Στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία διακινείται η πληροφορία/είδηση ότι οι Γερμανοί έχουν θυμώσει και το απέδειξαν στην σύσκεψη των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, επειδή δεν τους είχαμε ενημερώσει για τη συμφωνία μας με την Αίγυπτο για την ΑΟΖ.
Βεβαίως η απόλυτη αλήθεια είναι ότι οι Γερμανοί ενοχλήθηκαν από τη συμφωνία επειδή αυτή έριξε στα σκοινιά την Τουρκία. Κι είναι τεράστια επιτυχία του Μητσοτάκη το γεγονός ότι κατάφερε να μη διαρρεύσει το παραμικρό περί συμφωνίας αφού αν συνέβαινε αυτό ή αν ενημέρωνε τη Μέρκελ, οι Γερμανοί θα έκαναν ότι μπορούσαν για να μη υπογραφεί.
Έχουμε πει πολλές φορές ότι Γερμανία σημαίνει Τουρκία. Οι Γερμανοί έχουν εκεί τεράστιες επενδύσεις και συμφέροντα, πουλάνε όπλα στους Τούρκους ενώ στο έδαφός τους κατοικούν κι έχουν δικαιώματα εκατομμύρια Τούρκοι. Οι δε Γερμανοί πολιτικοί με την αίσθηση της οικονομικής υπεροχής της χώρας τους σε όλη την Ευρώπη, είναι σαφές ότι δεν τάσσονται με τα ευρωπαϊκά συμφέροντα αλλά ΜΟΝΟ με τα δικά τους . Με αίσθημα υπεροψίας θέλουν να ελέγχουν τα πάντα και όποιος δεν είναι ελεγχόμενος επιχειρείται η τιμωρία του! Θυμηθείτε τι έκαναν στον Σαμαρά που τον έριξαν παρ’ ότι είχε ουσιαστικά βγάλει τη χώρα από τον κάβο της κρίσης επειδή δεν συναινούσε στη λύση του Σκοπιανού. Θυμηθείτε μετά τους εναγκαλισμούς με τον πειθήνιο Τσίπρα… Ένα του ζήτησαν κι εκείνος έδωσε τα πάντα, υποθήκευσε όλη τη δημόσια περιουσία για έναν αιώνα ενώ διέλυσε τη Μεσαία τάξη…
Θα ρωτήσει κάποιος: Γιατί πολιτικά οι Γερμανοί τάσσονται ουσιαστικά υπέρ των Τούρκων; Η απάντηση είναι απλή. Εκτός από συμφέροντα που έχει εκεί, υποστηρίζει την Τουρκία κι επειδή θεωρεί ότι έτσι δημιουργεί αντίβαρα στην κυριαρχία της Γαλλίας στη Μεσόγειο. Θέλει, δηλαδή, να ψαλιδίζει τους Γάλλους με την προώθηση των σχεδίων των Τούρκων.
Ας μη ξεχνάμε κάτι ακόμη: Η Γερμανία μας απέκλεισε από τη διάσκεψη που έγινε πριν λίγο καιρό με πρωτοβουλία της (στα γεγονότα του Έβρου) ενώ είχε καλέσει την Τουρκία! Ας μη ξεχνάμε επιπλέον ότι ενώ δημιουργεί συνεχή προσκόμματα προκειμένου να μην επιβληθούν κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας, δρα ταχύτατα με την σύγκλιση διάσκεψης κορυφής για τη Λευκορωσία! Μια χώρα που δεν είναι καν στην ΕΕ!
Άρα, πολύ έκανε ο Μητσοτάκης και έκρυψε ως επτασφράγιστο μυστικό τις διαπραγματεύσεις με τους Αιγύπτιους για την ΑΟΖ. Με κλονισμένη την ελληνική εμπιστοσύνη απέναντι στην τουρκολαγνεία της Γερμανίας, δεν είχε άλλα περιθώρια…
Κι εδώ μπαίνει στη συζήτηση η Γαλλία, ειδικά με πρόεδρο τον Μακρόν, ίσως τον κορυφαίο ηγέτη της Δύσης σήμερα. Πρέπει να τονίσουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι η Ελλάδα δεν μπορεί παρά να συμπορεύεται με τη Γαλλία. Πολύ περισσότερο αφού Μακρόν και Μητσοτάκης διαθέτουν κοινή πολιτική κουλτούρα.
Γιατί πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι η συμπόρευση με τη Γαλλία είναι μονόδρομος; Ακούστε:
Α. Επειδή η Γαλλία είναι κορυφαία ηγέτιδα δύναμη στη Μεσόγειο.
Β. Επειδή η Γαλλία διαθέτει τον μεγαλύτερο στρατό από τις χώρες της ΕΕ.
Γ. Επειδή η Γαλλία επ’ ουδενί θα επέτρεπε στην Τουρκία (κι εμμέσως στη Γερμανία) να βρουν κενό χώρο για λογαριασμό τους στη Μεσόγειο.
