Τηλεδιάσκεψη με 30 προέδρους εργατικών κέντρων της χώρας, με θέμα το εργασιακό νομοσχέδιο, είχε σήμερα η Φώφη Γεννηματά. Ακολουθούν σημεία από την ομιλία της Πρόεδρου του Κινήματος Αλλαγής.
Η ανάπτυξη δεν είναι βιώσιμη χωρίς στήριξη των εργαζομένων και κοινωνική συνοχή
Είναι πολύ σημαντική η σημερινή συνάντηση μας. Όχι μόνο για το θέμα του Νόμου της ΝΔ, με τον οποίο επιχειρεί την κατάργηση σημαντικών δικαιωμάτων των εργαζόμενων. Αλλά και γιατί τα Εργατικά Κέντρα έχουν και ένα ευρύτερο ρόλο μέσα στην Οικονομία και στην Κοινωνία.
Θεωρούμε κρίσιμο τον ρόλο σας, τον ρόλο των Εργατικών Κέντρων στην τοπική ανάπτυξη και στη δημιουργία θέσεων εργασίας σε κάθε περιοχή. Όπως και τον ρόλο της ΓΣΕΕ στο γενικότερο σχέδιο ανάπτυξης της χώρας.
Είναι για μας βασική αρχή ότι η ανάπτυξη δεν είναι βιώσιμη χωρίς στήριξη των εργαζομένων, χωρίς κοινωνική συνοχή και αποτελεσματικό σύστημα Κοινωνικής προστασίας. Από την ανάπτυξη πρέπει να κερδίσει και ο εργαζόμενος, με πολιτικές που θα μειώνουν τις ανισότητες, θα δημιουργούν ποιοτικές συνθήκες εργασίας και αξιοπρεπείς αμοιβές, αλλά και προοπτικές σταθερής εργασίας για τους ανέργους μας.
Η Κυβερνητική επίθεση στους εργαζόμενους παίρνει απροκάλυπτες διαστάσεις
Το είχαμε επισημάνει πριν τις εκλογές, όταν ανέλαβε ο κ. Μητσοτάκης τις σχετικές δεσμεύσεις στην Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ. Τα 2 χρόνια που κυβερνά φροντίζει να «περνά» τις εξετάσεις του στους μεγάλους και ισχυρούς, διαμορφώνοντας ένα μοντέλο φθηνής και απαξιωμένης εργασίας.
Είναι μια αντίληψη που έρχεται από το παρελθόν, ιδεοληπτική, βαθιά συντηρητική. Μια αντίληψη που δεν κατανοεί ότι σήμερα, την εποχή του ψηφιακού μετασχηματισμού, τον κύριο ρόλο διαδραματίζουν η υψηλή γνώση, η κατάρτιση, η ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού και όχι το φθηνό μεροκάματο.
Μια αντίληψη που αρνείται να καταλάβει ότι ο ανασφαλής εργαζόμενος δεν μπορεί να είναι παραγωγικός.
Ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ συστηματικά αφαιρούν ή υπονομεύουν τα δικαιώματα των εργαζομένων αυτά τα 2 χρόνια.
Πρώτα: Υπονόμευσε τις κλαδικές συμβάσεις, ευνοώντας τους ασύδοτους εργοδότες με την μη κήρυξη τους ως υποχρεωτικές.
Μετά: Προτάθηκε εν μέσω πανδημίας το δόγμα μισός μισθός-μισή δουλειά με το Πρόγραμμα Συνεργασία.
Και όταν αυτό απέτυχε άφησε 600.000 εργαζόμενοι να ζουν για μήνες με 534 ευρώ και 350.000 μακροχρόνια άνεργους χωρίς κανένα μέτρο στήριξης.
Και τώρα: Προωθεί ένα απαράδεκτο εργασιακό Νομοσχέδιο.
Οι στόχοι αυτής της παρέμβασης που προκλητικά προπαγανδίζουν τα παπαγαλάκια της ΝΔ, προσπαθώντας να κάνουν το άσπρο μαύρο, είναι τρεις:
1ον] Η αφαίρεση κάθε εργασιακού δικαιώματος.
