Ο Γιάννης Καφάτος σχολιάζει την επικαιρότητα που μερικές φορές είναι από μόνη της επιθεωρησιακό νούμερο. (και όταν δεν είναι την κάνει!)
Οι απαθείς, οι ευπαθείς και οι υπόλοιποι – Μέρες Κορωνοϊού
Στα δύσκολα φαίνεται ο άνθρωπος, και οι άνθρωποι και η «υγεία» της κοινωνίας.
Δύσκολες μέρες λόγω Κορωνοϊού και ζούμε όλοι μια ζωή που δεν είχαμε φανταστεί. Την είχαμε «δει» σε κάποιες κινηματογραφικές ταινίες, ή ψύγματά της, είχαμε διαβάσει σε βιβλία επιστημονικής φαντασίας.
Και τώρα με την χώρα σε καραντίνα, «Μένουμε Σπίτι», ή τουλάχιστον έτσι μας λένε.
Σ’αυτή τη δύσκολη στιγμή, την ώρα που τα κρούσματα του κορωνοϊού COVID-19 αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο και μέχρι την Κυριακή είχαμε 4 νεκρούς, έχει βγει στην επιφάνεια ο χειρότερος εαυτός κάποιων από ‘μας.
Αλληλοκατηγορίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και επικίνδυνες αντικοινωνικές συμπεριφορές μας κάνουν όλους ευάλωτους σε κάτι που ακόμη η επιστήμη δεν έχει βρει τρόπο να γιατρέψει.
Οι συμπεριφορές που όλοι μας έχουμε ζήσει αυτές τις μέρες από κάποιους είναι πιο επικίνδυνες από τον ιό γιατί δείχνουν ότι δεν καταλαβαίνουν πως μπορούν να συμβάλλουν στην εξάπλωσή του.
Η στάση της επίσημης εκκλησίας θυμίζει αγράμματο πολιτικάντη που φοβάται μη χάσει «πελατάκια».
Λες κι ο πιστός που θα προσευχηθεί από το σπίτι του θα είναι λιγότερο πιστός από το να στριμωχτεί σε μια εκκλησία και μετά να κουβαλήσει ό,τι κυκλοφορεί, στο δρόμο, στο σπίτι του κλπ/
Ο καταναλωτής που σηκώνει ό,τι βρει στο σούπερ μάρκετ χωρίς να σκέφτεται τον επόμενο προκαλεί οργή και ως φαινόμενο θυμίζει τους μαυραγορίτες της κατοχής.
Τα κυβερνητικά μέτρα είναι σωστά. Είναι όμως πλήρη; Και, τα σέβονται όλοι;
Καλά, οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι (πάντα) οκ εφόσον δεν πάνε στο γραφείο τους. Τι θα γίνει με τους ιδιωτικούς υπαλλήλους των καταστημάτων που – σωστά, επαναλαμβάνω – έκλεισαν;
Είναι έτοιμο το κράτος, η Ε.Ε. να μεριμνήσει όχι γενικώς για την «οικονομία» αλλά για τα οικονομικά του κάθε ιδιωτικού υπαλλήλου που στο τέλος του μήνα θα βρεθεί με ψίχουλα στην τσέπη και στο τέλος του επόμενου μήνα μπορεί να βρεθεί άνεργος;
Ζούμε κάτι το πρωτόγνωρο, επικίνδυνο για την υγεία μας, αλλά φαίνεται ότι είναι επικίνδυνο και για όσους δεν νοσήσουν.
Οι ευπαθείς ομάδες ήδη άρχισαν να στοχοποιούνται από μερίδα επικίνδυνων απαθών που δεν καταλαβαίνουν τίποτα και μόνο να ρίχνουν ευθύνες στους άλλους έχουν μάθει.
Και στο τέλος της μέρας, μιας ακόμη μέρας «Μένουμε Σπίτι» (κάποιοι όχι όλοι) κάποιοι έχουν στοκάρει κωλόχαρτο για δύο μήνες, μακαρόνια, ζάχαρες και αντισηπτικά για ένα λόχο και χρειάστηκε παρέμβαση του Πρωθυπουργού για να κλείσουν παραλίες και χιονοδρομικα.
Μέρες σουρεαλισμού πού ούτε οι Μόντι Πάιθονς δεν είχαν σκαρφιστεί. Και μέρες επικίνδυνες που θέλουν προσοχή και ατομική ευθύνη!