Δ. Επειδή, παρά τις ενστάσεις της Γερμανίας, η ΕΕ με σταθερή θέση της Γαλλίας λαμβάνει θέση υπέρ της Ελλάδας προειδοποιεί για την επιδείνωση των σχέσεών της με την Τουρκία και τις αρνητικές συνέπειες που θα προκύψουν σε στρατηγικό επίπεδο, θέτει το διεθνές δίκαιο και τις αρχές τις καλής πίστης και της καλής γειτονίας ως βάση για τον διάλογο και τη διαπραγμάτευση και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για τη λήψη περαιτέρω κυρώσεων στο τέλος του μήνα, εφόσον δεν τερματιστεί η ένταση.
Ε. Επειδή εδώ και δεκαετίες έχει οικοδομηθεί και σφυρηλατηθεί στην ουσία του το σύνθημα «Ελλάδα –Γαλλία- Συμμαχία» σε ιστορικό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο.
Πρέπει να τονίσουμε κάτι ακόμη για να μην αεροβατούμε. Είναι σαφές ότι δεν είναι όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ πρόθυμα να διαρρήξουν τις επιμέρους επωφελείς διμερείς σχέσεις τους με την Τουρκία. Ειδικά τα κράτη –δορυφόροι του Βερολίνου. Κι αυτό το γεγονός επιτάσσει ακόμη περισσότερο την συμπόρευση της Αθήνας με το Παρίσι.
Προσέξτε: Πλην των ανωτέρω που αναφέραμε υπάρχει και κάτι ακόμη. Τη στιγμή που η Γερμανία δεν θα έθετε ποτέ σε κίνδυνο τα τεράστια συμφέροντα και τις επιδιώξεις της στην Τουρκία κι αντιδρά στη λήψη μέτρων σε βάρος της (πολύ περισσότερο που ο Ερντογάν δεν εκβιάζει τώρα με μεταναστευτικές ροές) εμείς δεν μπορούμε παρά να παίζουμε μπάλα με τη Γαλλία που αντιδρά στα σχέδια του Ερντογάν αναφορικά με την εξάπλωση του στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική αλλά και σε περιοχές της υποσαχάριας Αφρικής.
Είναι σαφές, επίσης, ότι η επικείμενη ανεπίσημη συνάντηση Μακρόν-Μέρκελ μάλλον θ’ αποτελέσει το κλειδί των εξελίξεων στην Ευρώπη. Αν Γερμανία και Γαλλία επισημοποιήσουν τον υπόκωφο ανταγωνισμό τους, τότε πάλι η συμπόρευση με τη Γαλλία αποτελεί μονόδρομο. Πολύ περισσότερο αν αλλάξει, κατά τα φαινόμενο κι ο ένοικος του Λευκού Οίκου…
Ερώτηση: Μπορεί η Μέρκελ κι η Γερμανία να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως έκαναν με τον Σαμαρά; Μπορεί ναι, μπορεί όχι. Το βέβαιο είναι ότι δεν είναι πια ίδιες οι εποχές, δεν είναι ίδια η Ελλάδα (το απέδειξε σε Έβρο, στις 21 Ιουλίου και με τις υπογραφές ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο) ενώ διαθέτει μια κυβέρνηση κι έναν πρωθυπουργό που δεν είναι υποτακτικός. Ο θυμός της Μέρκελ αυτό αποδεικνύει. Χώρια που αν η Μέρκελ υψώσει εμπόδια στη Ελλάδα, η κυβέρνηση αυτή μπορεί να δείξει την αυτοπεποίθησή και την αποφασιστικότητα της, όχι μόνο απέναντι στον Ερντογάν αλλά ακόμη και εντός των ευρωπαϊκών θεσμών…
Κάτι τελευταίο: Οι εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο όποια έκβαση κι αν λάβουν δεν αλλάζουν αυτό που είναι ζητούμενο. Ότι, δηλαδή για να κατοχυρώσει ΑΟΖ η χώρα μας και να μπορεί να την εκμεταλλευθεί ουσιαστικά και πραγματικά, υπάρχουν δυο δρόμοι: Ο ένας είναι με διμερείς συμφωνίες. Ο άλλος είναι η Χάγη.
Τόσο ο ένας όσο κι ο άλλος έχουν μια κορυφαία προϋπόθεση: Διάλογο! Διπλωματία! Η αδράνεια των περασμένων δεκαετιών απλώς επώασε κινδύνους κι εντάσεις. Κι η αλήθεια είναι ότι όποιος νοιάζεται για τα κυριαρχικά του δικαιώματα συνομιλεί και δεν αδρανεί… Ειδικά όταν έχει δείξει την δική του ισχύ, όπως έκανε αυτή η κυβέρνηση… Κι όταν βρίσκεται γύρω από σωστούς συμμάχους.