- Αφαιρείται η υποχρέωση συλλογικής σύμβασης για να γίνει διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Καταργείται στην πράξη η σχετική διάταξη του δικού μας Νόμου, ώστε ο εργαζόμενος να μείνει απροστάτευτος και να αναγκαστεί να υποχωρεί στην πίεση του εργοδότη. Έτσι θα υποχρεωθεί να δουλεύει 10ωρα, να χάνει τα επιπλέον χρήματα των υπερωριών, να πιέζεται η οικογενειακή του ζωή. Και να προσδοκά ότι ίσως κάποτε μέρος του χρόνου αυτού να του επιστραφεί ως ρεπό.
- Αφαιρεί επίσημα την δυνατότητα της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών οργανώσεων να διαπραγματεύονται τον κατώτερο μισθό μέσω της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Οδηγεί έτσι στον καθορισμό του από την Κυβέρνηση που στην πράξη τον έχει καθηλώσει αυτά τα 2 χρόνια.
- Απελευθερώνονται ουσιαστικά οι απολύσεις. Καταργείται και η δικαστική προστασία. Ένας εργοδότης θα μπορεί να παρανομεί και να απολύει μαζικά, και αν χάνει το δικαστήριο, απλά να δίνει λίγα χρήματα παραπάνω. Όμως ο εργαζόμενος και να δικαιωθεί δεν θα επαναπροσλαμβάνεται.
- Γιατί ακόμη και η στοιχειώδης διασφάλιση με την ψηφιακή κάρτα-που είναι δική μας νομοθετική πρόβλεψη και σωστό αίτημα της ΓΣΕΕ- έσπευσε ο κ. Χατζηδάκης να ξεκαθαρίσει ότι δεν θα εφαρμοστεί στα επόμενα χρόνια, παρά μόνο «πειραματικά».
2ον] Η συνειδητή υποβάθμιση της Επιθεώρησης Εργασίας.
Το ΣΕΠΕ απομακρύνεται από το Υπουργείο Εργασίας, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν θα είναι στην ευθύνη του κράτους. Θα επακολουθήσει-εργασιακή ζούγκλα. Και βέβαια ο Υπουργός Εργασίας παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο. Αλλά το Μαξίμου εξασφαλίζει τον έλεγχο στο νέο «Οργανισμό», επιλέγοντας τα 3/5 της επιτροπής.
3ον] Ο περιορισμός της ελεύθερης συνδικαλιστικής δράσης
Ουσιαστικά ξηλώνει μεγάλο μέρος του Νόμου 1264/82.
- Περιορίζει δραστικά το δικαίωμα της απεργίας.
- Περιορίζει δραστικά την προστασία των συνδικαλιστικών στελεχών από τον κίνδυνο απόλυσης.
Είναι αδιανόητο να αλλάξουν οι βασικές διατάξεις για τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και τις ελευθερίες
Με ρωτάνε μερικοί. Καλά μετά από 40 χρόνια δεν πρέπει να αλλάξει κάτι στον συνδικαλιστικό Νόμο;
Απαντώ: Είναι αδιανόητο να αλλάξουν οι βασικές διατάξεις για τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και τις ελευθερίες, με αυθαίρετες παρεμβάσεις της Κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Αυτοί που θα ωφεληθούν είναι ιδιαίτερα οι επιχειρηματίες που θέλουν να λειτουργούν ασύδοτοι, που αρνούνται τον κοινωνικό διάλογο και την συλλογική διαπραγμάτευση.
Το Κίνημα Αλλαγής θα αντιδράσει σε αυτό το νομοθέτημα με όλες του τις δυνάμεις, μέσα και έξω από τη Βουλή.
- Στηρίζουμε τις θέσεις και τις προσπάθειες της ΓΣΕΕ, των Εργατικών Κέντρων, των συνδικάτων, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων.
- Προχωρούμε σε διαδικασίες ενημέρωσης των πολιτών για τις συνέπειες αυτού του Νόμου και το πραγματικό περιεχόμενο του.
