμες κοινωνίες με συνεργατισμό.
Για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης, ΑγροΝέα
