Η χειρουργική αντικατάσταση της Βασικής άρθρωσης του αντίχειρα με μια νέου τύπου ολική αρθροπλαστική «διπλής σφαιρώσεως» (bipolar) δίνει οριστική και λειτουργική λύση στην αντιμετώπιση της προχωρημένης αρθριτιδας του αντίχειρα!Την εφαρμογή αυτής της λύσης μεταξύ άλλων παρουσίασε ο Δρ Ιωάννης Ιγνατιάδης, Χειρουργός Ορθοπαιδικός, Διευθυντής τμήματος Επανορθωτικής Μικροχειρουργικής Άκρων Ιατρικού Ψυχικού,στο 76ο ετήσιο συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ορθοπαιδικής και Τραυματιολογίας, που έγινε (14-17 Οκτωβρίου) στην Αθήνα με διαδικτυακή συμμετοχή πλέον των 1000 συνέδρων.
«Οι μελέτες που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο δείχνουν, σε σχέση με το παρελθόν, ότι η χρήση των αρθροπλαστικών αυτών και η άμεση κινητοποίηση (την 15 και όχι την 30 ημέρα όπως παλαιότερα) του δακτύλου προσφέρουν στους ασθενείς θεαματική μετεγχειρητικη βελτίωση» αναφέρει ο κ. Ιγνατιάδης.
Στις περιπτώσεις, που δεν είναι αναγκαίο το χειρουργείο, στα αρχικά στάδια της νόσου βελτίωση των συμπτωμάτων και μείωση του πόνου δίνει η θεραπεία με ενέσεις αυτόλογων παραγόντων ληφθέντων δια φυγοκεντρήσεως από τα αιμοπετάλια του πάσχοντα. Επίσης η εφαρμογή αυτόλογων βλαστοκυττάρων μετά από καλλιέργεια, μέθοδοι που γίνονται στο ιατρείο.
ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ
«Θύματα» της αρθρίτιδας του αντίχειρα, είναι κυρίως οι γυναίκες στις ηλικίες από 35 μέχρι 52 χρόνων, Φυσικά η νόσος δεν κάνει εξαίρεση και στους άνδρες. Τα βασικά συμπτώματα της νόσου είναι:
Ø Επιδεινούμενος πόνος που συνοδεύεται από πρήξιμο
Ø Αδυναμία σύλληψης αντικειμένων
Ø Υπεξάρθρημα στη βάση του αντίχειρα
Ø Σμίκρυνση μήκους ακτίνας αντίχειρα
Ø Αχρήστευση της λειτουργίας αντίθεσης του αντίχειρα.
`ΣΤΑΔΙΑ: Ι, ΙΙα, ΙΙβ, ΙΙΙ, ΙV: Στο πρώτο στάδιο η βλάβη αρχίζει από τα μαλακά μόρια της άρθρωσης, στο δεύτερο αφορά το χόνδρο, στο τρίτο ο χόνδρος έχει υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη, ενώ στο 4ο στάδιο ο χόνδρος έχει σχεδόν εξαφανιστεί και ο αντίχειρας εξαρθρώνεται συχνά και χάνει σε μήκος (ύψος). ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ (ΙΙβ, ΙΙ, IV)
Η χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση της αρθρίτιδας του αντίχειρα γίνεται με περιοχική αναισθησία μασχάλης, διαρκεί μία ώρα και η νοσηλεία διαρκεί μία ημέρα.
«Μετά την έξοδο ο ασθενής βάζει νάρθηκα για 15 ( και όχι 30 ημέρες όπως στο παρελθόν) και στη συνέχεια πλέον κινητοποιεί άμεσα τα δάκτυλα ενώ ακολουθεί φυσικοθεραπεία για ένα μήνα» εξηγεί ο κ. Ιγνατιάδης.
Η γρήγορη κινητοποίηση σε συνδυασμό με την φυσιοθεραπεία βοηθά το δάκτυλο μέσα σε 60 ημέρες να ανακτήσει δύναμη και προοδευτικά να γίνει και πάλι ανώδυνο και λειτουργικό, χωρίς να χάσει τη μορφή και το μήκος του όπως με παλαιότερες επεμβάσεις. Η επέμβαση αυτή θεωρείται θεραπεία εκλογής σε άτομα μέχρι 70 ετών, ενώ αποφεύγεται σε μεγαλύτερης ηλικίας ασθενείς καθώς και σε άτομα που εκτελούν βαριά χειρωνακτική εργασία.
ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΑΡΧΙΚΩΝ ΣΤΑΔΙΩΝ (I,IIβ)
Η βασική θεραπεία επιλογής για την αντιμετώπιση των αρχικών σταδίων της βασικής αρθρίτιδας είναι η πρωτοποριακή θεραπεία τοπικών ενέσεων
Ø Με αυτόλογους παράγοντες από το αίμα του ασθενούς ή
Ø Με αυτόλογα βλαστοκύτταρα από το κοιλιακό λίπος
«Η εφαρμογή της θεραπείας, με αυτόλογους παράγοντες είναι απλή, γρήγορη και έχει άμεσα αποτελέσματα. Μπορεί να πραγματοποιηθεί σε κατάλληλα εξοπλισμένο ιατρείο και από εξειδικευμένο ιατρό, γεγονός που μειώνει συνολικά το κόστος της επέμβασης, αφού δεν γίνεται εισαγωγή σε νοσοκομείο» προσθέτει ο κ. Ιγνατιάδης.
Η εφαρμογή της θεραπείας, μετά τη διάγνωση της πάθησης, είναι απλή καθώς ξεκινά με λήψη αίματος από τον ασθενή. Στη συνέχεια γίνεται ειδική επεξεργασία και λαμβάνεται από το αίμα πλάσμα πλούσιο σε ένα είδος «αντισωμάτων», τους λεγόμενους αυξητικούς παράγοντες,
Για κάθε θεραπεία μπορεί να χρειασθούν 1-3 συνεδρίες, ενώ η διαδικασία εφαρμογής δεν ξεπερνά τα 20-25 λεπτά.
Σε ασθενείς με ελαφράς ή μεσαίας μορφής αρθρίτιδα βασικών αρθρώσεων του αντίχειρα – εφαρμόζεται η τεχνική ενδαρθρικής εφαρμογής ΑΥΤΟΛΟΓΩΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΜΕΝΩΝ (επί 1μήνα ). Τα βλαστοκύτταρα του λιπώδους ιστού καλλιεργούνται σε εργαστήριο και αφού πολλαπλασιαστούν τοποθετούνται ενεργοποιημένα με ένεση εντός της αρθρώσεως. Τα βλαστοκύτταρα εκτός από την ευνοϊκή επίδραση στο σταμάτημα της φθοράς του χόνδρου, βαθμιαία μετατρέπονται τελικά σε χονδροκύτταρα και ενδείκνυται σε αρχικές και ήπιες περιπτώσεις νόσου όπου διασώζεται το χόνδρινο υπόστρωμα, οπότε τα βλαστοκύτταρα εισέρχονται και καλύπτουν τα μικρά κενά χόνδρου, συντηρώντας για ικανό χρονικό διάστημα τον αρθρικό χόνδρο.