- Εντείνουμε τις παρουσίες μας σε εργασιακούς χώρους , για να σπάσουμε τη «σιωπή των αμνών», που επιχειρούν να επιβάλλουν τα ελεγχόμενα από την Κυβέρνηση Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Στρατηγικός στόχος μας είναι η Πλήρης Απασχόληση
Σήμερα που η εργασία αλλάζει, σήμερα που οι συντηρητικές δυνάμεις προωθούν την πλήρη απορρύθμιση του εργασιακού τόπου, εμείς είναι αναγκαίο να μιλήσουμε για μια νέα πολιτική που οδηγεί τους εργαζόμενους να δουλεύουν με ασφάλεια, αξιοπρέπεια και ρυθμισμένες σχέσεις εργασίας.
Είναι ώρα να αναφερθούμε σ’ αυτές τις νέες δεσμεύσεις πολιτικής
- Στρατηγικός στόχος μας είναι η Πλήρης Απασχόληση
Κάθε επένδυση στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα, πρέπει να αξιολογείται και να ενισχύεται, σε σχέση με την δημιουργία νέων, ποιοτικών θέσεων εργασίας.
- Προτείνουμε ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο της Ψηφιακής Εποχής
Οι προτάσεις μας περιλαμβάνουν κίνητρα, αλλά και ποσοτικοποιημένες υποχρεώσεις των επιχειρήσεων, για την επανακατάρτιση των εργαζομένων τους στα νέα δεδομένα, για την πρόσβαση όλων στην νέα γνώση, ώστε να ανταποκρίνονται στις αλλαγές και να διασφαλίζουν την εργασία τους.
Σύμφωνα με αυτές:
- Ενισχύονται οι Συλλογικές Διαπραγματεύσεις
- Ο καθορισμός του κατώτατου μισθού περνάει στην Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας
- Ενισχύονται οι κλαδικές συμβάσεις, με βάρος στην υποχρεωτικότητα και την καθολική εφαρμογή τους.
Προτείνουμε :
- Μια Νέα Συμφωνία με τους Κοινωνικούς Εταίρους, για την κατάργηση των αντεργατικών παρεμβάσεων της Ν.Δ. και την ομαλή και με κανόνες προσαρμογή των εργασιακών σχέσεων στις νέες συνθήκες.
- Αναβάθμιση του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας, για την πλήρη εφαρμογή των νόμων, των συμβάσεων, την ευθύνη υγιεινής και ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους. Με την ευθύνη βέβαια του Υπουργείου Εργασίας.
- Τη δημιουργία ενός νέου δικτύου προστασίας των εργαζομένων με τηλεργασία και των εργαζομένων στις πλατφόρμες.
Ώστε να υπάρχει η πραγματική συναίνεσή τους γι’ αυτές και να τηρούνται απαρέγκλιτα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα τους, ιδιαίτερα το ΩΡΑΡΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
- Καμία ανοχή σε διακρίσεις στους χώρους εργασίας, λόγω φύλου, φιλίας, θρησκεύματος, σεξουαλικού προσανατολισμού. Και στήριξη της γυναίκας εργαζόμενης.
Να διαμορφώσουμε μαζί με το συνδικαλιστικό κίνημα το πλαίσιο της πολιτικής για το μέλλον της χώρας και της κοινωνίας
Είναι αυτονόητο ότι το συνδικαλιστικό κίνημα διατηρεί την αυτονομία των διαδικασιών και των αποφάσεών του.
Με σεβασμό σ’ αυτές πιστεύω ότι είναι ώρα να ενισχύσουμε τους δεσμούς μας, να διαμορφώσουμε μαζί το πλαίσιο της πολιτικής για το μέλλον της χώρας και της κοινωνίας, να ενισχύσουμε τις προσπάθειες για να ανατραπεί η δεξιά πολιτική και ν’ ανοίξει ο δρόμος για την Προοδευτική Διακυβέρνηση της χώρας.
Για μας, για το ΠΑΣΟΚ και την δημοκρατική παράταξη, ο συνδικαλισμός ήταν, είναι και θα είναι βάθρο της Δημοκρατίας.
Και η παράταξη μας ήταν, είναι και θα είναι εκείνη που θα φέρνει τους εργαζόμενους στο προσκήνιο, που θα δημιουργεί τις συνθήκες για την δίκαιη κατανομή του οφέλους της ανάπτυξης και την βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους
