Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι αι την κάνει!)
Η αρρώστια της μοναξιάς
Αυτό που ζούμε δεν έχει προηγούμενο, όχι μόνο στα μέρη μας, σε όλον τον πλανήτη.
Η πανδημία, η αγωνία, τα κρούσματα, οι διασωληνωμένοι, οι νεκροί είναι οι καθημερινή μας έγνοια.
Αυτό που συνειδητοποιώ ειδικά τις μέρες αυτές είναι ότι ζούμε την αρρώστια της μοναξιάς.
Δεν πρόκειται για σχήμα λόγου ή διανοητικό κατασκεύασμα για να προκαλέσει, αν υποθέσουμε ότι μπορεί να το κάνει αυτό ένα κείμενο, συναισθηματικές αντιδράσεις.
Η μοναξιά είναι η μεγαλύτερη παρενέργεια του covid-19, αυτού του στελέχους του κορωνοϊού που μας έχει αλλάξει τη ζωή και που φοβάμαι θα συνεχίσει να το κάνει.
Μοναξιά για τον ασθενή αλλά και μοναξιά για τον υγιή.
Μοναξιά είναι όταν πας να δεις τους γονείς σου και δεν τους αγκαλιάζεις να τους φιλήσεις γιατί φοβάσαι ότι μπορεί να είσαι φορέας και να τους προκαλέσεις κακό.
Μοναξιά, η απόλυτη, για όποιον πέρασε την πόρτα του νοσοκομείου ή και της εντατικής. Και ευτυχώς οι περισσότεροι μόνοι, με δυνατούς συμμάχους το νοσηλευτικό προσωπικό και τους γιατρούς βγήκαν και από τις εντατικές και από τα νοσοκομεία.
Μοναξιά για κάποιους που αποφάσισαν να παντρευτούν τώρα.
Μοναξιά για όποιον είχε την ατυχία να χάσει ένα αγαπημένο του πρόσωπο. Ούτε να το κλάψει δεν μπορεί με τους φίλους και τους συγγενείς του.
Μοναξιά για όλους.
Η πανδημία μετέτρεψε σε κλινικό περιστατικό ένα κοινωνικό φαινόμενο, μια ψυχική παθογένεια και μας έδειξε ότι τίποτα δεν αξίζει αν δεν το μοιράζεσαι με εκείνους που εσύ θες.
Ένας πρωινός καφές, ένα φιλί με μια αγκαλιά σε έναν γνωστό που είδες μετά από καιρό στο δρόμο, ένα ποτό με φίλους, ένα ταβερνάκι με την παρέα ή τα παιδιά σου. Μια τυχαία γνωριμία και η συνέχειά της. Όλα όσα μοιραζόμασταν τώρα έγιναν σχεδόν επικίνδυνα.
Η πανδημία θα φύγει. Αργά ή γρήγορα, με τον εμβολιασμό φαίνεται ότι τα πράγματα θα καλυτερέψουν.
Όταν όμως επιστρέψουμε πίσω στις ζωές μας να κοιτάξουμε να ξορκίζουμε τη μοναξιά. Να μοιραζόμαστε και να νοιαζόμαστε, να μην αφήνουμε κανέναν μόνο του!
Γιάννης Καφάτος
